Partner liegt over roken

Ik zou open kaart spelen en zeggen dat het liegen je erg veel verdriet doet.

Je kan aangeven wat het met je doet maar zodra jij gaat pushen dat hij moet stoppen, wordt het voor hem alleen maar moeilijker. Mijn vriend wilde ook stoppen met roken toen ik zwanger was maar dit bleek toch wat lastiger doordat de baby voor hem nog niet echt ‘leefde’. Tenminste, niet zoals bij ons. Want wij voelen de baby al en die connectie is heel anders. Zodra ons zoontje geboren was, was hij na een week echt gestopt en nu nooit meer een sigaret aangeraakt. Ik zou het dus vooral loslaten. Je kan niet voor iemand anders beslissen dat iemand moet stoppen met roken. Dat lukt namelijk alleen als je partner er zelf ook volledig achter staat.

Ik denk dat je de boot gemist hebt en afspraken had moeten maken over minimaal een half jaar gestopt vóór je ging proberen zwanger te worden. Maar daar heb je nu niks meer aan. Buiten dat iemand die rookt nooit mijn partner zou kunnen zijn (afknapper nummer 1 😅) is iemand die glashard liegt misschien wel nog erger. Ik zou hier dus echt helemaal niks mee kunnen, vind het respectloos richting jou en de baby en ik zou hem dus zeker confronteren met wat dit met je doet. En vragen waarom hij dit doet. Is jullie gezondheid en eerlijkheid in de relatie echt minder belangrijk dan die stomme sigaret? Dan weet je waar zijn prioriteiten liggen blijkbaar. Aan jou wat je dan met die info zou willen 🤷🏻‍♀️

Stoppen met roken is ontzettend moeilijk. Als er dan ook nog een partner bovenop zit die continue vraagt en boos wordt als het niet lukt, dan wordt het nog extra moeilijk. Liegen is natuurlijk niet goed, maar mogelijk wil hij gewoon ruzie vermijden. Ga rustig het gesprek aan, reflecteer daarbij ook op jezelf en hoe jij dingen anders kan doen om hem beter te steunen. Sta er open voor. En denk samen na over of hij het wel wil en zo ja hoe dan een goede aanpak is

Lastig voor jou, helemaal omdat het zegt dat hij het niet doet en je er nu je steeds verder in je zwangerschap er zo achter moet komen. Uit mijn eigen omgeving weet ik dat stoppen met roken of een andere verslaving (zie eet bijvoorbeeld) heel moeilijk is om te stoppen. Denk dat wanneer je het probeert aan te geven dat je dit echt wel snapt maar jullie samen afspraken hebben gemaakt en dit je verdrietig maakt en je boos doet laten reageren. De nadruk meer daar op leggen en niet op het roken. Daarna samen naar oplossingen gaan zoeken. Ik ken iemand die na 20 jaar roken is gestopt met hypnotherapy binnen 1 dag was ze gestopt. Wellicht is dit iets om over na te denken of begeleiding bij de dokter. Vaak hoe meer je ertegen aan trapt hoe meer druk er ervaren wordt om weer te gaan roken. Ik zou in jouw situatie dus rustig een gesprek aan gaan, mijn teleurstelling uitspreken en vragen of hij samen met mij naar een oplossing wil gaan zoeken die wel helpt. Wat Jolanda aangeeft loslaten ✨. Maar ondanks het roken van je partner wens ik je nog een hele fijne zwangerschap 🌺

Ik snap je frustratie heel goed. Misschien nog één keer duidelijk een grens trekken? Maar daarbij ook zeggen dat je begrijpt dat het afkicken lastig voor hem kan zijn en dat je hem steunt in het proces. Het zal met vallen en opstaan gaan, maar zolang hij zich erg onder druk gezet voelt om het in 1x perfect te doen, zal hij misschien dingen blijven achterhouden... Niet om het goed te praten hoor. Ik vind roken ook écht niet oké en liegen al helemaal niet. Maar probeer open te communiceren, je verdriet en frustratie aan te geven, maar niet teveel te oordelen. Ik heb zelf een beetje een suikerverslaving 😅 en heb al zó vaak gezegd dat ik écht gezond ga eten, omdat ik ook fit wil blijven voor ons kind, maar in praktijk lukt het vaak gewoon niet. Ook al "beloof" ik het dan wel.

Ik zou het roken ook even laten voor wat het is maar dat liegen is echt niet oké. Zo zou ik een gesprek met hem ook aanvliegen. Dat roken even ter zijde maar hier zitten twee volwassenen die straks samen een kind krijgen en we weten beide dat je nog rookt. Dat het moeilijk voor je is om te stoppen met roken dat is wel duidelijk en dat snap ik maar ik vind het heel moeilijk dat je er tegen mij over liegt

Je kan idd aangeven dat liegen je verdriet doet .. Ik wil mn eigen verhaal met je delen. Ik heb zelf jarenlang gerookt. In 2021 ben ik getrouwd.. mijn man die rookt absoluut niet en is er ook op tegen. Hij heeft mij altijd gezegd dat hij nooit een pakje voor me zou kopen. Heeft ie ook niet gedaan.. en elke dag vertelde hij me dat hij wou dat ik er mee ging stoppen. Ik rookte niet 1 pak per dag . Was een paar sigaretten, en zo min mogelijk naast mn man. Op een dag besloot ik zelf om te stoppen . Niet omdat hij het wou maar meer voor mezelf, en deelde dit met mn man en ik vroeg om steun! Ik heb het eerst verminderd naar 3 per dag en gebruikte ernaast nicotine bandjes. Uiteindelijk had ik geen nicotine bandjes meer en wou daar ook geen geld voor uitgeven en heb ik het een tijdje zonder gedaan en rookte toen 2 sigaretten per dag een in de ochtend en 1 in de avond. 2 weken later testte ik positief.. en dat was voor mij zo een grote reden om volledig te stoppen. Het is me gelukt maar wel echt veel moeite voor gedaan. Ik was chagrijnig had veel hoofdpijn in die dagen. Maar ik wil je vertellen dat je met pushen niet zo ver zal komen , hij moet het echt zelf willen. Misschien moet je hem toelaten en aangeven dat je hem de tijd geeft om te stoppen en dat hij het ook bv met 2 per dag doet.. de een kan in een keer stoppen en de ander heeft meer moeite en steun nodig zoals ik 😅. Succes 🍀

Stoppen met roken kan alleen als je dat zelf wil. En schijnbaar wil hij dat niet. Als hij het echt wil zou ik hulp zoeken bij een arts. Ik zou nu vooral het gesprek aangaan over vertrouwen en het liegen want vooral dat is echt niet oke

Het verzwijgen en liegen is zeker niet fijn en eerlijk tegenover jou! Snap ook helemaal dat roken frustrerend is. Alleen vind ik niet dat jij mag/kan bepalen dat hij moet stoppen. Dat is niet aan jou en stoppen doe je niet voor een ander helaas, je moet er zelf achterstaan. Mijn partner is gestopt vanaf het nieuwe jaar, ik hoopte al jaren dat hij zou stoppen. Alleen ben ik niet degene die het moet doen/willen. Nu is hij op eigen kracht gestopt en hij vind het pittig, maar wilt het echt niet meer. Geef het tijd en hopelijk komt hij tot de realisatie hoe ongezond het is💪🏻

Ik denk dat dit voor jullie beide niet de manier is. Voor hem lijkt het me heel vervelend om bij avonden uit, of moeilijke momenten altijd de vraag te krijgen of er is gerookt. Snap dat je dat nu niet meer doet, maar daar zou ik ook van wegblijven. Voor jou snap ik je frustratie enorm goed. Ik zou niet zeggen dat je dit hebt gezien. Het is voor hem reden om enorm in de weerstand te gaan. Ik zou desnoods zeggen dat je het idee hebt dat hij het toch moeilijk heeft met roken. Geen reden geven. En dan vragen wat hij van jou nodig heeft om te stoppen. Samen kom je dan tot een manier die houdbaar is voor beiden

Roken is helaas een van de hardnekkigste verslavingen om vanaf te komen, en dat lukt echt alleen als je er 100% zelf achter staat, niet als je het voor een ander doet. Ik heb ook eens proberen re stoppen voor mijn partner, wat ook resulteerde in stiekem roken. Ik schaamde me kapot, werd boos op mezelf (waarom lukt het me nou niet) en hoewel mijn partner er nooit naar vroeg voelde ik me enorm schuldig naar hem toe. Uiteindelijk gingen we voor een kindje, en dat was voor mij de reden om nooit meer een sigaret aan te willen raken. Inmiddels is mijn oudste bijna 2, en ben ik dus bijna 3 jaar gestopt met roken. Vanaf de dag dat ik er zelf volledig achter stond heb ik geen sigaret meer aangeraakt en kon ik het opeens wel. Probeer het liegen niet te zien als ontrouw naar jou, maar als een deel van een enorm hardnekkige verslaving. Je kan bij hem aangeven dat je soms het gevoel hebt dat het stoppen met roken hem erg veel moeite kost, en dat hij dat eerlijk tegen je mag zeggen (en dan ook echt niet boos worden). Jullie kunnen misschien afspreken dat hij buitenshuis (dus werk, feestjes etc?) Kan roken als hij dat wil, maar thuis niet vanwege de baby. Dan kan hij stoppen op een moment dat hij daar klaar voor is. Daarmee is de stress en druk veel minder, en de kans van slagen veel groter 🙂

Ik ben het volledig met je eens, ik wil ook totaal niet pushen. Ik heb alleen destijds aangegeven dat ik het belangrijk vind dat als we voor kinderen gaan dat er niet gerookt wordt. Ik ben vooral boos over het feit dat er gelogen wordt. Dus inderdaad als ik ga pushen wordt het voor hem ook moeilijker dat begrijp ik, dat wil ik totaal niet. Enige wat ik probeerde met het stellen van de vraag of hij nog gerookt had, was het gesprek proberen open te houden zodat hij wist dat hij het kon zeggen. Nogmaals het gaat mij echt om het niet eerlijk zijn. En toen we er aan begonnen zei hij zelf ook dat hij er om die reden echt voor wilde stoppen. Maar bedankt voor je advies! Wordt zeer gewaardeerd.

Liegen is niet oké. Dat vind hij zelf waarschijnlijk ook maar jij legt hem wel veel druk op door steeds maar te vragen of hij echt niet rookt. Daarnaast kan jij echt niet gana bepalen of en wanneer hij stoppen moet. Dat resulteerd vrijwel altijd in dit soort situaties. Ik begrijp dat je het vervelend vind dat hij rookt maar dat vond je voor de zwangerschap toch ook al? Mijn idee is dat je nu een soort van de boot hebt gemist door er nu ineens zoveel ophef over te maken en te controleren ed. Praat met elkaar zonder verwijten en geef aan dat het je verdrietig maakt dat hij erom liegt. Toon begrip voor het feit dat het moeilijk is voor hem, zo denk ik dat je samen echt wel een oke gesprek kan hebben.

dat is ook mijn grootste frustratie, dat het niet lukt oke, maar wees gewoon eerlijk

De reden dat ik er naar vraag, of vroeg, is eigenlijk puur omdat ik weet dat hij er zelf nooit over zou beginnen en ik dacht daarmee het voor hem makkelijker te maken er eerlijk over te zijn. Maar daar ben ik dus inderdaad mee gestopt. Dat het stoppen niet lukt oke, kan ik me echt voorstellen!! Maar wees dan eerlijk in ieder geval

Dankjewel voor je reactie!!

En toch lees ik dat je rond 25 weken boos bent geworden om het feit dat het stoppen niet lukte nadat hij dat zelf aan had gegeven. Ik begrijp echt dat het je frustreert maar voelt je man ook dat je begrip hebt voor hem? Ik kan me voorstellen dat hij toen gedacht heeft; dat eerlijk zijn doe ik niet meer want ze gaat volledig uit dr stekker...!

Nee ik was boos omdat hij er over gelogen had, en vervolgens hij zei dat hij 1 sigaret gerookt had en het later een pakje bleek te zijn. Nogmaals, het gaat me om het liegen en dat hij dat blijkbaar niet aan mij kwijt kan. Toen hij het zei uiteindelijk heb ik ook nog erbij gezegd dat het me vooral gaat om het eerlijk erover zijn. Maar wellicht ben ik niet helemaal duidelijk geweest in de tekst (het was vrij laat toen ik dit schreef haha)

Ik vind de reacties vrij mild eigenlijk. Tuurlijk is het stoppen met roken lastig, maar dat kan je dan toch bespreken en samen naar een oplossing zoeken? Het hele stiekeme en glashard liegen vind ik denk ik nog het ergste, maar dat komt bij mij ook door een ex die altijd glashard tegen me bleek te liegen. Voor nu zou ik het bespreekbaar maken, met hulp ideeën paraat (huisarts, patches, oid). En ik zou persoonlijk echt heel boos zijn en dat ook laten weten. Dat dit niet is hoe jij wil dat er met jou omgegaan wordt.