Partner met ADD en bijna bevallen

Ik vind het afschuiven op ADD te makkelijk. Ik heb zelf ADHD en mijn vriend ADD en ja sommige dingen zijn lastiger/anders maar het heeft ook te maken met verantwoordelijkheid nemen te maken. Ik vind stiekem geld overmaken bijvoorbeeld geen klein ding. Dat van routine herken ik heel erg van mijn vriend. Het is in de eerste weken echt wel zoeken geweest (maar goed voor wie niet) maar dat is ook goed gekomen. Wel heeft hij er soms last van dat bij een baby routines heel vaak veranderen. Het helpt dan om hem er aan te herinneren dat het een baby is die veel doormaakt/ontwikkeld en niet lastig doet maar het soms lastig heeft.

Add is vervelend maar ik denk dat je wat je hier allemaal opsomt niet allemaal de schuld van add kan geven......

Ik ben totaal geen professional hierin, maar familieleden van mij waar ik erg close mee ben hebben ADD en ik herken veel van zijn gedrag niet eerlijk gezegd. Kunnen het geen persoonlijkheidstrekjes zijn? In elk geval, het is voor jou erg vervelend en niet wat je wil zo hoogzwanger. (Niet zwanger zou ik hier ook geen trek in hebben).

Geen partner mer ADD, maar wel een broertje. Heel ingewikkeld soms en ik herken bepaalde punten uit je verhaal zeker! Maar ook een hele hoop niet. Als ik zo naar jouw verhaal kijk denk ik dat er ook een hoop gedragingen voortvloeien uit het karakter van je man. Hier moet hij per direct verandering in brengen, want op deze voet verder gaan is niet oke. En dan is jullie baby nog niet eens geboren. Ik denk dat het heel goed is dat je een grens hebt aangegeven. Hoe reageerde hij hierop? De wachttijden voor hulp voor de ADD zijn momenteel inderdaad vrij lang, maar zonder die hulp kan hij echt al wel e.e.a. aan gaan passen. De wil moet er alleen wel zijn. Is die er denk je?

Mijn partner heeft ADD/ADHD. ik hen veel moeten wennen aan bepaalde eigenschappen. Hij had bijvoorbeeld ook geen spaargeld toen ik hem leerde kennen. Ziet dingen niet in het huishouden, moet vaak dingen herhalen, tandartsbezoekjes, verjaardagen, rekeningen betalen etc. Ook ik maak me wel eens zorgen. Ben momenteel 38 weken zwanger, partner raakt snel van slag, is wat sneller down dan 'normaal'. Maar goed hij heeft wel bewust ervoor gekozen om in therapie te gaan dit jaar. Nou moet ik zeggen dat ik bepaalde dingen vind verbeterd, maandelijks geld opzij zetten, een app bijhouden waarbij alle taken bijgehouden kunnen worden etc. Daarnaast slikt hij op bepaalde dagen waarop hij weet dat hij snel prikkelbaar wordt (verjaardagen, dagje shoppen) medicatie erbij. (Mede ook voor mij want hij werd er niet gezelliger op). De therapie heeft hij ook mede voor mij gevolgd. Dit duurde wel enkele maanden inderdaad voordat er plek was. Enige optie is erover praten, wat je dwars zit! En duidelijk maken dat het therapie wordt of dat je het niet meer echt ziet zitten anders.. succes!!

Ik ben zelf degene met ADD, en heel eerlijk een enorm groot deel is gewoon discipline hebben. Van mezelf uit ben ik gaan overcompenseren en ik heb ook zeker veel professionele hulp gehad ermee maar hij kan prima rekening houden met jou als hij het graag genoeg wil. Erover praten is stap 1, gevoelens op tafel en geen verwijten maken. Vertellen wat jij hoopt en verwacht en vragen wat hij van jou wil.

Je hebt helemaal gelijk! Hij heeft therapie nodig. Hij is onbetrouwbaar. Ik denk dat dat veeeel verder gaat dan alleen ADD. Hij is gewoon onbetrouwbaar en niet te vertrouwen op zijn woord. Hij liegt en hij doet dingen stiekem. Daarnaast kan hij best een lieve man zijn in het algemeen. Maar dat is niet genoeg. Allereerst ben je een goede man naar je vrouw, daarna pas een goede vader voor je kind. Niet andersom. Hij moet een goede man zijn voor jou. Hij heeft hulp nodig. Zsm

Mijn partner heeft ADHD, hij is zelf heel chaotisch en wil vanalles doen en belooft een hoop maar maakt weinig waar omdat hij dingen snel vergeet of toch weer afgeleid is. Ook kan hij zich niet aan afgesproken tijden houden op een of andere manier is er altijd iets waardoor hij toch telaat is. Op deze punten kan ik zelf ook advies gebruiken 🙈 Wat betreft het uitgaan en drinken dat mocht hij van mij absoluut niet meer na 30 weken. Ik heb een nicht die bevallen is met 24 weken en het idee dat ik eerder moest bevallen en dat hij daar stomdronken bij zou zitten maakte me erg angstig. Ik heb hem dat regelmatig uitgelegd en hoewel hij er niet blij mee was snapte hij het wel. Het stukje financiën herken ik ook wij hebben een gezamenlijke rekening waar we op sparen. Hij kan zelf niet bij de rekening en heeft hier gelukkig ook geen behoefte aan. Ik stuur hem elke maand een tikkie verder vind hij het wel best. De laatste weken zwangerschap voelde voor mij als een hel; ik zocht regelmaat en structuur en hij bracht alleen chaos. Ik heb hem vaak een nacht weggestuurd omdat ik rust wou maar achteraf ben ik erg blij dat ik niet weggegaan ben bij hem. Sinds de kleine geboren is doet hij veel meer zijn best met alles en ik ben hem er ook echt dankbaar voor alleen had ik het nooit gekund.

Zijn jullie nog niet lang bij elkaar of is zijn gedrag erger geworden sinds dat jij zwanger bent? Want hoe jij dit nu allemaal opsomt en beschrijft zie ik een heleboel rode vlaggen en leest het als dat er geen stabiele basis in jullie relatie is om een kindje in te verwelkomen. Vooral het geld “stelen” van de spaarrekening voor de baby om uit te kunnen gaan met zijn vrienden en het feit dat hij je nog steeds ieder weekend alleen laat en uitgaat met zijn vrienden en dan zoals je zelf zegt gaat zuipen terwijl jij nu 36 weken zwager bent zou voor mij persoonlijk echt ver over mijn grenzen gaan en het vertrouwen in mijn partner zodanig schaden dat ik niet weet of alleen therapie voor hem dat op kan lossen. Ik denk dat therapie sowieso wel een goed idee is. Kijk eens naar particuliere praktijken, misschien is daar wel sneller plek en sommige zorgverzekeringen vergoeden ook daar een deel van. Misschien ook een idee om in relatie therapie te gaan samen? Je partner heeft echt een reality check nodig want als hij zo door gaat verliest hij straks -naar mijn idee geheel terecht vanuit jouw kant, want hier valt niet mee te leven- zijn gezin.

Hier ben ik het mee eens, het gedrag komt niet uit de lucht vallen ineens denk ik

Lijkt erop dat ADD in deze situatie word gebruikt als een excuus voor slecht gedrag. Ja, het kan bijdragen aan een andere gedachtegang, maar in dit geval is het nogal duidelijk dat deze man ontzettend egoïstisch is.

Mijn man heeft ADD en ik herken zeker dingen van je verhaal. Mijn man is juist slecht in het huishouden, zegt dat hij dingen gewoon echt niet ziet (zoals de was, afwas, opruimen enz) maar als ik het vraag doet hij gewoon alles. Met afspraken is hij verstrooid en soms moet ik dingen 10 x zeggen. Hij vergeet af en toe zelfs wat we in de avond gaan eten. Op sociaal vlak is hij niet super maar dat is ook oke. En hij is juist heel verantwoordelijk met andere dingen, heeft een hele goeie baan, kan super goed met geld om gaan (ik ben hier wat verstrooid in) dus hij houdt alles bij qua geld en rekeningen en sparen. Dus ik denk dat het bij jou partner zoals hierboven al is beschreven ook wel echt in zijn karakter zit en dat hij dingen afschuift op zijn ADD (mijn man doet dit ook wel eens en dan lachen we er samen om). Zelf ging ik vroeger naar de ggz voor dingen uit het verleden en ik weet dat als je bij de huisarts er op staat (of echt wanhopig bent en echt hulp nodig hebt) je die ook krijgt. Je moet echt je poot stijf houden! Ik zou naar de huisarts gaan en echt proberen hulp te krijgen want je hebt het nodig voor je gezin.

Liegen is volgens mij niet een kenmerk van add!! En dat zou ik ook echt niet accepteren.

Ik heb zelf ADD en mijn partner heeft ADHD. ADD uit zich bij mij wel op een andere manier zoals jij hier beschrijft. Ik probeer heel erg de controle te houden, routines zijn ook erg belangrijk voor mij en ik wil vaak ook alles goed geregeld hebben van te voren. Mijn partner is juist een type van 'dat zien we dan wel'. Komt vaak met impulsieve ideeën en is chaotisch. Dit kan ontzettend met elkaar botsen. Ik ga binnenkort weer therapie in om mezelf beter te kunnen begrijpen, dit is iets wat mijn partner ook heeft gedaan. Hij krijgt nu al enige tijd medicatie voor zijn ADHD en wij merken beide dat dat hem erg veel rust geeft. Hij kan niet alles afschuiven op ADD maar er zijn zeker wel dingen waar hij gewoon niet veel aan kan doen. Dat kan frustrerend zijn maar is wel iets waar je echt moet leren mee om te gaan. Ik zou eisen dat hij therapie in gaat. Jij hoeft niet alles maar te pikken van hem, ook hij moet gewoon werken aan een betere relatie en ervoor zorgen dat jullie beide gelukkig zijn. Heel duidelijk bij hem aangeven dat jij op deze manier niet gelukkig bent en jij het gevoel hebt dat jij geen prioriteit bent voor hem. Veel succes ❤️

Heb zelf add.. en me zus Herken dat soort dingen niet in de badkamer en over geld en uitgaan nu het nog kan.. en jou alleen laten zitten.. ik zou da nie bij me vriend pikken

Geen ervaring met ADD wel met ene partner die nog heel “los” was en ook dingen heeft gepresteerd die not done waren toen de kleine er net was. Hij heeft zelf dat punt ingezien dat dit écht niet kon en hij anders alles zou verliezen en naar mijn idee is dat de enige manier om zoiets veranderd te krijgen. Hij moet het belang ervan in zien en zelf ook in gaan zien dat dit écht niet kan. Als het gaat omdat het alleen van jou moet gaat het niet werken, hij moet de grootste drijfveer zijn. Hier zitten nog steeds bepaalde trekjes in dat je denkt “echt joh?” maar het is een wereld van verschil met wat ik ook gezien heb. En ook dat was op het gebied van weggaan en helemaal de grens over gaan. Hij wilde en mocht van mij ook echt niet meer dronken zijn toen ik naar hoog zwanger ging. Maar hij wilt het gedrag zelf niet meer en dat is waarom het werkt. Leeftijd heeft daar hier ook wel een grote rol in gespeeld. Het simpelweg gewoon de transitie van jongens gedrag naar een volwassen vent zijn. Word tijd je voor je partner om zichzelf bij kop en kont te pakken en het liefst nog voordat jullie dochter er is. Ik zou inderdaad niet alles zoals hier eerder genoemd word gooien op zijn ADD. Ik heb een vriendin ook die dit heeft en haar partner had dit niet maar was wel altijd pleitte toen de baby er was. Hij was simpelweg gewoon egoïstisch en teveel met zichzelf bezig 😣 het heeft haar en hem hun gezin gekost nog binnen de eerste 6 maanden. Hopelijk beseft je partner dat z’n gedrag niet oké is, prima voor als je 22 bent en vrijgezel. Maar als je een partner hebt en een kindje .. tijd om een grote knul te worden en je verantwoordelijkheid te nemen denk ik.

Ik herken wel dingen in je verhaal in mn vriend maar wat ook veel genoemd wordt de add los zien van ander gedrag. Wat ik wél herken (bij mn vriend) de behoefte tot los gaan, alcohol dempt die 15 televisie schermwn die staan te tetteren in hun kop. De tijd vergeten, prioriteiten vergeten.. lalala nog even 'biertje' na t werk (allemaal zzpers met een werkplaats) Dat is wel een kluif, had ik t best moeilijk mee. Hier is het wel behoorlijk bij getrokken moet ik zeggen. Vooral omdat ik héél vaak duidelijk heb gemaakt jouw gedrag treft mij nu dubbel want dankzij jouw gedrag sta ik er ni alleen voor! Het helpt (voor mij) om ook juist wél te denken, ga lekker aan de zwier veel plezier en niet krampachtig op m te gaan wachten.. wat ik vaak wel deed. Add is hier ook; geen rem, ook bijvoorbeeld spraakwatervallen en maar door gaan op iets. Slordig met de admin, sloppy met t huishouden, of juist weer totaal georganiseerd dat alles of niks gabor mate heeft n boek over add, moet ik misschien toch maar eens lezen. Wat ik je kan meegeven geef héél duidelijk je verwachtingen aan en je grenzen. Misschien meer dan je van nature zou doen. Het gaat ook om jou in de relatie!

Hoi hoi, ik heb je verhaal gelezen en ik als ik eerlijk moet zijn herken ik hier niks van wat met ADD te maken heeft, heb het namelijk zelf.. Wij hebben ook een dochter en ik zorg het meest voor haar, ja ik heb een routine maar dat is fijn voor iedereen! En als dat even anders loopt so be it, ik ben totaal niet stiekem, ik haat liegen, ik kom altijd mijn afspraken na en optijd want te laat komen heb ik een hekel aan! Mijn partner ‘zonder’ add vergeet juist alles! Van afspraken tot onze dochter fruit geven! Echt alles. Nou zeg jij het maar 😂 Dit is zijn eigen ding, heeft niks met ADD te maken als ik naar mijn eigen kijk

Geld van de rekening afhalen, nog even door willen feesten, allemaal niets te maken met ADD, gewoon onverantwoordelijk gedrag. Dat maakt de situatie heel anders, een diagnose kan bepaald gedrag verklaren, maar niet al het ongewenste gedrag goedpraten.

Het feit dat hij zonder te overleggen geld overmaakt van jullie spaarrekening is not done. Dit staat in mijn ogen compleet los van ADD. Over het 1 keer in de week uitgaan... is dit echt zo erg? Ik denk dat het heel gezond is om eens even lekker met je vrienden een avondje in de week los te gaan, maar er de rest van de dagen er wel zijn voor je gezin. Ik zou eens een goed gesprek met hem voeren over wat jullie verwachtingen van elkaar zijn. Het stukje dat jij je eenzaam voelt in je relatie herken ik wel. Mijn partner heeft asperger en vooral op het emotionele gebied voel ik mij vaak eenzaam, maar wij praten er wel veel over met elkaar. Nu hij zelf een dochter heeft met ass ziet hij eindelijk in dat hij er zelf ook echt wat aan moet gaan doen en dit gaat ook gebeuren. Dit duurde 6 jaar om tot het inzicht te komen.