Partner naar erotische massage gegaan

Lieve TS, wat een schok moet het voor jou geweest zijn om dit te horen en dan alle details erbij te krijgen… Gelukkig heb je gemerkt dat de eerste schok de heftigste is en de heftigheid met tijd zal afnemen. Als ik mijn ervaring met ontrouwe mannen mag delen, is vreemdgaan puur een egoïstische keuze is die niks met jou te maken hoeft te hebben als persoon of vrouw of met jullie relatie. Ga de oorzaak dus alsjeblieft niet bij jezelf zoeken of aan jezelf twijfelen. De mannen die ik ken die vreemdgingen, wilden helemaal niet bij hun vrouw weg of hun vrouw kwetsen. Ze dachten simpelweg “wat niet weet dat niet deert” en wilden spanning, zich weer even vrij voelen, iets helemaal voor zichzelf los van hun verantwoordelijkheden, iets egoïstisch. En dit is natuurlijk niet goed te praten he, begrijp me niet verkeerd, maar ik wil alleen benadrukken dat de keuze om dit te doen heel goed volledig los van jou en je gezin kan staan. Zoals je zelf aangeeft hebben jullie 3 kleine kinderen, werkt je man veel, bestaat jullie leven nu voor een heel groot deel uit verantwoordelijkheid en weinig vrijheid. En dat geldt natuurlijk ook voor jou. Als je verder wil met deze relatie, is het dan mogelijk om hier iets aan te veranderen? Om af en toe, ook voor jouzelf (!) even tijd te pakken om iets helemaal voor jezelf te doen, om weer even “jij” te zijn ipv moeder/vrouw/dochter, alle rollen die je in moet vullen, ook al vul je ze met veel liefde. Ik denk oprecht dat dat jullie weer dichter bij elkaar kan brengen. Heel veel sterkte met deze situatie ❤️

Wat een heftige situatie zeg. Ik denk dat je uit deze situatie wel een leer kan trekken, haal je familiebanden weer aan. Verander de situatie thuis. Hij kan echt wel zijn handjes laten wapperen als hij thuis is. Ik denk dat dit perfect is om jullie situatie en rollen thuis weer is onder de te loep nemen. Veel sterkte verder

Ja precies voor de paar reacties hieronder; jullie hebben ook helemaal gelijk hoor. Ik was te geobsedeerd om hem in alle opzichten tevreden te houden, maar dat is nu klaar hoor. Ik geloof zelf persoonlijk dat alles in het leven met een reden gebeurd, deze situatie heeft mij echt wakker geschud. Het is tijd nu om de touwtjes in eigen handen te nemen en deze hele relatie om te gooien, dat ik ook aan mezelf denk en dat HIJ nu degene is die geobsedeerd ermee moet zijn om MIJ tevreden te houden!!!

Zoo echt raar idd, ze kwam opeens heel bot uit de bocht terwijl ze echt vaak leuke een goeie dingen zeg, heel vaag🤔

Ik moet wel zeggen ondanks dat ik me wat “beter” en kalmer voel, is het wel echt nog ontzettend moeilijk. De beelden spelen echt de hele dag door in mijn hoofd. Vooral als ik naar hem kijk, is dat het enige wat in mijn hoofd rondgaat. De afgelopen nacht heb ik goed geslapen, mijn lichaam gaf gewoon op na 2 slapeloze nachten en zoveel emotionele druk op mn schouders 3 dagen lang. Zodra ik wakker werd leek het alsof ik het even voor 2 seconde was vergeten. Maar alles kwam weer naar boven en voelde het alsof mn hart weer begon te branden. Heb echt weer liggen huilen😢. Hoe heeft hij daar een uur lang kunnen zijn en genoten hebben van een andere vrouw haar lichaam? Het breekt me elke keer in duizenden stukken als ik daaraan denk. Maar goed.. ik heb mezelf en hem ook gezegd dat als dit gevoel te lang door blijft gaan, dat we er echt een eind aan moeten knopen. Ik strijd door voor mijn kinderen, ons gezin. Ik heb zelf gescheiden ouders, dat was dus voor mij echt het laatste wat ik mijn kinderen aan wil doen.. omdat ik weet hoe moeilijk dat is. Ik doe het voor hun, tijd heelt hopelijk 🤲🏻❤️😢

Even ter info; niemand uit onze kring weet hiervan. Dit blijft ook zo voorlopig dus ik kan niet anders dan het opkroppen allemaal.. Ik heb echt veel steun gehad aan alle berichten hier en dat ik mijn toch ergens mijn hart kan luchten echt dankbaar❤️

Je verwoord je emoties zo mooi❤️ en zo dapper ben je. Maar schat dat gevoel gaat nog wel blijven misschien gaat het zelfs nooit weg, dit is gewoon een trauma dus je moet niet verwachten van jezelf dat je het gaat vergeten. Dat is juist het moeilijke aan zulke dingen je moet het dan een plek gaan geven, vergeven maar nooit vergeten. Ik denk dat misschien relatie therapie je goed gaat doen of gewoon zelf therapie nemen om het een plek te geven maar vergeten ga je het nooit meer. En het is nog zo vers, je moet het echt per dag aankijken en niet in emotie een besluit gaan nemen uiteindelijk. Hou je van je man? Wil je hier aan gaan werken en is hij het waard om de nog duizende moeilijke periodes tegemoet te komen? Want die gaan er komen. Maar als je in je hart weet dat dit de man voor je is dan moeten jullie hiervoor vechten en meer jij met jezelf.

Heel veel sterkte hiermee. Ik snap je keus wel. Zelf zou ik hem misschien tijdelijk eruit getrapt hebben om mentale ruimte maar dat is natuurlijk ingrijpend voor de kinderen. Helpt het voor jou als anderen het wel weten? Je moet hierbij niet denken aan zijn schaamte: jij bent aan het vechten voor jullie relatie.

Ja het is dus moeilijk om nu anderen erover te inlichten of mijn hart te luchten, want stel dat het met de tijd mee uiteindelijk wel goed komt. Houden mensen toch een bepaald beeld van hem/ons over.. of het nou onze ouders is, zusjes of vriendinnen maakt niet uit.. Vandaar dat ik dat (nog) niet heb gedaan en ermee wacht tot de tijd daar rijp voor is. Dus als we ooit uit elkaar mochten gaan, zal iedereen de reden ook eerlijk te weten krijgen.

Ik denk dat je er heel goed aan doet om het niet te delen. Het is allemaal nog heel vers en als ik in jouw situatie zat,zou ik niet op al die meningen van anderen (vrienden, familie bedoel ik dan)zitten te wachten. Je kunt t later altijd nog vertellen, zou eerst ff proberen zelf het een plekje te geven. En uiteindelijk doet de mening van een ander er ook niet toe...JIJ beslist en JIJ moet je er goed bij voelen.

Ik sta hier heen anders in. Natuurlijk moet TS zelf bepalen wat goed voelt voor haar. Maar ik vind niet dat ze het gevoel moet hebben dit niet te KUNNEN delen met vrienden etc. omdat ze dan misschien anders naar haar man kijken. Dat heeft hij toch echt zelf gedaan met zijn vreemdgaan, en zou dan niet haar schuld zijn. Haar vrienden en familie moeten haar wel kunnen steunen als ze dit nodig heeft. Het gaat er niet om dat TS de meningen van anderen zwaarder moet laten tellen dan haar eigen, maar geheimen zorgen er juist alleen maar voor dat je meer afstand krijgt met vrienden en familie terwijl je ze juist nodig hebt.

Ja precies!!

Ik ben hier een beetje dubbel in. Ik heb echt wel krachtige persoonlijkheden in mijn familie zitten die een heel extra level kunnen toevoegen aan deze al complexe situatie, ongeacht wat ik van ze vraag. Mijn vader zou dit niet te weten moeten komen bijvoorbeeld, want als het dan toch goed komt tussen mij en mijn man is kerst alsnog een ongezellige bedoening. Dus ja, je zou willen dat je het kunt vertellen voor de steun die je nodig hebt maar ik snap ook dat je het eerst even verder laat landen en daar misschien wel selectief in bent.

Misschien is het juist wel goed dat directe familie er van weten, dan kunnen ze Misschien even een hartig woordje met hem praten en beseft je man beter hoe ontzettend fout hij bezig is geweest, niet alleen met het vreemdgaan maar ook hoe hij jou al die tijd al behandelde.

Jeetje wat ontzettend heftig voor je zeg! Begrijp je struggle ook helemaal, het eigenlijk bij niemand kwijt kunnen op dit moment... wat ik wel lastig vind, je schrijft dat jullie een isl achtergrond hebben en hoe mensen dit beleven is natuurlijk heel breed. Maar hoe ziet je partner dit voor zich? Hij heeft iets gedaan wat toch echt niet verenigbaar is met het geloof. Merk je dat hij echt tauwba verricht? Zelf zou ik hierop letten mbt mijn gevoel of ik hem eventueel kan vergeven. Mocht je het fijn vinden mag je ook altijd een privé bericht sturen hoor. Heel veel sterkte 🤍

Hoe gaat het met je meis? @xSarina

Je kan altijd met een therapeut praten, mocht het aan je blijven knagen of je gewoon je verhaal kwijt wilt. Die hebben geheimhoudingsplicht en zullen hun mening ook voor zich houden. Via de huisarts naar de praktijkondersteuner, of zelf een relatietherapeut zoeken.

Ik vind dit niet percee "geheimen " ik zie dit als iets privé. Wat je eerst zelf rustig uit wilt zoeken, voordat iedereen zich ermee gaat bemoeien!

Je kunt altijd als je er behoefte aan hebt...het met 1 iemand bijvoorbeeld delen...iemand die je echt vertrouwd, en die meteen begint te oordelen!

Niet begint te oordelen moet het zijn.sorry!