Partner wil een derde kind, ik ben van gedachte veranderd

Als mijn man 4 van de 7 avonden weg is, dan zou ik absoluut niet aan een 3e kind beginnen. Hoeveel is hij er überhaupt voor de eerste twee? Op die manier wil ik ook wel tig kinderen. In het eerste jaar moet hij dan gewoon 7 avonden per week er zijn (sporadisch weg kan gebeuren). Jij hebt hele goede redenen, die absoluut niet egoïstisch zijn, om nu geen kind te willen op dezelfde manier als je je vorige kinderen hebt gekregen. Als hij nog een kind wil, dan moet hij gaan overwegen hoeveel hij wil gaan inleveren deze keer om jou te ontlasten zodat jij misschien er wel mee wilt instemmen. Vooral er heel veel over praten, zonder verwijten, zonder oordelen, maar echt je gevoel laten spreken.

Tnx! Ik krijg idd altijd het gevoel dat ik een egoistich persoon ben. Heeft hij overigens nooit gezegd hoor, kan aan mezelf liggen. Maar ook omdat ik nu als 1 van de redenen heb gegeven dat ik nu voor mijn carrière wil gaan. En hij toen ook iets zei van 'is goed ga maar carrière maken'. 7 dagen in de week is sws niet haalbaar met het soort werk wat hij doet. Hij wil dan een dag minder gaan werken...tja dan is nog het grootste gedeelte voor mij. Hij heeft ook nog oproepwerk naast zijn gewone baan wat hij leuk vind om te doen. Tja het zou dus zo kunnen dat hij dat dan af en toe es vaker gaat doen als ik 'niets te doen heb' dat doet hij nu ook. Ik moet zeggen dat hij trouwens wel altijd veel op zich neemt als hij er wel is. Soms kijk ik dan languit toe, met het gevoel nu is het jouw beurt beurt. Dat laatste is trouwens wel paradoxaal want vrienden en familie zeggen dan al snel, goh wat doet hij veel! Even vergetende dat hij doordeweeks lange dagen van huis is. Maar goed dat is een ander onderwerp haha.

Mwa ook als we dingen zouden aanpassen, moet ik niet echt meer aan de hele newborn fase denken. Ik ben niet echt een babymoeder, hormonen maken me vreselijk emotioneel instabiel etc. Daarnaast zijn dingen als een groter huis of een andere baan voor mijn partner niet perse realistisch. Huizen zijn mega duur, en hij vind zijn werk leuk etc. Daarnaast zijn we eind 30 dus hebben ook niet meer jaren de tijd om deze dingen te realiseren. Anders kon je nog zeggen misschien over 5 jaar...

Dank je wel, wat lief! 😊

Als het nee is dat duidelijk zeggen zodat hij geen valse hoop heeft dat het met aanpassingen wel een optie is voor jou. Soms loopt het anders dan je denkt. Met kinderen is het echt niet 'beloofd is beloofd'. Mijn mening is dat als 1 van de 2 geen kinderen (meer) wil dat leidend is. Hoe lastig dit ook is en de ander heeft de keus daar iets van te vinden. Maar met een mooi gezin van 4 lijkt mij wel/niet meer kinderen een onzinnige reden van relatiebreuk. Wij zijn compleet met 1, oa ook door postnatale depressie en pittige start.

Vind ik vaak zo’n mannen reactie, heel vaak vallen situaties niet los te laten. En een eerlijk verdeling is bijna nooit de realiteit. Bij twijfel is het gewoon een nee, hoe rot dat voor hem ook is.

Jullie (homostel en jij) hebben samen bewust gekozen voor een kindje en nu dragen ze niet bij aan de kosten die jij moet maken vanwege deze zwangerschap? 🤔

Ik heb er zelf voor gekozen voor een masseur om de klachten te verlichten en vanwege m'n bekkenklachten een schoonmaakster in te huren. Andere (medische) kosten worden wel gedeeld. Ik ervaarde weinig hulp/steun bij m'n bekkenklachten en voor mij 1 van de redenen om niet voor een volgend kindje te gaan.

Mijn man wil ook een derde. Ik zou wel een derde willen als ik de vader kon zijn. Op dit moment niet als de moeder. Veel ruimte maken voor elkaars gevoel helpt.

Hier een wat andere situatie. Ik zou best een derde willen, maar niet zoals ons leven nu is. Onze jongens zijn 3 en 1,5 en zijn beide zeer energiek. Mijn man werkt 60 uur per week en is enkel maandag en dinsdag thuis. Een derde is gewoon geen doen zo. Afspraak is afspraak is gewoon slap hierin. Je weet van te voren niet wat je te wachten staat. Zelf had ik mij nooit in kunnen denken hoe zwaar ik het nu vind op deze manier. (Ik werk zelf 4 dagen) Begin nooit aan een derde wanneer je hier niet achter staat, enkel om je partner te pleasen. Dat verdien jij niet, maar ook je kind niet. Dat het teleurstellend voor hem is en pijnlijk, helemaal te begrijpen. Maar kinderen “neem” je enkel wanneer je hier beide achter staat!

Ik vind dat zo'n dooddoener 'als er een derde kind is dan wil ik wel minder gaan werken'. Waarom doet hij dat niet voor de 2 kinderen die er al zijn? Ik vind dat als 1 van de twee het absoluut niet ziet zitten je het niet moet doen. Als je het wel doet en het wordt weer/nog zwaarder, kan je niet meer terug.

Ja daar heb je een punt! Zo van ik ben pas meer thuis als het je echt te zwaar word. Ik heb met twee ook genoeg dieptepunten gehad en aangeven dat ik het zwaar vind. Het word vaak gebagatelliseerd heb ik het idee. Dat ik een derde teveel / te zwaar vind word ook wel kleiner gemaakt hoor. Ergens begrijp ik niet eens waarom hij niet inziet dat het echt niks voor mij is nog 1 erbij. Maargoed dat komt ook omdat ik vroeger wel over 3 kinderen sprak.

Weetje hij denkt gewoon dat jij het aankan en het goed komt zoals bij de voorgaande twee. Alleen jij weet hoeveel je hebt opgeofferd en hoeveel energie en tijd het je kostte toen jouw kids babies waren. Ik geloof vrij weinig van dat hij minder gaat werken want dan had hij het eerder al gedaan de kleintjes. Uiteindelijk bepaal jij wat jij wilt. Jij moet zwanger zijn, bevallen, herstellen en bv geven. En zoals je al zegt is hij amper thuis in de avonden.

Ja precies. Maar heeft hij dan gewoon echt zo'n bord voor zijn kop? Ziet hij echt een vrouw die geniet en het allemaal makkelijk aankan en er nog wel 1 bij kan hebben? Ik ben niet bepaald gesloten moet ik zeggen, heb echt mijn hart op de tong en 'klaag' best veel over het moederschap om het zo maar te noemen. En ook qua werk weet hij in wat voor positie ik zit en het ook niet makkelijk was deze baan te bemachtigen. Daar steunde hij me trouwens ook echt in. En toch ziet hij mij weer voor een kind kiezen en weer mijn eigen leven on hold zetten. Ik vind dat zo dubbel! Maakt mij ook een beetje kwaad kwaad. Alsof hij niet inziet dat zoiets impact kan hebben

mannen lijken inderdaad een bord voor hun kop te hebben, daar zijn ze redelijk gelijk in 😅

Het is ook wel makkelijk om een derde te willen als je zelf niet het meeste werk hoeft te doen, he.

Ik heb 3 kinderen, die wilde we beide. En dat is echt een tandje erbij. Dus als je dit al pittig vind, wordt een 3e echt next level. Ik zou ondanks de discussie toch echt bij jezelf blijven. Het is weer het eerste jaar voedingen, nachten eruit, huilen, kinderwagen en luiers. Ik hou er van hoor echt maar het is toch zwaar. Jongste is nu 3 en het is nu wel echt leuk. Met 3 zijn ze zo gezellig. Ben wel echt blij. Maar mijn man is elke dan om 17 30 thuis. En doet vrijwel eigenlijk veel nachten.. anders had ik het niet getrokken. Owja en na de vaginale bevallingen kwam de 3 toch met KS..ook heftig😅. Een derde doe je er niet zomaar bij. Dit moet je echt willen en aankunnen. Succes mama blijf bij jezelf🍀

Ja helemaal eens hiermee. Als hij nou eens nú minder gaat werken, meer gaat zorgen en tijd door gaat brengen met de kindjes die er nu zijn. Dan lijkt de kans me vrij groot dat hij 2 ook genoeg gaat vinden, óf dat jij zo ontlast wordt dat je er zelf weer zin in krijgt. Waarom wil hij zo graag drie kindjes? Wij hebben hier thuis de discussie ook, maar ik heb wel een man die meer dan de helft van het huishouden doet, elke avond kookt en 100% samen met mij de kindjes doet. En die het ook snapt dat nog een keer zwanger worden voor mij pittig zou zijn en dat hij er dan nog meer moet zijn. Voor mij maken dat soort dingen de keuze voor een derde echt makkelijker.

Ja ben het ook eens met de anderen. Blijf bij jezelf en denk er goed over na. Je geeft aan dat straks gaat hij bij jullie weg. Dat zou heel erg/heftig zijn, maar als je wel voor een 3e kindje zou gaan en jij staat er niet achter en gaat er zo aan onder door dat de druk op jullie relatie te groot word het ook kan zijn dat hij alsnog bij jullie weg gaat. Ik bedoel hiermee dat als hij bij 2 kindjes weg zou gaan dat een 3e kindje niet de garantie geeft dat jullie relatie wel voor eeuwig blijft.(wat ik uiteraard wel hoop/gun voor jullie). Liever gelukkig met z'n 4en als ongelukkig met z'n 5en. 🍀 Ik hoop dat jullie er samen uitkomen waar jullie allebei je volledig in kunnen vinden🥰

Nou, ik heb mijn droombaan bij mijn droombedrijf gekregen in mijn laatste zwangerschap, maar doordat wij er nu een baby bij hebben, trek ik het gewoon niet. De gebroken nachten, de zorg, het is gewoon niet te combineren met de hoge eisen van mijn functie. dus ik weet nu al dat mijn contract niet verlengd gaat worden. En weet je wat het stomme is? Ik ben er aan de ene kant heel verdrietig over, want dit is precies waar ik bang voor was, maar aan de andere kant had ik, zoals ik me nu voel, nooit zonder mijn jongste gewild, dus heb ik het er voor over. Het is echt super dubbel allemaal, maar ik snap je angst dus heel goed. Je bent gewoon minimaal 2 jaar je lichaam en jezelf kwijt als je zwanger bent en een kindje baart en als dat je keuze is, is dat helemaal niet erg, maar als je er niet achter staat, brengt dat zoveel zorg, stress en verdriet met zich mee. Maar volgens mij is de keuze voor jouzelf heel duidelijk en wil je gewoon geen kindje erbij en zit de frustratie nu misschien meer in het ontbreken van begrip van je man en zijn, voor jouw gevoel, ondoordachte en makkelijke wens waar hij jou mee belast. De enige manier om hiermee om te gaan, is communiceren met elkaar. Het is spannend en moeilijk, maar als je niet met elkaar praat, blijft het zich opbouwen tussen jullie in ❤️