Post partum depressie ? Lotgenoten gezocht

Wat vervelend om te lezen! Ik kan er helaas niet over mee praten maar heb om andere redenen zelf EMDR gehad en kan je dit wel aanraden, verdiep je er eens in, wie weet kan dit voor jou ook helpen. Heel veel sterkte!

Wat een nare tijd maak je door. Het is niet hetzelfde als jouw situatie nu maar ik heb ptss gehad .. daar ben ik een aantal jaar geleden voor behandeld en dat heeft grote invloed op mijn leven gehad. Ik weet hoe het is om ptss te hebben als je daar vragen over hebt of wilt praten dan ben ik er voor je. Zoek hulp en praat erover.. heel veel sterkte ! 😘

Ik zit ook in ene depressie. Nergens zin in en overzicht totaal kwijt. Heb veel hulp maar voelt nog niks beter. Erg moeilijk he

Hee. Ja .. inderdaad. Vreselijk voelt het. Nul kracht en energie voor de simpelste dingen. Om nog maar te zwijgen over die ellendige gedachten en emoties in je hoofd

Hee. Dankje voor je lieve berichtje. Ze raden hier ook EMDR aan. Maar gezien de depressie nu het zwaarst is willen er nog niet mee starten omdat ze bang zijn dat het effect dan te zwaar is. Dat het tijdelijk verergert en eerlijk gezegd kan ik dat er echt niet meer bij hebben. Een verslechtering. Echter ben ik ook bang dat vanalles straks te erg gaat triggeren op het werk. (wanneer ik weer werken mag, ben nu arbeidsongeschikt) ik werk in de zorg en veel dingen daar brengen herrineringen aan de bevalling.

Wat vervelend voor je! Ik heb door een zware zwangerschap ptss gekregen, ook in combinatie met een depressie. Antidepressiva heeft mij goed geholpen, samen met een goede psycholoog. Ik heb later EMDR gehad en dat werkte super. Ik snap alleen wel waarom je eerst aan je depressie moet werken.. EMDR is vaak heel zinvol, maar ook echt zwaar.

Inderdaad erg vervelend. Ik zit momenteel ook thuis met een depressie (geen postnatale) en ben sinds twee weken gestart met antidepressiva. Ook ben ik onder behandeling bij een psycholoog en krijg daar gerichte therapie. Heb je professionele hulp? Ik zie EMDR hieronder al voorbij komen, dat heeft mij in het verleden ook enorm geholpen! Daarnaast was ik zelf erg 'tegen' antidepressiva, ik wilde het echt niet. Maar ik hoop dat het me gaat helpen de 'top van de berg' te bereiken. Misschien is het iets waar je over na kunt denken? Daarnaast ben ik ook bezig met E-health. Allemaal oefeningen en uitleg online mbt een depressie. Het geeft enorm veel tips, helpt me ook. Ik hoop dat je er bovenop komt, in jouw eigen tempo. En je ondanks alles toch kunt genieten van jouw kleintje! Heel veel sterkte en succes.

Ach lieve schat wat super naar voor je! Ik weet er alles van en ik zou wensen dat het andere mensen bespaard zou blijven. Ik heb na de geboorte van mijn dochter in 2016 ook een postnatale depressie gehad ook in combinatie met een traumatische bevalling. De weg naar herstellen duurt heel lang....geef jezelf daar ook de tijd voor en probeer de situatie zoals die nu is te accepteren. Dat is het meest lastige van allemaal. Ik hoop zo dat er momenten zijn dat je wel intens kunt genieten van je kleine jongen. Hoe moeilijk het ook is probeer elke dag naar buiten te gaan. Juist dat is een trigger om je uit een depressie te halen uiteindelijk. Ook al heb je totaal geen zin en merk je niet meteen dat het beter gaat. Echt doen, ook al is het maar het halen van een boodschap (als dat lukt, Ik moest ervan hyperventileren) even een rondje om met de kleine man of op bezoek bij je ouders of een vriendin. Probeer er met andere mensen die dichtbij je staan ook te praten over de situatie en wat ze eventueel voor je kunnen betekenen. Ik weet niet wat jouw karakter precies is. Dus geen idee of je ook een perfectionist bent? Dat is een valkuil van mij geweest. Alles moest ook nog eens perfect gaan en dan voornamelijk voor de baby. Geef je trouwens borstvoeding? Ik ben er later achter gekomen dat dit ook een hele invloed kan hebben op je hormonen, waardoor sommige vrouwen extra gevoelig zijn voor een postnatale depressie. Er is echt hoop...het komt echt goed ook al zie je dat niet...en ja er kan zelfs een dag komen dat je zelfs de angst voor een tweede postnatale depressie aan de kant zet en wellicht weer zwanger wilt worden. ( dat laatste in mijn geval dan) Probeer zoveel mogelijk ook goed voor jezelf te zorgen en als je dat niet kan vraag hulp aan mensen in je omgeving. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Ik wens je heel veel sterkte toe en een spoedig herstel en ik hoop dat je een beetje wat aan mijn info hebt gehad.

Hee. Dankje voor je bericht. Ik durf het niet eens uit te spreken maar geregeld passeerd de gedachte dat er maar één optie is voor rust en die kan je wel bedenken denk ik.. ik ben ook perfectionistisch. Ik wil aan mijn eigen idealen voldoen en dat werkt niet. Borstvoeding heb ik gegeven maar moest ik helaas mee stoppen om meerdere redenen maar vooral omdat ik het niet meer aankon. Daar voel ik mij nog steeds vreselijk over. Had ik langer moeten doorzetten? Ik ben afgelopen week twee keer met een paniekaanval de winkel uitgerend met kinderwagen dus een boodschap sla ik over. Het huis uit.. ja . Het lukt me niet. Ik weet niet waarom. Nja ik weet het wel. Maar fysiek kan ik lopen dus wat er zo blokkeerd weet ik niet. Ergens zou ik acuut weer zwanger willen zijn. Puur om een kans te hebben het over te doen. Beter te doen. Dat het dan anders gaat. Maar dat is geen goed plan nu. Het zou dan alleen. Maar slechter gaan en daar in is onze zoon pas 3,5 maand. Dat is geen oplossing. Ik weet niet hoe en of ik hier uitkom. Het voelt of hoe ouder hij word hoe erger alles zal worden

Hee dankje voor je reactie. Ik wil zelf absoluut geen anti depressieva. Ik ben bang dat het alles weg schuift en denk dat ik alleen door er doorheen te gaan het kan overwinnen. Maar ik begin steeds meer te merken dat ik er niet doorheen kan. Mss moet ik er uiteindelijk toch aan geloven. EMDR hebben ze aangeboden en wil ik ook wel maar ik ben bang dat het dan verergerd door al het ophalen van die zaken en dat ik het dan écht niet aan kan.

Die gedachten heb ik toen ik depressief was ook gehad, maar nu ik een paar jaar verder ben kan ik je vertellen dat het leven weer heel mooi kan zijn. Heb je wekelijks een gesprek met een psycholoog? Zo niet trek alsjeblieft aan de bel bij de huisarts en geef gewoon echt aan dat het niet goed gaat met je. Ik heb wel medicatie geprobeerd, maar dat werkte voor mij niet. Geef het toch een kans, misschien kan het tijdelijk wel iets voor jou doen.Alles is nu te veel voor je dat is heel begrijpelijk en ik snap echt dat je deur niet uit wil, maar probeer in ieder geval elke dag even te gaan wandelen met die kleine man ook al is het moeilijk om dit op te brengen. Je bent een super moeder vergeet dat niet, je doet het allemaal hartstikke goed. Wees lief voor jezelf en minder streng. Het is heel goed dat je met borstvoeding bent gestopt, want dat kost je alleen maar meer energie. Is er iemand in jou directe omgeving die jou misschien kan ondersteunen in de dagelijkse dingen? Je moeder of iemand anders? Vraag alsjeblieft hulp...daar is niks geks aan. Ja ik snap dat je alles over wil doen. Dat was iets wat ook in mijn hoofd erg speelde. Het lastige is dat wij controle willen hebben over ons leven en die controle ben je nu volledig kwijt en dat is iets wat zo enorm kan frustreren en je boos kan maken. Het is gewoon oneerlijk dat jou zoiets overkomt. De eerste stap is uiteindelijk deze situatie accepteren, maar bij deze acceptatie heb je wel echt hulp nodig van een psycholoog. Er is niks mis mee om naar de psycholoog te gaan. Uiteindelijk groei je als mens, je hebt zelf geen inzicht meer in je eigen hoofd. Het is daarbinnen een grote puinhoop zo voelt het. Een psycholoog kan eruiteindelijk voor zorgen dat het weer rustig word in je hoofd. Naarmate je kindje ouder is dan word het niet erger hoor. Je moet je ook realiseren dat het ook zeker tijd kost om aan de hele situatie te wennen dat er een kindje in je leven aanwezig is. Iedereen moet daar zijn ritme in zien te vinden, maar als je depressief bent dan is dat extra lastig. Ik hoop dat je partner je ook kan steunen in deze moeilijke tijd. Dikke knuffel van mij

Ik wilde het ook echt niet, maar ik weet dat ik het op dit moment als hulpmiddel nodig heb om er bovenop te komen. Dit in combinatie met gerichte therapie gaat voor mij hopelijk werken. Ik snap je wat betreft de EMDR, maar ik vraag me af of er ooit wel een goed of beter moment voor is... het is nou eenmaal heel zwaar, maar het helpt zo goed om bepaalde gedachten/gebeurtenissen/beelden te verwerken. Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat je alles doet op jouw tempo en doet waar jij je inderdaad goed bij voelt. Maar dat lijkt me vanzelfsprekend.

Lieve, sterke vrouw, Hier nog nog een mama. Wat mij ontzettend helpt is om me te beseffen dat het niet mijn schuld is. Sommige dingen overkomen je. En het gaat écht voorbij. Tot die tijd is het verdragen van de onrust, paniek, angst en somberheid. Het is oké..Dit ben jij niet, dit is de depressie. Knuffel en hou vol! We komen er.

Lieve mama, Ik weet exact wat je voelt. Ik word behandeld via kraamverdriet in Witmarsum: hormoontherapie. Misschien is het ook iets voor jou, ik voelde me gelijk thuis en het helpt echt. Je bent een super mama! Schaam je niet, het komt goed. Xxx