pp depressie "maar" gek op mijn kind

Een postnatale depressie kan zich ook uiten door een grote mate van binding waardoor je je kind inderdaad ziet als medicijn en de omgeving er niet meer toe doet. Ook dit kan zorgen voor ingewikkelde situaties. Persoonlijk zou ik er alles aan doen om te voorkomen dat je je volledig gaat isoleren samen met kind. Hij/zij is namelijk niet de oplossing voor je depressie. Dit betekent niet dat je direct weer 101 dingen moet oppakken, maar begin eens met 1 of 2 dingen in de week en bouw dat rustig op.

Hier ook een postnatale depressie gehad (eigen een perinatale depressie) en ook ik wilde juist mijn kindje bij me houden. Tot op het obsessieve af. Mijn partner mocht geen flesje geven (ik verschuilde me achter borstvoeding), hij mocht geen luiers verschonen (vond dat ik dat veel beter kon) en hij mocht haar vooral niet troosten als ze huilde. Geen gezonde situatie dus. Inmiddels stukken beter gelukkig! Eens met de reactie van Zwaantjee dus. Isoleer jezelf niet volledig met je kind, want je wereld wordt dan echt heel klein en dat gaat je depressie niet helpen. Probeer te ontdekken waar je, naast je kindje, gelukkig van wordt. En ga dat rustig aan oppakken. En wellicht dit ook met je behandelaar bespreken.. Sterkte sowieso! Het wordt écht beter. Hier is mijn dochter bijna 2,5 jaar en inmiddels 33 weken zwanger van nog een kindje. Dat had ik niet gedaan als ik nog in een depressie had gezeten.. 😉

Je verhaal is voor mij herkenbaar. Ik voelde aan alles dat ik een depressie zat. Meteen vanaf dag 2. Ik werkte in de zorg dus ik zag bij mijzelf de signalen.dus ik was er optijd bij. Maar mijn kind iets aandoen of verwaarlozen geen haar op mijn hoofd. Zij was idd mij houvast. Ik dacht ik ga werken en dan komt het wel goed. Het kwam niet goed... de werkdruk en dat ik uiteindelijk weer in het gewone leven werd gegooid kon ik gewoon niet aan. Toen kwam ik echt in een diepte punt. En nog steeds wilde ik mijn baby niets aandoen. Ik kreeg hulp van een psycholoog en ging de ziektewet in. Uiteindelijk ben ik na een jaar beter geworden.

Mijn tip; voel je echt een depressie. Meld je dan ziek in je verlof dan val je onder ziekte door zwangerschap en zijn je voorwaarde veel beter. Ik heb de fout gemaakt door me ziek te melden 4 weken nadat ik ben gaan werken. Echt een grove fout van mezelf

En bezoek een huisarts ;)

Ik heb een pp depressie gehad en was extreem gehecht aan m'n kind. Ik was helemaal overprotective en in overlevingsstand. Je hoeft niet alle symptomen te hebben. 💜

Meld je zo snel mogelijk ziek inderdaad en zoek hulp.. teveel doen kan echt averechts werken. Ik herken namelijk je verhaal. Ik heb me lange tijd afgesloten voor de buiten wereld. Alles wat ik ondernam vergat ik echt wat ik had gedaan. Gewoon niets kunnen herinneren en dan was ik doodmoe. Langzaam wordt het beter. Echt waar maar wat hulp erbij is fijn en ook noodzakelijk. Sterkte 💕