Re-integratie na burn-out tijdens zwangerschap

Ben je er echt klaar voor? Ik had zelf niet echt een keuze ik moest gewoon terwijl ik er nog niet klaar voor was . Vond me therapeut ook niet... Dat heeft er voor gezorgd dat alles in soep liep. En anders je gewoon even over heen laten komen. Grenzen bewaken! En aangeven. Dar is de valkuil he;) Spannend verder succes! En als het nie gaat aangeven!

Ik weet het niet zo goed of ik er klaar voor ben. Heb wel weer zin om weer aan het werk te gaan maar merk dat ik nog wel spanning omtrent werk ervaar. Ben jij nu weer aan het werk? Bedankt voor jouw bericht in ieder geval.

Natuurlijk is het spannend om weer aan het werk te gaan! Heb je een opbouwschema qua uren en evt complexiteit van werkzaamheden? Ga het gewoon proberen en doe je best 👍 heb je goed contact met je werkgever of leidinggevende?

Niet helemaal dezelfde situatie maar ik ben eind juni overspannen uitgevallen en begin juli kwam ik erachter dat ik zwanger was. Mijn werkgever heeft een 'vitaliteitscoach' die al snel na mijn ziekmelding regelmatig contact opnam en ik vond haar erg pushen. Ik had het idee dat ze me sowieso voor het inschakelen van de Arbo-arts weer aan het werk wilde hebben, ook al gaf ik aan dat het echt nog niet goed ging. Mijn psycholoog (die me had geadviseerd me ziek te melden nav mijn klachten) vond het veel te snel gaan maar ik had haar ook meer verteld dan mijn werk (2 miskramen, weer zwanger, veel frustraties waar ik al een tijd aan probeerde te werken, werk niet leuk vinden en op zoek naar wat anders maar moeilijk met Corona). Uiteindelijk met de arbo-arts besproken om langzaam te beginnen maar omdat mijn werkgever weinig geschikte taken had (zonder tijds- en prestatiedruk) gaat het opbouwen echt heel langzaam. Begin augustus 3x 2 uur en ik zit sinds een paar weken op 4x 2 uur. Ik merk dat het mij heel veel moeite kost om 'mijn uren te maken' maar dat komt vooral omdat ik de taken niet leuk vind en ik nog steeds niet goed kan ontspannen. Ik kan alleen maar herhalen wat de professionals zeggen: hou goed in de gaten dat werk je niet alleen energie kost maar ook energie geeft want anders werkt het niet.

Ik ga nog een opbouwschema ontvangen dus voor nu nog veel onduidelijk. Het contact met mijn leidinggevende is gelukkig goed. Maar maakt het soms juist moeilijk omdat we elkaar op persoonlijk vlak ook goed liggen. Voelt toch als een soort van falen. Bedankt voor jouw reactie!

Wat vervelend om te horen dat het opbouwen zoveel van je vraagt en kost. Nu lijkt me vanaf juni ziek en begin augustus weer opbouwen ook wel kort? Veel sterkte met alles. Misschien kunnen we elkaar op de hoogte houden?

Het is inderdaad niet heel lang. Ik vraag me ook af of dat mijn herstel niet vertraagd maar ik probeer het een eerlijke kans te geven. Wanneer is het de bedoeling dat je weer gaat beginnen?