rechten vader

Zo lang hij dit kindje niet heeft erkend heeft hij helemaal nergens recht op. Ik ben absoluut van mening dat een kind het beste af is met een vader én moeder maar in dit geval niet. Bijkomend voordeel is natuurlijk dat jouw kindje dalijk niet beter weet en dat lijkt me hier echt een voordeel want zo iemand verdient het niet om vader te zijn.

Wauw, deze man verdient de titel vader helemaal niet. Wat een ongelooflijke eikel!!!!! Meid het is een zegen dat hij je kind niet heeft erkend, want in feite is hij nu enkel spermadonor. Hij heeft helemaal nergens recht op. Sterker nog, ik zou hem blokkeren en hem niet meer in je leven laten. Deze persoon is heeeeeel giftig.

Hij zal via de rechter moeten gaan als hij iets wil zolang jij zelf nergens mee instemt. Hij is geen juridisch ouder en heeft geen gezag.

Kleine nuance aan onderstaande. Hij heeft nu nergens recht op, maar zodra hij betrokken raakt bij de opvoeding en/of verzorging wel. Enkel een biologische band maakt je geen ouder.

Jeetje wat een verhaal lees ik hier.... sorry voor mijn misschien eerlijke mening maar wat voor persoon is hij?? Mijn god zeg wel oud genoeg om sex te hebben maar niet oud en wijs genoeg om de eventuele gevolgen daarvan te accepteren en voor te zorgen! Zo iemand zou zich niet eens een vader mogen noemen! Maar als antwoord op jou vraag, zolang je niet getrouwd bent met deze persoon wat ik dan ook niet denk aan de hand van je verhaal en hij zoals jij aangeeft zijn zoon niet heeft erkend heeft hij volgens mij nergens recht op. Wel zou het zo kunnen zijn dat hij zijn vaderschap kan opeisen dmv een dna test? Maar daar zal hij waarschijnlijk ook niet de moeite voor willen nemen als ik het zo lees.

Raar verhaal. Hij wilde het kind niet en eiste abortus maar nu wil hij een omgangsregeling? Hij heeft het kind niet erkend. Zonder jouw toestemming mag dat ook niet. Zoals je zelf al zegt, juridisch is het niet de vader.Dus hij kan hoog of laag springen maar hij heeft geen poot om op te staan. Ook al zou hij het via de rechter spelen, hij zal er niks mee bereiken. Ik zou ook niet mijn kind met hem in contact brengen, in ieder geval tot hij laat zien dat het een volwassene is met verantwoordelijkheidsgevoel

Dit is helaas niet helemaal waar. In theorie kan hij erkenning afdwingen bij de rechtbank. Zal niet direct geregeld zijn natuurlijk. Daarna moet hij dan ook nog gezag of een omgang afdwingen. @TS: het klinkt als een situatie/ex-partner waarbij professionele hulp wellicht fijn is. Heb je al contact gezocht met de huisarts? Die kan je vaak ook verder verwijzen. Ik ben van mening dat een kind recht heeft op beide ouders. Ongeacht de “fouten” die wellicht zijn gemaakt. Mááár hij moet natuurlijk wel laten zien dat hij zich ook aan afspraken etc kan en wil houden. Je kind van je afpakken gaat hem echt niet lukken. Daar zal geen rechter of instantie in meegaan. Misschien is het een idee om hem schriftelijk aan te geven dat je open staat voor mediation met een professional? Ik zou ook echt álles schriftelijk (laten) vastleggen. Dus zo min mogelijk of niet bellen, maar alles per zoveel mogelijk per mail of whats-app. Sla ook alles op of print het uit zodat je niks kwijt kan raken. Zo heb je straks als het nodig is dingen zwart op wit staan en is het niet jouw woord tegen dat van hem. Heel veel sterkte! Dit lijkt me echt geen makkelijke situatie.

Ver weg uit de buurt houden, wat een figuur zeg! Gelukkig geen recht inderdaad

Hij kan wel via de rechter erkenning aanvragen, ook als de moeder hier geen toestemming voor geeft. Het is wel wat ingewikkelder dan. Hij moet een advocaat inschakelen en je bent zo een paar maanden tot een jaar verder. Sinds dit jaar krijg je met erkenning volgens mij ook automatisch de ouderlijke macht toegekend.

Bedankt voor jullie antwoorden! Ik begrijp dat hij geen rechten heeft zolang er geen erkenning is geweest, maar hij is dus indd aan het dreigen met juridische stappen. Ik hoop dat al deze dingen wel meespelen in de beslissing van de rechter hierover, mocht het echt zo ver komen. Hij blijft alleen volhouden dat ik hem zijn zoon aan het ontnemen ben, dus ik ben bang dat hij straks toch een erkenning kan afdwingen en daarmee ook gezag krijgt. Ik wil absoluut niet dat mijn zoontje met hem alleen is, want het is eigenlijk gewoon een vreemde voor hem..

Dit. En laat hem maar naar de rechter stappen om de erkenning af te dwingen. Als hij daar al wel moeite voor wilt doen, want zo klinkt hij totaal niet! En dat is dan prima. Beter geen vader dan een waardeloze.

Ik wens jou veel geluk toe met je zoontje… Laat je niet gek maken door wat hij zegt over juridische stappen. Elke gek kan naar een advocaat / rechter stappen maar of dat in zijn voordeel zal eindigen moet nog maar blijken

Dat laatste zal niet zo meespelen, omdat jij hem het contact hebt ontzegt. Een verhaal heeft altijd 2 kanten. (Dat ik dit zeg wil ik jouw kant niet teniet doen, maar zo ziet de rechter dit). Toevallig ken ik iemand die enkel de erkenning had geregeld en het gezag was vergeten. Ondanks dat zij hem zwart probeerde te maken (zonder bewijs) en hem al het contact probeerde te ontzeggen, heeft hij een zaak aangespannen en uiteindelijk gewonnen.

Wilde er nog bijtypen: Dus als hij een zaak aanspant, neem een advocaat in de arm en kom met bewijzen. Tot die tijd.. ja, hij moet de energie ook nog bij elkaar schrapen om zo'n zaak in te dienen. Het kost veel tijd en energie. Iets wat hij niet lijkt te hebben?

Vaak duurt zo’n procedure ook echt heel erg lang. Meestal 4 jaar. Je zou het juridisch loket even kunnen bellen en al je vragen kunnen stellen. Heb ik toen ook gedaan. Is gratis advies!

4 jaar? Dat kan ik me moeilijk voorstellen. Bij die persoon waarover ik schreef duurde het ongeveer een jaar tot de uitspraak.

Als je WhatsApp gesprekken of zoiets hebt zou ik overal screenshots van maken of de gespreksgeschiedenis downloaden dan kun je die gebruiken. Zou ook kijken of je gesprekken hebt van toen je abortus moest plegen van hem.

Dan gaat hij maar naar de rechter. Ik zou alles bewaren, ook evt de instelling van de abortus vragen of ze iets op papier hebben. Niet zomaar toegeven

Hier ook geen erkenning en dus geen rechten. Achteraf een zegen! Zeggen dat hij stappen gaat ondernemen en het daadwerkelijk doen zijn twee verschillende dingen. Kost veel moeite en de kater gaat hem blijkbaar voor ;) ellendeling. Blijf rustig en kalm, tot er echt stront aan de knikker is. Heb ik niet gedaan, en daardoor niet optimaal de kostbare tijd met mijn kleintje benut.

Aller eerst wat een heftige situatie! Het is inderdaad waar dat hij via de rechter erkenning en gezag mag aanvragen.. En omdat af te wijzen moeten er hele zware redenen en bewijzen zijn. Waarom? Omdat het veelal niet in het belang van het kind is om geen enkele vorm van contact met 1 van de 2 ouders te hebben. Een rechter zou dat altijd meenemen en altijd kijken naar het belang van het kind. Dat betekent niet dat de vader in een keer het gezag zal krijgen... Maar naar een omgangsvorm zal wel gekeken worden... Ik wens jou heel veel sterkte! En hopelijk voor jou dat hij de stap naar de rechter te veel gedoe vindt!