Rekening houden met ‘jaloerse’ vriendin.

Herkenbaar....mijn schoonzus heeft 3 schatten van meiden,wij kregen als eerste een jongen...woest was ze...weet je...hier kun je niets aan veranderen.....dus mijn man en ik hadden zelf afstand genomen..later draaide ze bij.....ik zou je vriendin even laten voor wat het is....

Wat vreemd van haar. Je kan wel jaloers zijn maar kom op…je hebt drie prachtjongens. Het is niet dat ze zelf geen kinderen kan krijgen, dan kan ik het me wel goed voorstellen. Iedereen is wel eens jaloers, ik ook. Maar kan alsnog blij voor iemand zijn en laat het niet merken want dat is míjn gevoel en daar hoeft ik een ander niet mee te belasten die er toch niks mee kan.

Jeetje wat vervelend! Het eerste wat ik denk is dat zij juist hulp nodig heeft bij het accepteren van dat ze 3 jongens heeft. Het lijkt wel of ze aan het 'rouwen' is over het feit dat ze geen meisje heeft. Ik wil ook graag een meisje maarja hebben wij ook niet. Ik kan moeilijk mijn vriendinnen gaan negeren 😅 Ik denk dat jij niet meer kan doen dan normaal blijven te doen en hopen dat zij het gauw een plekje heeft gegeven. Misschien dat ze het wel een keer leuk vindt om met je kleertjes te shoppen ofzo? Maar dat kan jij beter zelf inschatten. Ze kan het leuk vinden maar kan natuurlijk ook voelen alsof je dr nog een keer confronteer met het gemis.

Wat een bizarre reactie, of naja, bizarre geen reactie. Ik zou vooral afstand nemen, jij moet vooral genieten van het prachtige nieuws. Ze draait wel bij, en anders, tja sorry vriendin. Is makkelijk praten, weet ik. Ik heb zelf ook tijdens deze zwangerschap het contact met een zogenaamde beste vriendin verbroken, pijnlijk op het moment, nu alleen maar beter voor mezelf.

Ik begrijp dat echt niet. Dat noemt dan een beste vriendin... Wel vraag ik me af, waarom was ze niet bij de gender reveal? Of had je haar al ingelicht dat het een meisje was? Iedereen mag jaloers zijn, boos, teleurgesteld, al die gevoelens zijn normaal. Maar het is hoe je ernaar handelt dat belangrijk is. Ik zou haar even in haar sop laten en als ze afkomt ook even duidelijk maken dat je er niet echt mee gediend was... Inderdaad een groot verschil moest ze geen kinderen kunnen krijgen maar ze heeft er 3 rondlopen!! Haar reactie had ook kunnen zijn; Oooh yes dan heb ik toch nog "een dochter" zogezegd. Aangezien jullie beste vriendinnen zijn zou ze er genoeg tijd mee kunnen doorbrengen en meisjesdingen mee kunnen doen later.

Ik kan me voorstellen dat ze misschien geïrriteerd is over het feit dat ze er niet bij was? Zou dat kunnen? Als het daadwerkelijk gaat om het dochter verhaal, zou ik snel klaar zijn met haar. Waarom niet blij zijn voor een ander? Waarom zo doen omdat jij schijnbaar niet hebt wat je wil? Sorry, valt bij mij niet onder de noemer beste vriendin..

Misschien vond ze de gender reveal te confronterend? En dat het een meisje blijkt al helemaal. Dat is natuurlijk geen excuus om zo met jou om te gaan. Ik zou het even laten rusten. Blijkbaar heeft ze even tijd nodig om het voor zichzelf te accepteren. Je kan haar daarna laten weten dat je er begrip voor hebt maar de afstandelijkheid vervelend vind, hopelijk ziet ze dan in dat ze haar gedrag wel wat kan veranderen. Blijft ze wel zo jaloers en afstandelijk doen dan weet je ook genoeg. Maar wie weet is her tijdelijk en wil ze juist wel gezellig omgaan met jou en je dochter straks!

Ik heb zelf een vriendin met pcos. Ik ben nu zwanger van mijn tweede kindje. Ik heb geprobeerd met haar rekening te houden. Zeggen dat haar emoties er mogen zijn, gevraagd waar ze behoefte aan heeft, of ze wel wil dat ik dingen deel of niet… en het gevolg: ik ben erg teleurgesteld geraakt door haar gedrag, zij trok zich ook terug. Dat laat maar weer zien dat ik geen invloed heb op iemands gedrag en gevoelens. Dus in hoeverre moet je rekening houden met iemand in zo’n situatie? Niet. Je moet het niet onder de neus wrijven ofzo. Maar je moet wel gewoon je leven leven, je blijdschap delen, wat dan ook. Jouw gedrag is van jou. Jouw gevoel is van jou. Haar gedrag is van haar. Haar keuze, haar verantwoordelijkheid, haar verdriet. En dat is heel rot, want ze is je beste vriendin. Maar het is niet anders. Jij kan haar pijn/jaloezie/verdriet niet wegnemen, dat kan ze alleen zelf. Geniet van je zwangerschap, en van je kleine meisje ❤️❤️❤️

Ik heb soortgelijk met beste vriendin.. Zij heeft dochter van 8, ik van 4. Helemaal leuk en gezellig. Zij is al 7 jaar bezig voor een tweede, en toen ik vertelde zwanger te zijn van de tweede werd het stil... Beide hebben we pcos, ik was 5 jaar geleden onvruchtbaar verklaard en heb toch (bijna) 2 kinderen zonder medische hulp, waar zij traject na traject doorloopt voor een tweede zonder resultaat.. In het begin vond ik het heel lastig om het onderwerp bij haar te vermijden, maar inmiddels (ben nu 39wkn) kan ik het niet meer en zal ze moeten accepteren dat ik een deze dagen een tweede kindje heb.. wat zij daar mee doet is aan haar.. Je kan je niet laten leiden door gevoelens van een ander..

Ik zie in sommige reacties de vergelijking worden getrokken met de medische kant van het zwanger worden. Ik vind dat zelf appels met peren vergelijken. Omdat ik mij hier nog wel wat bij kan inbeelden tot op zekere hoogte. Daarmee bedoel ik dat het echt heel pijnlijk kan zijn wanneer zoiets niet lukt, omdat een wens heel groot is. Ik zelf vind dat met gender een ander verhaal. Als je 3 prachtige zonen hebt mag je ook echt je zegeningen tellen. En ik ben de laatste die zegt dat je geen voorkeur mag hebben, want ik begrijp ook dat de wens voor een meisje groot kan zijn. Toch vind ik het anders. Ja je mag een meisje willen, maar niet een jongetje niet willen snap je? En dat jaloerse gevoel roept zoiets wel een beetje bij mij op. Ik zou dan ook een goed gesprek aangaan met je vriendin. Of wanneer ze niet reageert je verhaal doen. Je bent hoogstwaarschijnlijk 3 keer super blij voor haar geweest. Nu is het tijd dat zij jou steunt. Ja daarin mag ze jaloers zijn of ook zeggen dat ze een meisje wilde. Maar dit gaat in mijn opinie voor vriendinnen veel te ver

En begrijp mij niet verkeerd, zelfs medische verhalen hebben een grens. Maar ik kan die gevoelens beter begrijpen. Je blijdschap kan naast het verdriet van een ander bestaan. Zolang je dit van beide kanten respectvol doet en een beetje rekening met elkaar houdt. Verder lekker genieten en blij zijn voor jezelf. Je krijgt vast een wolk van een dochter

Eerlijk gezegd vind ik niet dat jij rekening hiermee moet houden. Het is niet zo dat ze geen kinderen kan krijgen, dat zou een heel ander verhaal zijn. Alleen zij kan stappen ondernemen om beter met haar gevoelens om te gaan. Je kan rekening houden wat je wil, maar als zij dat zelf niet verandert, gebeurt er niks. Geniet van je zwangerschap♡

Echt belachelijk! Ze mag blij zijn dat ze überhaupt 3 gezonde kinderen heeft! Sorry, ik kan hier dus echt boos van worden 🙈 Ik heb laatst een miskraam met 15 weken gehad. Mijn schoonzusje en een hele goede vriendin zijn over 3 weken uitgerekend. Geen moment gehad dat ik jaloers was! Wel even pijnlijk gevoel van confrontatie dat ik niet meer zwanger ben. Maar ben zo blij voor ze en gun het ze zo. Ik zou haar lekker laten en vooral niet mee bezig zijn. Lekker genieten van je zwangerschap en je meisje. Zij is degene met een probleem, niet jij.

Ik vraag me oprecht af of sommige mensen het begrip ‘beste vriend/vriendin’ überhaupt wel begrijpen. Zulke mensen zou ik liever kwijt dan rijk zijn, dikke doeiii 👋🏻 Lekker genieten van je zwangerschap!

Misschien kun je zelf even initiatief nemen, haar uitnodigen op een terrasje of vragen waarom je niets van haar hoort. Nu is het toch speculeren of het een (haar sterke wens voor een meisje) met het ander (gebrek aan contact) te maken heeft. Zou jammer zijn als je hier op voorhand op reageert en een goede vriendschap beschadigt. Aan de andere kant, als dit het wel blijkt te zijn, kun jij er niets aan doen. Je krijgt nou eenmaal een meisje en daar mag je van genieten ook💖 Je maakt deze zwangerschap maar 1 keer mee!! Ik kan me niet voorstellen dat ik mijn beste vriendin iets zou misgunnen, wat dan ook. Dus zou me dan serieus afvragen wat je nog wilt investeren.

11 jaar heeft het geduurd voordat ik een zwangerschap mocht uitdragen. Diverse miskramen gehad. Binnenste buiten gekeerd in het ziekenhuis. Uiteindelijk bleek een bloedstolling probleem de boosdoener voor al het geleden verdriet. Uiteindelijk met de juiste medicatie is het ons toch gegund. In die 11 jaar hebben veel vriendinnen een kindje (sommige meerdere) mogen krijgen. Zij vonden het vooral vervelend om mij hun blijde boodschap te vertellen. Ik heb nooit de jaloezie gevoeld. Ik ben voor allemaal stuk voor stuk blij geweest. Ik vraag me dan ook werkelijk in jouw geval af hoe 'echt' deze vriendschap is. Hoe kun je je beste vriendin zoiets moois misgunnen? Alsof jij 'rekening' kunt houden met het geslacht van je nog ongeboren kindje. En zeker als ze zelf al 3x moeder hebt mogen worden.... Laat het jouw/jullie geluk niet beïnvloeden. Geniet van je zwangerschap.

Alsof jij er wat aan kunt doen dat jij een meisje krijgt. Oke.. ze mag balen.. Maar ze kan dit niet op jou af reageren. Dit is geen vriendin... Anders had ze het openlijk geuit dat ze soort van jaloers is maar dat ze hardstikke blij voor je is. Laat gaan ze is het niet waard. Maarja dat is makkelijk gezegd Het is natuurlijk uber pijnlijk dit. Gewoon maar laten meid. Dit is niet jou schuld!

Wat een freaks seg, in plaats van dankbaar te zijn dat ze gezonde kinderen krijgen lopen ze nog boos te zijn op de wereld. Ik zou echt afstand nemen. Brrrr

Dus dat. Ik zou haar eerder categoriseren onder “gekke vriendin” 🤣🤣🤣

Nee, ze had er 100% niet bij willen zijn...