Relatie eigen ouders > zelf 2 kinderen

Wat vervelend voor je dat je er zo over twijfelt. Het feit dat je er bewust mee bezig bent zegt al heel veel. Ik ben in een gezin opgegroeid waar veel mus ging. Mijn moeder heeft een persoonlijkheidsstoornis en mijn vader autistische trekken. Mijn broer was het gouden kind thuis en ik het zwarte schaap. Er zijn vele heftige momenten geweest, te veel om op te noemen, waarbij de een werd achtergesteld op de ander. Ook werden we doelbewust uit elkaar gedreven uit angst dat we een bondje tegen mijn moeder zouden vormen. Ik ben niet bang dat ik verschil tussen mijn kinderen zal aanbrengen, omdat ik beide kinderen onvoorwaardelijke liefde geef. Dat is anders dan de juist voorwaardelijke liefde uit mijn jeugd. Ik zou me als ik jou was er niet zo'n zorgen over maken. Mocht je willen sparren, dan mag dat altijd

Juist omdat jij er al over nadenkt dat je dit niet wilt doorgeven aan je kinderen maakt dat jij het anders gaat doen dan jouw ouders. Ik ben ook opgegroeid in een situatie waarin ik door mijn moeder niet werd gezien en gehoord. En ik heb nu dezelfde angsten als jij of dat ik dit door ga geven aan mijn kinderen. Maar ik leer nu dat juist doordat je er al over nadenkt dat je het anders gaat doen en er bewust van bent.

Herkenbaar, maar nooit bij stil gestaan om hetzelfde te doen. Ik denk net omdat je je er bewust van bent dat je geen uitgesproken voorkeuren zal ontwikkelen.

Hier ook ingewikkelde relatie, ben met weinig liefde opgegroeid. Ken je « Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen? » Heb daar veel aan gehad om niet in dezelfde fouten te vallen als mijn ouders.

Met ieder kind ontwikkel je een eigen unieke band. Mbt je ouders: wat zouden ze moeten doen/laten om jou het gevoel te geven dat je er wel degelijk toe doet? Gaat dat dan om individuele aandacht? Tijd voor jou? Destijds als kind, nu als volwassene? Kun je zien dat je ouders je destijds hebben gegeven wat ze te geven hadden? Als je het ze vraagt ben je waarschijnlijk niet minder waard voor ze, maar zit er een andere reden achter. Kun je dat met ze bespreken? Bijv. Ik heb het gevoel dat ik niet zo belangrijk voor jullie ben, jullie lijken er geen behoefte aan te hebben om dingen met mij te ondernemen. Als kind heb ik dat gemist en nu mis ik het eigenlijk nog steeds. Het doet me pijn en maakt me onzeker. Als je dit zou kunnen uitspreken met ze houdt het dan heel erg bij jezelf. Vermijdt de vergelijking met je zus, want dan kom je in een welles/nietes verhaal terecht. Het gaat om jou en het gevoel dat jij hebt. Meestal beleven ouders en kinderen dingen heel anders. Mbt je eigen kinderen: leg ze niet op een weegschaaltje om ze met elkaar te vergelijken. Kies ervoor om van ze te houden en ze te waarderen om hun unieke zelf. Dus tegen je eerste:ik houd van jou, voor mij ben je heel waardevol. Dankzij jou werd ik moeder. En tegen je 2e: ik houd van jou, voor mij ben je heel waardevol. Dankzij jou leerde ik hoe het is om moeder te zijn van 2 kinderen én hoe het is om moeder te zijn van een jongetje (als je 1e een meisje is) Zonder jou had ik dat nooit geweten. Zo zijn er nog meer varianten te bedenken, die misschien beter op jouw situatie/persoonlijkheid aansluiten. Waar het om gaat is dat je ze laat weten dat je je kinderen als individu erkend en waardeert, op basis van wie ze in de kern zijn, niet om wat ze doen. Meer informatie hierover kun je vinden in het boek how2talk2kids broertjes en zusjes.

Mijn ouders hadden een aparte relatie. Nooit over iets praten, dan werd er dagen niet gesproken en zonder uit te praten was het ineens weer goed. Als ik er op terug kijk was het niet echt een liefdevolle relatie nooit knuffelen of ëen kusje etc. Ik dacht altijd dat dit normaal was. Ook als wij verdrietig waren of iets kreeg je geen knuffel of het komt goed. Ik dacht altijd dat dit normaal was totdat ik m'n huidige partner tegen kwam en in hun gezin wel liefdevol met elkaar werd omgegaan, m'n gevoelens uiten vind ik soms nog steeds lastig maar ik doe dit wel anders dan mijn ouders. Ik wil dat mijn kinderen liefdevol worden opgevoed.