Relatie en verslaving

Hoi dames 😊 Graag zou ik ervaringen willen lezen of tips/advies willen over het volgende… Mijn vriend en ik zijn 6 jaar samen en hebben 2 kindjes, een meisje van bijna 4 en een jongen van 1,5. Sinds het begin van onze relatie ben ik op de hoogte dat hij blowt. We waren allebei nog jong (18 toen we samen kwamen) en dit was voor ons best gebruikelijk om af en toe te blowen. Deed ik zelf niet, maar hij dus wel. Vond ik ook prima. Ik kwam erachter dat dit niet zo “af en toe” was als dat hij zei, best snel wist ik dat dit een verslaving was. Denk aan een €600 per maand die eraan op ging en gaat. Ik was gek op hem en heb hem lange tijd ook geen ultimatum durven stellen. Tot ik onverwacht zwanger werd van onze eerste: we zijn kort uit elkaar geweest, omdat hij onder andere niet wilde of kon stoppen met blowen en ik dit wel wilde. Toen onze dochter geboren was, is hij kort helemaal gestopt. Ik heb hem een nieuwe kans gegeven en dit is een aantal maanden goed gegaan. Tot ik erachter kwam, dat hij toch achter mijn rug om weer blowde. We woonden inmiddels samen en ik had eerlijk gezegd niet de ballen om hem op zijn prioriteiten te wijzen. Oftewel, ik ging akkoord met in het weekend blowen. Lang verhaal kort, inmiddels is het weer volle bak. Hele dag door, behalve als hij werkt. Dan blowt hij net voor hij weg gaat en meteen als hij thuis komt. Het blowen an sich is voor mij het probleem niet, wel de consequenties ervan. We kunnen het op de eerste plaats niet betalen in de mate hoe hij dit doet. We zijn flink in de financiële problemen gekomen erdoor. Daarnaast word hij er onverschillig van, heeft hij hele lange tijd niet willen werken (gelukkig wel inmiddels) en als hij geen wiet tot zijn beschikking heeft, is het oorlog. Alles draait erom. Hij blowt van ‘s morgens tot ‘s avonds, de hele dag door. De kinderen kunnen niet buiten spelen in de tuin als hij wil blowen… we kunnen niet weg als hij niet eerst geblowt heeft, et cetera. Het heeft grip op ons allemaal. Ik heb hem vaker gezegd dat het niet meer zo gaat. Het word steeds meer en zijn gedrag word steeds erger. Ik betaal rekeningen niet om hem maar weer te kunnen laten blowen. Ik wil hem echt niet kwijt, daarom heb ik het ook zo ver laten komen. Ultimatums stellen neemt hij niet serieus aangezien ik ze nooit na kom. Ik voel me bijna zelf verslaafd terwijl ik niet eens blow: wel ben ik net zo gestresst als ik weet dat de wiet bijna op is, omdat ik weet hoe zijn gedrag dan omslaat. Sorry voor het ingewikkelde en warrige verhaal, maar we hebben er nu weer ruzie over omdat ik heb aangegeven dat het financieel echt niet haalbaar is om het nu te kopen en ik zit met mijn handen in het haar. Naast dat hij verslaafd is, is hij natuurlijk ook een hele lieve partner met momenten en een goede vader. De kinderen zijn dol op hem en andersom. Misschien goed om te vermelden: hij wil geen hulp. Ik schaam me ook omdat ik geen ruggengraat toon en nooit mijn gestelde ultimatums na kom. Het lijkt wel of ik hem elke keer kansen blijf geven. Een einde aan deze relatie maken is het laatste wat ik wil en daarom wil ik graag advies. Is er misschien iemand die iets soortgelijks mee heeft gemaakt? Alle tips zijn welkom! ❤️🥺