Relatie met een narcist ?

Stuur me een pb. Sinds een maand weg bij mijn ex en je verhaal is zo herkenbaar

ik denk als je al zover bent in gedachten je inderdaad beter weg kan gaan. heb je niemand waar je tijdelijk heen kunt?

Of je partner narcistisch is, kunnen we niet beoordelen. Wel kan ik je vertellen dat narcisme is iets dat vanaf een jonge leeftijd aanwezig is en niet plotseling ontstaat. Wel kun je er plots meer mee geconfronteerd worden. Uit elkaar gaan is iets ingewikkelds. Zeker als dat niet in goede harmonie gebeurt. Heb je relatietherapie of systeemtherapie (dan is het hele gezin betrokken) weleens overwogen? De huisarts en POH-GGZ kun je helpen met verwijzingen en zorgverleners in jouw omgeving.

Allereerst; wat naar dat je je zo voelt! De jaren tussen je postnatale depressie en je burnout in, waren die wel oke? Gaat het zo als het slecht met jou gaat, of sowieso? Ik kan niet oordelen over je situatie maar als je nu een burnout hebt weet ik niet of je nu life changing keuzes moet/kan maken. Aan de andere kant, als hij alleen maar bijdraagt aan je ongeluk is dat ook niet oké. Heb jij zelf hulp (gehad) bij je depressie toen en je burnout nu? Zo niet dan zou ik dat zeker zoeken en met iemand over je situatie praten. Die kan je helpen dingen in perspectief te plaatsen en tot inzicht te komen wat voor jou het beste is. Veel sterkte!

Via de huisarts en gemeente kan je hier hulp bij krijgen om dit te begeleiden en te kijken wat er nodig is bij de diverse dingen die komen kijken bij een scheiding. Er zijn namelijk regionaal vaak meerdere instanties die alleenstaande ouders of minima kunnen helpen. Deze man is alles behalve gezond, heeft geen inlevingsvermogen en respecteert je niet. Je bent meer waard en kinderen voelen het dondersgoed aan wanneer het thuis niet goed gaat met de ouders. Wat is het beeld dat je je kinderen mee wil geven, dat een partner hun later ook zo behandeld wel goed is? Waarschijnlijk niet. Mijn ouders bleven voor de kinderen bij elkaar, terwijl wij als kinderen hun vask vroegen om te scheiden. Uiteindelijk zijn ze gescheiden en wel gelukkig geworden en onze band met ons ouders daardoor ook beter geworden. Aks iemand het niet waard zoals je partner klinkt, ga aub uit elkaar een blijf zeker niet voor de kinderen bij elkaar, want die hebben daar juist ook meer last van ouders in ongelukkig huwelijk met een emotionele verwaarloosde en manipulatieve vader als voorbeeld.

Ik snap je gevoel dat je voor je kinderen niet weg wilt, maar meestal is uit elkaar gaan uiteindelijk voor de kinderen beter dan in een niet fijne thuissituatie zitten. Ookal heb je geen ruzie waar ze bij zijn, ze pikken alles heel snel op. Een moeder die ongelukkig is, is voor kinderen ook niet fijn. Wat betreft vast zitten aan een bepaalde plek, ze hebben op andere plekken ook scholen en opvang 😉 Tuurlijk is verhuizen altijd moeilijk en heeft opvang wachttijden, maar kinderen kunnen zich heel goed aanpassen. Is er misschien in de buurt van familie een plek met goedkopere woningen? Zodat je kids eventueel voor korte tijd daar naartoe kunnen voor er plek is? En heb je al gekeken of jouw gemeente bij scheidingen voorrang biedt bij huurwoningen? Dat is hier wel zo. Sterkte lieve mama. Probeer te bedenken dat, door voor jezelf te kiezen, je ook het beste voor je kids kiest 😘

Get. Out. Voor de kinderen bij elkaar blijven? Ik ben een dochter van een narcist. De ruzies die jullie hebben, heb ik maar al te vaak gezien als kind. Ik heb veel onverwerkte pijn over mijn jeugd, wat ik heb gemist aan vader, maar ook de pijn van mijn moeder, welke ik pas op latere leeftijd begreep en zag. Ik zal daar nooit overeen komen denk ik. Dus blijven voor de kinderen, ik denk niet dat je ze er een plezier mee doet.

Bedankt voor je berichtje! Ik heb altijd zelf hulp gezocht. Ik heb ook EMDR therapie gehad. En professionele hulp bij beiden gebeurtenissen. We hebben ook goeie momenten gehad. Maar zodra er iets van negativiteit bij komt kijken, is hij klaar met mij. Eigenlijk is het zo: hij doet iets, ik raak teleurgesteld Confronteer hem, want hij zegt altijd je moet praten over alles. En dat is het: Je bent niet goed, dat is niet waar Of ja dat is allemaal jouw schuld

Dankjewel! Ik ga de huisarts bellen.

Het raakt me… ik vind het heel erg voor je! Je hebt gelijk

Ik denk dat alles valt of staat met of hij hulp accepteert voor z'n gedrag... M'n partner is kind van een narcistische opvoeding. Tja wat "is " een narcist, maar hij kan sterk narcistisch gedrag vertonen. Echter heeft hij al jaren hulp en ziet hij ook echt in dat hij dat nodig heeft. Het gaat eigenlijk al jaren heel goed. Narcistisch gedrag is best wel te behandelen namelijk. Maar daarin is dus echt de vraag OF hij hulp accepteert. accepteert. Het lastige van veel mensen die narcistisch gedrag vertonen, dat zij niet kunnen verdragen toe te geven dat zij misschien niet perfect zijn. Zij doen zo onwijs hard om alles in hun leven buiten zichzelf te plaatsen, dat helaas veel van deze mensen niet zullen erkennen dat ze hulp nodig hebben en al helemaal niet dat ze die zoeken. Voor ons hielp relatie therapie. Die therapeut was nodig om hem in te doen zien dat HIJ degene was die dringens hulp nodig had. Mocht je partner echt geen hulp willen en er verandert niks in positieve zin; ga. Ga onderzoeken hoe je kunt vertrekken. Vraag hierbij hulp. Maar ermee doorgaan is echt geen goed idee.... Sterkte!

Helaas herkenbaar, en ik heb wel de stappen genomen om uit de relatie te gaan, ondanks dat ik nog een schim van mezelf was, je mag me een PB sturen

Hier ook heel herkenbaar. En ook ik ben uit de relatie gestapt vlak, voor de bevalling weliswaar. Was/is het makkelijk om te scheiden van iemand met narcistische trekken/een echte narcist? Absoluut niet; hij is, nog voordat we afspraken konden maken, gelijk een rechtszaak gestart met zijn moeder🥲. Maar wij moeders zijn sterk en we kunnen dit, dus jij ook!🩷 Mocht je ooit advies of steun nodig hebben, je mag me altijd een pb doen. Voor nu wens ik je heel veel kracht met welke keuze je ook maakt. Dikke knuffel voor jou😘

Ook ik heb in zo'n relatie gezeten en ben er nu 2,5jaar geleden uitgestapt. Ik wil je het boek "Kwaadaardig" adviseren. Dit heeft mij zoveel herkenning geboden. Ik heb er letterlijk een markeerstift bij gepakt omdat ik bij elke bladzijde dacht oh sjezus dit ook, dit herken ik, dit herken ik etc. Echt heel fijn om over te lezen. Vwb je keuze en de kinderen; ik kan je uit ervaring vertellen dat het een verademing is om eruit te stappen. En inmiddels heb ik een nieuwe relatie en verwachten we een kindje. En ik kan het iedereen aanbevelen. Er bestaan écht mannen die niet liegen, mannen die je helpen, die het beste in je naar boven willen halen, die je complimenteren zelfs als je er voor je gevoel niet uit ziet. Mannen die je niet neerbuigend behandelen, die gewoon een gesprek met je voeren zonder stemverheffing. En zo kan ik eindeloos doorgaan. Ik weet waarom je blijft, je wordt elke keer weer gemanipuleerd en er wordt verbetering beloofd. Echt, die komt er niet bij deze man. Je kinderen zullen veel gelukkiger zijn in een omgeving waarin je je vrij mag voelen en niet op je tenen hoeft te lopen. Dat gaat niet over een groot, mooi huis hebben maar over sfeer en liefde. Wij hebben een jaar lang bij m'n ouders in een rijtjeshuis gewoond en zijn toen in jaren niet zo gelukkig geweest.

Hey, hoe gaat het nu met je? Heb je iets aan de reacties gehad, of heb je meer hulp nodig? Liefs xx

Wat vreselijk dat hij zo met je omgaat. Narcist of niet, het is in ieder geval emotionele mishandeling. Je wilt ook vooral niet dat je kinderen zien dat je je zo laat behandelen, toch? Zou de burn out niet te maken hebben hiermee? Wat goed is voor je kinderen, is dat jij gelukkig bent.

Ik herken dit ontzettend uit m’n jeugd. Helaas kom ik uit zo’n gezin. Echt 1 advies ga alsjeblieft weg… Heel veel sterkte, want ook dat zal moeilijk zijn. Ik wilde dat m’n moeder deze stap ook al veel eerder had gezet.

Dit kan ik beamen. Ik heb helaas beide ouders die narcistisch zijn... ik heb tot aan mij 16e geloofd dat dit een normale vorm van huwelijk en reactie hebben was. Tot ik ineens bij mijn vriendje thuis zag dat het anders kon en dat was zo pijnlijk dat ik volledig doordraaide. Tot op de dag van vandaag kan ik er niet mee omgaan en heb ikzelf moeite met relaties in het algemeen. Ik heb levenslang omdat mijn moeder "voor de kinderen samen wilde blijven". Sta op het punt definitief het contact te gaan breken met mijn ouders maar helemaal Helen zal ik nooit. Dus als je denkt dat het beter is voor je kinderen om te blijven en ongelukkig te zijn, denk daar nog heel goed over na... zonder dat je het door hebt kun je echt schade aanrichten bij je kinderen door niet voor jezelf te zorgen.

Wat dapper dat je het al zo lang vol houdt. Geloof mij, weg gaan is moeilijk, maar samenwonen met een narcist is duizendmaal moeilijker. Ga alleen niet overhaast weg. Maak (stiekem) een plan (financieel, wonen etc). Uit elkaar gaan, gaat zijn lelijkste kan naar boven halen. Alles om jou te manipuleren en moeilijk te maken. Neem geen genoegen met minder of met onduidelijke afspraken omtrent financiën en de omgang met de kinderen. Ik wou zo graag weg, dat ik veel open heb gelaten. Ga nooit in discussie en verwacht nul begrip en empathie van hem. leer jezelf de grijze steen methode aan. Dit gaat je echt helpen in communicatie met hem. Je kan hulp en advies vragen. Ken je de website verdwenenzelf.nl? Daar heb ik veel aan gehad. Heel veel sterkte! Weg gaan doe je voor jezelf en je kinderen. Laat ze zien wat ze later mogen verwachten van hun partner. Je kan het! Ik heb nu een liefdevolle relatie en ben dagelijks ontroerd van hoe fijn en gelijkwaardig liefde kan zijn.