Relatie niet goed samen baby 2 week

Hoi Lovely_2021, Wat vervelend zeg dat je het zo voelt! Misschien een idee om eens een avondje rustig te gaan zitten en te praten over de ruzies en wat je dwars zit? Dat scheelf misschien al en brengt wellicht verandering teweeg. Je zegt dat het sinds je zwangerschap is en nu, 2 weken na de geboorte van je meisje, ook nog. Houd in de gaten dat tijdens je zwangerschap je hormonen misschien ook een rol speelden. Die hormonen zijn nu ook echt nog niet weg, dus dat kan nog steeds van invloed zijn. Plus slaaptekort, verandering van situatie, etc. Je kent het riedeltje wel. Je komt niet over als een zwakke, slechte moeder. Sowieso is dit geen beslissing die je twee weken na een bevalling moet nemen (denk ik).

Wat vervelend dat je je niet geliefd voelt en voorgelogen. Vanuit dit verhaal kunnen we weinig conclusies trekken, omdat we eigenlijk niet weten waarom je je niet geliefd voelt en waarom je vind dat hij je heeft voorgelogen. Ook is het denk ik belangrijk om te weten hoelang jullie elkaar kennen etc. Vaak is de “honeymoon fase” 1-2 jaar en ben je helemaal hotel de botel van elkaar, echter vaak hierna komen er echte struggelingen/ruzies en begint het harde werken aan een relatie. Voor mij is het nu dus moeilijk om je advies te geven om voor je relatie te gaan of het te laten voor wat het is. Verder kunnen hormonen ook invloed hebben op je gevoelens/gedachtegang momenteel. Dit hoeft overigens niet, ik was best stabiel tijdens en na de zwangerschap.

We kennen elkaar nu in oktober 2 jaar… we wonen ook zo’n 9 maanden samen. Ik voel me voorgelogen omdat hij me altijd het gevoel heeft gegeven dat ik speciaal ben/mooi door alle lieve dingen die ik te horen heb gekregen maar ik hoor nu nooit meer lieve dingen. Ook slaapt hij heel veel. Onze ruzies zijn ook te ver gegaan waardoor er best wat beschadigd is. Wanneer er ruzie is hebben we geen respect meer naar elkaar toe. Doorbij is hij erg lui ook en slaapt hij dcht heel veel. Hij heeft gezondheidsproblemen maar doet er niks mee

Hoe is hij tegenover jullie dochter? Is hij daar wel liefdevol naar en helpt hij in de verzorging?

Ja dat wel… maar ik heb er geen vertrouwen in dat als ik zo naar school ga dat hij dan goed voor haar zorgt ivm vaak in slaao vallen. Pffff 2 weken geleden bevallen en hij noemde me net voor de grap ook “dik” terwijl hij weet dat ik daar super onzeker over ben. Ik bdgin te huilen en toen zei hij dat ik me aanstelde.. pfff ik wird echt gek hier

Dat is wel zorgelijk iemand die gezondheisproblemen heeft en er eigenlijk niets mee doet. Wellicht een goed gesprek voor de toekomst waarbij jullie kindje centraal staat? Dat dat misschien hem motiveert om nu wel naar zijn gezondheid te kijken. Je geeft aan dat jullie elkaar 2 jaar kennen dus ik neem aan dat je relatie dan wat korter is. Dat is op zich niet al te lang natuurlijk in combinatie met een baby is dit heel zwaar voor beide nieuwe ouders. Ik zou inderdaad even wachten met al te grote beslissingen maken, maar geen respect naar elkaar tijdens ruzies klinkt niet goed. Het is erg belangrijk dat jullie op een lijn komen in de opvoeding en dat er rust thuis is voor de kleine. Ik hoop dat jullie toch samen een gesprek kunnen voeren en voornamelijk je grootste irritatiepunt “zijn luiheid” kunnen verhelpen. Is hij depressief? Overspannen? Werkt hij erg veel of doet hij lichamelijk zwaar werk? Goed in gesprek gaan want een luie partner is niet fijn.