Relatie partner na kind(eren)

Ik was hier ook wat bang voor, maar na de bevalling werd ik opnieiw verliefd op hem. Ineens zie je een super trotse en liefdevolle vader voor de dochter waar we beiden zoveel van houden. Mijn hart smelt nog elke dag.

Ik ben nog niet bevallen, maar tijdens de zwangerschap zijn wij denk ik juist meer naar elkaar toe gegroeid. Vorig jaar ook heftig ziek geweest en daardoor ook sterker geworden met elkaar. Ik n schat zeker in dat het wat minder word eerste periode ivm vermoeidheid, maar respect, begrip en nuchterheid zijn bij ons wel de toverwoorden waar ik zo in schat dat dat juist zodadelijk gaat versterken en kijken er dan ook enorm naar uit. 😊

Vergeet geen tijd voor elkaar vrij te maken. Een baby vergt kei veel tijd en energie en in beginsel zal dat waarschijnlijk het enige zijn waar je mee bezig bent en over praat, maar op een gegeven moment moet je weer werken voor je relatie en je partner ook weer aandacht geven, en hij jou. Ik zelf heb me er schuldig aan gemaakt om na me bevalling opeens een oermoeder te worden (gevoel kwam echt opeens 😂) en vergat alles en iedereen en alles draaide om m’n kind. Ik merk dat dat wel een negatief effect heeft gehad op onze relatie. Anderzijds is hij kei trots wat ik als mama zijnde heb neergezet, maar goed je partner wil ook jou en niet alleen een mama.

Jouw angst had ik ook!! Ik kan je vertellen mijn vriend en ik zijn juist sterker geworden 🥰 na de kejzersnede was ik erg afhankelijk van hem, en hem zo goed met de kleine zien maakt me verliefder dan ooit. Ik besefte me zo goed dat ik geluk had!! Ook werken we nu echt als een team en hebben we nog meer bewondering naar elkaar. Tuurlijk we kibbelen wel eens, maar genieten nu extra van elkaar??

Ik denk dat het belangrijk is dat je ook dingen als partners met elkaar blijft doen en niet alleen nog maar vader en moeder bent. Wij plannen (nu even wat minder helaas door corona) regelmatig een avond in dat we wat met zijn tweeën gaan doen. Lekker eten en dansen. Soms gaan we ook samen een weekend weg (bijvoorbeeld een stedentrip of naar een festival). Op deze manier blijven we ook echt samen dingen doen want met zijn tweeën is het toch echt anders dan met een kind erbij. Je zit dan in een heel andere rol.

Wat een fijne antwoorden! Dit geeft mij een goed gevoel en vertrouwen dat het zeker wel goed komt. Wij hebben gelukkig als het zover is hele lieve opa’s, oma’s en ooms, tantes die bijvoorbeeld graag zouden willen oppassen, dus we kunnen wat dat betreft zeker tijd voor met zn tweetjes vrij maken straks. We doen nu ook altijd veel voor elkaar en geven elkaar bijv altijd complimentjes, knuffelen veel enzo. Dit dus blijven doen 😁. De basis is in ieder geval heel goed en stabiel.

In sommige gevallen ben ik minder verliefd maar dat is omdat we beide een heel verschillende opvoeding hebben gehad. Ik heel loefdevol met iedereen om me heen hij alleen en in pleeggezinnen enzo. Maar dat draait meer om de kleine en niet om of we minder van elkaar houden of niet want ik hou super veel van hem. Wat eigenlijk alleen maar meer is geworden na mn bevalling. Hij is er zo erg voor me geweest heeft me zo rustig gehouden waardoor ik makkelijk en snel beviel❤️

De verliefdheid is alleen maar erger geworden!! Dit terwijl de intimiteit soms ver te zoeken is. Zeker nu aan het eind van de zwangerschap en straks ook na de bevalling. Maar men wat word ik verliefd als ik hem zie douchen met de baby, als ze samen op slaap vallen op de bank, als hij samen gaat spelen met ons zoontje van 1.5 jaar (dat er dan een bom ontploft is vergeet ik dan maar 😅) als hij nu in het weekend zegt ik ga even fietsen met siem dan kan jij rusten. Nou ik kan nog wel een uur door gaan maar dat zal ik je besparen 😜 Tuurlijk verschillen wij ook wel eens van mening! Maar wij hebben afgesproken dat ik de strijd aan ga met slapen en hij met het eten. En van het weekend kon ik ze wel beide achter het behang plakken. Zoonlief gooide zijn melk om zodat hij kon dweilen en manlief zat te lachen 🤦‍♀️ Blijf wel tijd voor mekaar vrij te maken. Hoef niet gelijk uitgebreid en luxueus te zijn. Maar even samen de stad in om (december)cadeautjes te scoren ofzo en een kop koffie is al voldoende 😉 Laat je niet bang maken, heel veel succes en hopelijk mogen jullie ook snel een wondertje krijgen 😘😘

Ik volg even. Wij hebben nog geen kindje, maar wel al 2,5 jaar bezig om zwanger te raken. Ikzelf ben ook een beetje angstig dat onze relatie negatief gaat veranderen zodra we wél een kind krijgen, want om mij heen zie ik alleen maar dat mensen na het krijgen van een kind alleen maar ruzie en gezeik met elkaar hebben of zelfs uit elkaar gaan... 🤷🏼‍♀️😅 Maar aan de ene kant denk ik ook weer heel erg dat onze relatie alleen maar beter gaat worden en we nog meer verliefd op elkaar gaan worden zodra we een baby'tje hebben gekregen. Lekker tegenstrijdig haha! 🤪 Ik hoop heel erg dat bij ons het tweede van toepassing gaat zijn, maar dit weet je natuurlijk nooit van te voren. Dat je relatie veranderd na het krijgen van een baby is volkomen normaal.. Maar is het allemaal echt zo erg als wat mensen mij vertellen/laten zien? Ik word echt angstig door alle verhalen die ik hoor en door de dingen die ik zie/heb gezien..

Ik ben minder lang samen, nu 34 weken zwanger en wordt juist verliefder op mijne als ik hem zie met mijn dochter (uit een vorige relatie) en als ik aan hem met ons kindje denk.

Ik heb dat nu ook al. Als ik denk aan hem samen met ons kind, smelt ik helemaal weg 😂 Kan dat al helemaal voor me zien. Zo cute 😭...

Bij ons is deze inderdaad anders... we hebben veel meer woorden, maar dat komt gewoon door; 1: we zijn moe 2: we hebben nou ook niet echt de mogelijkheid om leuke dingen te doen (lockdown) 3: ik heb echt 0,0 puf voor seks en wij liggen er om 21:30 al in.. 4; we allebei een andere prio hebt; ons kind.. je bent niet meer met z’n tweetjes.. 5: wij beiden gewoon nog onze weg moeten vinden.. Maar ik hou nog net zoveel van hem als daarvoor en hij van mij.... 🥰

Ik denk dat het wel belangrijk is dat je op een lijn zit qua opvoedstijl/basisregels. Als onze peuter weer is vervelend is (en hij zit middenin de peuterpuberteit, dus dat is regelmatig) kunnen we nog weleens geïrriteerd naar elkaar reageren. Dat is heel normaal maar het is wel belangrijk dat je hier niet in blijft hangen. Ik merkt nu met corona wel dat we meer de verbintenis moeten zoeken omdat alles gesloten is je toch minder met zijn tweeën gaat doen. Hopelijk is dat weer snel voorbij want ik wil graag weer een avondje met mijn man uit 😄 Qua intimiteit moet je ook gewoon tijd voor elkaar maken. Dat is bij ons wel goed gelukt. Ik was na de bevalling juist heel knuffelig en we hadden ook vrij snel daarna (2,5 week) weer gemeenschap. Nu staat het helaas weer even op een laag pitje maar dat heeft met mij en mijn zwangerschap nu te maken.

Voor mij zijn een aantal dingen belangrijker geworden, wat ook andere vormen van liefde geven is. -Elkaar dingen GUNNEN, zodat je even aan jezelf toekomt, hij een borreltje met de buurman, ik middagje sauna. Maar ook de ander wat extra slaap gunnen als die het nodig heeft. -Elkaar helpen, vind het teamwork hoor. Fijn als de een alvast flesje maakt terwijl de ander de kleine verschoont. -AFSPRAKEN maken, vooral bij gezelligheid. Niet halverwege een feestje gaan discussiëren wie de baby eten moet geven. Duidelijkheid over taken en verwachtingen helpt ons erg. Geen gezeik, als de een de baby naar bed doet, ruimt de ander de vaat in. Ben je tegelijk klaar. -Enja, heb wat meer geduld met elkaar, vermoeidheid speelt zeker een rol. -blijf lol hebben met elkaar, kan in kleine dingen zitten. Geef elkaar ook complimenten. Reflecteer tussendoor es samen, hoe vind je het gaan, wat heb je van elkaar nodig.

Positief hier... ook omdat mijn man net zoveel taken op zich neemt als ik. We zijn een echt gezinnetje:). We plannen wel bewust leuke dingen.. dus 2 x per jaar weekend weg zonder kids, maandelijks wel uit eten samen en ook met vrienden. Goede oppas en opa en oma doen wonderen. Weinig ingeleverd en doen veel leuke dingen ( ook met kind)! Hopelijk straks bij de tweede ook zo

Mijn man en ik zijn nu 7.5 jaar heel gelukkig samen en hebben een kindje van 3 maanden. We hadden al een heel fijn leven samen, en wij ook nog dagelijks vlinders in ons buik. We zijn ook bang geweest dat het minder zou worden.. maar eigenlijk, is het juist nog beter en sterker geworden! En dat met een huilbaby 🤭 zolang je af en toe even wat aandacht en tijd aan elkaar besteed en goed blijft praten, denk ik niet dat je je zorgen hoeft te maken😁 Hopelijk mogen jullie het in 2021 zelf gaan ervaren!

Oeee dat gunnen is idd wel het allerbelangrijkste!! Als je de topics hier lees over relatieproblemen dan begint het ook vaak met hij gaat 1 keer per week sporten en ik zit 24/7 thuis.

Allereerst succes met de stap naar het ouderschap. Ik hoop dat het jullie snel lukt trotse ouders te worden. Wij zijn 12 jaar samen en Het duurde bijna 3 jaar voordat we ons eerste wonder in onze armen hadden. Wij zijn echt nog hechter geworden na de komst van de kinderen. Ik ben nog steeds verliefd en heb vlinders als ik hem met de kinderen bezig zie. We zijn ook een echt team en helpen elkaar in het ouderschap. Heb zeker niet het gevoel dat ik alles moet doen etc. We hebben het wekelijks nog steeds leuk samen maar dit is wel plannen! 😆 We hebben ook allebei onze eigen avond. Deze is voor onszelf en de ander zorgt voor de kinderen. En we hebben om de week een avond samen. Dan hebben we oppas. In deze tijd van corona even wat lastig allemaal maar we zijn creatief, kleden ons mooi aan, bestellen eten en maken ons eigen thuisrestaurant. Ik denk dus echt dat wij nog sterker zijn dan voor de kinderen. Het kan dus ook alleen maar beter worden.

Hier is onze liefde alleen maar sterker geworden! Hij heeft zoveel meer respect voor mij en ik voor hem! Hij is zo betrokken met onze kleine, zonder zeuren doet hij alles voor hem!

Wat een mooie reacties allemaal. Bedankt! ♥️