Relatie veranderd na komst kleine?

Het verschilt heel erg ligt aan de man en hoe hij is opgevoed en de cultuur. Jij hebt hetzelfse zoals mij alles komt op mij aan . Ik doe alles zelf. Niet omdat ik dat persee wil maar mn man gewoon niet helpt. Ja met veel vragen en boos worden doet die wat zoals een x stofzuigen . Maar hij raakt in paniek zodra mn zoon maar iets van huilerig geluid maakt. Na 10 min spelen verveeld die zich gaat die op zn telefoon ooooh kijk mama is er en dan krijg ik m weer. Ben heel erg moe maar hoe ouder die word merk ik wel dat die wat meer met hem doet omdat mn zoon nu ook veel meer speelt en lacht en dingen doet. Maar praat mrt je man erover . Want eerst deed ik het allemaal zelf daarna werd ik zo boos dat die nu iedergeval een flesje geeft. Dankzij zn moeder die altijd zegt mannen moeten rusten na werk. Toen wr 2 weken op vakantie bij hun kwamen wij wonennin turkije 16 uur van zijn ouders gelukkig🤣 dus toen die daar was ik mn zoon wou geven geef maar aan mij je man gaat wandelen geeg maar aan mij je man is moe. Ikzo van wat? Ademen? Haar eigen man moet meehelpen in huis maar haar zoon is koning heb ik ook gezegd sindsdien houd ze dr mond🤣🤣

Wat rot voor je! Denk dat het inderdaad aan de persoon en aan verwachtingen ligt? Heb je hem wel eens verteld hoe jij er in staat en wat je van hem verwacht/hoopt? Ik denk dat veel mensen hun verwachtingen niet uitspreken en zich dan toch gaan ergeren... Hier is het wel anders, wij staan gelijk in de opvoeding en zorg. Maar mijn partner deed voor er kinderen waren ook al evenredig veel in de huishouding. Voor mij een ‘voorwaarde’ om überhaupt aan kinderen te beginnen samen.

Onze relatie is zeker niet makkelijker geworden nu er kinderen zijn. De de stress momenten zijn wat vaker en heftiger dan eerder. Maar onze leuke momenten zijn dan ook 10x leuker. Wij zijn met twee mama's, dus geen mama/papa taken of verschillen hier. Alles wordt besproken en eerlijk verdeeld. Wat zou je anders willen zien? En hoe denkt je partner er over?

Haha 😂 dank jullie wel voor jullie reactie ja ik bespreek het maar krijg steeds dezelfde antwoorden "ik heb zwaar werk" enz altijd moe is ie slaapt gerust hele weekenden en snapt dan niet dat ik het ook zo zat wordt pfffff 🤨

Wij hebben afgesproken wie wanneer een keer mag uitslapen en wie wanneer een moment voor zichzelf mag. Vriend heeft behoefte aan momenten dat hij lekker kan doen wat hij wil zonder herrie om zich heen. Dit werkt voor ons heel goed. Ik weet wanneer ik hulp van hem kan verwachten en wanneer even niet.

Dat bespreken werkt niet bij iedereen. Mn man hetzrlfde omdat die int leger zit en mensen lesgeeft denkt hij dat niemand moeier kan zijn dan hem🤣🤣 maar 10 min langer met onze zoon en dan zegt die al hij word niet stil dit is vermoeiend🤣🤣 ikzo nee wij vrouwen zitten hele dag op onze reet gaan pas nep dingen doen als jullie thuis zijn🤣🤣 ikzo je hebt dit werk toch echt zelf gekozen he🤣🤣😂😂 je bent niet de enige schat. Geloof me zodra hij groot genoeg is dat die t speeltuin leuk vind is me man de lul😂

Misschien zouden jullie duidelijke tijdsafspraken kunnen maken. Klinkt flauw, maar het werkt bij ons wel goed. Ieder van ons heeft een momentje per dag (15 tot 30 min) om iets zonder kind te doen. Voor een klusje of even ontspannen. De rest van de dag wordt je geacht altijd eentje bij je te hebben (we hebben 2 baby's en een peuter). Dit gaan we straks uitbreiden als het mogelijk is. Verder hebben we allebei een lijst met taken die we elke dag in het huishouden doen. We hebben alles opgeschreven en verdeeld. Wij werken allebei hetzelfde aantal uren, dat is bij jullie anders. Je zou dan de tijd die de kleine slaapt overdag wellicht kunnen meerekenen in je verdeling.

Oh ja en hem een dagje of dagdeel alleen met de baby laten, dat kan ook wonderen doen. Dan begrijp je elkaar toch net wat beter.

Mijn partner voelt alles als een aanval en schiet de verdediging in waardoor er snel ruzie komt. Hij werkt eet en gaat slapen afgelopen weekend alleen maar slapen heel raar lijkt wel een depressie ofzo maar ik wordt er negatief van terwijl ik nu extra super geniet van de kleine meid en wil dit het liefst samen maar lijkt niet te lukken

Dat is wel een idee ja! Nu komt niet veel af als je steeds op der moet reageren goeie tip bedankt

Ja dat is zeker waar in de speeltuin is hij de lul als ie meegaat haha

Dat is niet fijn. Voor jou niet, maar het lijkt inderdaad alsof hij het ook niet echt naar zijn zin heeft. Hoe zou hij zijn tijd, buiten werk, graag willen besteden? Ben jij thuis of werk je?

We hebben 4jaar over ons wondertje gedaan uiteindelijk met IVF gelukt maar dacht en hij zei het ook dat de uitblijvende kinderwens de reden was dat hij depri was en geen zin had in dingen maar zie sinds de komst van de kleine zijn gedrag weer hetzelfde wordt ik snap het niet ik ben zielsgelukkig maar wel alleen nu zo voel ik het

Niet meegaat ik stuur hem gewoon weg of hij gaat meehelpen schoonmaken of met hem baar de speeltuin 100% zeker dat die naar de speeltuin gaat ik geef hem altijd 2 opties🤣😂😂😂

Ik denk dat je relatie sowieso verandert als er een kindje komt en de eerste tijd is het alles behalve makkelijk. Je hebt een kindje gekregen, je hele leven verandert en er is ineens een andere prioriteit. Als moeder heb je het kindje gedragen en is je kindje heel erg aan jou gehecht en daardoor komen ook veel dingen op jou neer. Als moeder heb je zwangerschapsverlof en ben je dus de hele dag met je kindje waardoor jij je kindje sneller kent dan je partner. Bij ons is dat ook zo, mijn man zegt ook vaak ik wil wel dingen doen maar jij kent hem veel beter dan ik en jij krijgt hem sneller rustig omdat je er gewoon de hele dag mee bezig bent. Hierdoor lijkt het ook wel eens alsof ik er alleen voor sta, dat is niet zo maar het voelt soms wel eens zo.. wil niet zeggen dat dit voor iedereen zo is wat ik hierboven schrijf :)

Ik moet nog aanzien hoe het hier gaat lopen, heb er wel vertrouwen in. Maar hebben ook zo gepland dat 1 week voor mijn verlof eindigt hij 3 weken verlof heeft. Dan heeft hij ook dagen dat het kindje helemaal van hem is. Vóór we beide aan het werk zijn.

Hier is onze relatie veranderd in positieve zin! We konden nogal botsen en zijn allebei bereid om te strijden voor ons gelijk.. maar nu we een gezamenlijk doel hebben is dat helemaal verdwenen. We zijn echt een goed team geworden 🤗 we botsen heus nog wel eens trouwens, maar dat is ook zo weer opgelost dan.

Herkenbaar. Mijn man vraagt aan mij of ze al naar bed moet, of ze moet drinken, of ze al uit bed mag en dat soort dingen. De meeste zorg over ons dochtertje komt op mij, maar mijn man werkt 5 dagen en ik vanaf volgende week weer 2 dus dat is ook logisch denk ik. Wat ik vooral lastig vind is het volgende: toen we vorig jaar trouwden ben ik met mijn man meegegaan, ruim 100 km bij mijn ouders vandaan. Ik heb hier nog niet zoveel vriendinnen. Nu kan ik wel afspreken doordeweeks alleen iedereen werkt, want wij zijn één van de eersten met een kindje. Ik zit dan de hele dag thuis en spreek haast niemand. Dan ben ik soms blij dat ik mijn dochtertje even uit handen kan geven en weer een volwaardige gesprekspartner heb als mijn man thuiskomt. Maar dan heeft hij heel de dag gewerkt en is moe, dus wil soms ook gewoon even niks. Dus soms irriteer ik me dan even tot ik bedenk dat hij heel de dag al heeft gepraat en gelopen (hij staat voor de klas). Sinds het herfstvakantie is geweest en hij dus ook 24/7 met onze kleine was is hij trouwens wel wat meer gaan doen. En hoe ouder ze wordt, hoe leuker hij het vindt worden. :) Ik vind het wel heel erg mooi om deze nieuwe kant van hem te leren kennen overigens. Wat een verhaal weer, maargoed.

Ook dat herken ik :) zeker sinds de corona tijd zie ik veeeel minder mensen en dat vind ik wel eens lastig. De meeste gesprekken die ik voer of discussies haha zijn met mijn dochter van 1,5 lol en mijn man zijn werk gaat gewoon door. Ben ik soms wel eens jaloers op.. wat dat betreft ben ik blij dat ik volgende week weer begin met werken.. even wat volwassen mensen om me heen.. mijn man vraagt ook vaak de dingen aan mij en dan denk ik wel eens aaarrgghhh haha en dan zegt hij wel eens ik zie je geïrriteerde gezicht al schat maar jij weet het gewoon beter.. en dan denk ik ach de schat heeft ook gelijk.. moet wel zeggen dat hij heel veel in huis doet en ook met onze dochter heel veel waardoor ik me op de kleine man kan richten maar soms kan ik het even niet relativeren allemaal..