Relatie zo klaar mee ..

Heb je dit besproken met je partner Joyce? Voelt hij dat er ruimte is om de vaderrol rol te pakken of straal je zelf iets ouder/ of voorheen de kraamzorg dat hij overbodig is Dit lijkt echt iets waar je op een liefdevolle manier het gesprek over aan dient te gaan. Take care

Praten spreek je frustraties uit en je verwachtingen en omdat niet iedereen communiceert op 1 golflengte ga in relatie therapie. Je hebt niet jezelf ermee maar ook je kind als jr besluit uit elkaar te gaan. En ik vindt Zeker voor kinderen moet je er alles aan gedaan hebben om de relatie tr redden. Ik weet niet of die altijd dronken is Maar hier is dat echt een no go weet wat je grenzen zijn.

Okee, zeer herkenbaar bij de 1e.... Zeker niet ieder weekeind maar het is wel regelmatig gebeurd. Mijn man had vooral moeite om nee te zeggen tegen vrienden. Bang om door het kindje vrienden te verliezen (eerste kindje ook in de kring, niemand heeft nog die behoefte lijkt) Toen heb ik gevraagd of ze dan niet bij ons thuis konden zitten. Uiteindelijk brak mij dat ook op. Want dan kon ik helemaal niet slapen. Uiteindelijk uitgesproken dat ik dit niet prettig vind. Kapot moe ben etc. En het ook mis om samen leuke dingen te doen en samen als gezin. Dit heeft zeker wel geholpen. En de knop is omgegaan nadat: Ik een weekeind tussen uitgepiept ben met hond en kind Toen hij zijn roes uitsliep en ben toen nog een nachtje weggebleven. Het weekeind daarna hem thuis gelaten met ons kindje. Ik ben toen een hele dag naar de sauna geweest en de dag daarna met een vriendin afgesproken. Het kwartje is toen wel gevallen gelukkig 🙂. Nu met de 2e is dit helemaal niet meer van toepassing, hij kan ook wat meer doen voor zijn gevoel met de oudste en heeft dan om 6 uur smorgens geen keuze meer als daar zo'n kleine pretletter van 2 jaar 100% zijn aandacht vraagt. Al met al, dit is niet oké... pak ook jouw momenten. Plan voor jezelf wat in en maak je punt! En niet geheel onbelangrijk, doe samen ook nog leuke dingen.. Zet hem op mama en heel goed dat je even van jou afschrijft je zeurt echt niet. Jouw vriend is papa en daar moet hij zich naar gaan gedragen 🍀❤

Ik zie dat je nog een kindje hebt van 6 jaar? Maar heeft hij daar niet ook nog een verantwoordelijkheid voor?? Het is mooi weer vandaag. Ga naar hem toe en zeggen dat jouw dochter klaar staat met haar zwemspullen om naar het buitenzwembad te gaan met hem. Bijvoorbeeld gewoon half 9 als dat zwembad 9 uur open is. Jammer dan van die roes. Hij moet maar.

Ik zou hierover in gesprek gaan. wat zijn je verwachtingen etc. Persoonlijk vind ik dit gedrag van hem echt onverantwoordelijk en een beetje puberaal. Half 6 thuiskomen, dronken en niks doen. Mijn man gaat nooit snachts weg. Hij gaat 1x per week met een groepje mannen mountainbiken en is dan rond 23 uur thuis. Af en toe, sporadisch, met een paar vrienden naar de bios of mannen avondje. Maar dat is zomaar een paar keer per jaar. Hij drinkt dan misschien 1 of 2 biertjes en is rond 00.00 uur thuis. Van mij mag hij best langer wegblijven etc maar hij wil dit zelf niet. Voelt zich verantwoordelijk en wil er de volgende ochtend weer zijn voor onze dochter en voor mij. Wij laten elkaar heel vrij maar zijn allebei graag met het gezin samen. Misschien scheelt het dat we al eind de 30 zijn. Wij hebben onze wilde jaren al ruimschoots gehad voordat er een kindje kwam.

2 weken geleden nog alleenstaand zie ik. Misschien toch niet de ideale vriend tegen het lijf gelopen?😘

Ik heb heel vaak een gesprek met hem gehad. Voornamelijk over dat als hij weggaat 8/10 x dronken thuis komt. Om die redenen zijn we ook een tijdje uit elkaar geweest heel recent nog.. het blijkt maar weer dat mensen niet veranderen hoe hij het zelf zegt ik wil ook me ding blijven doen en het kan wel is voorkomen dat ik dronken thuis kom. Ja het is heel onveranderlijk.

Op dat moment waren we even niet meer samen. Zoals ik net beschrijf we waren recent uit elkaar :(

Ach jeetje, niet echt een verbetering Na deze 2 weken en hereniging dus.. wat ontzettend stressvol en zuur. ☹

Het is ook heel puberaal gedrag mijn man gaat nooit echt in de nacht weg en als die dat eens doet is het gepland en doorbesproken en is die om 12 uur meestal wel thuis. Het kan ook aan de leeftijd liggen mijn man is eind 30 en ik ben begin 30. En als die wat drinkt hooguit 2 wijntjes maar hij zorgt er gewoon voor dat die mij kan helpen als onze dochter wakker wordt. En tuurlijk wij hebben ook issues en halverwege onze relatie zijn we in therapie gegaan omdat we langs elkaar heen leefden en de communicatie te wensen overliet. Dit heeft hier geholpen puur omdat wij weten hoe we op elkaar moeten inspelen en wat we verwachten. We zijn al 13 jaar bij elkaar waarvan 2 jaar getrouwd en een dochter van 4 maanden. Mensen kunnen veranderen maar ze moeten er open voor staan en hun verantwoordelijkheid erin nemen maar kan ook een stuk leeftijd zijn met dit puberale gedrag.

Wauw, dit soort gedrag zou er bij mij ook niet ingaan. Als het iets is wat je al vaker besproken hebt, en het verandert niet, zelfs niet na een korte pauze? Dan zou ik denken: kan ik net zo goed echt alleenstaand zijn, dan weet je in ieder geval waar je aan toe bent en krijgt je kleine ook niet de wekelijkse stress mee. Maar verdrietig is t wel 😔

Ennn heb je hem nog uit bed geschopt om met jullie dochter iets te gaan doen?

Nou kids zijn even bij me ouders, mee naar het strand. Wij hebben de hele dag al zware gesprekken. Kater of niet moet gepraat worden

Ondanks dat ik het niet vind kunnen dat hij zonder overleg steeds op stap gaat, laat thuis komt en vervolgens de rest van het weekend niets meer waard is.... Wat nou als je het anders focust. Afspraken maken wanneer hij voor de baby zorgt en jij je eigen ding kunt doen. En ook afspreken wanneer jullie als gezin wat leuks samen gaan doen. Misschien als het ingepland is, kan hij er rekening mee houden. Met als bijkomend gevolg dat hij het hopelijk wat minder laat maakt de avond ervoor.... En als hij dat niet doet, kun je hem aanspreken op de gemaakte afspraken.

Misschien lullig om te zeggen maar je laat dit zelf ook gewoon gebeuren hè. Prima dat mijn man een keer de deur uitgaat maar als dit standaard zou zijn zou ik duidelijke afspraken maken… ‘s avonds een vent, ‘s morgens ook, het zijn evengoed zijn kinderen! Als jullie afspraken maken dat hij bijvoorbeeld op zaterdag iets met de kinderen gaat doen en dat niet nakomt blijft hij de volgende keer ook maar mooi thuis. Als jij je grenzen niet duidelijk aangeeft zal hij er vanzelfsprekend lekker gebruik (of misbruik) van blijven maken. Dus een keer om de tafel samen en flink met je vuist op tafel.

Nou ik laat dit niet zelf gebeuren. Ik blijf het wel iedere x een kans geven dat doe ik fout. Maar als iemand zegt ik ben zo terug en reageert vervolgens niet meer ik heb daar geen grip op.. en idd ‘s avonds een vent ‘s ochtend ook ik ben ook lekker vroeg heel t huis wezen stofzuigen en opruimen en muziek aan. Hou geen rekening met een kater.

Afspraken maken dat hij bijv max twee keer per maand weggaat een avond. En 's avonds een vent.. 's ochtends een vent uiterlijk tien uur uit bed. En ik zou de baby gewoon bij hem brengen eerlijk gezegd. Je hebt er samen voor gekozen

Ik herken dit wel vanuit het begin toen we gingen samenwonen. Toen geen kind maar wel een vriend die 3 weekenden per maand op stap moest tot de ochtend. Ik werd het helemaal gestoord van. Hele zondag weg. Stinkende vent. Onaantrekkelijk. Eerder deed hij dat kennelijk ook maar had ik het allemaal niet zo door omdat we apart woonden. Heb daar een aantal keren gesprekken over gevoerd en het ging op en af tot de maat voor mij vol was en ik aangaf de relatie te verbreken als hij zich nog 1x niet aan onze afspraken hield. Mijn gevoel ging ook gewoon weg. Ik wil geen kerel die geen mate kan houden met drank en zo met zn gezondheid om gaat. Die x was de laatste x dat wij daar een gesprek over moesten voeren. Bij mij was het zo dat ik zelf mijn keuze had gemaakt. Of hij kwam zn afspraken na of de relatie was klaar. Jij hebt het maw zelf in de had door jouw keuze te maken en daar ook de gevolgen aan te verbinden. Als je al tig x gepraat hebt en het werkt niet, dan blijft er maar 1 optie over en dat kan jij beslissen.

Denk dat je het hem wel duidelijk moet maken. Ik zou de kleine nog niet bij hem laten omdat hij toch alcohol op heeft. Ze reageren niet altijd dan leuk. Dat lijkt me niet zo handig voor de kleine nu. Kan je niet bij je ouders even een nachtje slapen? Zodat hun op de kleine letten en jij even kan bij tanken. Dan met hem even een goed gesprek hebben. Ik had het ook niet gepikt. Kijk af en toe iets voor jezelf doen prima. Maar goed dat heb jij ook nodig. Dus kom voor jezelf op.

Update” hij is bij ze ouders gaan slapen voorlopig en ik ben met de kids thuis hij hoeft voorlopig niet meer thuis te komen. We hebben gigantische ruzie gehad en ik kies voor mezelf en het beste voor onze kinderen