Ruzie familie

😂😅 ik denk heel veel. Maar wil je graag andere verhalen horen of zoek je steun?? Hebben jullie namelijk al geprobeerd om hem later op een rustig moment aan te spreken. En in zijn geval 1op1 zodat hij zich niet bedreigd of aangevallen voelt?? Zoiets kun je namelijk beter doen, als van beide kanten de emoties weg geebt zijn ipv vol in de strijd. Succes nog met je zwangerschap

Hej, ik begrijp je goed. Mijn broertje heeft al jarenlang psychische problemen en ik ben zelfs tijdens mijn ouders vakantie gebeld door de politie dat hij met een overdosis drugs is gevonden in ons ouderlijk huis. Hij wil er nog steeds niks over vertellen. Mijn moeder vindt het lastig om streng te zijn voor hem. Mijn vader begrijpt hem niet en de spanningen tussen hen zijn vaak genoeg zo hoog opgelopen. Mijn broertje wil wel maar door zijn psychische problemen. We weten als gezin niet hoe hiermee om te gaan. De therapieën slaan niet aan helaas. Terwijl hij zo’n topper is naar ons zoontje toe. De afgelopen periode heeft hij wel iets van vooruitgang gemaakt en praat hij meer en is meer betrokken. Denk dat de medicatie die hij nu heeft wel aanslaat. Op dit moment ook zwanger en ik begrijp dat je liever geen spanningen hebt binnen je ouderlijk gezin. Probeer toch samen het gesprek aan te gaan. Dat hebben wij als gezin gedaan en ik ben ook alleen met mijn broertje gaan praten. Miss kan een systeemtherapeut nog helpen. Je schreef dat hij al bij psychologen loopt, misschien zit er ook een systeemtherapeut tussen. Sterkte!

Bedankt voor je reactie. Wat herkenbaar. Mijn broertje heeft een aantal jaren geleden een overdosis aan wiet gerookt. De ambulance is gebeld door een vriend van hem en mijn ouders zijn ook midden in de nacht gebeld. Wij hebben al vaak met hem gepraat, maar op het moment dat hij zich drie jaar geleden psychisch niet goed begon te voelen, overleed ook vrij plotseling mijn schoonmoeder. Daarna heeft hij een jaar thuis gewoond en mijn ouders hebben enorm veel gesprekken met hem, vooral mijn moeder. Fijn dat het beter gaat met jou broertje, bij die van mij wisselt het nogal. Mijn moeder zei dat het de laatste drie dagen weer wat minder met hem ging, dus daarom waarschijnlijk ook die heftige reactie naar mij toe. Hij is nu bezig met een traject bij Revalis voor zijn adhd. Er werd gevraagd of een familielid mee kon, dus mijn moeder is de laatste keer mee geweest en heeft allerlei vragenlijsten ingevuld. Alleen mijn moeder heeft zelf ook adhd, ze begrijpt hem, maar ze behandeld hem heel zacht, omdat ze bang is dat er iets met hem gebeurt. Dus het is even afwachten of dat wat gaat helpen.

Ja beiden vind ik fijn. Ruzie heb ik niet heel vaak met hem, omdat ik hem probeer te begrijpen. Hij geeft zelf ook toe dat hij een kort lontje heeft. En ik zit op een punt dat ik al zo veel met hem heb gepraat en het voorlopig niet meer wil. Dus ik laat het maar even rusten.

Hier ook sinds kort een lastige verstandhouding met mijn moeder, en al jaaaaren met mijn broer. Die laatste snap ik ook niet echt, mijn broer maakte namelijk vaak ruzie met mijn moeder en om een of andere reden had ik dan automatisch ook ruzie met hem.. Hij is erg labiel (ook adhd en angststoornis), en om de haverklap is er drama. Sinds kort ook mijn handen er vanaf getrokken en ik laat het een beetje langs me heen gaan wanneer mijn moeder weer verteld dat ze ruzie met m heeft. Nou is mijn situatie anders denk ik omdat ik al jaren niet echt betrokken ben en het me niet zo veel doet dat ik geen contact meer met m heb. Kies vooral voor jezelf, zeker nu het zwaarder gaat worden. Dit heb je allemaal niet nodig en je bent het niemand verplicht om eindeloos gesprekken te gaan voeren.. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen geluk, dus voel je ook zeker niet schuldig. ❤️

Ergens lees ik vooral de zorgen die je hebt omtrent je ouders en dat je dat wel oplossen. Maar weet je.. jij kan dat niet oplossen. Je broer is het zoon, en zij zijn de ouders. Jij gaat/kan het probleem niet oplossen. Je ouders zijn verantwoordelijk voor zichzelf en je broer voor zijn gedrag. Dat stuk moet je loslaten hoe lastig dat ook is. Het enige wat jij kan doen is voor jou en jouw gezin zorgen. Als jullie zijn energie even niet kunnen gebruiken kun je ervoor zorgen hem even niet te zien, kun je het wel aan zoek je het contract weer op. Dat is het enige dat je kan doen.

Dank je wel voor je lieve berichtje. Ik denk dat je gelijk hebt. Mijn broertje is heel erg gefocust op het gedrag van mijn vader. Mijn vader is soms moe aan het eind van de dag, drukke baan en het 24/7 oorsuizen is lastig. Binnenkort start hij met mindfulness. Maar als mijn broertje bij mijn ouders binnenkomt en mijn vader kijkt bijv iets op tv, dan kan mijn broertje daar helemaal van over de zeik raken. Dan krijgt hij het gevoel dat er niet naar hem wordt geluisterd. Ik ervaar het heel anders. Als ik langskom met ons gezin en ik merk dat mijn vader moe is en even bij moet komen van de dag dan laat ik hem gewoon even. Mijn broertje heeft vaak wat meer aandacht nodig. Vroeger als kind, ging hij altijd staan als hij iets wilde vertellen. Dan had hij het idee dat er beter geluisterd werd. Hij is vaak aan het woord en praat enorm hard. Maar zodra hij niet goed in zijn vel zit dan wordt hij heel stil.