245 Reacties
één maand geleden
Heel veel advies is al gegeven. Ik heb een korte toevoeging. Welk advies zou je je kinderen geven als dit in hun relatie zou spelen?
Verder wil ik deze site nog even delen: https://www.moviera.nl/ . Zij bieden ook ondersteuning wanneer je gewoon thuis zou blijven, maar kunnen in geval van (toekomstige) nood ook opschalen naar opvang.
Heel veel succes en laat jezelf en deze ervaring niet ondersneeuwen.
één maand geleden
En deze nog even voor jouw gemeente: https://wonenwelzijnenzorg.tiel.nl/is/een-vraag-over-2/zorg-en-ondersteuning/geweld/huiselijk-geweld het is wat algemeen maar geeft wel wat tips. Veilig thuis werkt iig dus ook deels locaal!
één maand geleden
Reactie op Rose2023
Toen de kinderen eindelijk sliepen, ben ik naar beneden gegaan en was menee ...
Fout.
Je loopt WÉL per direct gevaar.
Zo snel als zijn gemoedstoestand de 1e keer omsloeg, zo snel kan het een 2e keer om slaan. Zoals je zelf al zegt - Hij is geen prater.
Maar als hij zich 1x fysiek heeft geuit, kan dat een 2e keer ook makkelijk gebeuren.
Zeker omdat hij er nu mee 'wegkomt'.
Gezien jullie beiden nog in hetzelfde huis wonen, en er (nog) niet over gesproken is, ziet hij het misschien als acceptatie.
Tiel is een uur met de auto - Als je wilt kan ik jullie komen halen en jullie onderdak bieden (regio Eindhoven / Belgische grens).
Wat ik in elk geval niét zou doen, is de sloten vervangen.
Dan creëer je een gevangenis voor jezelf en je kinderen.
Je woning is geen panic room, een raam is zo ingegooid.
één maand geleden
Hoi lieve sterke vrouw. Normaal reageer ik niet gauw op berichten maar ik voel dat ik je iets wil schrijven. Wat ben hdbticg ontzettend krachtig om dit te delen hier. Lijkt me super spannend. Ik ken je man niet hoe hij ‘normaal’ is maar dit klinkt zorgwekkend. Je kindje mag zoiets ook niet zien. Wat zegt je gevoel? Je krijgt veel adviezen natuurlijk nu en ik zelf zou ook denken zoek hulp en ga, maar ik denk dat jij in je hart weet wat te doen en dat je kind op nummer 1 staat. Je bent een top mama. Sterkte met je beslissing en je ziet.., wij steunen je allemaal
één maand geleden
Lieve mama zorg op alsjeblieft dat je dit goed documenteert. Want stel dat je een keer uit zelfverdediging terug slaat, of om je kinderen te beschermen, dan wil je gewoon dat het vastligt dat jouw man agressief is. Sla desnoods ook de conversatie in dit forum op. Zoals eerder gezegd, meld het bij de politie, je hoeft niet meteen aangifte te doen, maar dan kun je als het nog eens voorkomt (en helaas wijzen de statistieken uit dat die kans groot is) ook deze melding laten omzetten in een aangifte.
Ik ben bang dat het bagatelliseren dat je een beetje lijkt te doen ook komt omdat je al veel te lang bij deze man bent. Hij heeft jouw langzaamaan het idee gegeven dat het jouw schuld is, en je geïsoleerd waardoor je nu nergens meer heen kan. Dat betekent dat jouw kwetsbaarheid nu onderdeel is van waarom hij hiermee door kan gaan, en zal gaan.
Maar mama, hoeveel kwetsbaarheid hij ook heeft gecreëerd, je bent een leeuwin. Vecht voor je kinderen! Ook al ben je misschien ervan overtuigd dat hij hen niet zal aanraken, dan nog is het zien van hoe papa mama behandeld zeer schadelijk voor de kinderen. Dat is het voorbeeld dat jouw zoontje meekrijgt in hoe je met vrouwen omgaat. Doorbreek de cirkel voor hem!
één maand geleden
Rose2023, wat ontzettend heftig.
Je hebt waarschijnlijk al honderd keer bedacht dat je beter verdient, maar om de stap daadwerkelijk te zetten is heel moeilijk.
Gevoelens vlakken weer af, er is weer rust in de tent..tot het weer oplaaid.
Waarschijnlijk neem je genoegen met de relatie, ieder huisje zijn kruisje.
Een verantwoordelijkheidsgevoel met altijd de verstandige zijn.. maar hoe vermoeiend is dat. Hoelang trek je dat nog? Je energie zal alleen nog maar meer wegvloeien.
Misschien had je van te voren een grens gelegd bij het korte lontje.. alleen nu is dit wel echt een stap verder. Een stap die nooit gezet had mogen worden.
Wellicht heb je de angst om weg te gaan, over de toekomst. Want krijgt hij de kinderen dan voor een paar dagen, en hoe is hij dan tegen hen? Nu heb je zicht (een soort controle), dan niet.
Het is ook eng, het onbekende.
Win daarom advies in, zoals mensen eerder zeiden anoniem. Zodat je weet wat je kunt verwachten.
Heb je zijn familie die je zou kunnen betrekken?
Iemand die tot hem door kan dringen? Emotie regulatie / agressietraining heeft hij echt nodig.
Van jou neemt hij het misschien niet aan, maar iemand anders waar hij aanzien voor heeft kan misschien doordringen.
Hier kun je advies inwinnen:
https://www.moviera.nl/
Kun je gratis en anoniem advies inwinnen
088 3 744 744
Heel veel succes, jij en je kinderen zijn het waard om niet continue spanning te moeten af lezen, op je tenen te lopen... en al helemaal om veilig (en geliefd) te zijn.
Liefs..
één maand geleden
Oe jeetje! Dat escaleert snel. En ik snap dat gemoederen hoog kunnen oplopen, maar nadat je zoiets hebt gedaan ook nog een nacht wegblijven en je blijven negeren? Heb je dan enig idee waar hij de nacht doorbrengt? Ik zou dan van alles in mijn hoofd halen en veel stress krijgen van zoiets.
Begrijp ik nu goed dat er gisteren niet echt gepraat is? Want dit moet wel besproken worden toch? Sommige mensen kunnen een sorry niet over hun lippen krijgen, heel irritant maar soms kun je dan wel op een andere manier merken dat er spijt is.
Probeer het in iedergeval niet zomaar over te laten waaien. Daarvoor is dit wel te groot. En nee jij zit niet fout, hij heeft zich echt als een onvolwassen hond gedragen. Het voorval alleen al maar ook zijn reactie daarna door te negeren en verdwijnen getuigd echt van totale onverantwoordelijk voor zijn eigen gedrag.
één maand geleden
Nog even een praktische tip, uit ervaring.. Want zoals ik het nu lees ben je er nog niet klaar genoeg voor om de stap te zetten. Ik ken het, ik heb niet (1x) te maken gehad met fysiek geweld, maar wel met verbaal geweld en verslaving. Je vergeet het inderdaad ook snel weer en hij belooft beterschap. En dan denk je later, ach was het nou echt zo erg? Of: ik zal er wel aanleiding toe hebben gegeven.
Wat mij heeft geholpen uiteindelijk om de stap te zetten is om elke gebeurtenis te bewaren.
Ik had letterlijk een document in mijn notities van mijn telefoon, daarin noteerde ik datum, aanleiding, de gebeurtenis, wie waren erbij aanwezig.. Toen zag ik na een paar jaar (ja het proces om weg te gaan heeft bij mij járen geduurd), al die woedeaanvallen, al die leugens, al die scheldwoorden. Tot er opeens een knop omgaat en je besef: dit kan zo echt niet langer.
Als je er de kracht voor hebt, bewaar ook direct bewijzen, zoals appjes etc. Al is het maar voor jezelf, als je in de situatie zit is het zó lastig te zien hoe het echt is.
één maand geleden
Je huisarts kent de sociale hulpmiddelen bij jou in de buurt, ga bij hun praten. Ik zou zelf maken dat ik weg kom. Je praat zijn gedrag voor hem goed en dat is geen goed teken voor hoe je er zelf in zit, ookal zie je nog wel dat dit niet klopt. Zijn gedrag is niet oké en gaat waarschijnlijk alleen verder escaleren. Kies alsjeblieft voor de veiligheid van je kinderen.
één maand geleden
Reactie op Eva1982
In dit geval gaat het om veiligheid, dus een hotel of een vakantiehuisje oi ...
Maar dan moet je het wel hebben.
Die factuur moet wel betaald worden. En je kinderen geen eten geven is ook geen optie.
één maand geleden
Je zegt dat niemand plek heeft voor jullie. Maar weet je dat wel zeker?
Wij hebben ook weinig plek thuis maar voor een familielid of vriendin in nood MAAK ik plek!! Al moet ik zelf op de bank.