Ruzie partner

Klinkt als "de vader" van mijn kind. Heb hem o.a. door deze redenen de deur gewezen en hij laat nog maar zelden zijn gezicht weer zien. (Natuurlijk waren er nog meer dingen) Maar de relatie zat dan ook al niet meer goed in de zwangerschap zelf. Wel gepland zwanger.

Probeer op een rustig moment met elkaar te praten en vertel wat dit alles met je doet en wat je van hem verwacht. Hoor ook zijn kant van het verhaal. De eerste maanden met een baby kunnen echt killing zijn voor je relatie! Belangrijk is, blijf communiceren zonder te verwijten, bedenk de redenen waarom je nog wel bij elkaar bent. Het is superfrustrerend en ik snap je gevoel helemaal! Maar praat met elkaar🧡

Wat vervelend zeg! Dan heb jij ook niet echt je handen vrij.. Heb je dit al goed met hem besproken? Misschien een idee om een wekker voor je vriend te zetten als hij de voeding van 23.00 uur gaat doen. En dat jij daarvoor gaat slapen, zodat ook jij je slaap kan pakken? Zo doen wij t hier ook: ik ga tussen 20.00 en 21.00 uur naar bed.. heel saai en ik zou graag de avonden met mn vriend terug willen, maar die paar uurtjes doen mij wel goed en t is maar tijdelijk. Men zegt dat t beter wordt😊

Nou ik heb dit proberen te bespreken want dit is dus al een paar avonden op rij zo. Dat elke keer hij er onder uit probeert te komen. Ook die wekker zetten heeft geen zin, hier slaapt hij dwars door heen. Hij neemt gewoon zijn verantwoordelijkheid niet. Hij heeft de eerste 4 dagen mee gemaakt van onze zoon. Toen was hij nog helemaal van pampers van de bevalling. Nu is het opzich nog een heel kalm ventje, maar als hij krampjes heeft valt er echt even geen land mee te bezeilen en dan heb ik echt me handen vol aan hem. Mijn vriend helpt me gewoon niet! Als ik hier wat van zeg krijg ik een grote mond want hij is toch heel de dag werken voor zijn gezin. Ja dit begrijp ik, maar denk je dat ik heel de dag kan chille? Dag het om de 3 uur voeden is en that’s it. Hij heeft gewoon werkelijk waar geen idee. En elke keer als ik het hem uit leg, met hem er over praat. Loopt het of uit de hand of hij zegt sorry en biedt zijn excuses aan. Maar vervolgens veranderd er niks! Ik merk gewoon dat ik dit in me eentje echt niet trek!, dat ik er ook geen leukere mama door wordt! Ook merk ik aan mijn partner dat als hij iets aan t doen is met hem en t lukt niet dat hij al gauw zegt ja “doe jij even”.. en ik zeg nooit nee want het gaat om me kind. Terwijl hij zo makkelijk naar boven loopt en zegt ik ga slapen ik ben moe geef jij maar de fles. Ja ik vind dit gewoon niet kunnen het gaat om je kind. Je kunt niet zeggen ik ben moe doei. Dan heb je pech. Hij is afhankelijk van ons!! En het moet niet zo zijn omdat ik dat verantwoordelijkheidsgevoel wel voel en heb dat hij er dan maar van kan weg lopen. Daar baal ik ontzettend van!

Lastige situatie.. mannen onderschatten dit naar mijn idee vaak en als kindjes zo klein zijn is mijn ervaring dat mannen er nog niet zo veel mee hebben want ze weten niet goed wat ze ermee moeten, dat is althans wat ik ook veel om mij heen zie en was bij ons ook het geval, nu is ons zoontje 4 maanden en hij is echt al een paar maanden nu de leukste en super betrokken papa, komt ook omdat ik uiteindelijk weer ging werken en hij het in het weekend alleen moest doen. Ik werk namelijk onregelmatig. Hierdoor zag mijn man ook wat het inhield zo’n hele dag voor een baby zorgen. Ik zou dus gewoon zeggen op een zaterdag of zondag dat je even naar een vriendin wilt gaan en dat hij dan voor jullie kindje zorgt, laat hem maar zien wat het inhoud 😊

Misschien het gesprek aangaan met hem over jouw gevoel, en vragen wat zijn gevoel is. Misschien zit er wel heel veel onzekerheid en/of angst bij hem omtrent de baby. Het moeder gevoel wat wij meteen hebben, moeten bij sommige mannen groeien

Heb wel met je te doen hoor.. lastig dit. Misschien binnenkort een dagje of paar uur voor jezelf plannen. Lekker wandelen met een vriendin of familielid. Dan kan hij ook ondervinden hoe t is met de kleine, zodat hij t misschien wat beter begrijpt?

Ik heb je roep om hulp posts al meer gelezen deze dagen. Vreselijk dat het niet gaat. Kan je misschien naar je ouders? Iemand waar je heen kan waar je bij kan komen en hulp krijgt met je kindje. Blijkbaar heeft praten geen zin... dat heb je al zoveel geprobeerd. Ik vind het erg voor je... Ik had je graag geholpen. Ik snap je frustratie ik zou ook gek worden... je hebt een baby samen besloten en je partner besluit dat het toch te veel is en trekt zo zn handen er vanaf. Heb je nog wat met me tips gedaan.. niet te veel huishouden? Slapen als de baby slaapt?

Wauw.. ik zou echt helemaal uit mijn panplaat gaan eh. Wat een kinderachtig lomp gedrag van je vriend😵

Lastig inderdaad. Mijn vriend is heel anders en soms echt neer zorgzaam dan ik. Hij is ook wel 6 weken thuis geweest, dus we deden het toen echt samen. Na 6 maanden heel veel gebroken nachten te hebben gehad (lees blij zijn met 3 uur slaap; ondanks sinds week 12 geen nachtvoeding meer), ben ik heel blij dat we taken zo goed mogelijk kunnen verdelen zodat we het vol houden. Ik wil je niet bang maken, maar je nachten kunnen zeker ook slechter worden en het is fijn als je elkaar dan beter kunt steunen. Helemaal als dit nu al niet soepel gaat. Als ik je verhaal lees lijkt het me dat het jouw vriend even allemaal teveel wordt. Niet normaal hoe hij zich dan uit, want zo ga je niet met elkaar om en helemaal niet tegen degene die de hele dag met liefde je kind verzorgd (en waar je maar half van weet wat dit allemaal betekent). Is het een idee dat je vriend een tweetal weken vrij neemt (bijvoorbeeld het partnerverlof)? Dit zodat hij een beter beeld heeft van het leven met baby en jullie daarna kunnen naar een passende taakverdeling. Als je dit verstandig lijkt, zou ik hem overigens hier niet veel keus in geven.

Als zat je de hele dag op een zonnig eiland joh! Betekent toch niet dat jouw kindje niet door zijn vader verzorgd moet worden. Jouw man ziet zorgen voor zijn kind als moeten ipv als leuk. Dat vind ik ZO zielig voor jouw kindje. En ook heel zorgwekkend eigenlijk. Hoe gaan zijn vrije dagen dan? Doen jullie het dan samen of ook jij alleen? En doen jullie met z'n 3e wel eens iets leuks? Wandelen, tummy timen, knuffelen in het grote bed? Zo niet? Dan zou ik er snel uit zijn Hij gaat met plezier voor zijn kind zorgen (we hebben het over een uurtje per dag man) of je bent weg, want alleen voor je kind zorgen kan je overal.

Jeetje wat schrik ik van de verhalen van nieuwe mama’s en hun partner☹️ wat moet dit zwaar zijn voor je. Is er een reden dat hij geen aanvullend geboorteverlof heeft? Ik denk dat papa’s die heel de dag met hun kindje zijn een veel beter beeld hebben over hoe zwaar het is met een baby. Miss dat hij eventueel wat vrije dagen kan opnemen zodat hij een dag met de kleine is en inziet wat hier allemaal bij komt kijken en jij even tot rust kan komen. Anders zoals anderen aangeven denk ik dat je hulp van eventueel je ouders in moet schakelen want op deze manier is het wel heel pittig.

Jaa zeker probeer overdag me slaap wel te pakken alleen hij heeft op het moment zulke erge krampjes dat ik er vaak niet aan toe kom.

Jaa dit zou kunnen maar mijn vriend is zzper dus hij heeft projecten lopen die door gaan. Dat is het vervelende ervan. Hij is wel aankomende maandag vrij. Maar ik vraag me nu af waarom? Want hij helpt toch niet mee

In het weekend doet hij ook alleen de fles va. 23.00 met moeite. En hem oppakken en troosten of knuffelen met hem zit er echt niet in. Hij is op dit moment de ochtend fles aan t geven zoals beloofd. Dus ik blij zo lang mogelijk op mijn bed liggen. Dat ie t maar regelt daar beneden! Ik baal er ook gewoon van dat ik afspraken moet maken hoelaat hij welke fles geeft. Het hoort toch gewoon vanzelfsprekend te zijn en inderdaad geen MOET... Deze gedachten schiet inderdaad heel vaak door me hoofd. Doe het nu allemaal alleen waar voor heb ik jou dan nog nodig. Maar aan de andere kant ik hou natuurlijk wel van mijn vriend. Ik vind het gewoon echt een lastige kut situatie en het is echt niet dat ik nou zoveel van hem verlang. Vind het gewoon zeer kwalijk dat het elke keer een struggle moet zijn om zijn eigen kind te verzorgen.

Mijn vriend is zzper dus super lang vrij pakken is gewoon lastig kwa projecten die hij aan neemt en gewoon door gaan. Ik ga denk ik volgende week ergens vragen of mijn moeder de middag hier zit dat ik kan slapen. Okal zijn mijn nachten best oke. Heb al 14 dagen geen rust meer gehad! En dan ook nog die strijd met hem elke keer ik ben er zo klaar mee

Ik snap het helemaal en mijn opmerking over weggaan is natuurlijk ook stom. Zou ik ook niet gauw doen ,want hij is meer dan alleen een vader. Vind het echt heel rot voor je

Wellicht geen dutje maar gewoon even tijd voor jezelf en even geen “baby”. Je hebt ook je me-time nodig! Ik hoop dat je vriend wel bijdraait. Maar idd lastig als zzp’er dan is vrij nemen toch anders. Je kunt ook de kleine op zijn vrije dag even een paar uur bij hem laten en op visite gaan bij je ouders en lekker lang boodschappen of iets dergelijks. Dan moet hij wel helpen🤷🏽‍♀️

Mijn vriend heeft een beetje hetzelfde gehad als wat jij verteld. Het heeft hier geholpen om zelf een dag weg te gaan zodat hij kan ervaren wat ik de hele dag aan het doen ben. Moet er wel bijzeggen dat mijn vriend nooit iets weigerde als ik het vroeg m.b t de baby, hij had gewoon werkelijk geen idee dat het zoveel werk is. Sinds hij een dagje alleen met haar is geweest snapt hij dat ik blij ben als hij thuis en ik bijvoorbeeld even lekker naar de wc kan gaan 😉 of vroeger ga slapen. Ik vond het wel heel spannend om een dag weg te gaan, maar het heeft mij ook geholpen om hem te vertrouwen en het een beetje los te laten. De baby was niet ontploft ofzo toen ik thuis kwam ! Heel veel succes en hou je sterk mama 🤗

Jaaa ga ik ook echt doen, een van mijn beste vriendinnen is bijna jarig. Nou dan ga ik toch even naar haar toe en dan blijf ik heel lang hangen. 😜