Scheiden?

3,5 dagen in de week

Je kind groeit op basis van deze informatie op in een zeer ongezonde omgeving. Je geeft aan dat jij en je man zowel mentaal als fysiek niet meer met elkaar om kunnen gaan. Er is dus sprake van mishandeling. Gun jezelf meer dan dit en ga op korte termijn een andere plek opzoeken om met je kindje te wonen. Ik zou ook een advocaat inschakelen om de scheiding in gang te zetten. Je kan wel wat hulp gebruiken ook met het maken van een ouderschapsplan. Tijd voor actie, want je kind wordt hier de dupe van en zit straks met trauma's opgescheept omdat zijn ouders niet weten hoe ze zich volwassen moeten gedragen.

Ik word niet fysiek en mentaal, hij word fysiek en mentaal. Fysiek word hij 1 keer in de zoveel tijd en hij beloofd daarna beter wat achteraf toch weer misgaat. Ik heb gesprekken gehad met zijn ouders en daarna gaat het weer een tijdje heel goed maar na een tijd gaat het weer helemaal de andere kant op en begint alles overnieuw. Ik ben bang om ons kind te missen en dat hij in een slechte situatie bij zijn vader opgroeit waar ik geen grip op heb als ik er niet bij ben.

Je wordt mishandeld (!!!) en hij manipuleert je waar je bijstaat. Doorbreek dit voor je kind, want dit zal zijn leven tekenen. Zoek hulp bij instanties zodat je goed geïnformeerd wordt over de opties en welk pad je het beste in kan slaan. Een kind heeft altijd recht op beide ouders mits zij alle twee goed voor hem zorgen. Als jij stappen durft te zetten en de juiste mensen om je heen weet te verzamelen, dan zijn jij en je zoontje zoveel beter af.

Bedankt, ik heb volgende week ook een gesprek met een psycholoog.

Klinkt als een goed plan. Sterkte!

Bedankt!

Hi! Wat pittig voor je zeg. Ik kan mij voorstellen dat je geen idee hebt hoe dit aan te pakken en dat er veel angsten bij komen kijken. Echter.. lijkt mij de huidige situatie zeker geen gezonde. Dat voel/benoem je zelf ook. Mijn advies zou zijn om door te pakken; met de psycholoog die je spreekt of het wijkteam in de buurt om hulp te vragen (zij weten vaak welke partijen jou hierbij kunnen ondersteunen). En.. vooral niet terugkrabbelen wanneer partner met beloftes/dreigementen komt. Ik gun het je dat je aan jezelf en je kleine denkt en keuzes maakt die op lange termijn het beste zullen zijn. Zet m op

Och, wat gaat me dit aan het hart. Wat vreselijk om te horen hoe je man met je zoontje omgaat. Dat is inderdaad verwaarlozing/mishandeling. Je moet zo snel mogelijk uit die situatie weg. Heb je het al besproken met je huisarts?

Jeetje wat een heftige situatie zit je in. Weet dat je via het CJG ( centrum jeugd en gezin) om hulp kunt vragen. Zij hebben korte lijntjes met hulp organisaties voor vrouwen in deze situaties. Zij kunnen je ook helpen om samen met je zoontje daar weg te komen. Je huisarts kan hier ook veel in betekenen en je helpen. 5 jaar geleden heb ik voor dezelfde keus gestaan met een zelfde soort relatie. Het is de beste keus ooit geweest om weg te gaan en om hulp te vragen. Jij en je zoontje verdienen meer dan dit!

Wat goed dat je al naar de psycholoog gaat binnenkort. De situatie is inderdaad niet gezond en daar moet je wat aan gaan doen. Dat zal inderdaad niet makkelijk zijn, maar gelukkig zijn er instanties die je kunnen ondersteunen. Hier kan je psycholoog je vast bij helpen of hier kan je om vragen bij je huisarts. Dat lijkt mij voor nu de handigste eerste stap.

Wegwezen! Aan je verhaal te lezen is het fysieke en mentale niet bij 1x gebleven. Dat is dus een paar keer te veel. Denk wel dat mensen vaak te snel oordelen want wij zitten niet in deze situatie en je houdt (heb gehouden) toch van deze man en het blijft de vader van je kindje. Maar zoals vele hier al zeggen, is dit geen goede basis om je kindje op te laten groeien. Ik ben hier ook weleens bang voor, dat je er weer alleen voor komt te staan, maar heel gek, sinds ik de kleine heb, kan alles en iedereen me gestolen worden. Door die kleine kan ik de wereld aan en dat gaat jou ook zeker lukken! Mochten jullie uit elkaar gaan, dan moet er gewoon een prof bij komen kijken over de verdeling van de opvoeding. Sterkte met dit alles!

Oei, wat een intens nare situatie voor jou en je kindje. Je kindje kan echt niet opgroeien in zo'n omgeving, dat is echt schadelijk voor zijn ontwikkeling. Die eerste 3 jaar van z'n leven zijn zo zo zo belangrijk. Ik hoop dat deze berichtjes je helpen om de stap te zetten om weg te gaan. Zo kan het niet doorgaan.

Neem contact op met veilig thuis en kijk welke stappen je kan nemen om een veilige omgeving voor jou en jouw kind te creëren. Licht familie en vrienden in en vraag om hulp. Zorg dat je belangrijke papieren buiten bereik van je ma zijn en zorg dat hij niet bij je geld kan. Jij en je kind zitten in een onveilige situatie en je kind loopt hierbij schade op. Stap hieruit voordat deze schade onherstelbaar is.

Je laatste zin laat me schrikken. Het lijkt namelijk alsof je iets niet beseft.. je zoon zit nu al in een enorm slechte situatie en ook nu heb je er geen grip op. Als je bij hem weg bent heeft hij tenminste een fijne en stabiele omgeving. Dat heeft hij nu totaal niet. Hij is nu nog klein maar nog heel even en hij zal alles beseffen. Ik lees veel liefde naar je zoon terug in je verhaal. Gun hem dit dan ook niet.. Ik zou zo snel mogelijk contact opnemen met het wijkteam. Jullie moeten daar weg. Waarschijnlijk heb jij het fysieke geaccepteerd. Wie zegt dat hij dit straks niet doet naast jullie kind? Wegwezen lieve mama. Dit verdienen jullie niet.