Scheiden

Mijn baby is net 13 weken en daarbij heb ik nog 3 kinderen mijn ex verbrak de relatie een week na bevalling en heb het er nog steeds heel moeilijk mee helaas hopelijk komen er betere tijden maar ook ik voel me schuldig terwijl dit zeker niet mijn keus is

Wat ongelooflijk heftig, een week na de bevalling!! Dat gun je geen enkele vrouw!

Ik ben gescheiden toen mn zoontje net 4 maanden was.. snel eigen plekje kunnen krijgen en met verkoop van mn meubels mn huidige vriend leren kennen en die is niet meer weggegaan oeps...haha. zelf er met steun van vrienden familie en nieuwe partner goed doorgekomen vind de nasleep wel heftig.. huis moest verkocht worden heeft ex met nieuwe vriendin mij uitgekocht.. alleen contact is bar slecht.. komt soms x wanneer het hem uit komt. zoontje reageert vaak slecht op hem veel overstuur erna goede afspraken omtrent zien vallen niet te maken meneer houd zich daar niet en aan enw egens verleddn van ex in overleg met hulp besloten pas vanaf 3 jaar echt na hem toe in lange opbouw als hij dan uberhaupt nog intresse heeft...( socialmedia papa).... de kleine man gaat het daarbuiten om goed.. gek op zn "stief" papa en 2 stiefbroers.. mijn nieuwe vriend heeft hem altijd met open arme en liefde ontvangen en dat heeft hem ook erg goed gedaan...open sociaal kereltje aan het worden... en ik.. ups en downs soms.. de ruzies en gedoe dat sloopt soms erg maar buiten al . als je volle 100% voor jezelf en je kindje kiest komt alles hoe dan ook goed... you got this mommy❤️

Wat ontzettend verdrietig voor je, sterkte 😘

Ik ben dan niet gescheiden in het eerste jaar maar toen mijn zoon 8 jaar was, in herken je gevoel echter wel. Je had het je anders voorgesteld maar zo is het helaas niet gelopen. Ik voelde mij ook schuldig dat ik hem uit zijn 'veiligheid' haalde en zijn gezin uit elkaar haalde. Tot ik mij realiseerde dat een gezin waar twee mensen niet meer als een gezin kunnen leven en alleen maar spanningen hebben helemaal geen veilige omgeving is. En ook helemaal geen voorbeeld is van een gezin wat ik voor mijn zoon wil. Ja, het is moeilijk maar hier moet je doorheen. Alles komt uiteindelijk goed. Ik heb inmiddels een nieuwe partner en ben gelukkiger dan ooit. We krijgen nu samen een kindje maar hij is de beste ouder ook voor mijn zoon. Het contact met zijn vader verloopt inmiddels goed (was in het begin moeizaam) wij spreken alleen met elkaar over onze zoon en dingen die hem raken. Mijn expartner heeft zelf een nieuwe partner en dat maakt hem ook een betere vader voor onze zoon. Omdat hij gelukkiger is. Mijn zoon zei tegen mij, 2 jaar na de scheiding 'Ik snap waarom jullie uit elkaar zijn en is ook beter'. Jullie zijn nu allebei veel blijer. Hij noemt mijn vriend uit zichzelf de beste bonuspapa die hij maar kan wensen. Kinderen zijn flexibel, het komt wel goed! Mijn advies dus, kijk naar wat jij nodig hebt om je goed te voelen. Dan doe je automatisch het beste voor je kind. Een gelukkige ouder, maakt gelukkige kinderen. Met rede een cliché, omdat het waar is! Oww en nog een belangrijke, jij bent niet verantwoordelijk voor zijn acties! Succes met alles, laat je niet gek maken! Jij kunt dit! 💪

Ik heb geen ervaring met scheiden, maar ik wil graag reageren. Als ouder wil je je kind een volledig onbezorgd en veilig leven bieden (zeker in deze tijd), maar dit is een niet uit te houden maatstaaf. Jullie hebben je best gedaan en het is helaas niet gelukt, maar een gelukkige ouder is belangrijker dan een getrouwde ouder. De appel is nu zuur, maar er gaat straks een deur vol mogelijkheden open. Wie weet ontmoet je wel een liefde die je nooit eerder hebt ervaren of wordt je sterker dan ooit. Je kan ook veiligheid bieden als alleenstaande ouder.

Wauw dankjewel voor je verhaal! Echt geweldig dat je zo'n leuke man hebt ontmoet, dan heeft jouw kindje toch nog een leuke papa figuur. Heel belangrijk voor zijn ontwikkeling en je gunt hem die liefde. Want dat is wat we eigenlijk willen voor onze schatten toch💜 zo pijnlijk hoe jouw ex daarin tekort schiet. Ik snap dat het slechte/vervelende contact je sloopt. Te veel negatieve energie. Ik hoop dat het steeds beter lukt om je daarvan af te sluiten, want je hebt het verrekte goed voor elkaar voor jullie, mamsie!😁

Jeetje mag ik je bedanken voor je verhaal? Vooral het stukje van wat jouw zoon zei, geeft mij tranen in mijn ogen. Inderdaad maakt het niet uit hoe oud je kindje was toen je uit elkaar ging, het gevoel blijft inderdaad hetzelfde. Je hebt helemaal gelijk over de veiligheid van een gezin, dat die er eigenlijk niet is als er zoveel spanningen zijn. Dat is bij ons ook het geval. Het is absoluut niet het beeld wat ik mijn kind wil geven van hoe een fijn gezin eruit zou moeten zien. Dankjewel voor je bemoedigende woorden!!💘

Ik ben zelf niet gescheiden maar kom wel uit een ‘gebroken gezin’ zelf heb ik er nooit echt last van gehad dat mijn ouders uit elkaar zijn gegaan. Ik was vijf dat ze gingen scheiden. Ze waren allebei uiteindelijk gelukkiger en blijer en dat voelt fijner voor een kind dan wanneer je samen blijft maar het werkt niet meer. Kinderen voelen uiteindelijk alles. Ik heb het mijn ouders sowieso nooit kwalijk genomen dat ze niet bij elkaar zijn gebleven

Je hebt daar helemaal gelijk in. Wie weet.. het is nu echt moeilijk maar ik hoop dat de toekomst veel moois te bieden heeft

Dit is een bericht dat ook heel welkom is voor mij. Ik voel me zo schuldig als ik maar dat kleine koppie kijk van mijn kindje, dan denk ik, in wat voor ellende heb ik je nou in laten belanden. Hij is gelukkig nog maar klein, dus hopelijk ervaart hij het zoals jij. Ik ben blij om te horen dat je geen last hebt gehad van de scheiding. Dat geeft hoop

Ik heb de vader van mijn zoontje de deur gewezen toen mijn zoontje 5 maanden was. Hij gaat nu om het weekend. Eerst opbouwend gedaan omdat ex 3 maanden lang niet kwam opdagen. Van paar uurtjes op de zaterdag naar een hele dag maar 1 nachtje slapen en nu sinds november vanaf vrijdag tot zondag. Ik merk wel dat mijn zoontje de maandag altijd erg overprikkeld is. Omdat ik echt rust en regelmaat in huis heb met nog een dochter van 6. En dat word bij de vaders niet echt gehanteerd. Mijn kids hebben er geen last van al zei mijn dochter laatst: mama trouw maar met papa want dan hoef ik jullie beide niet te missen.

Wat een lief bericht de ex.. ja lastig.. k laat elke week gewoon netjes weten wanneer thuis te zijn en wanneer niet. kinderallimitatie betaald hij opzich zonder gedoe.. partner allimitatie begint nu gedoe over teveel alngenoeg gehad*( uitkoop woning) blablabla maarja dat zijn de consuqenties van zijn eigen gedrag en reden van scheiden( vreemdgaan al 2jaar).. Ik gun mn zoontje de wereld.. alleen geen narcistische aggrieve echte papa vandaar de aangepaste regels om t zo maar te zeggen en mn nieuwe vriend ben k eeuwig dankbaar mijn kindje zo te accepteren vanaf dag 1.. 2 dikke vriendjes die 2.... Doen ons best.. soms ene oor in en andere uit.. en soms vreet t maar komt goed❤️

Ik ga hier ook even op antwoorden. Gingen maar mijn ouders scheiden toen ik klein was. Man man wat een ellende was dat. Ik voelde dat er geen liefde was, ik moest kanten kiezen, ruzies en geschreeuw. Was het me maar allemaal bespaard gebleven! 🧡 Pa mijn ouders zijn nog steeds bij elkaar, schreeuwen niet maar zijn ook niet gelukkig. Ik ervaar nog steeds stress tijdens familiefeestjes etc. Dus mama 🧡 geloof me gelukkige mama alleen is veel beter dan een verdrietige mama samen! 🧡

Dat is heel netjes opgebouwd inderdaad. Wat triest he dat je kleintje er dan is en dat het dan toch niet blijkt te werken als gezin. Vervelend dat hij niet de routine en regelmaat volgt die jullie kind gewend is. En sneu om te horen dat jullie dochter blijkbaar wel moeite heeft met het missen van de andere ouder. Dat lijkt me erg lastig

Tsja dat is inderdaad de consequentie voor hem dus hij moet niet zeuren. Blijkbaar doet het hem niet zoveel dat hij die aangepaste regels accepteert. Dat geeft ook wel wat aan hoe graag hij z'n kind ziet. En dat is echt zielig voor jullie kindje😔wat een verschil kan er tussen mannen/vaders zitten zeg, wat dat betreft. Je hebt echt geluk inderdaad met jouw nieuwe vriend💖

Je hebt helemaal gelijk, wat jij omschrijft is vreselijk voor alle partijen!! Wat erg zeg! Kanten moeten kiezen 💔zo erg voor een kind. Even een dikke knuffel voor jou. Tussen mij en mijn man ging het ook helemaal niet goed, mogelijk speelt er autisme. Heel weinig empathie en inlevingsvermogen naar mij en ons kind, en veel spanningen vanwege dat hij niet tegen de prikkels kan die bij een baby gepaard gaan. Dat zorgde voor de nodige heftige situaties. Wat jij omschrijft is waar wij dan naartoe zouden gaan als ik bij mijn man zou blijven. Hij ziet de ernst er allemaal niet van helaas. Ik zag e.e.a. steeds erger worden dus heb gekozen voor een betere situatie voor mijn kind en mij. Maar het is niet makkelijk

Ik ben een kind van gescheiden ouders. Toen ik 4 was. Was denk ik een hele goede keuze. Beter ouders die lekker in hun vel zitten, dan ouders die bij klaar zijn. Bij mijn ouders was het zo dat het initiatief tot scheiden bij mijn moeder vandaan kwam. Mijn moeder werd toen ze moeder werd in 1 klap volwassen en mijn vader bleef ook tegen zijn 40e nog hangen in zijn adolescentie. Hij kon net aan voor zichzelf zorgen, maar niet voor anderen. Hij is wel intelligent, maar heeft nooit met emoties om leren gaan. Mijn vader is wel ongelukkig geworden van de scheiding, maar zonder scheiding had ik denk ik 2 ongelukkige ouders gehad. Ik denk dat mijn vaders onkunde met emoties toch wel voor ongeukkigheid bij hem had gezorgd, of mijn moeder nou bij hem was gebleven of niet. Mijn moeder bloeide helemaal op na de scheiding. Heb al met al een gelukkige jeugd gehad.

Hoi Smilingeve, bedankt voor het delen. Het klinkt een beetje als mijn man. Intelligent, maar een laag EQ em ook zijn eigen emoties lastig onder controle kunnen houden. 'Mooi' hoe je die conclusie hebt kunnen trekken, dat je vader hoe dan ook ongelukkig was geweest. Nu zijn jij en je moeder tenminste niet meegetrokken daarin. Wellicht gaat het bij mij net zoals bij jouw moeder en voel ik me hierna zoveel beter. Waaraan merkte jij dat je moeder opbloeide, of heeft ze zoiets misschien verteld? Ik ben benieuwd. Geeft hoop

Nu ik mijn reactie teruglees klinkt het een beetje gek wat ik heb geschreven, dat het mooi is. Ik bedoel dat het goed is dat je kan inzien en je moeder ook hoe het zit, en dat je moeder daardoor nu in ieder geval het beste heeft kunnen doen voor de andere gezinsleden. Voor je vader is het natuurlijk allesbehalve mooi en ik hoop dat hij er zelf ook bovenop us gek.