Scheiden en baby 1 jaar

Geen ervaring, maar gezien je verhaal lijkt het me absoluut de juiste keuze! Heel veel succes en sterkte en in de toekomst meer geluk gewenst.

Wat erg voor je dat je dit allemaal hebt moeten meemaken. Knap van je dat je nu wel de stap durft te zeggen. Wat heftig, heel veel sterkte en goed dat je aan je kind en jezelf denkt. Veiligheid en liefde is belangrijk voor jullie beiden!

Wat een heftig verhaal! Verwacht je dat hij je gemakkelijk gaat laten gaan als je zegt dat je wil scheiden? Weet dat er anders ook vluchthuizen bestaan.

Ah lieve mama toch, allereerst heel goed dat je nu voor jezelf opkomt. Klinkt misschien stom maar misschien kun je bij je huisarts terecht zodat die jou bij de juiste instanties kan doorverwijzen? Want het is niet niets wat je hebt meegemaakt! Heel veel sterkte en liefs ❤️

Er zijn momenten geweest dat ik op het punt stond om te vluchten. Helaas elke keer te bang geweest om door te zetten. Het moment dat ik de scheiding ga aanvragen wil ik eigenlijk al weg zijn, zodat hij me niks kan aandoen. Dus nu ben ik aan het uitzoeken hoe en wat en wil graag een woning. Bedankt voor je reactie 🙏

Kijk even of je je verhaal ook kan neerleggen bij een zorgverlener zoals de huisarts of het CB. Ze kunnen je heel erg helpen in deze zoektocht en je soms ook even de hand reiken zodat je niet het gevoel hebt er helemaal alleen in te staan. Ik vind het alvast een moedige beslissing en ik hoop dat je er klaar voor bent om hem ook uit te voeren. Succes ermee! De toekomst heeft veel goeds voor je in petto en de tijd is nu aangebroken om al dat goeds te gaan ontdekken.

Ik denk dat je gevoel klopt, je kleintje kan zich nu/straks niet beschermen tegen al dat kwaad. Jij kan zelf de juiste keuze maken voor jullie,hoe moeilijk ook. De veiligheid en gezondheid van je kind boven alles. Misschien is de huisarts een optie? Heel veel sterkte powervrouw!!

Ja ik heb gelukkig wel veel hulp gezocht, maar tot nu toe nog niet echt iets wat me echt heeft geholpen de stap te durven nemen. Maar ik ga wel weer in gesprek met de huisarts.

Jeetje wat heftig. Kan je eventueel bij je ouders terecht? En dan vanuit daar alles regelen qua scheiding? Ik denk dat dat de beste keus is als ik zo je verhaal lees

Bij mn ouders wordt het helaas te krap. Ik ben daar welkom maar ben bang dat hij het tegen me zal gebruiken qua geen ruimte voor de kleine en hij kan dat wel bieden met een groot huis. Hij heeft vaak gedreigd met dingen tegen me te gebruiken of dat ik bij een scheiding de kleine niet meer krijg te zien. Ik weet dat hij dat niet kan maken, maar toch weet hij me hiermee bang te maken

Jeetje wat een heftig verhaal! Ik zit ook in geen fijne relatie en vind de stap zetten heel moeilijk. Ook ongepland zwanger geraakt, dus herken je verhaal ook wel een beetje. Maar het belangrijkste voor jou is dat je zelf gelukkig gaat worden en je niet laat kleineren. Ook als voorbeeld voor je kleine dat je niet een ongelukkige mama van je wordt gemaakt. Je verdient het om gelukkig te zijn en de tijd haal krijg je niet meer terug, maar de mooie tijd kan je er wel van maken. Ondanks dat dat de stap en de weg er naar toe lastig zal zijn, denk ik wel dat als ik jouw verhaal lees het de juiste zal zijn. Kies voor jezelf en voor je kleine mama, je bent sterk dat je dit al zo lang hebt volgehouden ❤️. Ik wens je al het geluk en liefde toe!!

Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen en blijf aub zo sterk voor je kindje. Ik herken heel veel in jouw verhaal en moest echt nog een keer lezen omdat het zo erg overeenkomt met mijn situatie. Ik sta zelf ook op het punt om te scheiden door schoonfamilie. Zij zijn ook al sinds het begin aan het stoken en mijn man is hier helaas te zwak voor. Soms denk ik echt ben je nou zo zwak man doe je ogen open. Ik heb een prachtige baby en nu denk ik jammer dat jij dat niet inziet. Jammer dat jij niet ziet wat voor fijn gezin je hebt en alleen maar aan rotte appels in je familie kan denken. Ik heb ook jaren van alles gepikt om mijn huwelijk te redden maar zie nu in dat dit helaas niet van 1 kant komt. Ik vind het ontzettend sterk van je dat je er een punt achter wil zetten en voor jezelf en jouw kindje kiest. Dit laat zien hoeveel je van je kind houd. Ik weet niet of je je bij familie terecht kan maar als dit niet kan zou ik je adviseren om contact op te nemen met de huisarts zodat je kan worden doorverwezen naar de desbetreffende instanties. Als je wel bij je familie terecht kan zou ik een moment kiezen dat je partner niet thuis is en dan vertrekken. Als ik je verhaal zo lees vertrouw ik hem namelijk voor geen meter en jouw veiligheid staat op nummer 1. Heel veel sterkte en als je wil mag je me een privéberichtje sturen. ❤️

Daarnaast kan je ook tijdelijk naar een vrouwenopvang en word vanuit daar ook alles opgepakt en kan je urgentie aanvragen zodat je tot je een woning toegewezen krijgt veilig zit en de juiste hulp jou word gewezen. Op deze manier krijg je ook urgentie waardoor je sneller aan een woning komt

Wat vreselijk voor je dat je ook in zo een situatie zit. Je hebt gelijk hij is er ook gewoon te zwak voor ze kunnen allemaal wat maken en dat weten ze, doordat hij ze nooit tegen spreekt. Ik heb zoveel warmte en liefde in het huis en in dit gezin gestopt maar ik kan het niet meer. En ik moet inderdaad sterk blijven voor de kleine. Ergens houdt het me heel erg tegen omdat hij er wel gewoon gaat voor een omgangsregeling en wilt dat de kleine ook bij hem slaapt, en ik denk dan alleen maar hoe kan ik haar nu al dagen moeten missen. En dan kies ik niet meer voor mezelf maar voor de kleine, als ik maar bij haar in de buurt ben.. maar daarnaast is de pijn zo sterk en wil ik zo graag voor geluk kiezen voor mn kleine en voor mezelf. Momenteel probeer ik een woning te krijgen, en ik probeer overal onafhankelijk voor te worden zodat ik genoeg redenen heb om nergens meer over te hoeven twijfelen. Ik wens jou ook veel kracht en veel sterkte toe. Niemand verdient dit 😞

Inderdaad als je niet eens voor je vrouw kan opkomen had je nooit moeten trouwen denk ik dan. Maar een grote mond geven kunnen ze niet tegen hun familie daar zijn ze te zwak voor. Dit geeft de familie natuurlijk nog meer kracht om lekker door te gaan. Ik snap je gedachtegang heel goed. Dit is ook echt hetgeen wat mij veel verdriet geeft. Wellicht dat het je wat opvrolijkt als je beseft dat je kindje op deze manier niet gelukkig gaat worden. Ik ben bang dat de situatie alleen maar zal verergeren voor je en vroeg of laat ga je hier echt aan onderdoor lieve mama. Dit zal jouw kindje ook niet goed doen en jouw kindje heeft keihard een vrolijke blije energieke mama nodig. Ik weet niet hoe oud je kindje is maar een baby van mama scheiden doen ze juridisch (bijna) niet alleen in hele uitzonderlijke gevallen zoals mishandeling of verslaving of verwaarlozing. Zolang dit niet het geval is kan jouw (ex) partner jou niks maken en blijft de baby volledig bij jou. Hij kan de baby komen opzoeken maar tot een bepaalde leeftijd (weet niet precies welke leeftijd) zal de baby nog niet gedeeltelijk bij papa mogen blijven. Later zal dit natuurlijk wel moeten maar ook daar kom jij doorheen. Zorg aub goed voor jezelf en blijf vooral sterk. Ik schrik er namelijk wel van dat je zo bent afgevallen en ik weet dat je er op een gegeven moment echt aan onderdoor gaat. Vaak uitgescholden worden / gekleineerd worden gaat je natuurlijk toch wel onzeker maken. Ik hoop echt dat je bij familie terecht kan zodat je ook steun krijgt in deze zware periode. Ga aub ook praten met iemand waarbij je je goed voelt en laat je niet klein maken door zo een respectloze “man”. Ook vraag ik me af hoe hij op deze manier een goede vader wil zijn voor de kleine maar goed. Onthoud karma is een bitch en hij zal nog een x keihard vallen zodra jullie echt weg zijn. Dan mag die uithuilen bij zijn familie die trouwens ook echt niet staan te wachten op hem hoor.

Je hebt helemaal gelijk spijt krijgen ze achteraf. Soms heb ik zelfs nog medelijden met hem omdat ik weet dat als ik ga bij hem hij dan besef gaat krijgen wat ik allemaal voor hem deed. Maar ik verdien respect, er zijn dagen geweest dat ik gewoon op blote voeten naar buiten ben geduwd en niet meer na binnen mocht zo eerloos. Wij zijn beide gelovig alleen een ander afkomst, en hij eiste bruidsschat terug omdat ik niks waard ben niet zoals de vrouwen van zijn afkomst. Ik hoop dat mn kleine nooit onzeker gemaakt zal worden want gewicht en dik zijn kan en mag bij hem absoluut niet, verschrikkelijk💔 ik dacht dat een vader ook het recht had op een omgangsregeling en dat in Nederland het meest voor komt dat een kind een dag in de week en om de week een weekend bij vader is. Nou weet ik niet vanaf welke leeftijd dit wou ik nog even uitzoeken. Maar goed dat je het erbij hebt staan, dit geeft mij steeds meer kracht om eindelijk de stap te nemen. Ik ben er nog niet maar doe wel keihard mn best om snel genoeg sterk te zijn.

Mn kindje is bijna 1 jaar

Ik vind het echt verschrikkelijk om te lezen hoe je bent behandeld. Dit is nog heel netjes uitgedrukt. En dat noemt zichzelf een man. Die komt zichzelf nog keihard tegen lieverd geloof me. Alleen is het dan al te laat en heb jij het hoofdstuk al afgesloten. Jij hebt zo iemand niet nodig in jouw leven. Dit verdien jij niet. en over de bruidsschat, volgens ons geloof mag hij dit niet eens terugeisen. Dit is helemaal voor jou. Leeftijd durf ik dus niet precies te zeggen alleen heb ik dit wel gelezen omdat ik hier zelf dus ook mee bezig ben. Het klopt hoor dat vader ook recht heeft hierop alleen is dit dus niet het geval bij baby’s. Je mag me altijd een pb sturen als je wil praten ❤️

Heel erg bedankt ik hoop dat jij ook snel antwoorden zal krijgen op al je vragen en ik wens je veel sterkte. Jij mag mij ook altijd pb als je er behoefte aan hebt ❤️

Bewijzen verzamelen! Mocht het ooit uitkomen op een rechtszaak. Ik vind het echt bizar wat ik lees. Lijkt alsof die mensen een steek los hebben. Ik zou weer lekker naar je eigen familie gaan. En alles wat er nu nog gebeurd opslaan en eventueel later tegen ze gebruiken.