Scheiden / uit elkaar met een jonge baby

Geen ervaring maar wil je veel sterkte wensen x

Sterkte meis!😕 hoop dat je eruit komt met je (ex) partner

Ik wens je veel sterkte. Ik zou een jaar geleden bijna uit elkaar zijn maar wonder boven wonder zijnn we er toch aan uitgekomen. Het is erg zwaar en kan me wel iets voorstellen hoe je je moet voelen nu.

Ik snap dat dit enorm moeilijk is. De enige “tip” die ik mee kan geven is: doe wat het beste is voor je kind, ook al is dit niet altijd het beste voor jou/ jullie. Veel succes❤️❤️

Zelf geen ervaring mee. Volgens mij is het bij nog zo'n klein kindje belangrijk dat die bij de primaire verzorger (in dit geval ben jij dat) blijft en dat de andere ouder het kindje zoveel mogelijk (idealiter elke dag) bezoekt. In jouw schoenen zou ik denk ik een pedagoog of kinderpsycholoog raadplegen om je te laten adviseren, zodat je datgene kan doen wat voor je kindje het beste is. Veel sterkte iig!!

Ik wil je heel veel sterkte wensen. Natuurlijk weet ik niet de reden van jullie scheiden. Maar wil je wel de gedachte meegeven, dat je nu 9 maanden + 3 maanden alle vol bak hormonen je lijf hebt. Het duurt nog ongeveer 6 maanden voor je weer je oude zelf bent.

Helaas geen tips of ervaring om te delen. Wil je wel heel veel sterkte wensen.

Mijn ex man is weggegaan als ze vier maand was (is nu 9 maand) Ze gaat daar 1 nachtje in de week gaan slapen, de rest is ze bij mij. Hij komt haar wel nu voorlopig nog elke dag bezoeken Vanaf maandag mag hij terug ah werk en denk ik dat het terug anders zal zijn Hij heeft nog een dochter uit een vorige relatie die hij om de week ziet. Ik ben blij dat het met mijn kindje niet gaat wegens dat zijn ander kind meer dan een uur rijden naar school gaat en dat hij het niet kan combineren met zijn werk en heb ik ze veel bij mij (waarschijnlijk lelijk van mij dat ik zo denk) maar Ik stond al vanaf de geboorte alleen met haar... hij heeft ons toen letterlijk al in de steek gelaten als we vh ziekenhuis kwamen Het doet pijn en nog steeds zo had ik het mij ook niet voorgesteld... Hier staat nog niets op papier maar ga er mij mee bezig houden aangezien zijn ouders ook niet naar haar omkijken of achter haar vragen...

Ik ben weggegaan toen m’n dochter 11 maanden was. Ik heb mij er ook een beetje in verdiept. Zo zou het aangeraden worden om je kindje pas na 1,5 jaar ook bij de vader te laten slapen. Tot die tijd wordt t aangeraden om bij de moeder te blijven. Mijn dochter gaan om t weekend 2 nachtjes naar haar vader. Ze is 13 maanden. Dit weekend is dan t 2x weekend dat ze daar is. Ik vind het vreselijk, maar t is niet anders. Ik ben enorm verdrietig dat ze een vader heeft die z’n eigen kind zo min mogelijk wil zien. Het positieve daaraan is dat ik m’n dochter dus zelf 90% van de maand heb. Het is belangrijk dat de vader zijn kind blijft zien voor de hechting. Weet je al hoe hij er zelf in staat kwa omgangsregeling? Sterkte lieve mama. Ik begrijp de woede, het gevoel van falen en de angst voor de toekomst. Je gaat een topteam vormen samen met je kindje!

Ik weet niet of relatietherapie nog een optie is, maar anders zou ik dat proberen. Als de keuze al definitief vast staat kan een mediator jullie helpen. Het is belangrijk dat jullie altijd jullie dochter op 1 zetten, met elkaar blijven praten en afspraken op papier zetten, zoals een ouderschapsplan. Als jullie voor co ouderschap gaan zal het, zeker in het begin, heel moeilijk zijn om je kindje niet te zien. Ik heb eens gelezen dat bij hele jonge kinderen inprincipe het kindje bij de moeder is en bijvoorbeeld alleen een weekend naar de papa gaat.

Wat heftig zeg! Heel veel wijsheid en sterkte gewenst. Hier zijn in het begin ook wel wat spanningen geweest. Vaak omdat ik als moeder toch het meeste doe (moet doen) en mijn verwachtingen altijd (te) hoog zijn. Drukke (fulltime) baan, daarnaast nog een eigen bedrijf, huishouden en dan nog een leuke mama zijn voor je dochter. Die ook nog eens heel clever en snel is. Pittig, want ik hou van een net en opgeruimd huis en van (uit)slapen. En dan moet je wel een partner hebben die dat aanvoelt en ziet. En zo niet, dan botst dat. Ik ben zelf kind van gescheiden ouders. Het is soms moeilijk, maar ik blijf erbij dat je ZELF moet kiezen voor een leven dat jou gelukkig maakt. Bij elkaar blijven voor je kind, geld of status gaat alleen maar ellende opleveren.

Als kind uit een gebroken gezin ben ik het helemaal eens met dat laatste stukje. Met mijn schoonouders meegeteld heb ik nu 3 moeders en 3 vaders. Allemaal stuk voor stuk schatten van mensen en had dit voor geen goud in willen ruilen voor een papa en mama die ongelukkig bij elkaar waren gebleven

Mijn huidige partner is gescheiden van zijn ex vrouw toen de baby drie maanden oud was. Zij hebben toen vanaf het begin co-ouderschap toegepast en dat was voor beiden erg moeilijk; mijn partner is echt een mega betrokken vader en mistte het kind als hij bij moeder was en andersom. Na drie jaar leerden wij elkaar kennen en viel het mij op hoe goed ze alles toch nog samen, maar dan gescheiden oppakten. Echt co ouders, eens in de week eten met elkaar, veel contact en goede afstemming. Dit is in zekere zin verandert omdat ik denk dat zij dit toen beiden deden uit angst dat de zorg van het kindje in het geding zou komen. Nu is er meer vertrouwen dat het goed komt, meer ontspanning. Beiden zien ook veel meer in dat de avondjes zonder kind ook best lekker rustig kunnen zijn. En kind is super happy. Het is pijnlijk, maar hier het voorbeeld waarin het fantastisch gaat. Heel veel sterkte ❤️

Ik ben van de vader van mijn oudste zoontje gescheiden toen hij 1 jaar oud was. Zijn vader is terug naar de stad verhuisd waar hij vandaan kwam. Wij zijn dmv een mediator gescheiden en hebben toen afgesproken dat mijn zoontje bij mij doordeweeks is en elk weekend naar zijn vader gaat. De ene week 1 dag in het weekend en de andere week een heel weekend. En de vakanties spraken we van tevoren af bij wie hij wanneer zou zijn. Toen hij naar de basisschool is gegaan hebben we aanvullend afgesproken dat zijn vader hem 1 keer maand op vrijdag uit school haalt. Het is moeilijk in het begin om de kleine niet bij je te hebben maar het went uiteindelijk en je hebt zo wat tijd voor jezelf. Ook niet onbelangrijk als de meeste zorg op jouw schouders terecht komt. Omdat ik het beste voor mijn zoontje wilde ben ik bij zijn vader niet tot het uiterste gegaan en heb ik vaak ook moeten slikken of m'n eigen gevoel opzij moeten zetten. Maar als resultaat heb ik een gelukkig kind dat allebei z'n ouders ziet. En heb ik inmiddels een tweede zoontje en een hele lieve vent! Het komt echt allemaal goed. Heel veel sterkte dikke knuffel ♥️

O ja en mijn oudste zoontje weet niet beter. Voor hem is het normaal als een papa en mama niet bij elkaar wonen. En ook dat je meerdere opa's en oma's hebt en een bonus papa en een broertje met dezelfde mama maar een andere papa 🤭🤗

Wat ontzettend knap van je! Lijkt me zo moeilijk.. Hoe hij er zelf in staat weet ik nog niet helemaal. Hij doet weinig met haar en heeft volgens mij 0 behoefte om er ‘s nachts voor haar uit te gaan. Ik gun haar zeker een goede band met haar papa maar ik wil erop kunnen vertrouwen dat ze in goede handen is..

Ik wil mijn dochter altijd op 1 zetten en daarom is relatietherapie zeker een optie voor mij, als haar vader eens zou inzien dat dat nodig is.. Er wordt nu de makkelijke weg gekozen naar mijn idee en dat ons gezin daardoor kapot gaat interesseert alleen mij helaas

Dankjewel! Mijn partner voelt dat helaas niet aan en als ik daarover wil praten ‘klaag’ ik dus blijf ik ook alles maar zelf doen. Met liefde en plezier hoor maar eerlijk is het niet helemaal..

Ik weet niet of je borstvoeding geeft. Maar ik kan me voorstellen dat dit (zeker het eerste jaar) van invloed kan zijn op de regeling die je treft met je ex. Je kindje kan moeilijk bij hem slapen als je borstvoeding geeft toch? Misschien de moeite waard om dat eens uit te zoeken. Veel sterkte verder met de situatie! Heel jammer voor je dat het zo loopt. 😘

Ja, dat herken ik. Als hij er waarschijnlijk toch niet op zit te wachten, zou ik proberen het overnachten zo lang mogelijk uit te stellen. Dit moet voor jou natuurlijk ook kunnen, jij bent er ook nog. Hier loopt het via de advocaat. Met wat druk van mijn advocaat slaapt ze daar 2 ipv 1 nacht. Hij vond 1 prima. Ik heb ook onregelmatig werk en kon anders mijn werk niet blijven uitvoeren. Ik deed ook alles voor de kleine. Je houdt jezelf continue het plaatje voor en dat hij zal veranderen. Na 11 maanden was ik echt op en zag eindelijk in dat hij nooit zal veranderen. Ik gun jou en je gezin dat wellicht relatietherapie gaat helpen, waar je zoals ik lees voor open staat. Vergeet niet aan jezelf te denken. Een gezin is geen gezin als jezelf niet gelukkig bent.