Schoonfamilie- Deel 14

Hier zou ik dan wel een lijn trekken. Voor mij klinkt het vreselijk hoe zij handelen, maar dat is persoonlijk, iedereen is anders. Het gaat er echter om dat het voor jou zo verkeerd voelt. Het klinkt daarnaast ook alsof ze alleen rekening houden met zichzelf. Fijn dat je partner wel achter je staat. Ik zou toch misschien met hem een plan bedenken waarmee je ze een heel stuk minder in je leven hoeft te hebben?

Het is (bijna) alsof ik mijn eigen situatie lees. Mijn partner is ook een onwijze pleaser naar zijn ouders en zus toe en ik heb echt een grafhekel aan die mensen 🙈 Hebben o-ver-al commentaar op en zijn heel goed in mooi weer spelen terwijl er onwijs veel shit is gebeurd in het verleden, ze willen daar simpel gezegd nooit over praten. Ik ben ondertussen bijna 6 jaar samen met mijn partner en het helemaal zat om toneel te spelen als ik naar hun toe moet. Niemand is oprecht, iedereen doet lief leuk en aardig tegen elkaar maar alles voelt zo nep en gemaakt, voornamelijk het gedrag van zijn ouders. Ik vreet me altijd helemaal op van binnen want ik wil geen ruzie schoppen binnen zijn familie, maar ik zie altijd onwijs op tegen bezoekjes aan hun🙈 Geen tips helaas verder, wij komen er ook nog niet helemaal uit hoe we het op moeten lossen 🥲 Maar wel iemand die jou compleet begrijpt!

Dat is het inderdaad, ze houden echt alleen rekening met zichzelf! Mijn kind diende de eerste paar maanden van zijn leven als entertainment, of hij het nou leuk vond of niet. Nu hij zelf een eigen wil heeft is dat stukken minder, maar ze doen nog steeds het liefst met hem wat zij willen. “Helaas” is het echt een familie die zo veel mogelijk met elkaar doet (familie vakanties etc) omdat ze natuurlijk zo veel mogelijk zeggenschap willen hebben over elkaars leven en overal bij betrokken willen worden/zijn. Vaak adverteren ze het leuker dan het is, waardoor je toch maar weer “ja” zegt, om vervolgens spijt te hebben. Zonder kind was dat nog niet ECHT een probleem (al verwachten ze dan wel dat je je vakantie invult hoe zij dat willen) maar nu met kind gaat dat allemaal niet zo makkelijk meer en dat zorgt voor wrijving. En dan heb ik het natuurlijk nog niet over mijn eigen houding ten opzichte van al deze ideeën, aan het begin was alles nieuw en vond ik veel prima, maar de ware aard is boven en mijn tolerantie is ook wel op..

Klinkt inderdaad vrij gelijk, helaas voor jou… Ik zie dat je pas een kindje hebt gekregen, hoe is dat? Bij ons/mij was dat echt het begin van een/deze onhoudbare situatie. Zonder kind was het hetzelfde, maar dan heb je er toch minder last van, ofzo..

Ja klopt, dat heeft voor mij alles 100x ingewikkelder gemaakt in mijn hoofd omdat ik het liefst zijn ouders uit de buurt hou van mijn zoontje, maar hem ook een opa en oma gun🤣 Maar dan wel leuke opa en oma en baal soms zo dat mijn schoonouders compleet ongeschikt zijn voor die rol. Is een lang verhaal maar vertrouw ze 0% met mijn zoontje, mijn partner is vroeger mishandeld door zijn moeder en zijn vader stond erbij en keek ernaar als een slappe zoutzak🫠 En ze willen ons ineens veeeel vaker zien sinds de kleine man er is, ik vond 2-3x per jaar wel voldoende en nu zijn ze er ineens minstens 1x per maand😭😭 En mijn SM loopt alleen maar te pushen dat ons zoontje bij hun MOET logeren… Wat dus never nooit gaat gebeuren zolang hij er niet zelf om vraagt🙃

Oehh mag ik hier even op inhaken? Ik zou het zelfs na het zelf vragen niet accepteren. Of een ‘ja als je wat ouder bent’ als antwoord geven. Sowieso dat je schoonmoeder het idee gaat opperen als hij wat ouder is en dan leuke dingen beloofd, net wanneer je naar de wc bent of überhaupt waar je bij zit. Vervolgens gaat je zoontje erom vragen, want klinkt zo leuk, maar je merkt vanzelf dat hij op een leeftijd komt dat hij kan uitleggen waarom hij daar wil logeren en wat hij in bepaalde situaties zou doen (nachtmerries snachts bijvoorbeeld). Dan kan je het overwegen, maar een kind van bijvoorbeeld 3 zou ik nog niet gelijk ja op zeggen als hij het vraagt

Dat klinkt heel pittig. Hoe kijk jij zelf naar de vakanties en zo? De familie van mijn man ging samen op vakantie een halfjaar nadat ik hem leerde kennen. Het was voor hen de 2e keer dat ze dat deden. Mijn man was daar niet zo van, maar de eerste keer toch meegegaan omdat hij toen single was en dacht ach, ook wel gezellig. Vervolgens is dat Een Ding geworden en wilden ze meer vakanties samen doen. Ik werd ook uitgenodigd om die week mee te komen. Ik heb direct tegen mijn man gezegd dat hij mocht gaan, maar dat ik niet mee ging én dat ik het wel een beetje zonde zou vinden, aangezien wij zelf dan niet op vakantie zouden kunnen (het was ook nog eens een heeeeeeeeeeeel dure vakantie) en ik graag met hem zou gaan. Dat leidde tot een soort crisis, want mijn man wilde eigenlijk ook niet, maar ook zijn familie niet teleurstellen. Hierin herken ik enorm wat jij schrijft. Wbt de familie is mijn man echt veel te meegaand. Gelukkig begreep de familie hem na een tijdje wel. Ze zijn nog 3x met z'n allen op vakantie gegaan zonder ons (het zijn ook precies het soort vakanties dat ik ronduit haat) en daarna is ook een andere broer afgedropen. Blijkbaar zag het grootste deel van de familie het niet zitten en hebben wij een soort van het Stoere Voorbeeld gegeven... Nou is mijn schoonfamilie op veel vlakken wel erg anders dan de jouwe, vandaar dat ik aangaf het lastig te vinden er iets over te zeggen, maar wat ik eigenlijk denk te willen zeggen is dat je toch wat meer voor jezelf mag opkomen en je man hierin wat verantwoordelijkheid geven, want misschien ben je wel een trendsetter 🥲 Er zitten er vast meer bij die uit angst en ongemak overal ja en amen op zeggen tegen hun eigenlijke wil in!

Wat mij betreft was dat eens en nooit weer. Ik was op dat moment zwanger van onze zoon, maar zelfs toen werden we best geleefd door iedereen. Voor dit jaar stond er weer een vakantie gepland, ik had ‘n jaar van tevoren al buikpijn en toen mijn man eind vorig jaar een keus maakte waarin hij totaal geen rekening met mij hield (heel ander onderwerp) kwam de rebel in mij naar boven en besloot ik dat ik dan ook geen rekening met hem zou houden en heb ik besloten niet mee te gaan op de vakantie dit jaar. Met het gevolg dat de hele vakantie werd afgeblazen en iedereen zijn eigen plan trok. 😂Uiteindelijk wel in het land van afkomst van mijn partner beland (in het huis van schoonouders die daar toen ook waren……) dus toen merkte ik wel dat er veel plannen voor ons gemaakt werden en er maar weinig rekening werd gehouden met ons zoontje en zijn ritme - wat al super soepel is! Familieleden die om 23u langskwamen en verwachtten dat hij wakker gemaakt zou worden (uiteraard niet gedaan!), dat soort dingen zorgen dan wel weer voor wrijving. Nu dus echt NOOIT MEER. Dit heb ik mijn man ook gelijk verteld. Als ik rekening moet houden met Jan en alleman, blijf ik liever thuis. Dat is geen vakantie voor mij. Over een tijdje staat er ook een weekend weg gepland waar mijn partner zijn familie spontaan voor heeft uitgenodigd (zonder mijn medeweten (!) want “jij vindt toch altijd alles goed”) en ik heb wederom besloten dat ik niet mee ga. Ik twijfel nog of ik mijn zoontje wel mee laat gaan. Liever niet eigenlijk

Ik snap je helemaal, het liefst laat ik hem daar nooit slapen (ook niet als hij ouder is en bewust is van alles), maar mijn partner staat daar helaas anders in. Hebben nu een soort compromis dat we hem daar alleen laten slapen als hij het zelf wilt én als hij goed en duidelijk kan praten. Want we willen natuurlijk wel zeker weten dat er echt niks gebeurt als hij daar is. Blijft een moeilijk iets omdat het niet mijn ouders zijn en mijn partner natuurlijk ook wel wat te zeggen heeft 🙈

Ah, is er bij jullie sprake van een cultuurverschil? Dat kan misschien wel e.e.a. verklaren?

Hier ook veel problemen gehad met mijn schoonmoeder. Voordat mijn dochter er was ging het redelijk. Was nooit echt mijn favoriet om daar naar toe te gaan. Vooral omdat mijn schoonmoeder altijd erg druk/aanwezig is en ook nog eens 2 honden hebben die nooit alleen gelaten kunnen worden. En ook die zijn enorm druk. Toen ik zwanger was van mijn dochter begon de wrijving al enigszins. Als ik niet snel genoeg reageerde op een appje ofzo, of niet blij genoeg naar haar mening ging ze al bij mijn partner zitten klagen en uiteindelijk zelfs dreigen dat ze anders niet zo komen oppassen. (Hadden toen afgesproken dat ze op woensdagen zou oppassen, bij ons thuis, omdat ze alleen die dag een auto had) Toen het eenmaal zover was moesten wij ook continu op eierschalen lopen en haar pleasen, want we kregen bij ieder ding wat niet naar haar zin was meteen een dreigement over het niet meer oppassen. Toen is vorig jaar oktober de bom ontploft en past ze sinds die tijd ook niet meer op. Kregen ook nog eens corona die maand en ze heeft geen 1x gevraagd hoe het met ons ging. Was alleen maar bezig met zichzelf en mijn vent lastig vallen, omdat ze een nieuwe telefoon wilde. (Maar vervolgens wel continu lopen klagen tegen ons dat ze nooit geen geld hebben) Kerst dat jaar hebben we ook niet met ze gevierd. Hun eisen altijd dat 1e kerstdag bij hun is, maar mijn familie is het ieder jaar om en om. Dus dat kon niet vorig jaar en daar maakte ze enorme heisa over. Uiteindelijk in februari dit jaar met mijn ouders(als bemiddelaars) rond de tafel gezeten en het ‘uitgesproken’ de enige die sorry gezegd had was is. Terwijl zij continu degene was die naar was. Uiteindelijk tijdens paasweekend ofzo ging het weer mis. Hun wilde langskomen, oké prima. Dus wij hebben 5x ofzo gevraagd hoelaat ze nou van plan waren te komen. Zodat we rekening kunnen houden met mijn dochter haar slaapje en hun haar ook nog konden zien. Dit weigerden ze te geven en vervolgens kregen we als antwoord dat ze zich niet vast lieten leggen aan tijden en zelf beslissen hoelaat ze ergens komen, want hun hadden weekend. (Wij ook en er was nog genoeg te doen dat weekend) Dus wat mij betreft hoefde ze eigenlijk al niet meer langs te komen. Kwamen ze natuurlijk als nog. Dochter net op bed gelegd en toen wilde ze na een uur weg en verwachtte ze dat we onze dochter nog wel even uit bed zouden halen voor ze. Dit niet gedaan, want als ze niet minimaal 2 uur geslapen heeft konden we niks met haar. Dan was het niks anders dan huilen en niks willen eten. Dus die zijn beledigt weg gegaan. Mijn partner is veel later nog gebeld door zijn moeder over hoe hij op had moeten komen voor hun. Terwijl hij er precies hetzelfde in stond als ik, dan hadden ze maar een tijd door moeten geven. Uiteindelijk wilde we langs komen voor Moederdag, maar we(met name ik) waren/zijn niet welkom. Dit heeft zijn moeder ook duidelijk verteld mijn dochter en partner zijn welkom, maar ik mag niet langs komen. Want ik ben de schuldige en de boosdoener en hun zijn onschuldig in hun hele doen en laten. Als wij met bepaalde dingen het niet eens waren over hoe ze deden tegen ons of mijn dochter moesten we ons niet aanstellen en deden ze het alsnog. Dus vertrouw ze voor geen meter alleen met mijn dochter en mijn partner liet altijd over zich heen wandelen. Dus we hebben er eigenlijk de stekker uitgetrokken met hun. Moet zeggen dat het wel veel rust geeft. En mijn partner heeft er ook wel vrede mee.

Zouden jullie mee willen denken aan een oplossing? M'n schoonmoeder koopt graag 2ehands. Niets mis mee wat mij betreft, maar het moet wel schoon en niet kapot zijn. Wij krijgen keer op keer de meest vieze troep. Echt ondankbaar om te zeggen maar is afschuwelijk.... Van horror poppen tot 2ehands vieze bijtringen. We hebben aangegeven dit niet meer te willen hebben. We nemen het dan ook niet meer aan maar toch blijft de troep dan voor onze voordeur staan of sturen ze het per post. Ook hebben we al suggesties gedaan wat onze dochter graag zou willen hebben (zodat ze toch iets kan kopen en wat wij kunnen gebruiken). Dit zijn dan overigens zeer budget voorstellen zoals een stickervel. We hebben het aardig geprobeerd maar ook op duidelijk strenge toon. We hebben er gewoon best wat werk van.. Voor het weggooien van afval betalen wij best veel geld (onze gemeente moet recyclen). We brengen het ook wel eens naar de kringloop maar om eerlijk te zijn kan het echt niet gezien het echt onbruikbaar is. We hebben ookal eens een doos mee terug naar hun huis genomen maar zovaak komen wij er (gelukkig) niet en dan staat de troep toch weer in ons huis. Naast dat ik het ronduit irritant vind worden erger ik mij ook aan dat wij 2ehands troep krijgen en de hond van schoonzus geheel wordt gesponsord (geld voor brokken, dierenarts kosten, nieuwe mand en regelmatig een nieuwe riem etc). Vind het sneu voor mijn man dat alles zo ver uit verhouding ligt. Met kerst kreeg hij 2ehands wiskeyglazen en schoonzus een Macbook. Wat zouden jullie doen in deze situatie?

Ik zou boos worden 😅. De verhouding met z’n zus zegt al genoeg, het is niet uit de goedheid van hun hart, het is een manier om van hun eigen troep af te kunnen komen zonder het zelf allemaal weg te moeten gooien. Je bent duidelijk geweest, liever niks geven dan troep. Mensen zijn niet verplicht wat te geven, maar als ze zijn zus een MacBook kunnen geven, kunnen ze jullie kind heus een stickervel geven, jeetje zeg.

Ik zou gewoon duidelijk vragen waarom ze het nodig vinden om te blijven geven/sturen als jullie al hebben aangegeven dat het toch in de kliko gaat. Toch zonde ondanks het 2ehands is. Van alle rotzooi hadden ze voor je man misschien ook een MacBook kunnen kopen 🤭

O mijn God glazen en een MacBook. Dit gaat niet om de spullen, dit is uit principe. Jullie moeten dankbaar zijn en zij willen grenzen opschuiven. Lijkt wel plagerij. Ik zou alle post retour sturen en alle spullen verzamelen en en dan 1 x per 2 maanden terug brengen of voor de deur zetten met een briefje “hartelijk bedankt maar dit hebben wij niet nodig. Hopelijk kun je er iemand anders blij mee maken.”

Wat vervelend voor jullie dat er niet wordt geluisterd. Ik vind het niet ondankbaar om vieze spullen te weigeren. Zelf zou ik net als jullie de cadeaus niet meer aannemen of direct teruggeven wanneer ze toch gegeven of opgestuurd worden. Misschien toch nogmaals het gesprek aangaan en aangeven dat je dit de cadeaus simpelweg niet meer willen? Meer kun je niet doen denk ik..

Wat moet ik hier nu weer mee 🙄 (sorry voor het lange verhaal) Zowel mijn schoonmoeder als mijn mama werken op een school dus in de vakanties zijn die thuis (echt een luxe ik weet het!) Nu heeft schoonmoeder aangegeven tijdens de schoolvakanties enkel in nood te willen oppassen (is haar goed recht!) en mijn mama die wil elke schoolvakantie liefst van al zelfs elke dag oppassen (is soms een beetje overdreven). Ik ben thuis van mijn werk tot 19/12, maar de crèche heeft pas plaats na de kerstvakantie. Mijn man heeft dus de week voor de kerstvakantie verlof genomen en mijn zoontje gaat tijdens de kerstvakantie 4 dagen naar mijn mama. De andere dagen kunnen we zelf opvangen. Nu eist schoonmoeder ook 2 dagen op maar ze wil mijn zoontje niet komen halen. Dus ze eist nu eigenlijk dat ik eerst 30 minuten naar daar rij en dan 1u10 minuten naar mijn werk. Ze vindt dit maar zo eerlijk want ik zou mijn zoontje ook afzetten bij mijn mama (mijn mama woont op 5 minuten van mijn werk). Mijn man zegt dat ik dat voor “de goede vrede” maar moet doen. Dat betekent dus ipv om 8u30 te vertrekken, dat ik om 7u20 zou moeten vertrekken. Ben ik nu zo onredelijk dat ik dat niet wil omdat ik zelf ook nog het ritme moet zoeken en dat ik denk dat mijn ochtenden al hectisch genoeg gaan zijn? (Mijn man is er niet ‘s ochtends, die begint al om 5u dus ik sta er helemaal alleen voor om mezelf klaar te maken, mijn zoontje klaar te maken en met de hond te gaan wandelen dus ik vind dit best al stressy genoeg zonder West-Vlaanderen rond te rijden)

Ik zou 2 dagen vrij vragen van werk als dat enigszins mogelijk is. Super fijn dat ze wil oppassen, maar daar ga je toch niet zo veel voor rijden? Mijn schoon wil ook oppassen. Dat betekend dat ik elke week de kinderen een uur moet brengen, terug rijden, moet halen, terug naar huis. We hebben ervoor gekozen dan liever te betalen voor opvang. Ik begrijp dag het bij jullie om 2 dagen gaat. Ik zou dan proberen een andere oplossing te zoeken

Wat een raar gedoe. Schoonmoeder heeft sowieso niets te eisen. Ik zou zeggen dat ze op mag passen bij jullie thuis, en als dat niet uitkomt is het ook prima maar dan gaat het over. Echt hoor, als je hier in mee gaat zet je meteen de toon voor de komende jaren.

Ik zou er niet aan beginnen. Os inderdaad helemaal niet fijn, die drukke ochtendspits is nieuw voor je en dan zou dit er nog eens bij komen. Is het een optie dat schoonmoeder in jullie huis oppast? Desnoods met een nachtje slapen als de oppasdagen op elkaar aansluiten? Zo kom je iedereen misschien wat tegemoet. En als dat niet kan, jammer hoor en je kindje gewoon naar jouw moeder brengen.