Schoonfamilie- Deel 15

Niet m’n schoon familie maar m’n eigen zus…. Ze wil blijkbaar niet op m’n babyshower komen omdat ze “geen tijd heeft” er is nog geen datum gepland. Ze wil gewoon niet, dit was de zus met wie ik altijd de beste band had (ik heb nogal wat zussen en broers) en ze laat mij gewoon zitten. Ben echt nogal verdrietig.

Hier heeft het er ook mee te maken dat ik schoonouders nog niet zo goed ken en daarom ook opmerkingen niet altijd langs me heen kan laten gaan. Wonen in buitenland en volgende week uitgerekend, in mei ging het er al over wann ze langs konden komen in nov. Ik kreeg mega error daarvan dus zei mn man kunnen we dat aub over hele tijd pas bespreken, heb er geen ruimte in mn hoofd voor en daarnaast blijf je hier standaard 3 dagen ziekenhuis dus ook geen haast want we willen daar geen bezoek. Eindstand: ze zijn volgende week met de uitgerekende datum een week hier. Ik probeer er maar het positieve van in te zien dat ze dan ook op onze peuter kunnen passen, maar echt chill vind ik het niet omdat ik nauwelijks kan lopen, veel in bed lig en slaap en ook gewoon in mn klof wil rondlopen. Daarnaast gaan op de schoonfam app vaak medische updates wat ik van mezelf echt niet wil. Ik vertel het wel wanneer er nieuws is. De: en, hoe staat het ervoor? Vind ik dan dus ook niet chill. De opmerkingen zijn erg gevarieerd van: nee die baby is nog niet ingedaald hoor (ok, thanks, ben je nu ook gynaecoloog?), wij nieuw huis: maar 1 toilet in de badkamer zou ik écht niet fijn vinden, moet al je bezoek daarheen (95%vd tijd spenderen we met gezin en ja ik zou ook wel een oprijlaan willen als ik het voor het kiezen had maar helaas, die hebben ze in de binnenstad niet. En vervolgens zelf voor een fortuin aan nutteloze verbouwingen doorvoeren, helemala prima maar daarbij ben ik gewoon sociaal wenselijk ennzeg ah wat fijn voornjullie), bij geboorte eerste kind hoestend en proestend binnenkomen en vervolgens sip dat ze niet mocht vasthouden en zeggen dat kind goed immuunsysteem van zn moeder heeft (not), boottochtje voor verjaardag tijdens slaapje zeggen: genieten dit hè! Terwijl ik met blauwe tepels van boot kwam omdat kind niet wilde slapen, alleen maar huilde, geen speen had en ik 0,0 van de tocht gezien had en compleet leeg was daarna en keihard moest janken, veel vragen over mijn fulltime baan want 'zij had voor de kinderen gekozen' en toen bleek dat we een vanishing twin hadden gehad (eerst in verwachting van drieling en nu nog één): in ieder geval beter dan drie! Wauw, dat doet gewoon pijn als je dat zegt? Ik ga dus heel erg mn best doen om mn eigen plan te trekken komende week en heb ook al 100x tegen mn man gezegd dat die nogmaals moet zeggen dat we geen bezoek in ziekenhuis doen, dat er met verkoudheid niet vastgehouden wordt, dat onze peuter de baby als eerst ziet. Moet nog steeds aanhoren dat SM sip was van 9 jaar geleden dat m'n schoonzus niet meteen gebeld had toen ze in ziekenhuis lag seconde na ze het kind eruit had gewerkt. Wish me luck🤞

Na het lezen van wat boeken en gesprekken met coaches. Niet echt een soort kwartje gevallen maar toch wel een beetje misschien. Wij, zonen en schoondochters, zijn er niet om onze ouders en schoonouders gelukkig te maken, hier zijn ze echt zelf verantwoordelijk voor. Ik had hier zelf nog niet zo over nagedacht maar het lijkt wel alsof sommige ouders en schoonouders zelf geen verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen geluk. Dat ze alle geluk bij hun kinderen en kleinkinderen zoeken. En als ze daar, in mijn geval, verder weg van wonen dan is het 1 groot drama. Niks is goed genoeg, ze zijn van die oude zeikerds. Ik vind het fijn om dit nieuwe inzicht te hebben. Mijn man en ik zijn best wel pleasers maar we moeten om ons eigen geluk denken. En niet aan die van hun. Ze zouden met de afstand ook het beste ervan kunnen maken. Dat ze dat niet doen, hun probleem. 😘

Wat mooi dit!

Mijn SM komt straks op kraamvisite. Maar aangezien ze de kraanweek al behoorlijk heeft verziekt heb ik er geen zin meer in. Gelukkig is de kraamverzorgster echt een topper die dichtbij blijft

Zet hem op! En anders lekker jaar boven ofzo. En daarna hier lekker komen ventileren als je daar behoefte aan hebt!

Je kunt nu evt al met je kraamzorg afspreken dat ze na x tijd haar verzoekt te vertrekken omdat jullie moeten rusten oid (dan ben je er sneller van af en niet de "boeman"). Succes ♡

Als er een stuiver van dat inzicht valt bij (schoon)ouders, is dat al heel wat denk ik. Dan druppelt de rest hopelijk uiteindelijk wel door

Nog even een ergernis erbij naast mijn schoonouders.... De opa van mijn man is 92 (maar hij is nog zeer fit!) We wonen op 1uur rijden en om die reden komen wij altijd bij hem. Hij ziet het niet zitten om naar ons toe te komen. Maar hij gaat wel 3x per jaar op vakantie (volgende week zelfs naar Amerika). We sturen regelmatig kaartjes en printen foto's uit van onze dochter en sturen die op. Ook appt mijn man hem bijna wekelijks. Maar nooit komt er wat van hem terug... Nooit een appje terug of even laten weten dat er een kaartje is aangekomen oid. Hij is overigens zeer handig met telefoons en een echte apple fan, appen en bellen kan hij zeker weten). Als we op bezoek zijn gaat het alleen over hemzelf. Hij is waarschijnlijk altijd al zo geweest maar ik erger mij er kapot aan. Ik ben geneigd nu geen kaartjes etc meer op te sturen... Ook wordt m'n schoonzus ook door hem weer voorgetrokken in vanalles. Ze heeft een auto van hem gekregen, krijgt vakantiegeld en stopt haar bij ieder bezoekje wat geld in haar handen (ook als wij erbij zijn en het gaat dan niet op €10, maar minimaal €100). Ik vind het oneerlijk, waarom schoonzus wel en mijn man niet?

Ik ben 8 dagen geleden bevallen, dit daarna op de familie app gedeeld met fotootje erbij. Mn schoonzussen sturen allemaal een appje. Maar van 2 zussen tot op heden niets gehoord, zelfs geen appje van gefeliciteerd...

Wacht even hoor.. bedoel je nu serieus dat je al 8 dagen geleden bent bevallen en nog niets van je zussen hebt vernomen?? 😳 Dat vind ik oprecht heel verdrietig voor je..

Klinkt alsof er geen balans is tussen geven en nemen. En ook alsof het hem misschien toch minder interesseert dan jullie denken? Waarom al die moeite doen….?

Nee die balans is er zeker niet. Nu het verschil van geven en nemen ook steeds groter wordt wordt ik terughoudender met kaartjes etc opsturen. En het zou inderdaad best kunnen dat de interesse nu helemaal weg is.

Zijn vriendin en haar familie is toch ook nu zijn eigen familie nu ze samen een stel/gezin vormen. Logisch dat ze thuis overleggen. Daarnaast weet je niet hoe hun gesprekken gaan. Maar het is wel makkelijk je schoonzus alle schuld te geven ;)

Volgens mij is dat ook echt een generatie dat vindt dat er automatisch respect en "gezag" voor ze moet zijn. Dat jij, als jongere generatie, moet geven en naar hen toe moet komen/ uit moet reiken. Mijn oma is net zo. "Kom toch eens op bezoek." nadat je er net geweest bent. Sorry, jij weet ook waar IK woon. Maar het komt gewoon niet in dr op.

Klopt😢

Dat denk ik ook! Althans ik herken het bij mijn schoonfamilie. Schoonouders bellen bijna niet uit hunzelf, wij moeten ze bellen. Paar jaar terug was m'n man op 1 januari aan het werk, op 2 januari belt hij z'n moeder om gelukkig nieuwjaar te wensen. Kreeg meteen de klacht dat hij niet op 1 januari had gebeld. "Nu telt het niet meer.." Opa en oma van m'n man kwamen laatst op kraamvisite. "Wij komen a.s. donderdag langs. Hoe laat kunnen jullie?" Niet eens vragen ook of het uitkomt 😂.

Oh zeker niet alle schuld naar haar. Ook zeker naar m'n broer. Een zekere balans is soms ook wel fijn. Is natuurlijk niet het eerste wat speelt. Alleen nu was ik het een beetje zat, en soms even eruit gooien helpt weer relativeren. Kan altijd erger... :)

Jeetje, wat verdrietig...

Thanks voor de goede tip💛 Ik vind het namelijk ook lastig voor mijn vriend om iedere keer over zijn moeder te zeuren maar als we nou alvast zelf gaan winkelen en al iets uitzoeken kan ze wat mij betreft erna met ons mee. Hoeft zij natuurlijk niet te weten en hebben we beide onze zin. Maar even jouw situatie… je sm wil maar op 1 van je kinderen passen? 😂😭 hou op met me