Schoonfamilie- Deel 15

Ik lees (stiekem met plezier) al een tijdje mee over schoonfamilies en wil hier ook even wat kwijt! Ik heb echt hele lieve schoonouders maar ze weten het altijd beter. We hebben een zoontje van ruim 10 weken oud en ze zijn kritisch over hoe wij met hem omgaan. Ze vinden dat we hem maar wat langer moeten laten huilen & niet direct erop moeten reageren. Ook vinden ze dat we hem daardoor ‘verpesten’. Ze hebben letterlijk aan de telefoon gezegd dat ik hem verpest en zij dan straks de ellende hebben als ze op moeten passen. Ik heb hier niet op gereageerd en mijn man nam het gelukkig voor me op! Dit doet hij altijd en dat vind ik superfijn. Gelukkig denken mijn man en ik hetzelfde over hoe we met ons zoontje omgaan & doen we ook veel dingen hetzelfde tot nu toe, zo fijn! We knuffelen hem heeeel veel en pakken hem op als hij verdrietig is. Hij is een hele makkelijke baby en komt heel tevreden over! Waarschijnlijk omdat we hem zoveel liefde geven maar dat begrijpen mijn schoonouders niet denk ik! Was er eerst echt verdrietig over maar probeer me niks van hun mening aan te trekken. Laatst waren we bij m’n schoonouders en lag ons zoontje in de box. Hij moest huilen & drie keer raden wie er als eerste bij zijn box stonden om hem te troosten??? Juist!!! Mijn schoonouders! Het is ook vaak ‘beter weet praat’ want in de praktijk doen ze anders. Maar vraag me af waarom het dan nodig is zulke dingen te zeggen..

De dag waarop ik met spoed werd opgenomen in het ziekenhuis komen mijn schoonouders op bezoek. Compleet over zichzelf aan het vertellen en op een gegeven moment in discussie met elkaar. Ik vroeg heel subtiel: is hier in de buurt een lounge? Mijn schoonvader begreep de hint en stond op om te gaan. Zegt mijn SM iets in de trans van, zoo je was een week geleden nog heel dun je gezicht en voeten zijn echt dik. 2 dagen na de spoedkeizersnede ivm zwangerschapsvergiftiging. Komt mijn sm mij allemaal dingen vragen over of ik al borstvoeding kan geven en vertelt ze weer allemaal dingen over haarzelf. Ik lig daar half lam op bed van de pijn. 0 interesse in mij. Nu snap ik wat ze bedoelen met dat de moeder vaak wordt vergeten.

Mijn schoonfamilie zei dat mijn man en ik onze dochter niet accepteren omdat ze een chromosoom afwijking heeft. Ben nog nooit zo boos geweest. Ik wil juist dat ze een normaal mogelijk leven heeft en hoef hiervoor geen grote aankondiging op Facebook te doen. Zij hadden dit graag gezien. Dit werd allemaal via de app gezegd dus toen ik erover begon toen ik ze zag werd er gedaan alsof er niets is gezegd. Hartstikke laf

Dat is echt een generatiedingetje. Het idee dat je ze kan verwennen door ze te veel bij je te pakken. Maar dat is inderdaad vaak veel praat want anderzijds verwennen ze de kleinkinderen meestal ook veel te hard 😊.

Jammer dat ik niet meer kan replyen in het vorige topic. Maar ik heb niks gezegd over het kerst geregel omdat als ik had gezegd dat het mooi niet door ging, ze een zieligheidsoffensief op m'n man zou afvuren als we weer weg waren. Inclusief huilen etc. Het is ook niet dat ze iets van mij verwacht, zolang m'n kids er maar zijn. En ik wist dat m'n man nadien achter mij zou staan, omdat hij laatst het inzicht heeft gekregen (samen met z'n broer) dat z'n moeder alles wil bepalen in hun leven, heel vervelende opmerkingen maakt en emotioneel manipulatief is als ze haar zin niet krijgt. Als de aandacht ook maar een klein beetje naar een ander gaat, dan bedenkt ze wel iets om het naar haar te keren. Bijv de dag dat wij voor een GUO gingen ivm hartafwijking van de baby, werd de familie app vol gezet omdat zij opeens zoveel buikpijn had. We kregen zelfs updates over hoeveel ze van haar beschuit had gegeten 😂 En zo gaat het iedere keer. Ze heeft nog nooit gevraagd hoe het met me gaat. Deze zwangerschap hooguit een paar keer hoe het met de baby gaat. Maar sinds ze het geslacht weet vraagt ze niks meer. Niet erg, maar dan zeg ik ook niets meer uit mezelf. Anders had ze ook geweten dat ik ingeleid zou worden rond kerst. M'n man is het er ook mee eens, we laten het voorlopig zo en tegen die tijd zeggen we wel dat het bij ons niet kan. Dan is het ook geen probleem, kunnen ze gewoon thuis kerst vieren (behalve dat onze kids er dan ook niet bij zijn, dat is een kleine ramp).

Even weer “zeuren” over mijn SM 😮‍💨 mijn SM heeft sinds deze week de koude oorlog gestart, of tenminste ik heb het nu pas door misschien. Gisteren was mijn man zijn verjaardag was heel gezellig iedereen was uitgenodigd. Mijn SM heeft de gehele verjaardag dat ze er was geen woord gezegd. Ik dacht dat ik het mogelijk overdreef in mijn hoofd en dat het misschien wel meeviel tot mijn SV tegen mijn SM zei: wat ben je stil en haar antwoord daarop was: ja vindt je het gek? Daarop werd eigenlijk niet meer op gereageerd. Ik heb tegen mijn man gezegd dat ik het weer erg gezellig met haar vond 🫠 en hij beaamde dat het vreemd gedrag was Vandaag had ik mijn babyshower ik ben vandaag 36+2 weken zwanger van mijn 2e zoontje. Weer dat rare gedrag geen woord heeft ze gezegd maar goed ik negeerde het en deed gewoon gezellig. Er was ook een babyshower boekje en die heb ik zelf nog niet omdat er foto’s worden ingeplakt. Mijn zusje had het even snel gelezen wat iedereen er in had gezet en mijn SM had niet zulke subtiele hints gegeven 😵‍💫 bij de vraag welke tips wil je de nieuwe ouders meegeven: dat je kind blij mag zijn met 2 paar opa’s en oma’s en dat je de HELE familie moet betrekken. En bij de vraag als de baby is geboren waar wil je ze dan mee naartoe nemen: als! Dan naar de kinderboerderij. 🥴🥴🥴 waarom?

Omg! Mijn schoonmoeder kan vrienden worden met die van jou! Dat eeuwige genegeeer omdat haar iets dwars zit VERSCHRIKKELIJK! Ik weet hoe je je voelt, bij ons heeft ze op die manier de bruiloft en de gender reveal verpest.

Ik kan daar zo enorm slecht tegen. Zeg gewoon wat er is of eigenlijk wat ik nou weer verkeerd heb gezegd en/of gedaan dan kunnen we dit kinderachtige gedrag misschien weer stoppen. Ik heb ook nu tegen mijn man gezegd app haar maar weer met wat er is want ze wil weer even je aandacht.

Dat dus! Hier negeren we het gedrag gezamenlijk en wachten we tot ze weer ploft. We proberen te zorgen dat ze er zelf het meest last van hebben en niet wij…

Dat is het zeker! Ze zijn 70ers (we hebben op wat latere leeftijd een kindje mogen krijgen :) ) maar ze verwennen idd de kleinkinderen heel erg dat zie ik al bij de anderen! Dus laat ze maar lullen & als ik het echt vervelend vind maak ik een opmerking terug!

Misschien is dat wel het beste om te doen gewoon negeren. Alleen nu ben ik er bang voor dat ze dan gaat beginnen als ik ben bevallen want het moet natuurlijk niet om mij/ons draaien 🫠🫠

Ik denk dat negeren de beste optie kan zijn inderdaad, je kunt immers geen gedachten lezen dus als iemand niet praat over wat ze dwarszit hoe kun je er dan iets aan doen. Als het zo gespeeld wordt 😏🤷‍♀️, fijn als ze er dan zelf vooral last van heeft. En àls er dan in je kraamweek woorden komen moet ze zich de ogen uit de kop schamen, maar vind ik het persoonlijk aan je partner z'n moeder daarop aan te spreken en (als 't ware) weg te sturen of anderszins the drama van jou en de kleine weg te houden (en waar is SV in dit geheel of is hij ook zo?!).

Mijn eigen moeder doet dit. Ik heb tegen haar gezegd dat als haar iets niet bevalt ze het maar in haar dagboek op moet schrijven en met die ontploffingen hoeft ze bij mij niet meer aan te komen.

Geen schoonouders perikelen nu, mijn broer wil graag Sinterklaas vieren met zijn neefje. Ons kindje. Zijn vriendin heeft een neefje in dezelfde leeftijd. Vorig jaar waren ze met Sinterklaas daarheen (prima, ze zijn zo klein, merken er toch nog weinig van). Dit jaar wil hij het graag met ons vieren, hij gaf alleen aan dat hij wel even moet overleggen wanneer ze dan komen want als haar neefje het op dezelfde gaat vieren dan kan het niet. Dus moeten wij op andere dag Ik ben m'n schoonzus zo ontiegelijk zat. Alles moet in haar straatje, haar familie gaat voor. Ze zijn bijna elk weekend bij haar ouders of haar zus en zwager. Als wij een keertje vragen om langs te komen moet er altijd overlegd worden. Hoop zo dat m'n broer z'n ballen weer terug vind en ook een keer zijn eigen neefje, maar ook familie, op een eerste plaats zet.

Echt heel knap dat je dit gewoon laat gaan. Ik zou dit (zelfs zonder gierende hormonen) echt niet kunnen verdragen. Ik zou echt het gesprek aan gaan en aangeven dat ze heel snel normaal moet gaan doen.

Hier ben ik ook bang voor, zo bang zelfs dat ik heb gezegd dat ik niemand in het ziekenhuis wil op bezoek. Alleen m’n ma want die is bij de bevalling (precies om de reden dat ze dan in het ziekenhuis kan komen) zonder dat er wat van gezegd kan worden. Ik heb dus 2 schoonmoeders waarvan de stief niet normaal kan doen en op die manier alles verpest. Ik wil daar na de geboorte absoluut niet mee bezig zijn.

Wat grappige uitspraken van mijn sm: - Mijn schoonmoeder blijft maar zeggen dat onze dochter hoogbegaafd is. En dat we een goede basisschool voor haar moeten zoeken want ‘ze is zo slim’. Heb gezegd dat ze gewoon naar een ‘normale’ school gaat en dat we het wel zien. Ze zegt dit al vanaf dat ze baby is trouwens 😂😂 - Ze heeft weleens gezegd dat ik de haren van mijn dochter uit haar gezicht en vast moet doen ‘want anders krijgt ze een lui oog’ - haar haren moeten altijd goed gedroogd worden na het douchen/bad want anders krijgt ze later altijd last van voorhoofdsholteontsteking - ze moet veel groente eten want dat is goed voor je hersenen en wordt ze nog slimmer. Als ze slecht eet, wordt ze dom Jullie snappen wel dat dit het ene oor in gaat en het andere weer uit. Ik moet soms echt mijn lach inhouden als ze weer zoiets zegt 😂 Ps waar haalt ze al die info vandaan? 🥲

Jeetje kan niks anders zeggen dan heftig en dat het me zo zwaar lijkt om continue je SM voor te zijn. Al Kunnen mijn SM en Jouw Sm Pima vrienden zijn. Vooral dat emotioneel manipuleren van hun zonen 🤣. Ik heb sinds kort bepaald dat ik afstand wil van m’n schoonfamilie maar voor SM en wat een rust zeg pff. Is dat iets wat jullie zouden doen?

Precies ik kan geen gedachte lezen en 1.5 jaar geleden ben ik gestopt met vragen wat er was. Ze antwoordde dan altijd: nee er is niks en dan na 2 weken of langer kreeg ik de wind van voren waarop ik dan weer zo witheet werd dat het een ruzie werd en het mij wekenlang dwars zat. Mijn SV zal nooit tegen mijn SM in gaan… mijn SM staat sowieso op een boegbeeld bij de gehele familie. Mijn SM kan zich echt poeslief gedragen tegen iedereen maar dan van die steken onder water geven. Mijn man wordt altijd heerlijk emotioneel gemanipuleerd ik heb bijvoorbeeld een keer een appje van mijn SM naar mijn man gelezen waarin stond: ik vind het zo erg dat het zo loopt en ik had nooit gedacht dat ik aan jou moet vragen om langs te komen je bent altijd welkom bij ons blablabla. Ik weet het ik ben een vreselijk mens maar ik doe wel elke week moeite om bij jullie langs te komen met mijn zoontje om te eten. Mijn SV is meer het type struisvogel die zit met ze kop in het zand en doet wat ik niet zie is er niet

Wat fijn om eindelijk een herkenbaar verhaal te lezen! Bij ons dus precies zo… al 7 jaar lang