Schoonfamilie- Deel 17

Mijn schoonmoeder weet inmiddels gelukkig wel dat we liever niet hebben dat ze snoep, suiker, koek meeneemt op bezoek. Ze geeft dat graag aan ons kindje (2j) om hem te paaien om op schoot te zitten bij haar.. …. Neemt ze dit keer een zak kroepoek mee want daar zit geen suiker in 🥲🥲🥲

Om 10 uur ‘s ochtends 😅

Sorry ik zit heel hard te lachen hahahaha wat erg 🤣🤣

Oh dit zie ik mijn schoonmoeder later ook doen 🤣🤣 Zij is ook zo’n uitgekookt type 🥲

Haha jaa mijn schoonmoeder zou dat ook kunnen doen! Wij hadden laatst een banaan mee. Kind van 1,5 hele banaan gegeten, komt ze gelijk aan met maispuffs want wij hebben ook koek.. ja nee haar buik zal nog niet vol genoeg zitten van de banaan pff. En niet 1 geven he, maar 4. En teleurgesteld zijn dat ze een kwartier later geen rozijnen mocht want wij zijn zo streng..

Sowieso…waarom zou je eten meenemen voor een kind als je ergens op bezoek gaat? Schiet mij maar lek..,

Wat vinden jullie van het volgende?: Eerst even wat achtergrond info. Mijn schoonmoeder heeft o.a. in de kraamtijd niet mijn grenzen geaccepteerd en dat heeft heel wat los gemaakt in mij. Denk aan baby kussen terwijl ik duidelijk had aangegeven dat ik dat niet wilde hebben. Nog meer dingen die wantrouwen hebben veroorzaakt, maar dan wordt het verhaald wel erg lang. Dit heeft er voor gezorgd dat ik het idee heb dat ze handelt uit eigen belang ipv ons zoontje en onze wensen op de 1e plaats te zetten. Om die reden hebben we ons haar nog amper op ons zoontje laten passen, maar hij wordt in juni 3 en gaf laatst zelf aan dat hij wel bij oma wilde logeren. Nou prima hij kan nu zelf goed zijn grenzen aangeven en wat hij wil dus wilde het wel een kans geven. Wij gingen 10 min verder op met zijn tweeen lekker uiteten en de kleine bleef een nachtje bij oma. De volgende ochtend om 9 uur krijgt mijn man een whatsapp: kom hierheen ik voel mij niet goed ik denk dat ik een hart aanval/infarct heb. Dus wij als gekken die kant op en gezegd dat ze 112/huisartsenpost moet bellen. Nu bleek ze al vanaf 6 in de avond uur de dag ervoor heel beroerd te zijn en elke keer bijna van haar eigen af te gaan. ‘s nachts werd het heel erg en dacht ze dat ze dood ging. Alles wat ze googled wees ook op een hartinfarct. Super erg natuurlijk, moet heel akelig voor haar geweest zijn. Maar waar ik nu zo mee zit; Ze koos ervoor om ons niet te bellen, en ook niet een arts in te schakelen. We hebben rond 8 uur tijdens het eten nog contact gehad over hoe alles verliep. Niks aan het handje, terwijl er weldegelijk heel veel aan de hand was. Ons zoontje was bij haar, wat als ze nou echt was overleden in het bijzijn van ons zoontje?? Voor het zelfde geldt had hij daar uren huilen naast zijn dode oma op de grond gezeten of wat ik me dan ook allemaal kan bedenken. Ze is in de ochtend meegenomen met de ambulance en blijkt idd een langdurig infarct van de kleine aderen te hebben gehad. Echt schrikken ik ben blij dat ze er goed vanaf is gekomen en dat ze nu onder behandeling is. Maar serieus. Waarom bel je niet? Ik kan me er zo boos over maken. Dat ze voor zichzelf niet wilde bellen is daaraan toe maar ons zoontje was er ook en wij waren 10 min verderop en ben zwanger dus ze wist dat we rustig aan zouden doen en optijd thuis zouden zijn. Ze zei dat ze onze avond niet wilde verpesten?? Mijn man is boos op haar geworden over het nalatig handelen. Toen we haar bezochten in het ziekenhuis en mijn man even koffie ging halen ging ze gelijk tegen mij weer beginnen over dat ze graag helpt met oppassen straks ook als de baby er is. Ik ben er verder niet op in gegaan op dat moment want ik voelde dat mijn bloed begon te borrelen. Maar echt ik kan me gewoon niet bedenken dat ik haar nog 1 keer met mijn kind(straks kinderen) alleen laat. Nou heb ik nogal last van mijn hormonen maar vraag ik me af is dit een overdreven reactie?? Wat zouden jullie doen. Vooral het stukje dat ze in noodsituaties zo nalatig handelt maakt mij echt misselijk en boos. Ben blij dat het goed is afgelopen allemaal maar ik kan het maar moeilijk loslaten. Excuus voor het lange verhaal 🍀

Jeetje wat heftig .. Aan de ene kant is het heel lief natuurlijk dat ze jullie niet wou lastig vallen omdat jullie een avondje weg waren, is wat van te zeggen. Maar oei oei oei, dat ze al niet lekker was toen jullie je kindje brachten en steeds slechter begon te voelen en jullie niet heeft gebeld, is echt heel kwalijk. Ik maak op uit jouw verhaal dat ze alleen is? Je moet er toch niet aan denken aan het ergst mogelijke en dat jouw kindje ik weet niet hoelang alleen geweest zou zijn.. Ik zou wachten tot ze enigszins weer hersteld is en het gesprek aangaan dat jullie haar nooit meer laten oppassen omdat het vertrouwen 0.000000 is omdat ze jullie niet op de hoogte heeft gebracht en degelijk tegen jullie heeft gelogen toen ze zij dat er niets aan de hand was M’n nekharen gaan hier werkelijk waar van overeind staan, wat een eigen belang

Ik vind niet dat je overdrijft. Je geeft aan dat het vertrouwen al niet goed was. Ik moet er niet aan denken dat mijn kindjes in bed zouden liggen terwijl de oppas overleden in huis zou liggen, ik zou daar ook allemaal beelden bij krijgen. Ze had moeten bellen. Bij een buikgriep of wat dan ook snap ik dat ze zegt dat ze jullie avond niet wil verpesten, maar een hart infarct? Dat gaat er bij mij niet in Sterkte!

Jeetje wat heftig voor jullie. Ik ben het helemaal eens met het antwoord hier onder. Ik zou echt even samen met je man in gesprek gaan met haar en uitleggen dat dit gewoon het vertrouwen enorm heeft geschonden en dat het oppassen gewoon klaar is. Ik vind het persoonlijk echt het allerbelangrijkste dat je je kind met vertrouwen ergens veilig achter laat. Of het nou lief bedoeld is of niet, het is echt stuitend dat zij niet inziet hoe onveilig deze situatie was en hoe erg het had kunnen aflopen. Dat is Godzijdank niet gebeurd maar totdat zij de prioriteiten duidelijk heeft zou ik mijn kinderen daar niet meer achterlaten. Ook erg verdrietig voor je kindje. Die wilde blijkbaar graag bij oma logeren en dat heeft zij nu weer verpest. Echt een rot situatie, sterkte ermee🥰.

Nee je overdrijft niet. Deze situatie was niet veilig voor haar zelf en voor jullie kindje. Er had zoveel mis kunnen gaan… waarschijnlijk durfde zij niet te bellen uit angst dat ze dan niet meer zou mogen oppassen maar wat mij betreft was het oppassen hiermee afgelopen (ook als ze wel gebeld had maar dan had ze in ieder geval de veiligheid van jullie kindje prioriteit gegeven).

hier akelig een hartinfarct ook is voor de persoon in kwestie, maar wat een onverantwoordelijk gedrag zeg! om 'ik wilde jullie avond niet verpesten'. dan heb je duidelijk je prioriteiten niet op een rijtje! dus nee je overdrijft echt niet

Mijn schoonmoeder zit gewoon de hele tijd tegen mijn zoontje (2,5) te zeggen dat hij bij haar langskomt als hij “papadag” heeft. Daarnaast praat ze zo op hem in dat hij het niet tegen mij durft te zeggen maar wacht tot ie alleen is met zijn vader. En dan gek vinden dat ik een hekel aan je heb 🤯

Dit kan gewoon echt niet. En bij mij zou ze ook echt niet meer mogen oppassen. Als ze zo onverantwoord doet, dan is het over met de pret

Ik vind absoluut niet dat je overdrijft of dat het aan de gierende hormonen ligt. Dit is gewoon heel erg onverantwoord en ze heeft hiermee (nogmaals) haar eigen glazen in gegooid. Het is tijd dat deze vrouw minder aan haar eigen belang gaat denken en in het belang van jullie kind(eren) en dat mag haar best duidelijk gemaakt worden in een stevig gesprek vanuit jouw man. Had ze eerlijk geweest, dan was het jammer van jullie avond en voor deze keer oppassen, maar dan had je kindje in ieder geval geen onnodig risico gelopen en hadden jullie haar wellicht nog een andere keer de kans gegeven om wel op te passen/uit logeren te doen als ze weer hersteld is.

Vreemd dat ze ook zo haar eigen gezondheid in gevaar heeft gebracht. Ik vind niet dat je overdrijft. Ik denk dat je prima kan beslissen dat ze niet meer mag oppassen. Ik zou het zo brengen dat haar gezondheid het blijkbaar niet toelaat (ipv onverantwoord gedrag).

Nichtje van mijn man is zwanger, we zijn helemaal happy voor ze en we zien elkaar vaak dus dat er straks maar een jaar tussen onze kindjes zit vinden we hartstikke leuk. Enige mindere is dat we al een lijstje kregen met de spullen die ze van ons willen hebben, de vraag tot wanneer wij de cosleeper gaan gebruiken want dan kan die naar hun toe is al gesteld. Idem dito met de box, of we nog van plan zijn deze lang te gebruiken want dan hoeven zij er geen 1 te kopen. En zo ook met het badje, commode, kleding en speelgoed. Ik vind het echt niet erg om wat spullen te geven maar ze willen er geen cent voor geven terwijl wij alles nieuw hebben gekocht en we juist van plan waren die spullen uiteindelijk door te verkopen en sommige dingen zoals commode en box echt nog lang niet weg doen😂. Vind het ook vooral storend dat ze ervan uitgaan dat ze alles mogen hebben voor niks.

Wow, die aanname dat alles gewoon wordt doorgeschoven zou ik ook irritant vinden. Ik zou duidelijk vermelden wat je wel en niet kwijt wilt en afspraken maken over welke spullen je uiteindelijk ook weer terug wilt krijgen. Succes 😉

Oeh lastig zeg! Ik heb dit gehad met mijn beste vriendin. Qua meubeltjes heb ik aangegeven dat wij er lang gebruik van zullen maken (wat bij de meeste spulletjes ook echt zo is!) en dat ze dat ze dat beter zelf kan aanschaffen of van iemand anders kan lenen. Qua kleding heb ik een selectie gemaakt alle mooie kleding waar ik waarde aan hechte heb ik bewaard. Maar ook de mooiste kleding die ik een evt volgend kindje aan zou willen trekken heb ik gehouden. De manier waarop bij mijn vriendinook ging ook een beetje dwingend alsof het vanzelfsprekend was dat wij zomaar vanalles weg geven. Uiteindelijk heb ik met haar een gezellige middag gehouden en de uitgezochte kleding en spulletjes laten zien die ze mocht lenen. Ook dat lenen heb ik heel duidelijk benoemd en ook geappt. Uiteindelijk is er maar weinig van mn spulletjes terug gekomen, veel was versleten, kwijt geraakt of vergeten terug te geven. Je moet er eigenlijk vanuit gaan dat het niet terugkomt dan valt het ook niet tegen ;). Spulletjes slijten ook eenmaal en hoe mooi je ze weg geeft hoef je ze dus niet terug te krijgen.

Wat brutaal zeg. Ik denk dat hier maar 1 reactie op is: een hele duidelijke. We houden de spullen zelf dus regel maar wat anders.