Schoonfamilie - Deel 21

Het is ook gewoon ontzettend vervelend om dit soort opmerkingen te krijgen, vooral omdat er echt geen snars van klopt. Ik krijg zelf ook altijd flinke jeuk van de 'je verwent hem/haar teveel' opmerkingen. Je kindje is nog maar vier maanden oud! Je kan je kindje dan echt niet 'teveel' verwennen met de hoeveelheid liefde en aandacht die je haar geeft ☺️ Mijn oma heeft er ook een handje van om telkens van alles te roepen naar mijn nichtjes/zusje. Die roept continue dat ze hun kindje teveel verwennen en dat ze hun kindje gewoon moeten laten huilen. Ik vroeg laatst aan haar wat ze er dan zelf van vond om haar eigen kinderen te laten huilen. "Ja, dat vond ik helemaal niet leuk maar ja, dat moest je maar gewoon doen zeiden ze dan". Ik merk dat er bij die generatie ook wat jaloezie zit, dat zij eigenlijk ook veel liever hun kindje hadden opgepakt en getroost en dat dit gevoel dan naar boven komt op het moment dat ze hun (klein)kinderen zien handelen op eigen intuïtie en niet op de verwachtingen van de omgeving. Kortom, je doet het hartstikke goed! Laat die fossielen maar lullen, ze weten gewoon niet beter 😊

Dat is ook niet aardig. … wij hadden een app met mijn man en schoonouders maar daar ben ik al uit. De volgende stap is de familieapp denk ik. Vol goede moed deel ik elke z weer wat, maar eigenlijk nooit een spontane reactie. Ook geen fijne vakantie nu we afgelopen weekend weg waren. Jammer….

Ik heb een hele lieve, hetzij soms iets te aanwezige schoonmoeder. Ze wil steeds heel graag helpen bij de verzorging van onze baby, maar ik merkte al gauw dat ik moeite heb deze hulp te accepteren, omdat 1. Ik sommige dingen ook graag zelf wil ervaren. De eerste week dat mijn man aan het werk was bijvoorbeeld, wilde ik gewoon graag eerst even uitzoeken wat ik zelf aan kon. En 2. Als ik onze baby aan haar af geef krijg ik hem niet meer terug 🥲 Pas als het tijd wordt voor voeding krijg ik mijn zoon weer in mijn armen, ik geef immers borstvoeding. Inmiddels heeft ze haar eigen oppasdag. Hoef ik me ook niet meer schuldig te voelen dat ik ons zoontje liever bij me houd in haar bijzijn 🙈

Gewoon eruit gaan! Heb ik als erg bevrijdend ervaren. Heb het vorig jaar alleen aangegeven bij mijn man dat ik eruit ging en hij snapte het volkomen 😅

Ik weet niet of ik wat overdrijf maar mijn schoonmoeder haalt momenteel het bloed onder mijn nagels vandaan ik vind het zo verschrikkelijk om in haar buurt te zijn. Tijdens mijn zwangerschap wilde ze belangrijke beslissingen nemen in mijn plaats wie er Peter en meter mocht worden van onze dochter. Dingen in verband van mijn gender reveal…. Toen ik bevallen was ging ze over mijn grenzen heen we hadden gezegt dat ze haar nog niet mocht vast houden omdat we wouden wachten tot ze haar eerste vaccinaties had gekregen. Wat doet mevrouw bij elke kans dat ze krijgt mijn dochter besnuffelen in haar gezicht plakken zelfs zit ze in de draagzak en zegt mijn vriend dat ze wat afstand moet houden. Gaat gewoon 1 oor in andere oor uit. Ze wouw persee foto’s zien van toen ik haar er net had uitgeperst ☠️ nee? Die zijn voor mijn vriend en mij alleen. Maar buiten dat mijn dochtertje lag met corona in het ziekenhuis, vond mevrouw het grappig om een berichtje testuren naar mijn vriend : het komt als sinds niet door mij dat ze corona heeft hè hahaha. Dit is het ideale moment om haar vast te houden… 🫠 waarom is het zo grappig dat mijn dochter in het ziekenhuis ligt en dat het niet door jou komt wa voor een verschrikkelijk karakter moete hebben om daar mee te lache. Als het aan mij lag hielt ze mijn dochter nooit van en bleef ze er ver ver van weg want zo een mensen heb ik eigenlijk niet in mijn leven nodig Maja waarschijnlijk overdrijf ik en zijn de hormonen in mijn leef gewoon nog op hol aant slaan😅

Ja ik ga het eens tegen mijn man benoemen. Kan ik me in ieder geval niet meer ergeren aan de desinteresse via de app. Ben nu 27 weken zwanger en ze heeft me nog nooit gevraagd hoe het gaat. Of iets leuks gekocht. Afgelopen weekend waren we weekendje weg. Weinig reactie op de foto’s die ik dan stuur. Ook niet vragen hoe de babykamer is geworden als we dan foto’s sturen van het proces. En straks wel als eerste willen weten of de baby is geboren en delen in de familie app. Ik zet ze lekker aan het werk in de kraamweek. Als ze komen moeten ze ook maar wat doen. Dan kunnen ze het nu niets doen compenseren.

Soms moet ik inderdaad echt even mijn hart luchten hierover. Fijn dat er zo’n topic bestaat en ik niet de enige ben met irritaties, maar jammer dat het moet helaas🫣 Ik ben zwanger van de eerste, inmiddels 38 weken. Zelf heb ik gezondheidsproblemen dus mijn zwangerschap was/ is erg zwaar in combinatie met mijn ziekte. Op dat gebied word er vanaf mijn schoonfamilie, vooral schoonmoeder erg onbegripvol over gedaan en omdat zij niet zo ziek was tijdens de zwangerschap of hier en daar geen last van had kan ik dat ook niet hebben bla bla bla…. Dat speelt zich al vanaf begin zwangerschap af, maar dat is nog het minst irriterende. Zonder mij zelf te vragen, is ze al een paar keer onverwachts mee geweest naar echo’s, en gaat ze er zomaar vanuit bij de bevalling te kunnen zijn en ben ik ‘verplicht’ dat als ik beval zij de eerste weken bij ons komt logeren. Ja ja…😤 Tot klap op de vuurpijl zijn we verhuisd en had ik de babykamer helemaal netjes en naar mijn smaak. 10 keer gezegd dat het zo moet blijven en ik ben een paar minuten weg en raad eens😇 Ik heb ook regels voor als de baby er is, zoals niet kussen of de regel waarvan ik zeker weet wat gaat gebeuren ook al zeg ik dat het niet mag ; de baby zomaar uit bedje halen of zonder te vragen optillen. De eerste dagen/weken mag van mij alleen mijn vriend en ik onze baby vasthouden zodat ze aan ons kan wennen. En we zien dan wel vanzelf hoe het gaat en wanneer we de kleine in de handen plaatsen van onze ouders. Door wat er zich nu al allemaal afspeelt qua irritaties en het niet luisteren ben ik bang dat als ik straks ben bevallen en uit rust op bed zij zich daar totaal niet aan gaat houden en met de kraamweek wanneer de kraamverzorger komt zij in de weg gaat lopen of zeggen dat dit of dat anders moet en zich met de opvoeding bemoeien. Want dat gaat 100% zeker gebeuren. Op dat niveau zijn we nu al wel gekomen😅 ik heb altijd moeite gehad om voor mezelf op te komen maar als het om mijn eigen baby gaat die ik 9 maanden lang draag kom ik wel voor mezelf op gelukkig. Maar zelfs dat helpt niet. Het probleem is dat ik er niet met mijn vriend over kan praten, want in zijn ogen doet zijn familie nooit iets fout en zie ik het allemaal maar verkeerd. Dus ik zal toch echt zelf de regie in handen moeten nemen en flink voor mezelf moeten opkomen vooral als de kleine er is.

Jemig... het lijkt mij wel goed dat je partner gaat beseffen dat hij jou hierin moet steunen. Je komt al voor jezelf op typ je maar ik denk dat je toch wat duidelijker en harder moet zijn in je grenzen want zo te lezen gaat je schoonmoeder hier vet overheen. Hopelijk verandert het wel als je baby er is en ik zou toch nog even een gesprek aangaan met je partner en heel duidelijk je behoefte aangeven. Succes ermee iig 💪🏻🤞🏻🩷

Je kunt je kraamhulp hier ook over inlichten.. dan helpen ze je ook hiermee

Wat heftig! Mijn tip is om echt een kraamplan op te stellen met deze wensen. Dan kan de kraamverzorgster dit ook bespreken met je vriend waarom sommige dingen wel of niet goed zijn!

Dikke knuffel voor jou….Alsjeblieft maak hier werk van!! Ik heb zo intens veel spijt van mijn keuzes in de kraamweek. Ik had veel meer mijn grenzen moeten aangeven. Die eerste keer moeder worden gebeurd maar 1x en ik had het zo graag anders willen doen. Die periode ben je zo kwetsbaar. Sterkte en u got this!

Jeetje, wat een intense vrouw zeg! Dit echt aankaarten bij de kraamverzorgster, ik heb bij veel vriendinnen al gezien dat de kraamverzorgster zonder enige moeite ongewenst bezoek de deur uit zet en ook ongevraagde adviezen (vooral van schoonmoeders) wegwuift. Het lijkt mij ook zo frustrerend dat jouw vriend niet opkomt voor jouw belangen. Ik kan mij goed voorstellen dat het daarom nog lastiger is om voor jezelf op te komen, het is zo fijn als er even iemand achter je staat. Blijf het met hem bespreken en laat zien wat het met je doet en hoe het jou laat voelen. Mijn vriend zei vijf jaar terug ook telkens: "Ja maar het komt allemaal uit een goed hart". Dat klopt, maar dat betekend niet dat je alles dan maar hoeft te accepteren. Je vriend zegt dat ze niks fout doet, maar in je bericht lees ik hoe ze meerdere keren over jouw grenzen heen gaat. Dat is echt niet oké! Heel veel succes! ☺️

Ooh dit moet er even uit, lange post: 🫣Mijn schoonmoeder maakt me helemaal gek sinds de kleine geboren is hier 😝. Wij zijn als dag en nacht van elkaar, en normaal konden we elkaar op vriendelijke wijze gewoon een beetje ontlopen, prima contact maar vooral niet teveel. Nu hebben mijn man en ik een 3 maanden oude baby, en is zij als oma ineens veel meer in beeld. Wat ook goed en leuk is, begrijp me niet verkeerd. Als ik zeg dag en nacht verschillen dan bedoel ik dit vrij letterlijk, we hebben slechts 1 ding gemeen; liefde voor haar zoon. Zij heeft een lastig leven geleid zonder opleidingen, met verschillende foute mannen (lees: criminelen), veel in de schulden, doet aan allerlei vechtsporten, en is in het kort gewoon best een harde en taaie vrouw. Ook juist stoer: hoe lastig ik het ook vind kan ik er ook bewondering voor hebben dat ze het allemaal toch aangaat en natuurlijk mijn man heeft voortgebracht en opgevoed in lastige omstandigheden. Mij vindt ze maar een tuttebel, wat ik naast haar ook zeker ben. Ik ben klein, zachtaardig, vond school leuk, steek over bij het zebrapad… dat soort dingen. En haar grootste irritatie: ik heb sinds mijn 14e ‘verkering’ met haar zoon, ik belichaam alles wat zij irritant vindt 😂. Nu is ze dus vaak bij ons… en maakt ze zoo ontzettend veel opmerkingen over hoe ik het anders moet doen. Echt he-le-maal niets doe ik goed. De kleding en wasmiddel voor de baby, de box op de tocht, zelf niet genoeg sporten, verkeerd eten, borstvoeding, mijn haar, het haar van de baby, je kunt het niet bedenken of ik heb er iets verkeerd mee gedaan. Mijn man komt wel voor mij/ons op maar dan wordt ze snel boos tot woest zelfs, direct hevige ruzie en wordt mijn man voor vanalles uitgescholden (betweterig alleen maar omdat hij heeft doorgeleerd, denkt zeker dat hij nu hij zulke kleding draagt beter is dan zij, wij zouden niet kunnen wat zij in haar eentje heeft klaargespeeld, blablabla). Dat zij het juist beter weet moeten we continu aanhoren, zo ook toen ze het hoofdje van de baby compleet zonder ondersteuning liet in week 2 en haar soort van op schoot rechtop zette, ging echt maar net goed omdat mijn man ingreep. Ook daarbij; boos, zij heeft er 2 groot gebracht en wij denken na 7 dagen het beter te weten!? Dat soort dingen. Geen gesprek mee te voeren. Komt allemaal uit eigen onzekerheid dat snap ik maar man oh man… hoe hou ik het vol 🥲. Nu passen wij op de hond van mijn zus, welke erg angstig is en kan happen als vreemden hem aanhalen. Bij ons doet hij dit niet omdat ze ons goed kent, maar is natuurlijk verre van ideaal en zou iets aan moeten gebeuren (alleen niet in die paar dagen bij ons…), ben ik het mee eens. Voor een paar dagen en met een baby die echt alleen nog in de wieg ligt wilden we prima oppassen. Oma kwam weer langs, en weet ‘alles’ van het trainen van honden. Dus die kon wel even laten zien hoe dit moest, ondanks dat wij zeiden; doe nou niet, ze hapt als je haar in een hoekje drijft en thuis is er ‘geen probleem’ omdat wij bij haar roedel horen. Je raadt het al. Schoonmoeder op haar knieën, leek goed te gaan tot schoonmoeder afgeleid ons probeerde te vertellen hoe goed ze dit inderdaad kon, wegkeek en daarbij ook handbewegingen maakte…. Ja daar is natuurlijk een hapbeweging gemaakt. Schoonmoeder begint daarna de hond te corrigeren door de al angstige hond te slaan. Sorry en hoewel de hond zeker getraind moet worden was jij niet aan het opletten hoe je je handen onverwacht in z’n gezicht aan het zwaaien was?! Nou hier hebben we dus ruzie over gehad. Meestal hou ik me op de vlakte maar ze moest gewoon gestopt worden op dat moment. Nu wordt mij verweten dat ik een hond boven haar verkies en wil ze niet meer met me praten. Dus haar oplossing is dat we de baby bij haar brengen en dan mag mijn man blijven of baby alleen bij haar laten. Nouuuu over mijn lijk dat onze baby daar alleen blijft 😅 je zet je er maar gewoon overheen en komt zelf op bezoek mevrouw. Amehoela vind mezelf al lief dat dat altijd kan 🫠. Pfoe. Dat lucht wel op.

Wat naar... maar nu blijft ze iig wel even weg😂. Als ik je verhaal zo lees gaat je man de baby ook echt niet alleen achter laten en langs. Succes ermee!

Wij zaterdag verjaardag gehad van mijn zwager. We zien of spreken mijn schoonouders bijna nooit enkel als mijn man de telefoon pakt..... Mijn man heeft nog een neefje en daar gaan opa en oma geregeld heen.......wij komen binnen op de verjaardag echt onze dochter leek opeens wel een magneet 🙄 opeens ha H komt je bij oma kom......je bij opa.....aan dr armen trekken.....mijn dochter hield mij heel stevig vast, ja zegt sm als je mama nou los laat kom op.....😶 oke ma ja je mag dr echt wel vast houden maar mag dit kind even acclimatiseren misschien? Dus ik zeg even niet ma laat dr even landen en even gaan....laat mijn sm los en loopt een soort verongelijkt weg.... Dus ik loop met mijn dochter op de arm naar de rest van de fam staan daar ooms en tantes die ze nog nooit gezien heeft hop ook gelijk kom je even bij mij. NEE ze komt bij niemand ze gaat eerst even wennen en dan gaat ze lekker spelen. En gaat alleen bij opa of oma op schoot als ze gewend is.😤 uiteindelijk heb ik me met mijn dochter los gemaakt uit de club en ben op de grond gaan zitten in de speelhoek waar neefje en schoonzus ook zaten....daar kwam mijn dochter wat tot zichzelf en heeft ze uiteindelijk ook bij opa en oma op schoot gezeten

Mijn immer tactische schoonmoeder had opgepast vandaag en wilde graag iets voor ons doen in het huishouden. Wc mocht wel schoongemaakt worden. Kom ik thuis, zegt zij: "Ik heb je wc schoongemaakt, nu is ie EINDELIJK weer eens echt GOED schoon!!!" Dus ik: "eh, ik maak die wc 2 keer per week schoon?" Zij: "ah ja.. nee ik bedoel naar mijn standaarden. Ik heb natuurlijk jaaaaaaarenlange ervaring. Ik maak echt grondig schoon" Is goed vrouw, altijd even benadrukken dat ik geen goeie huishoudster ben, bedankt. 😂

Oké,minimopper want het is eigenlijk gewoon een lief mens maar toch: mijn schoonmoeder blijft zichzelf per ongelijk mama noemen richting mijn zoontje. De eerste maanden begrijpelijk, ze is al heel lang mama geweest en oma was helemaal nieuw. Maar er zijn nu ruim anderhalf jaar verder en ik vind het wel mooi geweest🫣😤

Dit vind ik de eerste maanden ook niet prima??? 😬

Toen kon ik het voor mezelf nog goedpraten. Ben er nooit blij mee geweest ofzo.

Ik zou de 1ste x dat ze dit gezegd had al uit mijn slof geschoten zijn