Schoonfamilie - Deel 6

Even klagen en vragen hoor.. is het raar dat ik teleurgesteld ben dat m’n schoonouders die in het buitenland wonen de 2 weken voor de uitgerekende datum op vakantie gaan en de dag van de uitgerekende datum terugkomen? En dat schoonzus al sinds voor corona niet meer langs is gekomen en me nooit zwanger heeft gezien maar wel bijna ieder weekend een weekend weg heeft met dr vriend of vriendinnen en momenteel ook in het buitenland op vakantie is? En dat m’n eigen broertje en z’n vriendin een paar dagen voor de uitgerekende datum op vakantie gaan en pas na een dikke week na de uitgerekende datum terugkomen? De hele wereld draait natuurlijk niet om ons en iedereen moet natuurlijk z’n eigen ding doen maar aangezien dit de eerste baby in beide families wordt vind ik het toch wel heel jammer dat er een kans is dat alleen mijn ouders op kraambezoek komen in de eerste week.. Ze gaan geen van allen eerder terugkomen van vakantie en schoonzus zal op de hond van schoonouders moeten passen dus ze kunnen nooit tegelijk weg.

Ik kan het me wel voorstellen dat je teleurgesteld bent, zeker van opa’s en oma’s verwacht je toch dat ze die periode net zo spannend vinden als jullie. En ook je schoonzus en je broertje, ik begrijp wel dat ze hun eigen leven hebben, maar het voelt toch een beetje als desinteresse lijkt me. In mijn geval wonen mijn zus en broertje helaas veel te ver weg om op kraambezoek te komen, anders zouden ze er zeker in de eerste week zijn. Dat was ik ook bij mijn nichtje en dat vond mijn zus geweldig. Hoewel er hier ook genoeg vrouwen zijn die het waarschijnlijk heerlijk zouden vinden als hun schoonouders de eerste week niet konden komen, haha. Hadden jullie het er al met hen over gehad wat jullie voor je zien voor die periode? Was jullie idee dat ze vanuit het buitenland meteen naar jullie zouden reizen na de geboorte, of misschien zelfs al eerder zouden komen? Hoe is jullie band verder?

Haha ja dat sommige mensen dit juist heel fijn zouden vinden zie ik ook wel in topics voorbijkomen ja! 😂 Onze band is verder heel goed. Mijn man komt uit Engeland dus de afstand en kosten voor het komen zijn echt niet een probleem. Omdat ze verder weg wonen hebben we het nieuws ook eerst aan hun verteld voor we mijn familie die in de buurt woont hebben ingelicht omdat zij toch wat meer betrokken zouden zijn bij de hele zwangerschap. Ik stuur iedere week een soort ‘update’ met foto’s etc naar schoonmoeder waar ze zeker in het begin heel blij mee was maar de laatste tijd wat minder op reageert. Ze zijn net een week hier geweest en zijn altijd welkom (al ben ik ze soms helemaal zat, ik hou wel van ze natuurlijk:)) en ik heb toen ze vertelde van hun vakantieplannen en dat ze er vanuit ging dat we ‘eerst wel tijd samen zouden willen’ ze op het hart gedrukt dat zij altijd welkom zijn en we ze het liefst zo snel mogelijk voorstellen aan hun eerste kleinkind. Ook voor mijn man lijkt me het fijn z’n eigen familie om zich heen te hebben.. z’n vrienden en familie wonen allemaal in Engeland en hoewel z’n band met mijn familie echt fantastisch is, lijkt het me toch fijn een van de belangrijkste momenten met je eigen familie te kunnen delen.. aangezien corona en afstand geen enorm probleem meer zijn zie ik het dus als een keuze van zn familie om dit zo te doen.. :(

Hm ja, als jullie dat gesprek al gehad hebben begrijp ik ook niet zo goed waarom ze alsnog precies dan op vakantie gaan. Misschien hopen ze erop dat de baby toch niet te vroeg komt (hier in Mexico roept iedereen steeds dat de eerste altijd te laat komt, terwijl mijn zus’ eerste er gewoon 2,5 weken te vroeg was dus zo zeker zou ik niet zijn 😅). Hoe dan ook, ik zou proberen me er niet te druk om te maken. Ik begrijp je helemaal, zeker met familie op afstand en zo, maar ze doen het vast vanuit een goede intentie en zullen na hun vakantie staan te springen om hun kleinkind te leren kennen.

Vind het niet vreemd, hoor! Het is een prachtige en bijzondere gebeurtenis; een bezoekje rond die tijd verwachten van (naaste) familie lijkt me heel normaal! Gelukkig is jullie contact verder goed en hebben jullie dit bespreekbaar kunnen maken. Ik denk dat zij na de geboorte vast in de wolken zullen zijn! Hier trouwens een vergelijkbare situatie, alleen met minder fijn contact. Wij verwachten ook ons eerste kindje en vanuit mijn mans kant is er tot nu toe weinig tot geen interesse. Wat flauwe opmerkingen over de zwangerschap en het naderende kleinkind en dat was het dan ook wel. Een paar weken terug belde zijn vader spontaan op (meestal doet hij dat alleen als hij iets wil hebben van mijn man) en hij vroeg hoe het met ons ging (unicum). Uiteindelijk bleek het belletje bedoeld te zijn om door te geven dat ze rond de uitgerekende datum (5 juni) een paar weken op vakantie zouden zijn. Ze gaan niet ver, maar komen er niet voor terug. In juli zouden ze wel weer bij ons in de buurt zijn (ze wonen anders op een uurtje rijden). Nu kan ik mijn schoonfamilie eerlijk gezegd missen als kiespijn, zeker in die week, maar voor mijn man vind ik dit wel heel vervelend. Los van het gebrek aan interesse in het nieuwe kleinkind, vind ik het voor mijn man treurig dat er weer niet aan hem gedacht wordt en met hem meegeleefd wordt.

Het gaat specifiek om mijn schoonmoeder (ben niet de enige zo te lezen🤭). Vanwege huuropzegging heel snel ingetrokken bij mijn vriend vorig jaar. Met dat COVID eindelijk beetje begon te minderen hebben we besloten om naar Oostenrijk (waar zijn moeder dus woont) te gaan reizen. Zij koos ervoor om 6 jaar terug heen te verhuizen met haar nieuwe vriend. Ze liet dan ook haar dochter van toen 12 achter bij haar incapabele vader (die weigert een nieuwe bril voor haar te betalen bijvoorbeeld). Ik vind d’r maar een egoïstisch mens. En zeker na de ‘vakantie’. Wij waren net 5 maanden samen toen we de 11 uur lange reis naar Oostenrijk reden. Vol zin (Oostenrijk is prachtig) zat ik in de auto. Onderweg stoppen foto’s maken enzovoort. Mijn eerste echte vakantie in al die jaren van stress. Eenmaal aangekomen was het 4 uur in de ochtend en in plaats van een warm welkom kwam er een nors vrouwtje uit het huis wie heel snel mij begroette en meteen op haar zoon stortte. Wij zouden 10 dagen blijven waarvan wij eigenlijk elke avond uit eten wouden gaan. We sliepen ook in de tent omdat hun huis nog in verbouwing was en de logeerkamer niet af. Dat mens heeft serieus voor een weeshuis aan vlees uit de vriezer gehaald om te gaan bbq’en met hun vrienden. Jullie komen toch ook? Anders is het zonde van het vlees. Die vrienden waren ongelofelijk ongemakkelijk en het was behoorlijk saai 🙃. Derest van de week niet kunnen uit eten gaan omdat er dus zoveel vlees over was (😡). Dit heeft ze dus expres gedaan, omdat ze het liefst elk vrije moment lekker met haar zoon kan smoezelen. 🤮 Want oh wee zodra wij een spelletje speelde samen dan kwam ze erbij staan en trok zo kaarten uit de handen om vervolgens alleen met haar zoon te spelen. Ik werd dus compleet buiten spel gezet (letterlijk). Heel die week heeft ze ook gemene opmerkingen over mij naar mijn vriend gemaakt en uiteindelijk is er een bomb tussen ons ontploft. Ik voelde die spanning en uiteindelijk heb ik letterlijk alleen een uur of 3 door de bergen gestrompeld omdat ik niet welkom meer was. Zijn moeder moest perse met háár zoon praten. Eenmaal terug vond ik hem huilend terug in de tent. Ze heeft hem helemaal gebroken omdat ik zijn vriendin ben. Ook omdat ik niet drink, werd ze boos omdat ik geen schotjes deed na het avond eten (traditie dus in Oostenrijk). Ze heeft niet eens 1x echt interesse in mij getoond om vervolgens mij compleet afgekraakt omdat ik dus veel sliep (wat normaal is na veel stress). Anyway we zijn na 6 dagen naar huis gegaan en heeft zeker heel zijn bouwvak vakantie geduurd tot we weer beetje hersteld zijn. Zijn moeder heeft ons beide compleet leeg gezogen en flink tussen ons gestookt. Nou nu kan ze zeker voor haar kop slaan want hij wilt geen contact meer. Ze stuurt hem constant ‘ik mis je’ appjes . Ik heb hem gepushed om met Moederdag te bellen. Toen hij vertelde over onze miskraam zei ze ‘jammer’ en begon ze over haarzelf en haar kapotte enkel. (Egoïst dus). Ze wilt hem alleen bellen om te klagen over haarzelf (en voornamelijk het wonen in Oostenrijk). Wel heeft ze mij toegevoegd op Facebook om beetje in de gaten te houden. Ik heb het geaccepteerd en vervolgens fb gedeactiveerd. Fast forward. Ik ben nu weer zwanger (5 weken) en ziet het echt niet zitten. Kans is groot dat als ik hun vertel met 14 weken (als alles goed loopt). Dat ze verwacht dat ik meer contact met haar heb. Het is dan eerste kleinkind. Ik zei al tegen mijn vriend ik ga niet constant FaceTime’n hoor. Ze zoekt het uit. Gelukkig staat hij volledig achter mij en hoef ik daar geen zorgen om te maken. Zeker na de vakantie heeft ze al haar principes die ze mee gegeven heeft aan hem (accepteer een ander, leer diegene kennen ect) zelf niet nagekomen. Hij is van zijn principes en voelt zich voor gek gezet. Ik ben dan ook zijn eerste serieuze vriendinnetje, om dan voor te stellen aan zo’n egoïstische moeder. 🤡 Ze heeft flink aan hem gekleefd toen ze geen man had. Want echte liefde heeft ze nooit gekend. Jammer voor haar. Het leek alsof ze zich bedreigd voelde, zo gedroeg ze zich ook na. Aangevallen en bedreigd. Ze hoeft niet hier leuk te gaan logeren, omdat ik nu plots zwanger/bevallen ben. Ze mag een leuk hotel boeken en ff langs komen. Zou ook geen idee hebben waar ze moet slapen, het liefst kruipt ze bij hem in bed. (Die twee hebben destijds samen in 1 bed geslapen vroeger). 🥲 Ja het is zo’n moeder… die haar zoon ziet als partner. 🤡 Ik heb mij heel respectvol getoond afgelopen zomer, maar nu is het respect compleet afgebrokkeld. Ze zoekt het maar uit in Oostenrijk. Als ze hier komt ga ik ook niet lief of leuk doen. Het is dan ons kind en onze regels, waar wij flink op 1 lijn zitten (al flink gepraat voordat we begonnen met zwanger te raken). -anyway super lang bericht maar moest het echt ff kwijt. Wat een rotmens is het. Ze heeft mij liever kwijt dan rijk, zie het zo gebeuren dat ze ook met ons kindje aan de haal gaat. Want haar wil is wet en haar kleinkind. 🙃 Wat is het toch met kleffe schoonmoeders?

😳 nou 1 gelukje dan dat ze in Oostenrijk woont en niet 5 minuten verderop 😅

Ik snap het heel goed. Zusje ging ook een week voor de uitgerekende datum op vakantie. Was best teleurgesteld (niet gezegd). Uiteindelijk bedacht ze dit zelf waarschijnlijk ook want ze is in Nederland gebleven. En ja, ik beviel tijdens haar vakantie en ze is de tweede avond van vakantie even heen en weer gereden om op visite te komen (hoefde niet van ons hoor, ze zou 3 dagen later thuis komen). Maar ik herken het gevoel dus. En ergens snap ik natuurlijk dat ze niet overal rekening mee kunnen houden maar ondanks dat ik het snap, voelt het niet altijd leuk

Mijn enige redding 😀! Ze komt wel eens in Nederland maar nooit op bezoek op ons. Maar goed ook 😌.

Een zwangerschap en geboorte is vooral voor papa en mama heel bijzonder. Niet elke (schoon)familie is even betrokken. Tip van de week: laat die verwachtingen los, dat scheelt zoveel teleurstelling...

Nou mijn man heeft een ontstoken hart zakje. Hij is er echt ziek van helemaal gesloopt. Belt zijn moeder gaat ze alleen maar over haar werk praten daar heeft hij nu echt geen energie voor. Dus ik heb der onderbroken ik zei ik snap dat je het leuk vind om hierover te vertellen maar hier heeft mijn man nu geen energie voor. Nu is ze super pissig en heeft ze meteen opgehangen. En echt vragen hoe het met der zoon gaat nee hoor het moet over haar gaan…

Schoonmoeder bedoel ik uiteraard 😂😂

Nou. Eben snel de eerste frustratie van me afschrijven. Ik stuur schoonmoeder tips om therapeutisch te voeden, zodat hij niet na 5min al klaar is met alles. Krijg ik terug dat ze hier onzeker door wordt, ook van bepaalde opmerkingen, en dat de ervaring het moet leren. Dat snap ik, daarom stuur ik je tips om je te helpen. Alsof het voor mij makkelijk is mijn zoontje weg te brengen naar iemand? Überhaupt naar iemand, maar zeker aangezien ze niks met onze adviezen en tips doet? (En niet te vergeten zijn nekje naar achter heeft laten klappen met Pasen en erna zijn nekje nog niet ondersteunde). Ook dat heeft tijd nodig om weer 100% vertrouwd te voelen. Ik zou zoontje morgen brengen als man aan het werk is. Heb gezegd dat we het maar naar de middag verplaatsen zodat hij erbij kan zijn. Ben bang dat als ik alleen ga, mijn opgelopen bom ontploft.

Aaah sterkte!

Pff volg al een poosje je verhalen over je schoonmoeder. Is het echt noodzakelijk dat zij oppast. Dit lijkt mij zo niet fijn voor jullie :(.

Nou thuis is de bom al geploft. Ik wilde man er niet tussen laten komen, maar na aandringen zijn eindelijk bijna alle opgekropte frustraties, voorbeelden en gebeurtenissen van het afgelopen jaar eruit gekomen. Dat ik al een jaar op mijn tenen loop en het borrelt, ik al veel heb geslikt en probeer op goede voet te blijven, maar het nu om mijn zoon gaat en ze zich nu echt eens in een ander mag inleven. Man is een schat en hij begrijpt me. Hij is ook met me eens dat wij "de basis" leggen wat betreft ons zoontje en dat zijn moeder echt nog veel moet leren wat betreft omgang met baby's en dat ze haar hoofd niet in het zand moet steken. Tuurlijk ben ik met zijn moeder eens dat de ervaring het leert, en snap ik het dat ze onzeker is (en dat ze dit uit), maar juist daarom moet ze wel leren van ervaringen en dingen aannemen als we iets zeggen/vragen. Op haar verzoek een heel plan uitgeschreven en dan vervolgens er helemaal niets mee doen, maakt niet alleen haar onzeker, maar ons ook om hem dan te brengen. Hij is ook met me eens dat ik altijd de boeman ben omdat ik dingen zeg, (en dat ik bij zijn moeder echt al een stuk milder ben dan bij mijn eigen ouders, daar ben ik heel duidelijk em direct, wat zeker voor confrontaties zorgt maar dit ook meteen uitgesproken wordt) en ook dat hij vaker dingen zou mogen zeggen en niet op de softe manier zoals hij dat nu doet. Ik heb gezegd dat ik er erg tegenop zie om haar te zien, maar dat ik ook weet dat de confrontatie moet komen. En dan liever nu in mijn verlof samen met hem, dan over 2 weken als ik zoontje moet brengen voor mijn werk. Ook geuit dat ik daar erg tegenop zie. Ik wil dat zij een leuke oma en (schoon)moeder kan zijn en blijven. Maar we zijn allebei bang voor ruzie, ik kan namelijk prima ruzie maken en het erna goedmaken en dan verder en er iets mee doen. Zij kan ook prima ruzie maken, maar is niet goed in het goedmaken of er iets mee doen. Dus daar zijn man en ik nu wel wat bang voor. Vooral omdat hij nu pas echt heeft gezien hoe hoog het bij mij zit en wat ik allemaal heb opgekropt. Als ik dit zou hebben gedaan bij schoonmoeder, dan was het gegarandeerd nooit meer goed gekomen. Toch vinden we allebei dat ze hier wel weet van mag hebben. De ergste druk is er nu bij mij af, maar ben wel erg benieuwd hoe dit nu verder gaat. Man is nu aan het bedenken wat hij gaat reageren op haar bericht, want we weten oprecht niet welke opmerkingen ze bedoeld die wij (ik dus) gemaakt zou hebben. Sorry voor de lap tekst 🙃

Jeetje! Beterschap met je man! Niet te geloven dat zijn eigen moeder niet eens vraagt hoe het met Hem gaat! Die (schoon) moeder blijven soms maar denken dat t leven van hun zoon om hun blijft draaien!

Vriend heeft vanochtend 1e verjaardag dochter ter sprake gebracht bij zijn vader. Het slechtste excuus ever: ja we dachten dat jullie het weekend na de 8e zouden vieren. (Dan is schoonvader zelf jarig, daarom hebben we dat niet gedaan). Daarna zei hij: ja ik vier het zondag want zaterdag hebben we vrijgezellenfeest. (Dus dat weekend zouden ze ook niet eens kunnen). En de zaterdag dat ze uitgenodigd zijn hebben ze al plannen. Dus vriend zei: jullie kunnen ook zondag komen (met mijn familie). Nou dan moesten ze even in de agenda kijken. (DIE OP TAFEL LAG). Als je niet wil komen dan verzin geen kutexcuses. Ik ben zoooo klaar met die mensen. En vriend ook. Maar toch vind ik het rot voor hem. Geen contact met zijn moeder, vader die zich totaal niet voor zijn enige kind en kleinkind interesseert.

Heel sneu inderdaad. Graag of niet, en zeker zo'n eerste verjaardag is dan wel bijzonder toch.

Maar ze had dus een berichtje gestuurd dat ze met wat opmerkingen in haar maag zat? Is er geen andere optie dan haar te laten oppassen?? Blijkbaar is het niet een situatie waar jij je fijn bij voelt! En het lastige is als zij ook nog bij elke opmerking gekwetst is.