Schoonmoeder & zoon (mijn partner)

Je hebt helemaal gelijk met je gevoel vind ik! En geloof me als je kind er is wordt je helemaal een tijger die haar welpje wil beschermen en dat is hartstikke goed van je. Ik begrijp dat het drankgebruik van je schoonmoeder een soort van taboe is. Iedereen weet ervan maar niemand noemt het beestje bij zijn naam. Ik kan me heel goed voorstellen dat het voor jou lastig is om hierover een gesprek te beginnen met je schoonmoeder, maar best kan dit wel duidelijk zijn voordat je kind er is denk ik. Hier lijkt me je vriend de aangewezen persoon voor. Maar dan moeten jullie het hier eerst samen over eens zijn! Wie weet is je schoonmoeder het zelfs wel met je eens, dat zou ook nog kunnen hè . Misschien kun je wat situaties voor hem schetsen waarin het duidelijk wordt dat een beschonken oma nooit de verantwoordelijkheid kan dragen voor een baby. Als hij het niet in wil zien gewoon op je strepen blijven staan. Het is ook jouw kind dus jij hebt veto recht. Je zou ook haar een brief kunnen schrijven waarin je het rustig en respectvol uitlegt, maar het beste lijkt me toch je vriend overtuigen en dat hij het aankaart bij zijn moeder. Dat jullie het jezelf nooit vergeven als er iets gebeurt en zij heeft gedronken waardoor ze te traag reageert, niet naar de eerste hulp kan rijden of wat dan ook. Wie weet is het net dat zetje dat ze nodig heeft om iets aan haar alcohol probleem te doen

Oh ja zij vind zelf dat ze geen probleem heeft hoor. Dus dat gesprek heeft totaal geen zin. Wat betreft mijn vriend heb ik al heel wat situaties geschetst en dan zegt hij “zal wel mee vallen” Of ja dan is het de laatste keer dat de heeft opgepast. Ja beetje te laat niet? Als er wat erg is gebeurt. Heel erg zijn kop in het zand steken. En ik snap het, het is zijn moeder en zeker een vrouw met haar hart op de goede plek. Maar toch is het iets engs vind ik vooral omdat hij het probleem blijkbaar niet erg genoeg vind. Ik loop zelf op het moment bij een psycholoog en heb dit aangekaart. Nu over 3 weken gaat mijn partner mee. Maar denk dat dit wel een heftige sessie wordt

Helemaal mee eens. Je schoonmoeder is helaas een alcoholist en die zou ik een kind zonder toezicht niet toevertrouwen.

Och wat een vervelende situatie zeg. Fijn dat jullie straks een therapiesessie hebben samen. Jammer dat hij dit niet met een heldere blik kan zien. Betreft het oppassen is het vrij normaal althans ik werk ook niet dat vooral mijn baby's nog even bij mij blijven en dat er niet opgepast wordt ze hebben tal van flesjes en slaapjes een het zelf uitvinden is al veel werk. Hij zal het misschien nog niet snappen maar het wegbrengen vooral het eerste jaar vond ik zelf ook heel lastig. Ten 2e ze rookt?... prima haar huis maar niet met een baby met net nieuwe longetjes ect..... Ja dan zou ik stellig zijn hoor roken prima maar dan zou ik echt weggaan. Dan dr drank gebruik ja dat wordt een lastige als dat niet gezien wordt. Maar goed je hoeft echt niet perse je baby het eerste jaar te laten oppassen hoor. Ik heb hele normale ouders en schoonouders die heel relax zijn maar dan nog.... vind ik het echt lastig. Echt niet voor de lol ofzo.. waarom baby heeft zn moeder nodig. Niet een oma die met de baby op de arm zit te roken met een fles wijn. Gooi het op corona 😂 pandamie in je voordeel laten werken he. Maar het is natuurlijk niet leuk dat je partner geen inzicht heeft in haar gedrag.. maar je bent er straks zelf bij hoor en nog meer beschermend als nu ;)

Goed om te horen dat jullie ervoor gekozen hebben om dit moeilijke probleem bij een neutraal persoon te bespreken! Verder wil ik je iets meegeven van ons verhaal. Ik ben na de bevalling begonnen met 3 maanden borstvoeding en dan zouden we wel zien. Thuis, kolven, werken met humaan bloed etc, het was moeilijk in te schatten wat haalbaar zou zijn of zou mogen. Nu zijn we 11 maanden verder en geef ik nog altijd een 10x per dag borstvoeding op vraag. Door een periode van elke 2u s nachts wakker slapen we nu veilig samen in hetzelfde bed (richtlijnen van McKenna) en krijgt ze zo nog een 2-tal keer borstvoeding zonder dat ik echt wakker moet worden of opstaan. Ik vind het een zalig gevoel dat ik haar nog altijd zoiets natuurlijks en aangepast aan haar leeftijd kan geven en dat ik niet moet nadenken over flesjes. Natuurlijk heeft borstvoeding ook zijn uitdagingen en lukt het niet bij iedereen. Gevolgen: zolang ze nog wakker wordt voor voeding, zal uit logeren zonder mama geen optie zijn. Niet dat ik niet eens een nachtje wil doorslapen, maar ik vertrouw het niet dat zij dat een halve nacht overstuur zou wenen en mama mist. Dat is het mij niet waard. Een flesje neemt ze s nachts niet. Praktisch wrs vanaf 2 jaar of zo en dan kan ze er al zelf om vragen. Dit vind mijn moeder jammer, maar ze begrijpt het wel. Mocht je borstvoeding geven, zou ik ook eens aan je vriend vragen hoe hij het ziet. Wilt hij dan dat je kolft? Er speciaal alle materiaal voor in huis haalt, koopt of huurt om zijn moeder die dag alleen te gunnen? Soms denken mannen niet verder na over de praktische kant en kan dit hem aan het denken zetten. Ik wil je niet in een bepaalde richting duwen en dit soort dingen zullen het onderliggende probleem niet aanpakken, maar mss kan het wel de discussie uitstellen tot jullie kindje een paar maanden oud is, denkt je vriend er mss dan zelf al anders over en heb je kunnen ervaren hoe je schoonmoeder met de kleine omgaat. Succes en sterkte!

In heb besloten om meteen flesvoeding te gaan geven dus helaas kan in het hier niet op gooien😜. Ik heb al heel veel gesprekken met hem gehad wat betreft zijn moeder.. het roken en het alcohol gebruik. Ik snap dat het voor hem moeilijk is. Zijn moeder wordt wel oma van zijn zoon en dit wil hij net zo min als in dat wil van haar afpakken. Ik zie het alleen zo ik ben niet 9 maanden een kindje aan het maken en daarna ervan bevallen zodat zijn moeder een goede band kan opbouwen met onze zoon. Dit vind ik wel me laatste zorg. Plus nu is de interesse vanuit haar kant voor de zwangerschap ver te zoeken. Dus waarom zou ik straks dan wel mijn kind aan haar toe vertrouwen. Ik vind het nergens voor nodig om hem ergens heen te brengen en achter te laten als dit niet hoog nodig is. En al helemaal niet in de eerste maanden! Ik vind je kunt zelf zorgen dat die band met opa’s & oma’s ontstaat door elke week een keer langs te gaan. Zij hier te komen of wij daar. Ik vind het gewoon geen prettig idee om mijn zoon straks achter te laten bij iemand die alcohol misbruikt en zoveel rookt. Wat in al zeg in me eerdere bericht overdag dringt ze niet zover ik weet. Dat roken doet ze neen ik aan niet als me zoon daar is. En als het straks echt nodig zou zijn mag ze wel oppassen overdag. Maar liever niet en al helemaal niet als dit niet nodig is. Alleen zodat zij een band met mijn kind op kan bouwen. Ja dag!

Ik zou mijn kind überhaupt niet meenemen daar naartoe zolang er binnen gerookt wordt. Je kan artikelen opzoeken over tweede en derdehandsrook (en aan je partner laten zien!) het blijft overal liggen. Maar ik ben daar dan ook heel hard in. Ik ben zelf door alle stress ook weer begonnen te roken, maar zorg wel dat mijn dochter hier niks van meekrijgt. Ik heb plastic handschoentjes aan, een trui of vest en joggingbroek die ik dan uitdoe als ik weer naar binnen ga 😂. Klinkt heel ernstig, maar ik hoef die troep niet in de buurt van m’n dochter. Als zij oma wil zijn kan ze prima naar jullie toe komen of lekker buiten gaan roken, zo moeilijk is dat niet. Ik snap je gevoel overigens wel, ik klap ook dicht bij mijn vriends moeder, verschrikkelijk mens vind ik het. Continu beledigende dingen zeggen, doordrammen en liegen. Maar ik wil geen familieruzie, dus loop altijd maar weg. Het is trouwens belachelijk dat jij je kind met tegenzin weg moet brengen om vervolgens thuis in je uppie op de bank te moeten zitten. Jouw band (en die van je partner) met je kind komt op de eerste plek. Als ze haar kleinkind kan zien kan ze langskomen, handen wassen en dan gezellig doen. Oh, en vooral buiten roken.

Overigens is het gevaarlijk om ervan uit te gaan dat ze niet rookt als je zoon er zou zijn. Verslaafd is verslaafd. Als ze niet zou roken bij je kleinzoon zou ze het nu ook niet bij jou doen, hij zit ja in je buik.

Jaa ik zie het ook zo over dat roken. Heb er genoeg onderzoek naar gedaan inderdaad. Gewoon alles wat je hier beschrijft heb ik besproken met hem. Het is iets wat hij blijkbaar niet wil zien. Dus ben blij dat ik dit over 3 weken kan aan kaarten bij de psycholoog

Exact wat ik ook tegen mijn vriend heb gezegd. Waarop hij antwoord “dat doet ze straks echt niet boor”. Hij is zo blind als het op haar aan komt. Dat frustreert me nog meer

Ik ben het helemaal met je eens dat jouw en je partners band met de baby belangrijker zijn, dan die van oma. Ouders gaan voor, altijd. Ik heb gister intake gehad met de kraamzorg en zij had daar ook een duidelijke mening over. Misschien dat zo iemand nog iets voor jullie kan betekenen. Dit zou ik ook goed aangeven tijdens jullie afspraak bij de psycholoog (heel goed dat jullie samen gaan!). In mijn oren klinkt het vooral als please-gedrag van je partner richting zijn moeder, zonder dat hij daar zelf nou echt goed over nagedacht heeft. Ik heb dit bij mijn eigen man ook wel gezien. Bij hem moest het kwartje echt even vallen dat hij dat deed. Het is natuurlijk ook heel moeilijk voor te stellen hoe dat straks zal zijn met een kindje (voor jullie allebei, misschien sta je er zelf tzt ook wel wat losser in, wie zal het zeggen), waarschijnlijk komen jullie voor talloze verrassingen te staan. Misschien vindt hij het wel gewoon makkelijker om hierin op zijn moeder te vertrouwen, omdat hij gewoon echt geen idee heeft. Je partner moet nog gaan inzien dat jij en jullie kind zijn nieuwe gezin zijn, en niet hij met z'n moeder (/ouders). Gun hem de tijd daar zelf achter te komen, want dat heeft echt het grootste en beste effect. Op hem, én op jullie relatie. Ik zie dat je nog een paar weken de tijd hebt tot de baby er is. Als ik jou was, zou ik ook af en toe een opmerking als 'dat zien we tegen die tijd wel weer' erin gooien. Je weet nog zo weinig over hoe het dan gaat zijn, zonde om daar nu stress en frustraties over te hebben. Wat overigens wel als een paal boven water staat, is dat jouw stem telt! Wat iemand anders ook al zegt; je hebt op dit gebied veto-recht. Als je je er niet goed bij voelt, niet doen! Mijn punt is dus vooral dat het nu nog niet zoveel zin heeft dat heel gedetailleerd te bespreken samen, omdat er nog zoveel kan veranderen. Succes iig! 🌹

Ben ik het ook wel mee eens. Probeer het vaak van me af te zetten en te denken het is zover nog niet. Maar dan valt er weer wat voor of zegt hij er weer wat over en dan komt heel me frustratie omhoog. Dan denk ik ook wel nou wil jou straks nog wel is zien als je je zoon in je armen hebt. Of je dan nog zo snel zegt hier moeders. Ik ga er vanuit van niet! Het roken is wel een discussie puntje want dit doet ze nu dus in mijn buurt. Nu gaan wij dus als zij begint met roken. Maar dat vind ik niet de oplossing hij moet er wat van zeggen vind ik.

Ja, dat vind ik ook. Hij moet het voor je opnemen in plaats van weglopen (letterlijk) voor het probleem. Je zou hem eens kunnen vragen waarom hij dat niet doet. Ik kan me voorstellen dat het je ook kwetst, dat had ik in ieder geval wel. Mijn man vindt dat (nog steeds) lastig, omdat hij het al moeilijk vindt om überhaupt voor zichzelf op te komen bij z'n familie. Bij mijn stamgezin is het veel normaler om dingen uit te spreken, dan bij hem. Dus ik had in het begin ook niet zo in de gaten dat dit een issue was voor hem. Dit maakt het overigens niet leuker, maar ik begrijp hem nu wel veel beter. Kans is groot dat je partner zelf ook niet blij is met zijn pleasende houding, maar het kan goed zijn dat ik nu teveel mijn eigen situatie op de jouwe projecteer. Misschien slim om het roken in jouw buurt en daar iets van zeggen (of vragen, want waarschijnlijk heeft moeders het niet door) te zien als oefenrondje voor straks. Hij zal nog wel vaker voor zijn gezin op moeten komen, in de kraamweek bijvoorbeeld. Misschien maakt hij zich daar ook wel zenuwachtig over. Je zegt ook dat je schoonmoeder het hart op de goede plek heeft, dus je zou ook kunnen proberen het zelf te vragen. Gewoon 'goh, zou je niet in mijn buurt willen roken? Dat is slecht voor mijn kindje (je kleinkind)'. Mijn moeder rookt ook en dat is altijd hartstikke normaal geweest, dus ik voelde me een enorme zeik toen ze een keer een sigaret opstak. Toen ik met al m'n moed er iets van gezegd had, reageerde ze een beetje onverschillig maar ze deed er wel meteen iets aan. Daarna heb ik er nooit meer last van gehad. Als je schoonmoeder zegt; 'mijn huis, ik rook gewoon binnen als ik dat wil', dan heb je ook een gegronde reden om te zeggen dat je naar huis gaat. Jouw longen (want is binnen roken überhaupt niet ontzettend achterhaald, voor volwassenen is het ook niet gezond), jouw gezondheid, dus dan stap je gewoon op. Als ze graag heeft dat jullie op bezoek komen, leert ze het vanzelf af. En op die manier is het voor haar ook duidelijk hoe jullie erin staan en zal ze straks niet gek opkijken als jullie voor het kind hetzelfde beleid hanteren. Oh, nog een tip (en dan hou ik op, haha :p). Probeer 1 probleem tegelijk te bespreken. Ik snap echt dat je je kind niet bij een dronken oma achter gaat laten (duh), maar het risico is groot dat het dan zo'n 'je moeder dit, je moeder dat' verhaal wordt. Terwijl jij duidelijk geen probleem hebt met haar als persoon, maar met een paar dingen in haar gedrag. Je wil voorkomen dat je partner gaat denken dat je wel een probleem hebt met je moeder, dan ben je verder van huis.

Hij zegt elke keer dat hij er nog wel wat van gaat zeggen maar dit de volgende keer wel doet als we daar zitten en ze begint met roken. Dan denk ik ja kom op kerel ben is een vent! Kwa andere dingen uitspreken tegen haar is hij ook niet op zijn mondje gevallen. Hij weet ook dat ik geen hekel aan haar heb als persoon maar wel aan dit gedrag. Ik hoop gewoon dat zijn ogen open gaan zodra hij de baby in zijn handen heeft. En ik hoop dat het gesprek bij de psycholoog voor hem misschien ook zijn ogen opent.

Dat hoop ik ook voor jullie! Je doet het in ieder geval hartstikke goed en hij komt er ook wel. Vrouwen zijn nou eenmaal hééél erg slim, dat is voor mannen soms moeilijk te bevatten 😜