Schoonmoeder heeft favoriet kleinkind

Hoe oud is je zoon?

Ik zou eigenlijk spinnijdig zijn geworden. Het zichzelf mama noemen is al iets waar ik waarschijnlijk meteen wat van gezegt had. En het deel proberen je kind in te pakken voor zichzelf (zeg maar stelen) is ook wel heel erg. Zelf denk ik veel maar probeer vaak toch als het erop aan komt de vrede te bewaren. En moet ook zeggen dat als mijn schoonouders weer iets doen waar ik/wij niet van gediend ben/zijn hoef ik het vaak niet eens te zeggen. Want vaak reageerd mn man zowiezo al meteen als ze dat doen en verteld ze meteen hoe hij erover denkt. Echt een lastige situatie dit. Maar ik denk dat ik dan echt een poosje met de kinderen weg bleef. En had aangegeven ze pas weer te willen zien als ze ophoud met het kind volledig in te palmen en naar zich toe te trekken. Want vind dit echt te ver gaan.

5 sinds eind mei

5 sinds eind mei

5 sinds eind mei

Vervelend dat je dit meemaakt, heb je verder wel een goede relatie met haar? We horen nu natuurlijk jouw kant, zou ze niet redenen kunnen hebben om dit zo te doen? Bijv extra aandacht geven aan je zoon, om hem zo speciaal te laten voelen nu zijn broertje er is? Ik zou het eens met haar bespreken, en dan ook luisteren wat ze te zeggen hebben. Of Miss denkt ze jou te ontlasten door lekker veel met je zoon bezig te zijn zodat jij extra tijd hebt met je baby. Enz enz. Dat mama zeggen, doet ze dat zeg maar per ongeluk of expres? Ik merk dat mijn moeder en schoonmoeder dat heel soms ook per ongeluk doen, omdat ze al 30 jaar geen kleine kinderen hebben gezien en dan weer even terugvallen in de dynamiek van zelf moeder zijn, zeg maar. Ze zouden het nooit bewust doen, dus dat is wel een verschil.

Hmm lastig. Ik zou het zeker aangeven! Dochter van een vriendin van mij (destijds 5 jaar) zei ooit eens tegen me toen ze mee ging wandelen met de hond: “ik wou dat jij mijn mama was”. Ik schrok toen ook wel, maar realiseerde me dat dat écht niet is omdat mijn vriendin geen leuke moeder is, maar puur omdat wij een hond hebben. In haar ogen had ze ook een hond gehad als ik haar mama was geweest ;-) Kinderen zijn in dat opzicht echt nog enkel met zichzelf bezig. Hij “vindt” het bij oma leuker, omdat hij daar meer krijgt. Ik zou dat op deze manier écht met oma bespreken, want als ze hem zo blijft voortrekken kan dat inderdaad de gezind dynamiek verstoren, denk ik. Ik ben geen pro natuurlijk.

Ik snap dat je waar je op doelt, maar als je haar zou kennen zou je weten dat het bewust is spijtig genoeg. Voor er kinderen waren heeft ze geprobeerd om te stoken tussen mij en mijn man. Ze beseft dat het haar niet lukt, maar kinderen zijn natuurlijk veel makkelijker te manipuleren… er zijn natuurlijk altijd twee kanten aan een verhaal, ze zal idd wel haar redenen hebben om dit te doen maar of die zo goed bedoelt zijn betwijfel ik… ik ben 13 jaar samen met mijn man en al 11 jaar loopt het stroef tussen haar en mij, ik word hier zo moedeloos van 😓😢

Ik herken dit inderdaad. Mijn eigen moeder is een narcist en had vroeger een voorkeur in haar kinderen, mijn zus en ik. Het breekt mijn hart dat ze dit nu ook doet met mijn eigen meisjes. Ik ben nu zwanger voor nr 3 en mijn man wilde haar Als meter vragen. Ze was zelf geen goeie moeder, dus ik wil dat niet. Plus, dan heeft ze een 2 favorieten. De oudste en de jongste en dan schiet de middelste over. Ik spreek haar er over aan dat ze dit doet. Ze vindt zelf can niet, maar ze merkt het wel als ik mijn kindjes bij haar weg hou. Dit is blijkbaar de enige manier waarop ik zoiets kan duidelijk maken aan haar. Nu is ze anders naar mijn voorlopig jongste dochter. Ze neemt mijn oudste wel mee op vakantie naar de camping, maar de jongste gaat nog naar de crèche. Plus ik zou me er niet goed bij voelen, want ze kan heel gemeen roepen tegen mijn jongste. Ik weet nog niet precies hoe ik dit in de toekomst ga aanpakken, als de anderen merken dat de oudste wordt voor getrokken. Ik hoop dat haar band met de anderen beter wordt, anders zal ze mijn kinderen niet zo veel meer zien.

Klinkt niet alsof ze favoriet kleinkind heb maar dat ze haar eigen favoriet wilt maken. Ze had het zich waarschijnlijk anders voorgesteld met dat de kleine veel by oma zou wezen en nu dat niet gebeurt is zy ook teleurgesteld en probeert ze zichzelf weer helemaal favoriet te maken by je kind. De baby merk daar niks van dus die hoef geen cadeaus te krijgen. Zo redeneert ze denk ik. Ik zou met haar in gesprek gaan over die gevoel en niet over dit mag wel of niet of je trekt me kind voor op zn broertje. Dat heb toch geen zin...

Ik heb een ingewikkelde moeder en schoonmoeder, en onze methode is eigenlijk altijd afstand. Zodra dingen die we niet fijn oplopen, nemen we wat afstand. Even wat minder zien, minder oppassen. Niet om de oma's dwars te zitten oid, voornamelijk om rust te creëeren voor mijzelf, mijn man én zoon. Tis natuurlijk vreselijk ondermijnen wat je schoonmoeder doet. Tuurlijk is het lastig voor een kleintje om papa en mama ineens te moeten delen na bijna 5 jaar, maar het hoort bij het leven.. en daar begeleid je je kindje doorheen 🤷‍♀️. Naar ik denk helemaal correct zoals jullie hebben gedaan

Zo had ik het nog niet bekeken, zou inderdaad goed kunnen!

Klaar toch. Geen logeerpartij meer bij oma. Geen alleen tijd meer bij oma terwijl jullie er niet bij zijn want je weet niet wat ze zegt of doet. En er worden geen cadeaus meer aangenomen van oma. En doet oma dat niet accepteren dan helemaal geen oma meer tot ze wel normaal kan doen.

Zelf zou ik denken dat een baby niks aam cadeautjes heeft em een kindje van 5 wel. Maar als het de spuigaten uitloopt kan je het natuurlijk wel besprekenm

Walgelijk.. waarom hoor ik toch steeds van die verhalen! Kan me niet voorstellen dat ik dit als oma zou doen maar heb er helaas ook al ervaring mee. Ik zou zeggen; oma heeft haar kans gehad. Geen alleen tijd meer met oma. Enkel bezoekjes met jullie verjaardagen feestdagen etc. Gewoon heel duidelijk in zijn! Alles wat ze koopt (kleding) lekker daar laten! Doen wij nu ook. Je hebt goed bedoeld en vals bedoeld.. dit is 100 procent vals bedoeld. Oppas nodig? Bel een buurmeisje, extra dagje kinderopvang etc. Echt op je strepen gaan staan. Dit gaat TE ver

nee maar het gaat natuurlijk om wat het oudere zoontje ziet.. moet eerlijk gaan goh wat ontzettend rot om mee te maken. De rapen zouden gaar zijn hier hoor. Ik zou samen met mn man toch een gesprek hebben met opa en oma en echt heel duidelijk zijn en nog één kans om normaal te gaan doen. géén cadeaus, géén extra uitjes etc gelijke behandeling of soit

Bedankt allemaal, het doet me plezier om te lezen dat jullie er hetzelfde over denken.❤️ Op den duur begin je aan jezelf te twijfelen of je nu de dramaqueen aan het uithangen bent… gelukkig is het binnenkort zomervakantie en hebben we veel meer vrije tijd om zelf leuke dingen te doen met z’n vieren. En oma, die laten we een paar weken voor wat ze is. 😏

Dit lijkt me een gevalletje: schoonmoeder heeft (onbewust) spijt van hoe ze haar eigen kind(eren) opvoedde en wil nu het lege gat opvullen door jullie kind als haar eigen kind te behandelen. Onze ouders kregen echt harde opvoedingsadviezen vroeger: baby niet teveel oppakken want zo worden ze verwend/afhankelijk, alleen in slaap laten huilen, zo weinig mogelijk voedingen en zo snel mogelijk, ongewenst gedrag bestraffen, een kleine baby zo snel mogelijk zelfstandig maken ipv lekker baby laten zijn, niet teveel dragen… etc etc. Hoeveel moeders van nu volwassen kinderen ik al niet horen zeggen heb: ‘geniet maar van je baby’tje want ze worden zo snel groot en ik heb er spijt van dat ik niet genoten/geknuffeld/gedragen heb’. Je schoonmoeder zal hier vast ook ‘slachtoffer’ van geweest zijn. Dus ergens is het voor haar moeilijk en is dat soms zelfs een verborgen trauma waar je je hele leven mee rondloopt. Bedenk je maar eens: je baby huilt om jou maar je mag/durft die niet te troosten door al het advies dat dat slecht zou zijn’. Zoiets breekt een moeder hoor. Máár: zelfs als je dit weet en wel begrip ervoor kan opbrengen… Dat ze je ene zoontje voortrekt op je andere zoontje en zichzelf mama noemt is niet normaal en hoeven jullie niet te accepteren. Het is aan je schoonmoeder om met haar gevoelens om te leren gaan en een plekje te geven. Gewoon een leuke lieve en betrokken oma zijn op een normale en gezonde manier kan haar daar ook bij helpen. Maar wat ze nu doet is een beetje ziek en ongezond en zal haar alleen maar meer confronteren met haar negatieve gevoelens rond haar eigen tijd als jonge mama.