Sinds zwangerschap is vriend anders

Nou wat raar zeg! Weet je zeker dat hij eerder nooit zo heeft gereageerd en dat het je nu gewoon mee opvalt door alle hormonen? Kan zijn dat ie redelijk wat stress ervaart door de gedachte aan dat er een babytje komt. Sommige mensen vinden het moeilijk om stress te plaatsen en reageren dan wat intens in plaats van dat ze gaan praten. Heb je het hier al met hem over gehad?

Wat gek! Heb je het hier al met hem over gehad? Het kan zijn dat hij wat sneller uit z’n dak gaat doordat hij wat stress ervaart omdat er een baby op komt is, maar dan vind ik persoonlijk dat hij niet zo tekeer kan gaan… ik zou het hier zeker met hem over hebben!

Nee hij is echt nooit zo geweest.. ik weet echt niet wat ik hier mee moet. Ik ga er over proberen te praten want ik heb hier zo veel verdriet van elke keer..

Misschien heeft hij ook vette stress nu. Hij wordt 'opeens' vader. Bijna alle zwangeren denken wel eens: help, wil ik dit wel echt, waar ben ik aan begonnen ed. Misschien denkt hij dat ook wel. Of niet direct, maar heeft hij er stiekem wel veel last van. Ik zou met hem in gesprek gaan, heel open: ik merk aan je dat je niet helemaal jezelf bent de laatste weken. Evt een voorbeeld noemen als hij je schaapachtig aan staat te kijken. En dan vooral benoemen dat je hem gunt ontspannen en zichzelf te zijn en of er iets is. Wellicht kun je helpen, of niet, maar dan heb je het vast onder de aandacht gebracht. Bij mijn man moet dat dan even een weekje intrekken. Dan komt hij erop terug en kunnen we denken aan een oplossing.

Als je n vrije dag hebt, kun je misschien al eerder op de dag wat koken, wanneer je niet misselijk bent.... k denk dat mijn man t ook niet heel prettig vindt alsie na 11 a 13 uur werken thuiskomt en er niks klaar is... al is t n pizza of salade, kippetje in oven ofzo... maar niks ? Als ik zelf tot 5 ofzo werk dan wordt t gewoon zoiets als ik al aangaf of thuisbezorgd.... ook ik ben wel s misselijk of verrek ik van de bekkenpijn maar niets op tafel, al hoef ik zelf niets, nee dat kan ik echt niet. Zn reactie over t licht is ietswat overdreven ja. Misschien ook wel even geschrokken..... gewoon zeggen slapen doen we in bed niet op de bank. Duurt t festival de hele dag ? Ze kan vast wel even vrijmaken om te komen. Ik zou zelf ook niet schuiven van datum, evt wel het tijdstip.

Als je echt zo misselijk bent van je zwangerschaps en er medicatie voor moet nemen, begrijp ik echt dat je momenteel niet kan koken. Ik moest 🤮 bij het openen van de koelkast, kon ook écht niet koken.. probeer dat rustig uit te leggen aan je vriend mocht dit t geval zijn.. Vraag ook hoe hij zich voelt, misschien moet t idee nog wat rijpen.. communication is key!

Mijn vriend doet ook wel een beetje anders hoor, als je op internet zoekt erover kom je ook bepaalde punten tegen. Mijn vriend is erg onzeker denk ik en bang dat hij alles fout gaat doen daardoor heeft hij het een beetje verkloot op werk en heeft hij nog wat prive dingen verkloot. Hij moet ontzettend veel dingen nog zien te regelen ik kan niet echt lekker genieten van mijn zwangerschap door hem, vind dat echt jammer hij gaat veel weg en dan zit ik alleen thuis snap niet waarom je niet juist lekker bij mij wilt blijven dan de heledag bij je vrienden, nu ook hij zou voor 12 thuis zijn en hij is blijkbaar nog steeds niet onderweg. Ik wordt ook af en toe zo moe van hem

Ik ben niet vrij maar ziek thuis door de zwangerschap. Ik lig op bed omdat ik moe en ziek ben van de medicijnen. Boodschappen had ik al gehaald gisteren. Ja ben bang dat het festival de hele dag duurt, we wilde de reveal om 13:00 doen maar ik denk dat ze dan al in de bus moeten zitten..

Ja ik heb het ook al meerdere keren proberen uit te leggen. Ik ben ziek thuis van werk omdat ik me echt niet goed voel (heel misselijk en erge kramp), maar hij zegt letterlijk: ja je doet niet genoeg, je moet sporten, je moet eten, ik moet alles alleen doen hier (terwijl ik gewoon het huis schoonmaak wanneer het lukt)

Ik snap je helemaal.. Echt verschrikkelijk 😥

Ja joh meneer komt 1 min geleden pas binnen gelopen terwijl hij ruim voor 12 thuis zou zijn voor mij omdat ik zo alleen ben en me zo alleen voel. Mannen lijken totaal geen begrip te hebben iedergeval de mijne niet. Ben nu ook zo pist off dat hij me toch teleurstel terwijl hij me het had beloofd 😞

Je krijgt medicijnen voor de misselijkheid ? Maar als je je daardoor zo ellendig gaat voelen moet dr dan niet gekeken worden naar iets anders ? K zou kijken voor snelle gerechten, en evt dat hij of familie/vriendin iets kan maken wat je kan invriezen voor nood als het n dag niet lukt. En koken voor 2 dagen kan natuurlijk altijd. Is t festival ver weg ? Anders gaat ze wat later erheen. Ik zou t iig niet gaan verschuiven naar n andere datum, ook al is t je zus. Wel als meerdere mensen die dag niet kunnen.

Mijn man had ook even de tijd nodig om te wennen en vond het moeilijk dat ik ook heel misselijk was in het eerste trimester. En ja, we waren ook actief aan het proberen zwanger te worden. Het uitte zich anders: hij werd ook ziek en ging zich op eens onredelijk druk maken over financiën en het huis. Het werd denk ik voor ons allebei heel echt en dus spannend. Wat hier hielp: hulp vragen aan anderen. Onze ouders zijn allebei een keer een zondag gekomen en hebben voor ons vooruit gekookt en huishouden gedaan. Dat luchtte heel erg op. Verder mijn man gestimuleerd om even 'een biertje te doen' met vrienden van hem die al vader zijn of worden. Zo kon hij op zijn manier ook even ervaringen uitwisselen. En ja, daardoor wat eerder over de zwangerschap verteld aan een aantal mensen, dan we eigenlijk van plan waren. Maar tja dit was nodig. En verder zelf ook heel duidelijk communiceren en blijven praten. Gelukkig ging ik me rond week 14 echt beter voelen, waren de echo's goed en raakten we gewend aan het idee. Nu kijken we echt samen uit naar ons zomerkindje en is de rust teruggekeerd. Komt goed!

Ik denk dat je moet aanvaarden dat je vriend ook even tijd nodig heeft om aan te passen aan de nieuwe situatie. Ik lees hier vooral veel onbegrip voor elkaar. Ik moest in het begin van de zwangerschap 4 weken plat liggen en wat was dat lastig voor mijn man! Plots had hij geen energieke enthousiaste vrouw meer maar een hoopje ellende. Koken, het huishouden, gaan werken, … wat viel die combinatie hem zwaar. Hij had het gevoel geen seconde meer te kunnen ontspannen (wat hij echt wel nodig heeft). Het is heel moeilijk om je in te leven in iets dat je zelf niet voelt. Daarvan is misselijkheid 1 iets. Ga het gesprek aan (vb.: elke ochtend) wat je ziet zitten en wat niet. Mijn ouders hebben ovenschotels gemaakt en in onze diepvries gestoken, dus als ik te ziek was (en in die periode dat ik niet uit bed mocht) had mijn man wel simpel gezond eten. Dus vraag gerust hulp aan je omgeving! Zijn reactie omdat je het licht aanstak is misschien een beetje overdreven maar kan het zijn dat hij gewoon schrok? En ook wel doodmoe is omdat hij misschien wel veel zorgen aan zijn hoofd heeft? Dan van die genderreveal, heel jammer dat je zus er niet bij kan zijn maar voor 1 iemand zou ik het ook niet verzetten. Er zal altijd wel iemand niet kunnen. Als je zus meter wordt vind ik het wel anders, dan zou ik het wel verplaatsen maar anders niet

TS hoeft niet elke voor hem te koken? Ze vraagt hier advies hoe om te gaan met zijn veranderde gedrag, de oplossing daarvoor lijkt me niet dat ze zich in bochten wringt om hem tevreden te houden. @TS Het lijkt mij inderdaad het beste dat jullie een goed gesprek met elkaar hebben, waarin je aangeeft dat je ziet dat hij anders doet, en vraagt of hij dat ook merkt. Dan kan je daarna wel weer over de praktische zaken gaan praten (wie kookt er voorlopig, wie moet er sowieso bij het feestje zijn), maar eerst een rustig en iets diepgaander gesprek met elkaar hoe het met jullie allebei gaat op dit moment en richting de komende maanden.

Een festival duurt vaak de hele dag en is meestal niet om de hoek. En niets op tafel kan je niet mee komen aanzetten? Die kerel heeft zelf ook twee handjes toch?

@ts, ik denk dat jullie om tafel moeten. Als je medicatie slikt voor de misselijkheid dan is het echt erg, hoe vervelend het ook is je man zal dan even aan de bak moeten. Jouw lichaam is een mensje aan het maken en dat is jouw grootste en eigenlijk enige prioriteit!

Je hebt zo te lezen nog niet met hem gepraat. Dat is stap 1. En dat is ook het enige advies dat we kunnen geven. Want je kunt hier niks aan doen verder, zoals je aan ons vraagt. Jullie moeten hier samen over communiceren.

😂😂😂😂 hij kookt zelf maar.

Sorry, ik word hier heel allergisch van (dat ligt mogelijk meer bij mij dan bij jou hoor). Ongeacht wie er werkt en wie er vrij is (in dit geval ziek), als die vent 2 handen heeft om te gamen heeft hij ook 2 handen om die pizza (die je zelf hier beschrijft) in de oven te gooien. Ja, hij heeft gewerkt. Maar TS bouwt een leventje in haar lichaam. Daarnaast is niemand ooit het aan de ander verschuldigt om eten op tafel te zetten. Hou op hoor.