Slaaptekort / werk / ziekmelden

De nachten verdelen, zodat je iig de helft van de week de kans op voldoende slaap hebt? Mogelijkheden om gedeeltelijk of volledig tijdelijk thuis te werken? Powernap in de pauze in een rustruimte? Als dit allemaal niet werkt, zou ik wel kiezen voor een (gedeeltelijke) tijdelijke ziekmelding. Je kan je van te weinig slaap enorm ellendig voelen wat je werkprestaties niet ten goede komen. Dat past in mijn ogen bij een ziekmelding.

Euh moest je vakantiedagen inzetten voor de ziekenhuis opname van je baby? Euh inderdaad nachten verdelen. De een om 21.00 naar bed tot ergens in de nacht en de ander daarna. En dan ook echt gaan slapen op een plek waar je de baby niet hoort of gebruik maken van oordoppen. Ziekmelden lijkt me niet helemaal toepasselijk..

Gewoon gedeeltelijk ziekmelden.. slaaptekort kan echt voor lichamelijke en psychische klachten zorgen. Misschien eens een gesprek met de arbo arts plannen? Veel sterkte

Gedeeltelijk ziekmelden lijkt me niet echt een optie. Dan kun je wel vast de komende 8 jaar invullen... Verdeel de slaap per nacht of gedeelte per nacht tussen jou en je partner. Daar begint je oplossing. En ga zelf ook vroeg naar bed. De oplossing begint bij jezelf.

Ik probeer even met je mee te denken vanuit "HR" oogpunt. Want zie dat veel anderen al "thuis" tips geven. Dit ligt ook aan in welke Cao je zit. Ben je toevallig lid van een vakbond? Want vakantiedagen opnemen voor een ziekenhuis opname is natuurlijk niet de bedoeling. Dan ben je ziek. Misschien goed om dit uit te zoeken zodat je iig eventueel wat meer vakantiedagen / rustdagen hebt? Is (onbetaald) ouderschapsverlof geen optie?

Wij hebben ook een zeer slecht slapend kindje (13 maanden). Nog steeds nachtvoedingen maar daarom heen ook veel gedoe. Ik kan ietsje beter tegen weinig slaap en doe nu de nachten, mijn vriend alles na 5:30 zodat ik dan nog 1 a 2 uurtjes kan pakken. Niet ideaal, maar ik hou vast aan dat het ergens komend jaar vast beter wordt 🫣 Ziekmelden lijkt mij niet passend . Maar goed, als je uiteindelijk 'omvalt' ben je nog verder van huis en zou je je ook ziekmelden. Voor nu zou ik thuis per vandaag een betere taakverdeling maken, en daarnaast goed af (blijven) stemmen met je leidinggevende .

Ziek is ziek.. maar slaap tekort is niet een reden om je ziek te melden. Ga eens met hr in gesprek. Het lijkt me vreemd dat je voor alle ziekenhuisbezoeken steeds vrij moet nemen (afhankelijk van de cao is daar wel iets voor geregeld). Of ouderschapsverlof? Dat gezegd hebbende. Hoe verdelen jullie de nacht? Allebei elke nacht een gebroken nacht is natuurlijk niet uit te houden. Kunnen jullie de nachten om en om doen? Zodat jullie in ieder geval om de beurt een redelijkr nacht kunnen pakken?

Sorry, misschien komt mijn reactie een beetje bot over, zo bedoel ik het niet. Ik hoop dat jullie snel een oplossing vinden die werkt

Over cao heb ik helaas weinig ervaring. Met een kindje wat veel wakker is wel. Bij ons was de oplossing om samen te slapen. Daarnaast ga ik op tijd naar bed iedere avond en op mijn vrije dagen ga ik met het eerste slaapje mee naar bed. Hierdoor is het voor mij nu doenbaar. Onze kleine wil namelijk absoluut niet in zijn bedje en de strijd iedere nacht was ik beu. Nu met samen slapen kan ik hem vlot sussen en voeden (geef bv) en daarna slapen we allemaal weer.

Ik zou tijdelijk gedeeltelijk ziekmelden. Als je niet goed slaapt kun je niet 100% werken. Dus daar moet dan een aanpassing voor komen. Dan kun je weer even herstellen en misschien weer beter tegen alles. En dan weer naar 100% toewerken. Zou even een plan opstellen samen met de arboarts. Heb ik ook gedaan toen ik om de week ziek was van virussen van de opvang voor 7 maanden lang. Heb toen eerst 3 weken helemaal ziekgemeld zodat ik weer kon herstellen en toen langzaam weer opgebouwd iom de arboarts. Wat bij ons hielp in periodes met moeilijke slaap was on de beurt doen. Mijn man deed dan het 1e deel van de nacht en rond 2/3 nam hij het over en ging ik naar bed.

Ik heb de andere reacties niet gelezen, maar ik herken mezelf enorm in je verhaal. Wij sliepen (onderbroken) ook 2-3 uurtjes per nacht. Ik heb mezelf toen, op enig aandringen van leidinggevende, gedeeltelijk ziekgemeld. Eerst 25%, toen 50% en toen 75%. Toen heel langzaam weer gaan opbouwen. Ik voelde me er ontzettend bezwaard over, want in mijn hoofd was ik niet ziek. Echter, de situatie was wel ziekmakend en ik was roofbouw op mijn lijf aan het plegen. Zorg goed voor jezelf. 💕

Ik heb niet echt tips behalve dat je er aan gewend raakt. Onze oudste slaapt sinds ze 6,5 is pas door (nu 7) en was daarvoor uren wakker elke nacht. Nu zijn de 2 kinderen na haar dat. Wij slapen nu allebei met 1 van die kinderen zodat ze in elk geval de rest niet wakker maken en in hun bed blijven. Maar alsnog slaap ik ongeveer 3/4 uur per nacht in etappes. Je raakt er wel aan gewend. En toen wij 1 kind hadden verdeelde we de nachten. De ene nacht deed de 1 haar en sliep de ander op de bank of logeerbed uiteindelijk en dat om en om. Heb je 3 van de 7 dagen wel een goede nacht. En zelf ging ik toen altijd rond 20.30/21.00 uiterlijk slapen. Dat je vroeg op de avond al uren maakt. Mijn man is een late slaper dus die pakte dan het stuk tot 00.00 sowieso. Wij hebben heel veel dingen geprobeerd maar samen slapen is ons het beste bevallen. Bij ons is dat 1 van ons met 1 of 2 kinderen slaapt en de andere zonder kind of met 1 goed slapend kind of beter gezegd een beter slapend kind 😜 Het goede nieuws is; onze oudste is nu 7 en slaapt bijna altijd door. Dus er is licht aan het eind van de tunnel weten we. Een collega met een slechtslapend kind die start altijd pas om 10.00 omdat zij goed aan het begin van de ochtend slaapt en dan pakt zij ook nog uren. Voor ons werkte dat niet met school maar dat zou je misschien ook nog kunnen doen.

Ik had me destijds ook deels ziek gemeld. Ik had gelukkig een meelevende manager

Ik vind ziekmelden wel gepast. Even een stap terug , en bijtanken om weer vooruit te kunnen. Ik snap het gevoel dat het misschien gek is. Je meldt je niet ziek omdat je moe bent maar omdat je fysiek niet meer kan. Je bent simpelweg niet voldoende herstelt om dit vol te houden. En je kan door blijven gaan, tot je neergaat of in een burnout beland ofzo, maar dan is iedereen veel verder van huis Zijn er momenten dat de kleine wel slaapt? Overdag? Misschien kan 1 van jullie (soms) mee slapen om er zo weer beter tegen aan te kunnen. Kan je de nachten niet verdelen? Stel de nacht duurt van 8-6 en je deelt die dna heb je beide onafgebroken 5 uur slaap. Klinkt nog niet veel 😅 maar ik merk dat als ik drie uur of meer aan 1 stuk slaap, dat ik me zoveel beter voel. Beter dan met 4/5 uur slaap in kleine stukjes.

Lekker kort door de bocht... een huilbaby en extreem slaapgebrek is totaal wat anders dan de gewone nachtvoedingen en nachtmerries etc.

En hoe lastig ook, soms kan je beter even stoppen met proberen het op te lossen. Probeer het te ondergaan, je zit precies in een periode waarin veel kindjes slecht slapen. Wij hebben het ook wel eens opgegeven. Dan maar Netflix met oordopjes en een baby op schoot (baby zag het scherm niet), als je toch niet slaapt dan kan je het beter ook niet proberen. Dan valt het ook niet tegen als het niet lukt. (Ben je trouwens onder controle voor je bloedarmoede? Het duurt nu best lang, misschien kan je daar nog wat mee? Los van de situatie. Je verdient het om je je best mogelijke zelf te voelen)

Mee eens. Bovendien maakt het wel een verschil of je moe bent of uitgeput en moeite hebt met functioneren.

Precies dit. Onze situatie was wat minder heftig en langdurend, maar ik was gewoon niet in staat om mijn werk te kunnen doen. Mijn leidinggevende, maar ook de bedrijfsarts zijn erg meedenkend en begripvol. Ik heb vooral mezelf veel stress opgeleverd door me schuldig en zwak te voelen en geloof me dat helpt niet bij je herstel. Geef jezelf de ruimte om weer in balans te komen. Als je wacht totdat je helemaal onderuit gaat, ben je verder van huis. Veel sterkte!

Mijn nachten begonnen om 19.00 uur en zelfs met verdelen hadden we tot 8/9 uur nodig om beide genoeg slaap te kunnen pakken om te kunnen functioneren. Daarmee bedoel dat we geen gevaar op de weg waren/het lukte om elke dag te eten/douchen. Daar was fysiek en mentaal amper ruimte en tijd voor Als je het niet hebt meegemaakt is het niet voor te stellen . We zaten uren met een gillend en krijsend kind. Iedereen vond dat het erbij hoorde en dat het voor iedereen zwaar is en dat de komende jaren heus ook zwaar zouden worden en dat dit of dat echt zou helpen. Alles hebben we gehoord, alle adviezen aangehoord, sommige geprobeerd sommige nier. En dan maken ze zo'n bui mee en schrikken zich kapot. En dan pas begrijpen ze een heel klein beetje hoe het is. En dat we echt niet overdreven Niet elke baby is hetzelfde en soms is het echt oneerlijk zwaar en amper vol te houden. En dan kan ziekmelden echt nodig zijn

Nog even een aanvulling . Ja we werkten allebei, en hebben onze normale uren gemaakt. Maar achteraf was het echt beter als we een stap terug hadden gedaan. Òòk voor het werk (Nog steeds geen idee hoe we het hebben overleefd 😅)