Syndroom van tietze

Hoi, Ik heb de diagnose al als kind gehad. Mijn vader heeft het en mijn tante ook. Echter is bij mijn tante de diagnose later bijgesteld naar slokdarmspasmen en vermoed ik nu dat dat ook klopt bij mij en mijn vader. Het is verder heel vergelijkbaar. Een heftig stekende pijn bij je borstbeen en dat kan soms uren aanhouden. Het enige wat helpt is proberen te ontspannen en pijnstillers nemen en afleiding zoeken van de pijn. Maar vaak lukt dit ook heel lang niet. Sterkte, ik hoop dat het snel beter wordt 🩷

Ik heb geen pijn! Wel heel vervelende druk en een gevoel alsof m’n ribben niet goed meer zitten sinds de zwangerschap/bevalling. En moe…. Zooooo moe… Sterkte! ❤️

Yess hier ook al jaren last van! Stekende drukkende pijn, ook bij aanrakingen van mijn borstbeen. Ademen gaat ruk en vaak een gezwollen rode plek als het echt heftig is. Pijnstilling en overleven. Helaas duurt het bij mij wel een paar dagen voordat het weg is.

Ik heb dit ook, soms met periodes erger dan andere momenten. Vooral veel pijn op de borst. Ik ben cardiologisch helemaal door de molen gehaald (mijn vader is ook hartpatiënt) en met mijn hart is niks mis. Het geeft wel veel rust, wetende dat de pijnklachten niet van m’n hart af komen, als ik een periode meer last van pijn op m’n borst heb. Ik heb het al zeker twaalf jaar.

Ik heb het een paar jaar terug gehad, vermoedelijk door het opeens moeten thuis werken door corona en er nog geen mogelijkheid was om fatsoenlijke werkplekken thuis in te richten. Door mijn hypermobiliteit (had op kantoor ook een vaste werkplek voor mij afgesteld zegmaar) kreeg ik Tietze. Ik ben meer gaan bewegen (wandelen) en ben op mijn houding gaan letten en als de wiedeweerga een fatsoenlijke ergonomische werkplek in laten richten. Daarna heeft het denk ik 2 maand nog geduurd voor dat ik volledig klachten vrij was. Nu geen last meer van gehad!

Ik heb de diagnose al 16 jaar, af en aan met heftige aanvallen. Het probleem komt sinds een aantal jaar vooral uit mijn ruggengraat, dus het is echt rondom een probleem. Het allerbelangrijkste is je houding. Denk aan hoe je zit/staat/loopt/ligt maar ook hoe je je kindje draagt. Je rugspieren op een goede manier sterk maken helpt heel erg om je houding goed te hebben en de druk van de ribbenkast te halen. Mijn aanvallen zijn dan ook het heftigste na een periode van weinig sporten en ernstige kou (verzwakking + door kou een andere houding aannemen/ineen krimpen). Daarnaast is ontspanning, goed blijven bewegen en een goede buik ademhaling belangrijk. Het verschilt wel per persoon ook wat helpt, afhankelijk van wat de oorzaak van de druk is.. Bij een aanval zit ik “vast”, dus dan neem ik (sterke) pijnstillers zodat ik normaal kan bewegen, het dus weer losser kan worden en ik m’n oefeningen kan doen. Vaak gaat het dan na een paar dagen weer beter. Zo niet, weet ik in mijn geval vaak wel dat het dus m’n ruggengraat is en ik even naar de fysio moet om het goed te zetten. Het kan dus sowieso geen kwaad om met een fysio aan de gang te gaan, om te leren welke oefeningen je kan doen en je houding versterken. Sterkte en succes!

Ik heb dit ook een hele periode gehad. Zooo pijnlijk! Inmiddels al jaren geen last meer, ook niet een klein beetje. Het blijft een vaag syndroom

Ik vermoed dat het bij mij stress gerelateerd was. Ik kreeg heftige pijnaanvallen waarbij ik 0 pijn had als ik stil lag en niet bewoog

Ja herkenbaar. Bij mij kwam het echt door stress. Nu de laatste jaren gelukkig weinig last meer van gehad. Maar erg vervelend! Bij mij hielp veel rusten, warmte (douchen, bad en kruik) en Fysio voor een goede lichaamshouding. En als het echt niet anders kon dan ibruprofen of in hele heftige aanvallen diclofenac.

Ik heb het ook. Ik had eind 2019 een flinke luchtweginfectie (grap wel eens dat ik patiënt zero van Covid-19 was 🤭). Echt zowat de longen uit mijn lijf gehoest tot bloedens toe. Dat heeft bij mij uiteindelijk waarschijnlijk syndroom van Tietze veroorzaakt. Het is nu minder heftig, maar af en toe komt het nog terug. Met name bij hoesten en stress. Zoals meerdere hier zeggen is houding en (spier) ontspanning heel belangrijk. En voor zover mogelijk afleiding zoeken. Mijn vader is in 2021 overleden, vermoedelijk aan hartstilstand. Toendertijd kreeg ik er veel meer last van, maar ook doordat ik me ging focussen op dat drukkende gevoel op mijn borst.