Teleurgesteld over vriendschap

Ik snap dat je dit vervelend vindt en je door haar in de steek gelaten voelt! Maar als je jullie vriendschap nog een kans zou willen geven of het op een goede manier wil afsluiten, is mijn advies toch om wel het gesprek aan te gaan. Ook al begrijp ik uit je bericht dat dat niet is wat je wil, denk ik dat het uiteindelijk wel het beste is wat je kan doen. Als de vriendschap voor jou sowieso voorbij is, kan je het gesprek ook gebruiken om uit te leggen waarom. En eventueel dus ook uitleggen waarom je haar wel of niet uitnodigt voor de bruiloft...

Rare en vervelende situatie zeg! Ik zou toch echt het gesprek aan gaan en vragen waarom ze zo weinig laat horen en dat je gekwetst bent over het gebrek aan contact rond de geboorte van je kindje. Wie weet speelt er ook wel iets bij haar wat jij niet opmerkt ofzo? Als uit het gesprek dan blijkt dat dat niet zo is en het is inderdaad puur "verwaterd", dan zou ik ook gelijk aangeven dat je haar helaas ook niet wilt uitnodigen voor je bruiloft.

Tja, ik vraag me altijd af waarom we onszelf zo graag kwellen in dit soort situaties. Je zit er zo te lezen echt heel erg mee dat jullie bijna geen contact meer hebben, maar wilt zelf niet een stap zetten om dit te herstellen. Ik denk echt dat je voor je eigen gemoedsrust het gesprek aan moet gaan. Daar kan dan uitkomen dat het toch nog weer goed kan komen, of er komt uit dat de vriendschap klaar is. Maar dan kun je wel verder zonder telkens die olifant in de kamer zeg maar. Zo zonde van je energie! Ik heb zelf ook wel eens dit soort gesprekken gehad. Realiseer je ook dat zij misschien ook zo haar problemen had toen. Dat maakt het niet goed, maar wellicht had ze genoeg aan haar eigen sores op die momenten. Dat heb ik ook eens gehad nadat ik een miskraam had gehad en een goede vriendin van mij geopereerd was aan haar hand. Ik had gezegd dat ze kon vragen als ik iets kon doen, maar dat deed ze niet en ik was druk met mijn eigen verdriet (zij liet ook weinig van zich horen die periode trouwens). Dit hebben we later uitgepraat. Het leven is soms zo... Ik hoop in ieder geval dat je het kunt afsluiten. Met of zonder haar vriendschap.

Je kunt 2 dingen doen Loslaten en doorgaan met je leven accepteren dat het nu eenmaal zo is en ook niet meer verwachten dat er iets veranderd Of het gesprek aangaan en proberen om de vriendschap te redden. Passief agressiviteit door haar te negeren of een gesprek uit te lokken gaat je niet helpen. Zij zal mogelijk ook vinden dat jij een stap had moeten zetten. Persoonlijk vind ik het hele hints geven en vinden dat de ander iets moet doen een beetje niveautje middelbare school. Wees volwassen en praat het uit of laat het los.

Precies dit. Doe er wat aan en maak het expliciet bespreekbaar (ipv stille hints) óf laat het echt los. Geen beide keuzes zijn makkelijk, wens je wijsheid en sterkte!

Zolang jij t niet bespreekbaar maakt weet zij niet wat jij voelt. Aankaarten dus en duidelijk benoemen wat jij voelt en niet verwijtend spreken.

Klopt het dat deze vriendin geen kinderen heeft? Ik moest echt uitleggen aan mijn vrienden dat ik geen tijd/energie had om de eerste weken een vriendschap te onderhouden zoals ik dat eerst wel deed. Ook kan het lastig zijn om een de impact van een vroeggeboorte in te schatten door haar. Ik wil het hiermee niet goedpraatten, maar dit past wel bij de opmerking van haar dat het verwaterd is. Probeer met haar te gaan praatten zonder oordeel. Zo heb je de meeste kans dat ze ook haar kant duidelijk maakt, alle kou uit de lucht gehaald kan worden en de vriendschap wellicht hersteld. En begrijp me alsjeblieft niet verkeerd. Zo te lezen heb je het echt niet verkeerd aangepakt met de vriendschap. Ik bedoel alleen te zeggen dat het voor mensen zonder kinderen lastig is om in te schatten hoe het écht is.

Allereerst: wat een heftige situatie heb je meegemaakt! Ik snap heel goed wat je bedoelt. Toen ik zwanger was is onze vriendengroep ook 'uit elkaar' gevallen. Wij kregen een kind en ik merkte echt dat wij er toen ineens niet meer 'bij' hoorden. Ik vond dat toen echt heel erg, want ik wilde gewoon blijven doen wat we altijd met elkaar deden. Maar ook dat contact is er niet meer. Ik deed toen ook mn best om het contact te blijven behouden en ben het gesprek ook aan gegaan. Vervolgens is het niet gelukt en is er nog steeds geen contact meer. Ik heb gelukkig 1 vriendin (beste vriendin ook) waar ik wel heel goed contact mee heb en wat ook steeds beter is geworden. Dus de enige tip die ik voor je heb: als je wilt kan je het gesprek aan gaan met de mensen en anders zou ik het laten gaan. Je hebt nu een mooi gezin en vrienden die wel om jullie geven. Voor je eigen rust (dat had ik dan) is het beter om je er niet druk om te maken. Er blijven altijd mensen die zo zijn! 😘

Dit klopt. Stille hints zijn meestal voor niemand begrijpelijk behalve jijzelf. En anderen kunnen vaak de situatie die jij meemaakt, en de heftigheid daarvan, niet inschatten. Simpelweg omdat zij het zelf niet meemaken. Tsja het is lastig. In het leven kan je maar beter je verwachtingen van anderen loslaten. Dan word je niet teleurgesteld. Mijn ervaring is dat vriendinnen zonder kids echt geen idee hebben hoe erg leven is veranderd. En weetje, dat had ik ook niet toen ik nog geen kids had. Als je haar niet op je bruiloft wil hebben, nodig haar niet uit. Maar het klinkt alsof het je wel wat doet. Dus misschien beter om haar op de koffie te vragen en het aan te kaarten. Dan kan je ook haar kant van t verhaal horen. Mochten jullie er dan niet meer uitkomen, dan is t zo. Of misschien kan je de vriendschap aanhouden maar in "afgeslankte" vorm. Succes.

Idd wat je zegt: vriendinnen zonder kinderen weten niet hoe zwaar het is en kan zijn met kinderen. Wist ik zelf ook niet voordat ik mijn dochter had 😊

Het kan ook zijn dat ze je de ruimte wilde geven. Dat ze dacht dat je het druk genoeg had met je gezin en zich niet wilde opdringen met haar sores. En dat ze vanzelf zou merken als je er weer aan toe zou zijn om weer leuke dingen te ondernemen. Dit omdat je het etentje ook hebt afgezegd. Misschien wachtte ze wanneer jij weer met een nieuw voorstel zou komen? Of ze haalt nog weinig uit de vriendschap en vind het prima dat het verwaterd? Praat gewoon met haar. Dan hoor je het vanzelf. Het kan zijn dat het gewoon verwaterd is omdat jullie allebei druk zijn ik jullie leven.

Daarom is goede communicatie zo belangrijk. Kinderen krijgen is zwaar, maar mensen zonder kinderen hebben het ook wel eens zwaar. Dat wordt ook weleens vergeten.

Lastig. Ik vind de confrontatie aan gaan ook altijd heel lastig. Het klinkt alsof het je echt nog raakt en je het graag weer goed wilt hebben. Je vertelde dat die vriendin in de liefde weinig geluk heeft gekend. Misschien vind ze t wel heel lastig dat jij wel een gezin hebt en is ze n soort van jaloers geraakt en heeft daarom afstand genomen. Dat kan heel goed. Maar zolang je niet t gesprek aan gaat, blijft t maar door kabbelen. En vind zij t blijkbaar ook prima. Maar misschien durft zij ook niet de eerste stap te zetten. En je scheef nog wel iets van je bent in een bubbel gaan leven na die tijd.. misschien voelde zij zich ook wel inde steek gelaten? Ik weet niet hoe t is gegaan natuurlijk maar dat kan. Ik zou haar eerst op gesprek vragen voordat je haar uitnodigt op je bruiloft. Anders wordt het wel heel ongemakkelijk op jouw mooiste dag van je leven. Succes!

Ik zou het gesprek met haar aangaan als de situatie je dwars zit :) ook al vind je dat het vanuit haar moet komen. Je weet ook niet hoe zij alles heeft ervaren. Dus kom op, even doorbijten en praten. Kan je daarna altijd nog beslissen wat je met de vriendschap wil.

Zij heeft het heel vaak zwaar gehad en toen was ik er altijd. Ik ben haar nooit vergeten. Ik heb het (thank god) bijna nooit zwaar gehad, maar die 3 maanden wel. Ze heeft geen 1x gevraagd: hoe gaat het met je?

Ik begrijp niet zo goed wat je eigenlijk wilt horen. Je lijkt voor jezelf al te hebben besloten dat je haar een slechte vriendin vindt omdat ze niet vanuit haar kant spontaan contact heeft opgenomen in een periode waarin jij je hebt afgesloten, voordat je haar daarover hebt gehoord. Misschien dat zij ook wel iets privé had spelen wat heftig was, misschien dacht zij dat jij liever met rust gelaten wilde worden, of misschien is ze klaar met jullie vriendschap. Wie weet. Maar als je het niet vraagt en je dan zit op te vreten dat ze niet spontaan haar excuses komt aanbieden doe je het jezelf ook een beetje aan - sorry dat ik het zo bot zeg, maar het zit je duidelijk dwars. Dan is het toch echt handig om er gewoon over te beginnen. Hoe het dan ook zit, dan kun je dan je conclusies trekken en er verder op handelen. Zolang je alleen zit te speculeren omdat je het niet weet en allerlei aannames doet blijf je jezelf dwars zitten. Het klinkt ook een beetje als een verwijt dat jij vindt dat je een super goede vriendin voor haar was en dat zij dat nu moet 'terug doen'. En dat je teleurgesteld bent dat ze niet hetzelfde met jou omgaat als jij met haar in die tijd. Tsja, niet iedereen is zo of vind dat prettig. Daar kun je je aan storen . Je kunt ook je schouders ophalen want je gezin staat toch op 1, voor dit soort vriendinnen, en dan kun je je bedenken of je vindt dat je nu nog wat hebt aan de vriendschap zoals die op dit moment is. Is het antwoord nee, houdt er dan gewoon mee op. Dan kost het je alleen maar energie. Vind je het toch jammer en ga je liever op de oude voet verder, zoek dan contact en probeer het uit te praten. Maar op je handen zitten en hopen dat iemand zich spontaan gaat gedragen zoals jij dat wenst lijkt me de minst realistisch oplossing.

Ja, maar heb je wel contact gezocht met haar? Haar op de hoogte gehouden? Misschien zitten jullie op elkaar te wachten? Zolang je niet met haar praat, kom je er nooit achter waarom ze geen contact heeft gezocht

Bedankt voor je reactie. Het laatste waar ik op zit te wachten zijn haat reacties. Dat helpt mij echt niet namelijk. Dank voor alle lieve reacties :) Topic mag gesloten worden.

Ik lees geen haatreacties hoor. Als je teleurgesteld bent moet je dat uitspreken. Niemand kan aanvoelen wat de ander denkt/voelt. Ga gewoon het gesprek aan met wat je dwars zit. Praat het uit of zet er een punt achter, want dit soort stille oorlogen maakt het contact sowieso niet beter.

Gesloten op verzoek van ts