Tips gezocht frustratie (misschien adhd)

Nou kan mij heel goed voorstellen dat je error krijgt van zulke uitspraken. Die uitspraken zijn alles behalve motiverend/ondersteunend. En met een baby erbij, net weer gestart met werken EN een lopend medisch onderzoek, is het niet zo gek dat je vastloopt. Wat je eventueel zou kunnen doen: Hulp accepteren. Een huishoudelijke hulp kan veel verlichting brengen, als je de controle los kan laten. Verder, misschien kinderachtig, maar waarom maken jullie geen overzicht wie wat doet? Dat kan wellicht meer rust geven en orde in je hoofd. Dus: Hij gooit vuilnis weg. Jij leegt de vaatwasser, etc.

Wat knap dat je hiermee aan de slag wil gaan! Wat lukt nu niet qua opruimen? Alles in huis? Heb je al een soort schema met wat jullie wanneer opruimen? Een vast moment op de dag dat je sowieso alles even teruglegt op de plek van bestemming? Almes wat jullie gebruiken direct na gebruik terugleggen op zn plek? Ik kan uit je verhaal niet direct halen waar je het meest op vastloopt

Ik denk dat hier hier bij beide partijen gaat om je gehoord en erkend voelen. Zoals ik het lees, heeft jouw partner ook behoefte aan bevestiging en erkenning over zijn bijdrage. En jij ook. Maar dit leidt nu tot verwijten. Relatietherapie kan helpen!

Wat goed dat je hiermee aan de slag bent gegaan en wilt gaan. Ik heb zelf adhd (bij mij was het al op mijn 7e ofzo vastgesteld, ben nu 30, dus ik heb wel iets van een voorsprong), maar het is niet altijd makkelijk. Het is goed om je te beseffen dat de hersenen van iemand met adhd/add anders werken dan die van anderen die dit niet hebben. De verwerking is anders en er wordt anders omgegaan met prikkels. Dit maakt dat je vastloopt. Voor anderen is dit soms heel moeilijk te begrijpen. Je beschrijft dat je het voorheen beter kon hebben als je partner uitspraken deed, ben niet te streng voor je. Buiten dat jouw partner niet veranderd is en de manier van omgang met elkaar nog hetzelfde is, ben jij wel heel erg veranderd. Je zit bomvol hormonen van jullie kindje en het is wetenschappelijk bewezen dat een zwangerschap je hersenen veranderd, welke ook nog eens al anders werkte. Communicatie is in zo'n geval key. Ben eerlijk naar elkaar. Geef bij hem aan wat zijn uitspraken met je doet, maar heef hem ook handvatten wat dan wel te doen. Voor mij werkt het om grote taken, zoals het huishouden, in kleinere taken op te splitsen. Ik doe elke dag wat kleins, zodat het overzichtelijk blijft en ik er ook niet te lang mee bezig ben. Besef je wel heel goed, dat een diagnose voor adhd niet de oplossing is. Het vergt nog steeds veel tijd, proberen , werk en zelfkennis/zelfacceptatie om te ervaren wat voor jou werkt. Ik heb veel gehad aan het boek van Dai Carter en gesprekken met een psycholoog. Mocht je behoefte hebben om te sparren oid, mag je me altijd een berichtje sturen. Het is niet nodig om het wiel opnieuw uit te vinden toch?

Hey! Mijn dochter is twee jaar geleden geboren en ook ik heb een vergelijkbare periode doorgemaakt. Uiteindelijk is er bij mij inderdaad officieel ADHD vastgesteld. Dat geeft iets rust en mijn partner heeft daardoor begrip en helpt mij met m’n chaotische hoofd. Wat ik op een training heb geleerd is dat je moet beginnen met 1 kleine taak die je onder controle wil krijgen en ook die weer opdelen in kleine stapjes in je proces. Voorbeeld: ik wil elke week de basisschoonmaak gedaan hebben. Wat heb je daarvoor nodig? - wat valt er onder die basisschoonmaak (toilet, wastafel, keukenblad, tafel, stofzuigen en dweilen bijv). - planning per dag - schoonmaakspullen - tijd Je kan vervolgens beginnen met elke maandag stofzuig ik het het hele huis. Houd je dat een maand vol? Dan pak je er nog iets bij. Op dinsdag doe je het toilet en de wastafel. En breid het zo je vaste planning uit. Lukt het niet? Breng dan in kaart waarom het niet lukt. Is de stap misschien te groot, krijg je geen ruimte/tijd van je partner, is de maandag misschien tot geen goede dag en lukt het je op vrijdagen wel etc. Wees lief voor jezelf. Een eerste kindje is pittig omdat je je hele leven opnieuw moet uitzoeken en indelen. Daar lopen veel mensen/vrouwen tegenaan. Veel adhd’ers worden trouwens als lui gezien, maar dat is zwaar onterecht. Je hoofd draait waarschijnlijk overuren en je hebt hulp en structuur nodig. Ik kan alleen maar zeggen: laat je eens onderzoeken 😊 En daarnaast: irriteert je partner zich aan de rommel? Dan gaat hij lekker zelf aan de slag na werktijd. Jij vindt het waarschijnlijk minder belangrijk dat het huis spik en span is dan jouw partner. Ook dat is oké. Zolang de basisdingen onder controle zijn, moet jou partner maar de extra taken opppakken omdat hij graag wil dat dat gedaan wordt. Veel lief voor jezelf!! Je bent niet lui en je doet het goed! 😘

Mocht je het trouwens fijn vinden, dan wil ik mijn schoonmaakschema wel opschrijven voor je en hoe ik dat met mijn partner oppak

Hebben jullie al een weekplanner waarin je de taken verdeeld en ieder zich daar voor zichzelf aan kan houden. Ook gezinstijd staat daarop en is zeer voorspelbaar voor iedereen. Als moeder is het soms aanpoten en moet je overal over nadenken, maar je mag mild zijn voor jezelf. Je partner heeft zijn issues die jij niet hoeft te dragen. Hij het jouwe niet

Ik worstel op het moment ook heel erg met de boel bijhouden, en dit zijn echt superfijne tips waar ik iets nee kan, dankjewel! Ik ben ook wel heel benieuwd naar dat schoonmaakschema 😁

Oooh jullie zitten even niet in een lekkere flow samen! Wat vervelend! Het krijgen van een baby en een nieuwe balans samen vinden is lastig, zeker als er iets van adhd op de achtergrond meespeelt. Super goed dat je doorverwezen bent, een traject met evt medicatie en een cursus kan echt enorm helpen, weet ik uit ervaring. Hier nu sinds een halfjaar de diagnose, medicatie gebruikt en cursus gedaan. De tips hierboven zijn al super goed! Je man klinkt erg moe en gefrustreerd. Kunnen jullie samen een verdeling van het huishouden maken? En verder is schoonmaak hulp echt een goed idee. Tijdelijk kan ook hè, als het straks beter gaat, kunnen jullie het gewoon weer zelf doen. Probeer daarnaast routines op te bouwen, elke dag zelfde tijd opstaan, zelfde aankleed ritueel etc. Hoe meer routine, hoe minder je hoofd hoeft na te denken! Mocht jij of je man meer willen weten of adhd: er staan super fijne podcasts op spotify. Kan je ondertussen iets anders doen 🤭

Oh meid, dit is mijn verhaal zo ongeveer. Blijft een dagelijkse strijd. Ik leg mijn hoofd altijd op de volgende manier uit; Je hebt een Excel bestand met heel veel tabbladen. Tabblad werk, huishouden, vrienden, gezin etc. Op al die tabbladen staan taken die gedaan moeten worden en die worden steeds maar langer. Tabblad werk en kind vind jij belangrijk dus die kan je aardig afwerken en bijhouden. Maar ondertussen lopen die andere tabbladen vol, totdat je hoofd te vol wordt, oververhit raakt en je dus een error krijg. Dan lukt er niks meer. Als ik zover bent dat het niet meer lukt loop ik weg naar boven. Ga ik een half uur/uurtje plat boven op bed liggen met helemaal niks. Soms val ik even in slaap, maar meestal niet eens. Ja, ik laat dan de boel de boel en mn man zoekt het beneden maar uit. Daarna heb ik weer een beetje energie om verder te gaan. Je schaamte is voor mij ook heel herkenbaar 😉 maar ik benoem het ook wel gewoon; ik wil het zo graag goed doen, maar ik baal ervan dat andere het wel kunnen maar mij dit kleine beetje niet eens lukt.

Wat voor cursus heb jij gevolgt als ik vragen mag ? 😊

En ik ben ook benieuwd naar je schoonmaakschema!

Maar hoezo moet hij al begrip tonen voor adhd als dat nog niet is geconstateerd ? Verder klinken zijn opmerkingen gewoon als die van een rotzak, en zou iemand zonder adhd ook boos worden.. Ik heb adhd. Wij hebben een schoonmaakhulp. Je moet inderdaad opruimen dus de dag voor ze komt ben ik als een gek aan het opruimen. Als ze geweest is ga ik al weer vol goede moet om het bij de te houden. Maar dat lukt niet. (Schoonhouden wel, rommel opgeruimd houden niet) . Eerlijk gezegd vind ik alles wat je benoemd noet klink als adhd maar meer als een vrouw die veel ballen hoog te houden heeft met een rotzak van een vent die alleen maar loopt te klagen

Dit is een klein stukje van een groter geheel, dus die conclusies kun jij niet trekken. De huisarts stuurt me niet zomaar door, er is veel meer dan alleen dit en dat speelt eigenlijk ook al heel mijn leven. Hij is absoluut geen rotzak, maar weet zich geen raad met mij. Net zo min als ik nu met mijzelf. Wie weet is het inderdaad geen adhd, maar er is iets met me en daar zoek ik hulp voor. Op dit soort reacties zat ik dus niet te wachten 😊

Bedankt voor de reacties! Geeft me weer moed. Structuur is inderdaad wat er moet komen en ik ga (ongeacht geen of wel adhd) praten en kijken hoe ik met mezelf om kan gaan. Want als ik het al niet meer weet, dan kan ik dat ook niet van mijn partner verwachten

Topic gesloten op verzoek van TS