Trauma of toch iets anders?

Ik zou inderdaad naar de huisarts stappen zodat hij/zij je eventueel kan doorverwijzen. Je fysieke reactie op het huilen klinkt wel alsof het een trigger is door een opgebouwd trauma.

Doen! Ik herken wat je zegt en ondanks dat ik maar 1 kindje heb, verstijf ik bij het huilen van andermans baby's. Er over praten met iemand heeft mij geholpen. Toevallig zocht ik voor iets anders hulp en kwam ik in aanraking met een psycholoog die ook een huilbaby heeft gehad. Zoveel herkenning en begrip. Je stelt je echt niet aan 😘

Je kunt naar de huisarts, die kan je meteen doorverwijzen of je kunt laagdrempelig een aantal gesprekken doen bij de POH-GGZ van de huisarts. Die is ook psycholoog en kan kortdurend ondersteunen en weet vaak ook goed waar je terecht kunt als er meer nodig is. Succes! En schaam je niet, sommige ervaringen gaan echt ‘vastzitten’ in je lijf en het is niet gek dat je daar opnieuw op reageert door nieuwe situaties die lijken die oude (het huilen van nu triggert de machteloosheid die je voelde tijdens dat eerdere huilen. Sterkte! ❤️

Een vriendin van mij had dit ook. Haar heeft emdr supergoed geholpen. En is er al meegekeken naar de oorzaak van het huilen? Kunnen er allergieën of andere lichamelijke problemen spelen?

Ja, we hebben andere voeding en nog wat andere dingen geprobeerd wat ook wel voor iets van verbetering heeft gezorgd. Ook al bij de osteopaat een aantal keer geweest.