Tweede kind intensiever dan verwacht.

In oktober ben ik bevallen van mijn tweede zoon. Hij is kerngezond, relatief rustig en best een goede slaper. Tot zover verloopt alles voorspoedig. Het valt me echter ontzettend zwaar. De oudste is 4 jaar en 3 maanden, en gaat naar de basisschool. Hij is altijd al een temperamentvol kind geweest, zoekt de grenzen op en luistert slecht. Zelfstandig spelen vindt hij lastig. We moeten hem bezighouden. Hij vraagt vaak om de tv of Storio. Ik wil echter dat hij ook met zijn speelgoed speelt. De geboorte van zijn broer heeft voor hem veel veranderd en ik merk dat hij hierdoor nog meer aandacht vergt. Tegelijkertijd is mijn partner relatief snel overbelast, en kamp ik naar alle waarschijnlijkheid met een postnatale depressie. Ik zie het regelmatig niet meer zitten en vraag me af waar we aan begonnen zijn, ondanks dat ik ontzettend veel van mijn zoons houd. Ik had een goed ritme en balans gevonden, en de oudste sliep eindelijk door. Ik ben erg moe en heb voorlopig geen tijd om bij te komen. Het voelt echt als overleven. Ik hoop dat het beter wordt, maar heb hier niet altijd vertrouwen in. Daarnaast weet ik niet hoe het te combineren met mijn werk over 3 maanden. Zijn er meerdere ouders hier die het zo ervaren hebben, en hoe gaat het nu?