Twijfel baby houden of abortus

Denk dat de tekst bij je echo’s genoeg zeggen. Ik denk dat je ook eens moet kijken naar alleen de zwangerschap en alle negatieve dingen eromheen even weg moet laten. Wat zou je dan doen?

Wat een heftig verhaal! 🫂 Ik heb een tijdje bij een psycholoog gelopen en hij begeleidde veel vrouwen vanwege abortustrauma. Hij gaf aan dat veel vrouwen waarbij vooral de man geen kind wilde, veel spijt hadden van hun keuze. Uiteraard is het jouw keuze en ben jij helemaal vrij om een abortus te plegen, maar als jij eigenlijk een traject in wilde gaan voor IUI, betekent het dat in ieder geval jouw wens om moeder te worden heel groot is. Stel je gaat het alleen doen, dan gaat het niet makkelijk worden. Een baby opvoeden met 2 mensen is lastig, laat staan alleen. Maar, het is niet onmogelijk en in sommige gevallen zelfs een opluchting om het wel alleen te doen. Er bestaan hulpinstanties zoals een wijkteam (heel laagdrempelig), maar ook het cb is er om mee te denken. Stel dat je (ex)partner geen erkenning/gezag krijgt, krijg je ook meer kindgebondenbudget en kinderopvangtoeslag (mits je niet meer verdient dan 140000, maar ik ga voor het gemak vanuit dat dit niet zo is). Dit zijn vooral praktische dingen. Als ik jouw dagboekfragment lees die Narcis23 geplaatst heeft, lees ik iemand die al heel trots, blij en liefdevol spreekt over de zwangerschap. Wil je je dat echt laten afnemen door iemand die na een weekje Bali ineens bedacht heeft dat zijn leven anders zou moeten zijn? Nogmaals: het is 100% jouw keus. Ik hoop dat je ook steun kunt halen uit familie/vrienden en eventueel de huisarts, welke keuze je ook maakt. 🌹

Zwangerschap zeker door laten gaan. Je houdt heeeel anders van je baby dan van je man. Ik ben gelukkig getrouwd maar toch.. mijn baby is mijn nummer 1. Ik wist niet dat er zo’n liefde bestond! Ik moet echt mijn best doen om mijn man ook genoeg aandacht te geven haha. Voor je man zou het net zo kunnen werken, dat als de baby er is hij er wel voor wil gaan. Zo niet.. dan kun je het alleen. Je hebt nooit een garantie of je wel bij elkaar blijft. Daarnaast zeg je dat je de gedachten van hem met een ander niet goed zou aankunnen..wie weet ontmoet jij wel iemand veel leuker! Succes!

Niemand kan deze keuze maken voor jou. Ik vind het interessant dat je je bericht eindigt met de zin ‘ik zou het erg moeilijk vinden als ik hem met een ander zie.’ Waarom ben je hiermee geëindigd? Ik lees hierin dat je veel van hem houdt en dat jaloezie of onzekerheid misschien ook meewegen. Je mag alles laten meewegen wat je wil laten meewegen bij het maken van zo’n diep persoonlijke keuze. Maar wees dus bewust wat er voor jou allemaal meespeelt, zodat je later, wanneer je bijvoorbeeld dingen in jezelf hebt opgelost, niet met spijt hoeft terug te kijken. En anders hoop ik dat je jezelf de compassie kunt geven dat je hebt gedaan wat je kon met wat je had en wist. Heel veel succes en sterkte

Je wilde toch graag een kindje? Daarom zouden jullie een traject gaan starten. Je bent alsnog spontaan zwanger geraakt, hoe mooi is dat! Maar ga er dan ook voor, je wilde dit toch. Dat de relatie misschien geen stand houd is vervelend maar je bent nu zwanger, ik begrijp niet dat je überhaupt een abortus overweegt.

Persoonlijk zou ik de zwangerschap niet afbreken en er gewoon voor gaan. Alleen of samen met hem, doet er niet toe. Ik geloof dat alle pijn, verdriet en moeilijkheden maar tijdelijk zijn en je achteraf zeer dankbaar gaat zijn voor je kindje. Geloof me alles komt goed en je gaat zo blij zijn eens je jouw kindje in je armen hebt.

Vind dit erg grof. Ze wilde graag een kindje samen met haar partner. Niet iedereen wil bewust het single ouderschap aangaan. Natuurlijk kan iedere relatie knappen, maar het is echt wel heel anders als de kinderen al geboren zijn. Ik vind de opmerking je wilde toch een kind heel erg kort door de bocht. Toen ik zwanger werd voelde een kindje samen als de juiste stap voor ons, maar dat betekend niet dat ik single ook een kindje had gewild. Ik zou eerlijk gezegd niet weten wat ik in de situatie van TS had gedaan. Ik vind dat iedere keuze van TS hierin ook oke is, zolang ze er zelf maar achter staat.

In beginsel ben ik al geen voorstander van abortus, maar in veel gevallen begrijp ik de keuze wel om abortus te ondergaan. Je omstandigheden maken de timing "ineens" onhandig, omdat je man niet meer lijkt te willen. Gezien je wens en dat je wou gaan starten met IUI voor een kindje en hoe liefdevol praat over het kindje in je buik, zou ik geen abortus plegen. Ik denk dat je spijt zal krijgen. Succes met het maken van de keuze.

1 kind alleen opvoeden is over het algemeen prima te doen. Zeker als je een netwerk en voldoende financiële middelen hebt. Ze blijft niet achter met 6 kinderen ofzo.

Het lijkt een beetje vloeken in de kerk hier maar ik zou ook snappen als je een abortus laat doen. Ik ben gek op mijn kinderen en heel blij dat ik ze heb, vind het het leukste dat er is. Maar wel in de wetenschap dat ik het met mijn partner doe. Obv je bericht lijkt je (ex)? Partner heel anders dan hij in eerste instantie leek volgens mij en dat is heftig. Ik weet niet hoe jullie dachten over het ouderschap maar als je het 50/50 wilde verdelen en de helft valt weg lijkt mij dat ook moeilijk. Ik zou het ook lastig vinden als mijn klankbord wegvalt. Wat niet zou betekenen dat ik voor abortus zou kiezen maar ik snap dat je het overweegt. Ik zou zelf ook meer willen weten over wat er in hem om is gegaan, welke inzichten hij dan heeft, wat dat masker dan is etc. En ik zou ook flink pissig zijn dat hij van jou vraagt om te veranderen terwijl bij ineens van koers veranderd en koudwatervrees krijgt nu het echt spannend wordt. Ik denk dat het misschien fijn is een onbe oordeelde gesprekspartner te hebben die hier niet emotioneel inzit. Wie weet is de pohggz iets. Ik vind het heel verdrietig voor je dat er nu gelukt is wat je altijd wilde, maar dat d e omstandigheden zo zijn veranderd dat je twijfelt of je het nog wel wilt. Heel veel sterkte met je keuze!

Het is ook jouw kindje, waar je anderhalf jaar op gehoopt hebt, en misschien nog wel langer.

Los van je abortus; die heeft 100% een ander ontmoet. 🚩🚩

Dit kan je echt niet zo zeggen! Lekker aan het stoken meid.... Ik neem het niet voor hem op, vind het ook zeker raar dat TS moet veranderen terwijl hij nieuwe inzichten heeft gekregen. Maar er kunnen duizend andere dingen zijn die in z'n kop omgaan, niet alleen een ander 🤔

Het klinkt eerder als een midlifecrisis. Denk niet dat TS er iets aan heeft om hier over te speculeren. Maar een vent die op ontdekkingsreis gaat terwijl je pril zwanger bent na 1,5 jaar proberen ben je beter kwijt dan rijk. Zo voelt het nu waarschijnlijk nog niet omdat het nog zoveel zeer doet omdat je van hem houdt. Ik denk dat ook al bedenkt hij zich het altijd tussen jullie in zal blijven staan dat hij je op je meest kwetsbare moment in de steek heeft gelaten om op reis te gaan. Wat ik niet uit je verhaal kan opmaken is wat hij eigenlijk wil? Wil hij ongeacht of jullie samen blijven wel gewoon voor het kindje zorgen of is hij er ook op teruggekomen of hij kinderen wil of niet?

Want jij kan spreken voor alle alleenstaande moeders met 1 kind? Bijzondere reactie. Er speelt heus wel meer mee dan een netwerk en financiën. Ze blijft niet over met 6 kinderen nee, wel met een grote mentale klap en een toekomst die nu ineens heel onzeker lijkt

Kun jij vinden, ieder z’n mening. Maar zwanger willen worden, zwanger zijn en dan roepen het komt nu niet uit vind ik grof en kort door de bocht.

Ik vind het erg kort door de bocht dat je spreekt van niet uit komen, haar hele toekomst is op de schop gegooid. Van gelukkig samen een gezin stichten naar keihard aan de kant gezet worden en er alleen voor staan. Je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar ik vind dat je er erg lichtzinnig over doet. Begrijp eerlijk gezegd ook niet zo goed waarom. Het heeft geen invloed op jouw leven. Het belangrijkste is dat ts met een beslissing kan komen waar zij mee kan leven.

Geen enkel topic op het forum heeft invloed om mijn leven. Moet dat dan om te mogen reageren? Bij het openen van een topic krijg je verschillende meningen, daar is een forum voor. Kan haar helpen, of niet. Ze kan eruit vissen waar ze wat aan heeft en links laten liggen wat niet bevalt. Verder hoop ik dat ze een weloverwogen besluit neemt waar ze 100% achter staat en in dat geval is iedere beslissing die ze neemt de juiste.

Lieve TS, wat een ontzettende nare situatie! Wat er ook allemaal gezegd wordt hier aan adviezen, niemand, maar dan ook helemaal niemand anders kan voor jou bepalen wat het beste is. Welke keuze je ook maakt, ik hoop voor jou dat je uiteindelijk voor jou zelf de juiste hebt gemaakt. Heel veel sterkte hoor!

Nee maar wie zegt dat alleen opvoeden het (enige) probleem is. Misschien is het juist dat het kond óók een vader heeft en je gedeelde voogdij/co ouderschapsverlof krijgt waarbij je kind 50%van tijd ook bij pappa is. Zoals ts al aangeeft zit ze dan voor rest van haar leven aan hem vast. Je kan niet zomaar verhuizen,.ziet je kind (mogelijk) 50% van tijd niet, altijd plannen met vakantjes/verjaardagen met ex. Toekomstige nieuwe partners,die ook rol gaan spelen. Kan altijd gebeuren bij scheiding. Maar of ik hiervoor bewust zou kiezen als dit met 10 wk zwangerschap al speelt? Dst is maar de vraag. En voor de ts een echte vraag die zij alleen moet beantwoorden.