Uit elkaar of niet?

Het feit is dat hij liegt. Je weet nu een aantal zaken waarover hij liegt of heeft gelogen. Wat wil je met dit feit; kan je het aanvaarden dat deze man soms liegt? Denk je dat het realistisch is dat hij ooit zal stoppen met liegen? En zou je dat dan geloven?

En wat wil je met al deze nieuwe waarheden wat zegt dat iver hem, zijn relatie met zijn ex, en wat zegt dat over het heden en de toekomst?

Ik weet het echt niet.. of ik durf het niet te weten... wat me zo laat twijfelen is onze dochter, ik wou zo graag dat haar papa en mama samen bleven. Dat ik haar elke avond slaap lekker kan wensen. Het idee dat ik haar niet iedere dag kan zien breekt mijn hart en dan denk ik bij mezelf: nou en als hij over z’n ex liegt, zolang hij maar trouw is... maar tegelijk denk ik dan van ja: het maakt me wel uit. Ik wil me niet moeten afvragen of hij de waarheid spreekt en al helemaal niet of hij ergens nog een kind heeft rondlopen... of het idee dat hij liegt omdat hij nog niet over haar heen is, na al die jaren... dat breekt me echt. Het is kiezen tussen twee kwaden. Ik heb het gevoel alsof ik mezelf belangrijker vind dan mijn dochter als ik hierom uit elkaar zou gaan...

Overigens blijft hij zelf dus zeggen dat hij nooit bewust heeft gelogen maar dat de details vaag zijn. Hier geloof ik echter geen bal van want zoals eerder geschreven: bij een bevalling wel of niet zijn is geen detail. Of gaat hij soms ook vergeten dat hij bij de bevalling van onze dochter was?

Je moet voor jezelf een keus gaan maken. Zolang je elke keer terug blijft kijken naar eerder, heb je alleen jezelf ermee. Moet je alles willen weten? Wordt je daar gelukkiger van? Of sluit je het boek van het verleden en kijk je vooruit. Het is lastig, snap ik echt. Maar dit beïnvloed elke stap die hij zet. Door te denken spreekt hij de waarheid. Je zou voor jezelf een grens kunnen trekken. Prima wat in het verleden gebeurd is, laten we daar. Maar merk ik dat je liegt over nu, dan ben ik weg. Geef hem wel de kans om te zeggen of er nog iets speelt maar laat het dan los. Je kan het verleden niet meer veranderen. Ik heb er zelf ook lang aan gedaan, maar brak me echt op.

Als dat kindje wel hem is zou het fijn zijn dat tie het eerlijk zegt. Dan weet zn dochter ook of ze nog een broertje/ zusje heeft.

Hier dacht ik ook aan inderdaad, maar toch vind ik dit heel lastig... wat er gebeurd is boeit me niet, maar het stukje dat me breekt is dat hij tijdens onze relatie al heel vaak erover gelogen heeft. Daardoor wil ik het juist weten, ik ben zo bang dat hij over nog meer dingen heeft gelogen...

Zeker waar! Plus vind ik dat ik het verdien te weten dat hij nog een kind ergens heeft. Hij zou het ook willen weten als ik ooit een kind had laten adopteren... hij zegt dat het qua aantal weken niet kan dat hij de vader is, maar dat gaat om een weekend. Ze was namelijk een weekend met een andere man (geen idee of ze vreemdging of ze tijdelijk uit elkaar waren ofzo). Je kan de datum niet zo precies weten dat je door een weekend verschil in ‘sekstiming’ weet dat het niet van jou is. Hij zegt nooit een test te hebben gedaan, dat zij destijds zei dat het van die andere man is en dat als het wel zijn kind zou zijn, hij dat nu niet meer zou willen weten...

Oke.... ook niet te begrijpen.... Lastig hoor. Dit is echt eem gevoels kwestie voor jezelf. Vanuit hem merk ik weinig begrip en empathie. Wil je in een relatie blijven en accepteren dat over bepaalde dingen niet eerlijk is en loslaten? Of het andere... Echt een keuze.

Zou hij open staan voor een gesprek met een onafhankelijke derde? Een relatietherapeut misschien? Dan kunnen jullie samen ontdekken wat hij nodig heeft om volledig eerlijk te kunnen zijn en wat jij nodig hebt om hem te gaan vertrouwen. Voor mij persoonlijk zouden dit wel moeilijke leugens zijn om overheen te stappen, zeker omdat jij een zware persoonlijke keuze hebt gemaakt die hierop gebaseerd was. Mocht je tot de conclusie komen dat jij je relatie niet kunt/wilt voortzetten, is dat echt niet egoïstisch richting je kleintje. Die keuze mag je, net als alle andere opties, maken. Sterkte!! 🍀

Ik weet het niet of ik dat wil... eerlijk is eerlijk, als we geen kind hadden was ik al weg bij de tweede keer dat ik erachter kwam dat hij over haar loog. Maar mijn dochter moeten missen... ik weet niet of ik dat aankan.

Wat jammer dat je dit doormaakt. Ik begrijp écht niet waarom hij niet gewoon de waarheid zegt. En niet willen weten of het al dan niet zijn kind is?? Hij komt over als een ijskoude man en toont geen empathie voor jou. Ik denk dat ik het in jouw geval niet zou kunnen laten om op de ex af te stappen en aan haar het verhaal te vragen. Ja, het is in het verleden gebeurd, maar het heeft wel invloed op je relatie nu. Vertrouwen is toch het belangrijkste in een relatie, en als dat er niet (meer) is, tja... Ik heb de indruk dat hij het van jouw kant ook niet serieus neemt, alsof hij niet door heeft hoe hoog het bij jou zit. Ik ben ook dol op mijn schoonmoeder (ze kiest ook altijd mijn kant 😅) dus ik zou die wel inschakelen als dat jouw relatie kan redden.

Dankjewel! Ik heb de laatste keer al een relatietherapeut voorgesteld, dit wou hij echt niet...

Hoi, Weet je, dit zijn altijd super moeilijke keuzes, en al zegt 100 man hier ga bij hem weg, en jij hebt nog zoveel sterke gevoelens dan doe je dat niet.. ( spreek uit ervaring )! Liefde maakt blind zeggen ze toch? Heel lastig deze situatie een vroegere vriendin zei altijd 'karakter verander je niet' .. ik persoonlijk zou je het advies willen geven; maak een keus, keus om verder te gaan zonder hem, en 'vind ik' een mooiere toekomst te hebben, de ware kom je vast wel eens tegen.. of, bij hem te blijven en dan ook zelf alles los te laten.. niet meer vragen naar zijn verleden en niet meer twijfelen of hij liegt... want geloof me.. dan krijg je het zwaar, en je leeft maar 1 keer! Geniet van je leven, en maak de juiste keuzes! Jij weet heus wel wat het beste is, en je verstand is altijd slimmer, dan je gevoel... ik bedoel dit allemaal positief! Omdat ik je zoveel beter gun! Liefs van mij! Veel succes& sterkte met je keuzes! X

Hij lijkt zich niet zo goed in jou te kunnen inleven en dus op dit gebied ook weinig moeite te willen doen. Jij kent hem goed, dus je weet misschien ook wel waarom hem dat niet lukt. Vind je voor jezelf de antwoorden of het proces belangrijk? Voor antwoorden kun je inderdaad bij zijn moeder of, zoals hieronder gezegd, zijn ex terecht. Maar helpt jullie dat dichter bij elkaar? En voel jij je dan voldoende gesteund en geliefd als partner..

Ook niet als het alternatief is dat jullie uit elkaar gaan? Ik denk dat jullie er achter moeten komen waar dit liegen vandaan komt. Is hij bang dat de waarheid jou teveel pijn doet? Of speelt er wat anders? Hij richt er in ieder geval veel schade mee aan. Een therapeut kan daarbij helpen. Want het siert je dat je voor je dochter wil proberen om er nog wat van te maken. Maar je mag ook voor jezelf opkomen en eisen dat hij dit gedrag (met jou) gaat onderzoeken zodat het niet meer voorkomt.

Wat wil je je dochter meegeven? Welk voorbeeld ga jij aan haar laten zien als je in de relatie blijft. Want dat voorbeeld zal ze gaan gebruiken voor haar relaties. (Generationele overdracht) Wat zou je willen dat je dochter zegt over jullie relatie als ze 15 jaar is? Hoe wil haar vader hoe zijn dochter hem ziet?

Als ik dit zo lees dan kun je er beter mee stoppen. Waarschijnlijk is dat kindje gewoon van hem en zal hij altijd blijven liegen

Topic opener verwijderd ? Ik heb best veel gelezen van babybean en mijn advies : zoek hulp... Je kan een keuze die je partner kennelijk meer dan 10 jaar geleden gemaakt heeft voor hij kinderen had niet vergelijken met de situatie dat jij 2 maanden relatie met hem had en "per ongeluk" zwanger bent geworden. Hij had toen al je 2 stiefkinderen immers .. alles bij elkaar opgeteld heeft hij volgens jou 4 kinderen van 4 moeders en jij 2 keer abortus. Meid ga zelf een goede therapeut zoeken en ga je eigenwaarde eerst eens op orde krijgen. Daarna bedenken of je echt wel verder wilt met deze man ... Bezoekrecht en zelfs co-ouderschsp is niet ramp van het leven .

Waarom zou je je dochter moeten missen?