Uitgeven maandelijks

Sparen jullie ieder voor zich of is die 1500,- (gedeeltelijk) gezamenlijk?

Nee, dat vind ik niet. Waarom zou je 'recht' hebben meer te sparen? Waarvoor moet je überhaupt voor jezelf sparen als je nauwelijks geld uitgeeft? De buffer snap ik, maar 6k per jaar wegzetten om er als Smaug op te gaan zitten, vind ik niet logisch. Anderzijds: zou jij je niet opgelaten voelen als jij alles kunt doen wat je wilt doen en je partner niet omdat hij een dure hobby als paardrijden heeft? Zeg je dan: jammer voor je, doe je paard maar weg, dan kun je ook een keer een biertje doen.

Optie 3; we vinden het beide prettig om ons eigen salaris zelf te ontvangen, en storten hetzelfde bedrag naar de gez rek. We verdienen vrijwel hetzelfde, werken beide 32u+4u ouderschapsverlof, en doen huishouden + zorg 50/50. Zijn getrouwd onder beperkte huwelijkse voorwaarden. Ik geef mezelf €250 pmnd zakgeld, de rest spaar ik (beleggen, extra aflossing). Soms geef ik meer uit, vaker minder.

Er zijn veel redenen waarom iemand wil sparen, bijvoorbeeld ooit een lange/verre reis maken, of eerder met pensioen gaan. Net zo legitiem als een dure hobby. En: nee ik zou me niet opgelaten voelen als mijn partner al 700 euro heeft uitgegeven die maand aan een dure hobby en dan geen geld meer heeft voor een biertje (al zou hij hem wel mogen gaan drinken hoor). Je kunt niet alles in het leven, keuzes maken hoort erbij.

Ik lees hier bij een aantal dat ze van hun partner geld gestort krijgen op hun persoonlijke rekening. Dit vind ik zo gek, wist niet dat iemand dit zo regelde. Voordat we getrouwd waren, stortten we elk even veel op een gemeenschappelijke rekening waarmee we de gemeenschappelijke kosten betaalden en de rest bleef op onze eigen rekening en daarmee betaalden we kleren, hobby's enz. Nu we getrouwd zijn gaan alle inkomsten en uitgaven in 1 pot. Wat van voor ons huwelijk op onze eigen spaarrekening stond blijft zo, en als we daarvan nodig hebben storten we weer even veel op de gemeenschappelijke rekening.

Dat maakt toch niet uit? Na aftrek van alle kosten heb je beiden recht op hetzelfde bedrag, is mijn redenatie. Van dat bedrag spaar ik oa ook geld voor mezelf. Lijkt mij echt niet meer dan redelijk

Ligt eraan. Ik heb zelf bijvoorbeeld echt een absurd dure meubelsmaak. Mijn man vindt het allemaal heel onnodig en vindt wat we nu hebben helemaal prima. Dus dan koop ik een eethoek van 6000 euro of lamp van 2000 euro uit eigen zak. Hij wilde ook geen bakfiets, ik wilde het perse. Dus zelf gekocht. 🤣 Ik word daar echt heel gelukkig van dus koop ik het. Dyson toevallig ook zelf gekocht een aantal jaren geleden.

Zeer bijzondere redenatie en voor mij zou het absoluut niet werken. Jij vindt dat je meer rechten hebt dan je partner omdat je meer verdiend en duurdere hobby’s hebt. Daarmee werk je direct ongelijkheid mee in de hand. Bovendien kunnen hobby’s of interesses veranderen. 5 jaar geleden ging ik 1x per jaar naar de kapper en thats it. Inmiddels verf ik mijn haar, doe ik acrylnagels. En zo kan ik nog wel even doorgaan betreft uiterlijke verzorging. Dit zie ik als een fijn tijd verdrijf. Geld dat ik 5 jaar geleden niet uit gaf. Toen spaarde ik dat. Mijn mindset is daarin veranderd. Fijn iig voor dat jij een partner hebt die het prima vindt zoals jullie het regelen. Aan mij zou je geen goede hebben 😂 recht is recht en krom is krom voor mij.

En wat als iemand die ambities niet heeft? Dan moet het maar omdat hij er 'recht' op heeft? Ik vind dat gek. Niet alles hoeft gelijk te zijn, je inkomen is immers ook niet gelijk. Hoho, 500,- he. Die 200 erop was het leuke uitgavenpotje. Ik heb het ook niet over een sporadisch biertje, ik heb het over al het 'zakgeld' uitgeven aan je hobby en daarnaast niks meer kunnen doen. Niet een biertje met vrienden,je kapotte sokken vervangen, maar ook geen spontaan bloemetje meebrengen of een cadeautje halen. Je kiest ervoor een verbintenis aan te gaan, daarvoor de financiën te dragen, waarom zou je dan geen andere leuke dingen mogen doen? Vooral onder het mom van 'het recht op'.

Maar waarom heb je recht op hetzelfde bedrag? Je brengt niet evenveel binnen, je hebt niet evenveel lasten en uitgaven of dezelfde behoeftes. Ik ga uit van het voldoen in behoeften in alle redelijkheid en ik redeneer niet vanuit gelijkheid. Equity, not equality.

Tja, je gedachtegang blijft moeilijk te volgen. Zeker met de argumenten die jij aan draagt. Zoals ik al zei: aan mij zou je geen goede hebben. Hoe jij het formuleert, klinkt het juist alsof jij vindt dat je overal recht op hebt en je partner niet. Want ja, hij geeft toch niets uit. Jij geeft alles wel voor hem uit toch? 😅

Situatie 3, eigen salaris, eigen rekening. Ik geef maandelijks bijna niets uit aan mezelf qua kleren, schoenen, make-up, etc. Sinds ik moeder ben (2023) gaat alles naar de kleine🤷🏻‍♀️😂 Daarvoor was ik zeker een big spender en kocht maandelijks kleren, make-up, schoenen, etc. Met andere woorden, ik heb een eigen privé winkel verzameld door de jaren heen en heb voorlopig niks nodig 🤣

Bijzonder dat je weet hoe het hier gaat qua financiën op basis van hypothetische uitspraken.

Hier sluit ik me bij aan 🙋‍♀️ Nu lekker hoarden voor de kinderen!

Mijn man en ik hebben op 50 euro na hetzelfde inkomen netto. Hier alles op een hoop, daarnaast beide een bedrag van 800 naar een persoonlijke rekening, waar we dan van kunnen doen wat we willen zonder de ander daar wat over te vragen. Niet omdat we elkaar dan niet vertrouwen ofzo maar juist omdat we het leuk vinden elkaar met weekendjes weg of dagjes sauna of concerten of cadeautjes te verrassen, als dat bedrag dan van de gezamenlijke zou gaan is de verrassing er gelijk vanaf 🙈 Wij zijn trouwens in gemeenschap van goederen ook getrouwd. Omdat we toen destijds ook hetzelfde bedrag aan spaargeld op onze rekening hadden staan, dus voor ons huwelijk was het ook al vrij gelijk. Ik had er alle begrip voor gehad als hij toen al veel vermogen had opgebouwd en de verhouding nogal scheef was om op huwelijkse voorwaarden te trouwen. Maar wij vonden het bij ons niet echt nodig omdat alles al best gelijkwaardig verloopt.

Je creëert juist ongelijkheid door iedereen hetzelfde te bieden.

Ik beginsel creëert gelijkheid inderdaad ongelijkheid omdat iedereen hetzelfde krijgt (alhoewel ik vind dat dat concept vaak meer op gaat voor kwetsbare doelgroepen, minderheden, etc.), maar dat kan zeker uiting hebben in financiën. Equity is niet een bekend woord vaak, althans niet bij iedereen.

Gaat het jou dan om evenveel geluk? Dat beide partners even gelukkig moeten zijn, ongeacht wat dat kost? En zo ja, waar ligt de grens dan? Stel jij bent partner A en je geeft per maand zelf 100 euro uit aan leuke dingen en je bent 100% gelukkig. Hoeveel mag jouw partner, partner B, uitgeven om 100% gelukkig te zijn?

Hhh mijn man zegt het ook altijd tegen mij in het leven kan jij niet als krijgen, jij moet keuzes maken idd

Evenredig voldoen in behoefte, ik denk dat geluk daarin een maatstaf kan zijn. Ik kan er geen cijfer op loslaten, omdat dit afhankelijk is van het bedrag dat 'over' is voor zakgeld. Ik denk dat het tot een verdeling 33/67% acceptabel is voor mij mits goed onderbouwd. Dit is ook niet ongelimiteerd: als je als partner A sport via basic fit ofzo en nog eens 100,- per maand wil sparen, vind ik het niet oké als je als partner B een personal trainer, sauna abonnement, maandelijks nagels en kapper en nog 200,- spaargeld per maand eist. Maar een basic fitje versus een personal trainer vind ik wel de discussie waard. Net als wanneer je samen 1000,- kwijt kunt aan zakgeld, eentje 500 kwijt is aan vaste kosten (zoals bijvoorbeeld een paard), kun je best de verdeling 600/400 maken vind ik.