Uitgeven maandelijks

Wij hebben alles op 1 hoop. Toen we samen gingen wonen hadden we ongv evenveel gespaard en ongv hetzelfde salaris. Over de jaren wisselde dit, dan verdiende mijn man meer en dan ik. Nu werk ik parttime (34u) en verdien dus minder, maar zorg wel een dag meer voor ons zoontje door de weeks.. wat van mij is is van hem en visa versa. Wij zijn tevreden zo. We kunnen prima sparen en leggen alleen voor kleding echt wat aan de kant voor onszelf (150 euro per maand per persoon). De rest gaat naar de gezamenlijke spaarrekening.

We werken beide. Een deel gaat naar de gezamenlijke rekening zodat we beide ongeveer evenveel overhouden. Wat betreft je andere vraag. Ik geef niks uit aan make up, nauwelijks aan tassen, tussen de €50 en €100 per jaar aan de kapper, schoenen en kleding wisselt heel erg. Afgelopen 9 maand niks aan schoenen ( zwanger dus loop toch alleen op mn comfortabele sneakers), en des te meer aan kleding ( zwanger, dus positiekleding). Maar wel allemaal via vinted want draag het toch maar kort. Dus dat houdt met een paar honderd euro wel op.

Je stelt je vraag wel wat breder dan ik hem beantwoord... Eigen zaken... Daar vallen boeken en hobby artikelen zeker ook onder... Aan boeken+ ereader+ bieb abbonement geef ik denk ik zo'n €500 uit per jaar. Maar die e reader gaat natuurlijk hopelijk langer mee dan een jaar.

Werken beide, alles komt binnen op dezelfde rekening. Daar gaat ook alles vanaf en beiden kunnen we uitgeven wat we willen, daar zit geen verdeling in. Alleen als het om grote bedragen gaat, overleggen we dat.

Wij werken beide, gooien het meeste samen op een hoop (voor huis, kind, boodschappen, verzorgingsproducten etc) kleding betaal ik zelf. Ik verdien meer dan mijn partner dus ik betaal ook meer. Ik hou ongeveer 600€ per maand over voor mezelf: dit gebruik ik voor kleding, voorschot bezine voor werk, uitjes met vriendinnen, cadeautjes voor verjaardagen van vrienden

Wij werken beide. Al mijn geld gaat naar onze rekeningen, wat ik tekort kom vult mijn man aan. Mijn man betaald de boodschappen en wanneer ik iets leuks zie, of een hapje wilt eten, hoef ik het alleen lief te vragen 🤭

Wij werken beide en allebei de salarissen gaan op 1 rekening. Het is bij ons niet "wie krijgt hoeveel" maar hebben 1 rekening waar we ons "maand budget" op hebben. Hier zijn dan alle vaste lasten al vanaf en wat we sparen staat op een spaarrekening. Van deze rekening doen we alle boodschappen en leuke dingen. We hebben geen "zakgeld" als we iets willen of nodig hebben halen we dat gewoon. (Grotere uitgaven onder overleg)

Geen idee Mijn situatie is 3. Haar, make up weinig misschien €150/jaar ofzo Tassen heb ik voldoende En kleren sporadisch wanneer nodig

3. Werken beide. Mijn salaris is voor mij en de kids/sparen. Blijft op eigen rekening. Man betaald alle vaste lasten en stort ook extra geld op de gezamenlijke rekening voor mij en de kids.

Hier doen wij het ook al 5 jaar precies zo

1. Ben thuisblijfmoeder. Maar alles gaat op 1 grote hoop. We hebben allebei geen gat in de hand en kopen als we iets nodig hebben, grote uitgaven in overleg.

Aan de ene kant begrijp ik je 'kriebels' als je samen bent. Aan de andere kant vinden mijn vriend en ik echt totaal andere dingen belangrijk. Hij vindt het belachelijk dat ik 800 euro uitgeef aan een nieuwe telefoon, maar gaat wel meerdere keren per jaar een weekendje naar het buitenland. En dan kan je zeggen 'ach, je gunt het elkaar' of 'het komt uiteindelijk vast wel gelijk uit', maar eigen geld voorkomt ook discussie. Daarnaast is mijn eigen geld, zoals bij een aantal anderen hier, mijn onafhankelijkheid en mijn vangnet. Want natuurlijk blijf ik de rest van mijn leven samen met mijn vriend en is hij de liefste en de leukste en zal hij mij nooit bedriegen of kwaad doen, maar dat dacht mijn moeder ook van haar ex-man... En ik heb niemand op wie ik kan terugvallen, geen familie en geen vrienden die groot genoeg wonen. En ik heb wel een erfenis ontvangen, die dus als mijn vangnet dient, just in case... De scheidslijn tussen romantiek en naïviteit is dun en een grijs gebied. Maar hier ligt die grens voor mij...

Ik werk 36 uur en mijn man 32 uur en ik verdien een stuk meer dan hij. Beide salarissen worden op onze eigen rekeningen gestort, maar we hebben ook een gezamenlijke boodschappennrekening waar we naar rato geld op storten en waar alle kindgerelateerde zaken van betaald worden. Hypotheek en andere vaste lasten zijn verdeeld over onze privérekeningen. We zijn al jaren in gemeenschap van goederen getrouwd, dus technisch gezien is al het geld van ons samen, maar dit voelt voor ons als vrijheid en voorkomt discussies. We vragen ook nooit permissie om dingen te kopen (maar hebben ook absoluut geen financiële problemen, dus dat maakt het makkelijker).

Wij werken beiden fulltime en hebben een eigen rekening. We betalen allebei hetzelfde naar de gemeenschappelijke rekening voor de vaste lasten en leuke dingen samen. Van wat overblijft sparen en investeren we allebei apart en kopen we eigen kleding, gadgets, uitjes en dergelijke. Wat we kopen bespreken we gewoon, maar meer uit interesse dan voor toestemming ofzo. Als ons kindje er straks is, gaan we allebei een dag minder werken en gaat het bedrag voor vaste lasten omhoog. Waarschijnlijk gaan we dan ook samen sparen en investeren voor het kindje. Wij hebben wel huwelijkse voorwaarden, dus alleen wat op de gezamenlijke rekening komt is van ons beiden. Ik vind deze manier heel fijn en praktisch en zo hebben we ook beiden overzicht over de vaste lasten.

2/3 - we werken allebei, ik verdien iets meer maar partner heeft meer werkervaring en een grotere spaarrekening, dus we maken beide evenveel over naar de gezamenlijke rekening voor vaste lasten. We sparen veel en leven zuinig. Afgelopen maanden ongeveer 50 euro p/m aan mezelf uitgegeven (zit geen thuisbezorgd bij, maar dat doen we met een baby wel regelmatig).

1. Ik ben sinds een paar maanden gestopt met werken om thuis te zijn als thuisblijfmama. Mijn mans salaris komt op de gezamenlijke rekening en wij nemen hiervan elk €100,- als ‘zakgeld’ voor onze persoonlijke rekeningen. Kleding, schoenen en kapper gaan van de gezamenlijke rekening; mijn ‘zakgeld’ besteed ik aan dingen die ik leuk vind (make-up, boeken, accessoires, eigen uitjes, etc) en die niet per se nodig zijn.

Hier gaat alles op een hoop en dan krijgen we allebei €500 op onze eigen rekeningen en dat is dan vrij te besteden. Meestal sparen we hier beiden ook nog een deel van voor onszelf. We werken beiden en onze lonen liggen ook niet gek ver uit elkaar. Ik ben echt verbaasd over de bedragen die ik hier zie, ik weet niet eens waar ik die €500 aan uit zou moeten geven, waar geef je €1000 per maand aan uit? Meestal kom ik met €250 makkelijk uit en gaat de rest dus op m’n spaarrekening om bijvoorbeeld een keer goed van te winkelen of een weekendje weg etc mee te boeken. Binnenkort wordt mijn bedrag verlaagd op eigen verzoek omdat we van de gezamenlijke rekening ook mijn studieschuld gaan afbetalen. Deze heb ik opgebouwd voordat ik mijn partner kende en ik vind het dus niet eerlijk als hij hierop moet inleveren, al maakt het hem echt geen fluit uit.

Wij werken beide en alles gaat op de grote hoop. Mijn man werkt aanzienlijk minder maar dat is vanzelf sprekend voor ons. Wij doen niet aan zakgeld. Krijg al de kriebels van het woord😬 Als je wat nodig heb koop je het . We vertrouwen elkaar dat er geen gekke onnodige uitgaven worden gedaan en dit overleggen we ook niet. Uiteraard wel als er een bed of iets in die trend gekocht moet worden. Ik ben ZZPer en doe het nog een paar maanden rustig aan. We hebben allebei een poosje wat meer verdiend en hier een buffer van opgespaard voor de komende maanden.

Minder = meer

Wij doen juist wel aan zakgeld. Niet omdat we elkaar niet meer gunnen, maar omdat er niet meer beschikbaar is en we het elkaar juist wèl gunnen om echt iets voor jezelf te kunnen kopen. Afgelopen 3 jaar is het wel eens voorgekomen dat we maar 25€ zakgeld per persoon te besteden hadden per maand. De rest ging allemaal op aan vaste lasten. We hadden het ontzettend krap. Lijkt me echt een luxe om niet in zakgeld te hoeven denken!