Wij hebben twee kleintjes van 21 en 6 maanden en ik heb ze al lange tijd in n prima ritme. De jongste slaapt in de ochtend 1 uurtje en smiddags slapen beiden van 13 tot 15 en dan slaapt de jongste in de namiddag nog n uurtje. Dit werkt prima en ze zijn beiden blij en tevreden. Alleen m'n partner vind t niks. Hij zegt dat alles om hun ritme draait want ergens anders dan in hun bed (thuis of bij m'n ouders) slapen ze niet en zijn ze niet te genieten. We hebben n melkveebedrijf waardoor we al vrij weinig opties hebben om er op uit te gaan enkel tussen 12 en 19 uur maar met het ritme van de kinderen schiet dit dus niet zo op. Vrienden hebben n kleintje van dezelfde leeftijd en een van 4 en die doen alles wat ze voorheen ook deden maar hun jongste slaapt overdag dus niet tot nauwelijks. Hij vind dat ik t ritme veel te strak aanhoud en we dus daardoor geen leven hebben terwijl hij enkel in de avond n uurtje met ze speelt en met de lunch binnen is. Hij heeft zelfs benoemd dat ons leven niks meer aan is en dit komt door mij en m'n ritme met de kinderen. We hebben hier al vaak woorden over gehad en ik ben er wel n beetje klaar mee aangezien hij qua verzorging niks doet. Hij is alleen bezig met t bedrijf en dat is ook t enige waar over gesproken word. We slapen al maanden apart omdat hij snurkt en knuffelen ofzo doen we ook niet want hij zit liever in z'n eigen stoel. Ik denk er serieus over om weg te gaan want er is weinig gemeenschappelijks meer tussen ons. Iemand vergelijkbare situaties of tips?