Verandering vriendschappen

Enigzins herkenbaar. Sommige vriendschappen zijn verwaterd, anderen juist hechter geworden en er zijn nieuwe vriendschappen bijgekomen. Vooral met de mensen met kinderen in dezelfde leeftijd en die op dezelfde dag als ik hun 'mamadag' of 'papadag' is vriendschap hechter geworden of ontstaan. Voor mijn echt goede vrienden probeer ik nog steeds tijd vrij te maken trouwens, ook als hun levens en ritmes er anders uit zien. De ene keer komen ze mij tegemoet door overdag bij mij op bezoek te komen of gaan we samen naar de dierentuin ofzo. De andere keer is het andersom. Dan verzamel ik energie om 's avonds na werk daar te eten bijvoorbeeld.

Ik zie dat je kind 3 maanden is. Toen werd ik ook nog echt opgeslokt door het moederschap. Het eerste jaar zag ik mijn vriendinnen echt wat minder. Je prioriteiten veranderen met het ouderschap. De meeste van mijn vriendinnen hebben zelf ook kinderen. Ik ben geen vriendschappen kwijt geraakt. Ik zou er wel op letten dat je er straks geen meer over hebt. Naarmate je kind ouder wordt, krijg je steeds meer ruimte voor jezelf. Zou zonde zijn als er dan niemand over is. Waarom bespreek je dit niet met je vriendinnen?

Het is niet met alle vriendschappen zo hoor en ik maak er momenteel ook gewoon tijd voor vrij in het weekend 😄 Ik merk alleen met bepaalde vriendinnen dat de klik weg valt, ze kunnen zich niet echt inleven en vinden gewoon niet dezelfde dingen belangrijk. Ik vind het dan ook moeilijk om te bespreken dat ik de desbetreffende vriendschap niet meer echt zo fijn vind als voorheen, omdat de klik weg is gevallen. Het voelt meer als een verplichting, maar vind het moeilijk om de vriendschap te beëindigen zeg maar.

Herkenbaar hoor en ik denk dat dit met sommige vriendschappen volkomen normaal is. Het wordt na het eerste jaar sowieso makkelijker allemaal, maar sommige vriendschappen verwaarlozen nou eenmaal. Met of zonder kinderen.

Heel herkenbaar. Dat heb ik ook. Tuurlijk heb ik nog een sociaal leven waar ik nog wel energie van krijg, maar voor sommige vriendschappen/kennissen heb ik gewoon geen tijd meer. Ik initieer gewoon minder contact met die mensen. Vervelend dat sommige van je vriendinnen niet begripvol zijn. Maar het is ook best lastig om je voor te stellen hoe het leven eruitziet als je een kind en gezin hebt, als je zelf een onbezorgd leventje leidt. Klinkt in elk geval alsof jullie niet meer op een lijn zitten.

Ik ben de enige moeder tussen mijn vriendinnen. Dus ik merk ook dat ik hele andere prioriteiten heb dan zij. Echter accepteren zij dat wel. Ik zeg dan ook altijd dat zij gewoon met elkaar kunnen afspreken en dat ik de volgende keer aansluit. Mijn vriendinnen wonen allemaal ver weg dus we zagen elkaar al niet zo vaak. Nu zien we elkaar nog paar keer in het jaar, vaak wel met gelijk een weekendje weg of een andere activiteit zoals een concert oid. Want ondanks dat ik andere prioriteiten heb, blijf ik het altijd wel leuk vinden als ik ze weer zie of spreek. De niet waardevolle vriendschappen zijn eigenlijk vanzelf verwaterd.

Ik zou nog niet iets drastisch doen zoals de vriendschap beëindigen als je kindje nog zo klein is. Kijk het eerst eens een beetje aan...er komt vanzelf een moment dat je zelf ook weer meer tijd voor jezelf wil.

Ik lees deze topic nu pas, maar herken dit dus zo erg! En ervaar dit dus nu al in mn zwangerschap.. Heb al 3 vriendschappen verloren afgelopen maanden. Bizar aan de ene kant, maar ergens geeft het me ook rust. Alles heeft een reden denk ik dan maar😅 Zoals jij ook zegt, blijkbaar matchen de levens dan niet meer met elkaar helaas..