Verbouwing en kids

Wij hebben ook veel verbouwd. We hebben maar 1 kind nog (wel zwanger), dus dat is wel wat makkelijker, maar ik vind het ook zwaar. We hebben toch besloten om sommige klussen niet of later te doen, meer hulp in te schakelen voor het klussen, maar ook eens voor oppassen en soms als we er allemaal de pest in hadden bewust eens een dagje gewoon wat leuks gedaan. En wij hadden de afspraak dat de zondag voor het gezin is.

Wij hebben ook veel verbouwd, niet leuk maar resultaat is prachtig. Het werk zal toch moeten gebeuren even doorzetten. Je vriend zal er ook vast van balen. Die kun je het ook niet kwalijk nemen. Probeer kleine momenten samen te pakken. Misschien tijdens het eten? En blijf kijken naar je doel. Succes!

Ohh nee natuurlijk neem ik het hem niet kwalijk!! Zeker niet! Ik baal soms wel een beetje van het zzp gebeuren en geen buffer hebben om even te knallen maar goed, het is wat het is.. het werk moet zeker gebeuren.

Wij zijn verhuisd terwijl mn man 7 dagen in de week moest werken vanwege eigen pioenenkwekerij. Er moest nog een hoop geschilderd worden 130m2 huis. Ik heb dit in mijn eentje gedaan met een baby van 2 maanden oud. Tussen de slaapjes door.😅 Maar wij deden soms wel als het mooi weer was even een middagje eruit met het gezin. Jij wilt graag naar een kerstmarkt. Kan hij dan niet 1x een dagje of middagje niet naar het huis gaan, maar tijd spenderen met jullie als gezin? Het is ook belangrijk om tijd voor elkaar te hebben. Het hoeft dus niet ieder weekend, maar als je echt graag ergens heen wilt samen moet dat kunnen lijkt mij.

Dit hebben wij maanden gehad. En nog is ons huis niet helemaal thuis. ik vond het vooral heel sneu voor mijn man. Wij deden leuke dingen en hij was hard aan het werk. Maar soms nam hij wel eens een middagje vrij om wat leuks te doen.

Onze verbouwing moest ook grotendeels in het weekend plaatsvinden omdat we veel zelf deden, allebei werkten en er nog geen plek was bij het kinderdagverblijf. We hebben maar één kind maar ik vond het toen al afzien, laat staan als je een peuter en een tweeling hebt! Ik vind het veel prettiger om samen op stap te gaan, zodat je goed kunt tag teamen als één van de twee er even doorheen zit. Dus heeeel herkenbaar.. zou ervoor zorgen dat de noodzakelijke dingen gedaan zijn zodat jullie kunnen verhuizen, en dan even een verbouwstop inlassen (of weekend om en om wel/niet gaan klussen).

Wat moet nog allemaal gebeuren? Ik zou denk ik nu echt prioriteit maken van de ruimtes die je nodig hebt voor basisbehoeftes en dan meteen verhuizen. Een huis hoeft niet af te zijn om te bewonen. Een pauze voor een kerstmarkt moet ook zeker kunnen? Die ene namiddag/ avond zal het verschil niet maken? Kan je ook eens op bezoek naar de werken? Ik weet dat mijn ouders een nieuwbouw hebben gezet toen ik pasgeboren was. Het volledige eerste jaar van mijn leven zat hij ieder vrij moment bij het huis (nieuwbouw vetekende toen letterlijk zelf je huis bouwen, hebben een heel album waarin mijn papa en grootvader de muren metselen enzo, super leuk om te zien!). Mama zegt dat ze heel vaak erheen wandelde met de kinderwagen en papa verplichte even pauze te nemen 😋 zo kan je toch nog fijne momentjes hebben. Kunnen vrienden ook regelmatig gaan helpen? En ik weet dat je vast heel dankbaar bent, maar ik zou een moord overwegen om een huis te hebben en te verbouwen tot een echt thuis om mijn gezin in op te laten groeien. Voor mij helaas niet haalvaar en als ik het kan betalen wordt het wonen in een klushuis en beetje bij beetje opknappen. Probeer wat vooruit te denken waarvoor je het doet 😊 niet iedereen heeft deze luxe.

Herkenbaar. Wij hebben voor en na de bevalling heel veel verbouwd. Met 40 weken stond ik nog op een trap het plafond te sauzen en alle kozijnen heb ik geverfd met de baby in de box naast me… Ik had er ook wel eens de balen van. Wij deden ook vrijwel niets sociaals meer. Ik las hier eerder “een middagje kerstmarkt moet toch kunnen” maar nee dat kan dus niet als je de boel af wil maken. Er is altijd wel wat en er is ook onbegrip in de omgeving geweest omdat man niet naar iedere verjaardag mee kwam. Kun je hulptroepen inschakelen om meters te maken? Vrienden, familie? Bepaalde klussen uitbesteden? Oppas regelen zodat je mee kunt helpen?

Het lijkt mij pittig voor jou en voor hem.. kunnen jullie misschien wat meer hulp inschakelen van vrienden/familie om 1 van jullie te ontlasten?

Waarom moet (bijvoorbeeld) het raamkozijn dat weekend af en niet het weekend erop? Is toch geen zaak van een werkende verwarming in hartje winter wat echt niet kan wachten? Dat kan voor mijn gevoel wel wachten voor een dagje vrije tijd. Tenzij een perfect afgewerkt huis topprioriteit is, maar dan moet je er dus wel opofferingen voor maken. Voor mijn gevoel toch een keuze die je maakt om het huis voor te nemen.

Heb je wel eens een totaal huis verbouwd? Wij zijn 2 jaar bezig geweest, alles zelf gedaan. Het gaat dan ook niet om een kozijntje een week later afmaken. Het is gewoon écht heel veel werk als je alles zelf wil doen. En twee jaar was lang zat voor ons om bezig te zijn en in een onaf huis te wonen. Je kunt er ook vijf jaar over doen maar dan zit je dus nog langer in de troep.

Zelf niet nee, zoals ik schreef kan ik me die luxe niet veroorloven. Mijn ouders bouwden een eigen huis en sommige afwerkingen (zo was de isolatie jaren en jaren zichtbaar op het bovenverdiep in de gang) deden ze pas toen mijn zus en ik al op de middelbare school zaten. Huis was er niet minder bewoonbaar of gezellig om en hebben er geen kerst voor overgeslaan... het is een keuze om alles perfect af te willen ten koste van tijd met je gezin. Tenzij we praten over een kapotte verwarming, rioleringen die vernieuwd moeten worden, op in storten staand dak, ...

Hier is inmiddels het hele huis verbouwd, aangebouwd en omgegooid. Dus niet keuken eruit, nieuwe erin, echt alles ging om. Tijdens de zwangerschappen ging het zelfs door. Niet echt fijn. Meeste werd wel gedaan, maar elk vrij uurtje van mijn man ging ook in het huis zitten. Bij de laatste verbouwing was de beneden verdieping onbegaanbaar en ben ik alleen met de kinderen 2 weken naar een vakantiehuis in de buurt gegaan. Mijn man bleef in het huis en werkte door.

Je mag het een keuze noemen. Bij onze verbouwing hield alles verband met elkaar. Het was niet één kozijntje maar alles strippen, binnenmuur en vloeren eruit, etc. Alles houdt verband met elkaar. En wij woonden erin tijdens de verbouwing en zijn nog bezig met kleine dingen. Maar ik ga geen vijf jaar in de zooi zitten. Mijn hele punt is dat het moeilijk te begrijpen is als je er zelf nooit middenin gezeten hebt. Vandaag is het een kinderverjaardag, volgende week een kerstmarkt en de week erna een borrel. Er is altijd wel wat en dan komt het nooit af.

Ik ben in mei bevallen en we zijn verhuisd in juli en zijn vanaf eind augustus de twee boven verdiepingen incl badkamer aan het verbouwen. Het einde is nu gelukkig in zicht. Ik herken heel erg wat je zegt in enerzijds heel veel behoefte hebben aan quality time met elkaar maar aan de andere kant het ook gewoon achter de rug willen hebben en alle tijd/energie daarin willen steken. Echt lastig wel. Ik vind het vooral lastig dat als je kiest voor iets anders doen dat je ook wéét dat het werk op je ligt te wachten. En naast dat kost het leven in stof, puin, chaos, het niet kunnen vinden van je spullen, het constant mentale lijstjes maken van to-dos voor de verbouwing, aldoor keuzes moeten maken over hoe het moet worden en proberen het overzicht te houden óók heel veel energie. Ik had dit eerlijk gezegd wel een beetje onderschat ook al ben ik al heel vaak verhuisd. Dingen die ons hebben geholpen in de afgelopen tijd zijn iig: - zorgen dat 1 ruimte waarin je leeft “normaal” is zodat je niet de hele tijd middenin de verbouwing zit - eerst de belangrijkste ruimte doen en vanaf daar 1 voor 1 een kamer afmaken (ipv bv eerst alles kitten, dan alles plamuren etc) - hulp vragen!! Zowel in de vorm van oppas zodat je zelf kunt klussen als met het klussen zelf - wij hebben ook veel dingen uitbesteed maar ik snap dat dat niet altijd mogelijk is - naar elkaar uitspreken dat je er soms echt HE-LE-MAAL klaar mee bent haha maar ook elkaar blijven complimenteren op wat er is gelukt en waar je blij mee bent! Succes! 🍀

Wij zitten momenteel in een mega verbouwing. We wonen in een keet (40m2) op het erf en hebben 4jaar om te verbouwen. Hij werkt 3dagen voor baas en 3dagen op de bouw. Zondag is voor andere zaken zoals even een rondje bos maar dit is vaker de tuin doen of klusjes in de keet. We zijn een week voor de bevalling in de keet gaan wonen en de kleine is nu bijna 6mnd. Hij vind het zwaar om zoveel bezig te zijn, het helpt dat we op het erf wonen en hij de kleine veel tussendoor ziet. Op de dagen dat hij klust proberen we het leuk te hebben tijdens de lunch en gaan we vaak even samen kijken en interesse tonen op de bouw. Ook regel ik oppas zodat we soms even samen een klus kunnen klaren. Ik heb zelf weleens het gevoel gehad "alles" alleen te moeten doen en dat er omwille de planning weinig tot geen tijd is voor andere leuke zaken. Hij had op diezelfde momenten het gevoel dat hij ondanks het harde werken aan ons droomhuis het nooit goed genoeg te doen. Dat is een valkuil, want je wilt allebei meer, maar die tijd/geld/optie is er soms niet. Daarom zijn we de kleine momenten samen meer specuaal gaan maken tijdens de lunch/diner iets extra lekkers regelen en voor het slapen van de kleine samen iets doen van spelen/boekje/liedje. Hij waardeert het echt als we langskomen op de bouw om even te kijken/koffie brengen en er even voor hem te zijn.

Ohh dat moet ook echt pittig voor jou en je man zijn! Ik herken heel erg wat je zegt, ik heb constant het gevoel alles alleen te moeten doen en m’n vriend heeft het gevoel dat hij het niet goed genoeg kan doen of te langzaam is. Gelukkig hebben we hier open gesprekken over en zijn we er inmiddels over uit dat we beiden gewoon balen van de verbouwing (hoewel het natuurlijk ook écht weer ontzettend prachtig is om een eigen huis te kunnen kopen/verbouwen - maar voor mij bestaat die dankbaarheid soms ook naast het balen van alle drukte). Dankjewel voor je mooie tips!

Ja heel erg herkenbaar wat je zegt. Je wil heel graag dingen doen als gezin want je mist dat en het sociaal zijn, maar je weet dat dan ook het werk stil ligt wat dan (vooral bij m’n vriend) voor extra stress zorgt. En we zijn uiteraard wel heel blij en dankbaar dat we een huis hebben kunnen kopen natuurlijk, maar de verbouwing drukte is gewoon intens. Dankjewel voor je goede tips!

Waarom (als het mogelijk is) geen extra hypotheek/lening en zoveel mogelijk laten doen? Als wij ooit gaan verbouwen kost het ons geen weekenden omdat we niks zelf doen (dat vinden we zonde van de tijd voor ons gezond).

Graag gedaan! Het is ook echt zo als jij zegt, het is er allebei: dat het positieve van de kans die we hebben, de lol die we er ook aan beleven naast de negativiteit bestaat van het soms even zwaar hebben. Het is zo mooi dat dit kan, maar niet altijd de makkelijkste weg. En het helpt ons ook om daar zo vaak als het kan open over te communiceren. En een berichtje als die van jou om er nog even bij stil te staan. Het was een bewuste keuze om zo een groot project aan te gaan en dromen te gaan verwezenlijken. En ik vind ook echt, ondanks dat je voor een situatie gekozen hebt, mag je ook balen van de zware momenten die dit opleveren. Dit hebben wij ook vantevoren afgesproken en uitgesproken. Echt oprecht veel succes en plezier! Nu even bikkelen en dan mogen jullie beide enorm trots zijn op jezelf en gaan genieten van jullie harde werken.