Verdeling geld/ inkomen met partner

Dit klinkt inderdaad niet helemaal eerlijk, hoewel ik sommige punten van hem ook snap. Ik vind het namelijk ook belangrijk om mijn eigen geld te hebben. Bij ons gaat echt het grootste gedeelte naar de gezamenlijke rekening (ong 80%) daar betalen we alle vaste lasten van en sparen we ook gezamenlijk. Auto's, huisdieren, zorgkosten eigenlijk alles buiten eigen hobby's wordt daarvan betaald. Beide krijgen we ongeveer nog 750 euro per maand om zelf te besteden. Eigen spaarrekeningen als ook giften en erfenissen blijven van onszelf. Dit hebben we ook allemaal vastgelegd bij de notaris. Oja ook een belangrijke als een van de partners minder gaat werken om voor de kinderen te zorgen, pensioenopbouw is 50/50.

Wij hebben het ook lang zo gedaan, en we maakten dan allebei een gelijk bedrag over naar de gezamenlijke rekening. Maar ik werd er echt gek van om iedere keer te berekenen wat dat bedrag zou moeten zijn. En vond het na een tijdje oneerlijk, want hij verdiende meer terwijl we evenveel uren werken, en ik heb meer kosten aan bijv kapper (hij is kaal) en eigen bijdrage medicijnen, anticonceptie etc. Heb toen een keer gelezen over de zalgeldmethode. Mijn vriend ks nog steeds niet overtuigd. Dus ik ben er gewoon zelf mee begonnen, en hij zoekt het maar uit 🤪 Het werkt zo: alle inkomsten laat je binnenkomen op een gezamenlijke rekening. Alle uitgaven laat je ook afschrijven of betaal je van de gezamenlijke rekening. Behalve een paar dingen die ieder van zijn 'zakgeld' doet. Je maakt allebei maandelijks een gelijk bedrag over aan zakgeld naar je eigen rekening, heb ik nu op €250 gezet. Daarvan betaal je kleding voor jezelf, je eigen hobby's, uitjes die je doet zonder je partner en kinderen, en dingen die je echt alleen voor jezelf koopt (bijv tijdschrift, gadgets voor je telefoon ofzo, koffie/broodje to go als je alleen bent). Zo kun je dat lekker doen op je eigen manier zonder dat de ander er iets van hoeft te vinden. Mijn vriend vindt bijvoorbeeld dat ik te dure kleren koop, hij koopt geen shirts die meer dan €20 kosten. Doen we nu lekker van ons eigen geld, einde discussie. Sparen doen we ook van de gezamenlijke rekening.

Wij hebben ook elk onze eigen rekening maar betalen de vaste lasten naar ratio. Mijn vriend houd wel wat meer over, maar hij werkt ook veel meer dus ik gun hem dat ook. Maar als ik niet “uitkom” of ik heb wat extra’s nodig maakt hij altijd geld over.

Klopt🙈 hij wil en “kan” niet minder werken. Hoe zou jij het dan verdelen?😊 Ik vind het zo lastig en ook moeilijk gedoe. Ik heb hem nu wel al extra 100 euro laten betalen omdat hij geen benzine en onderhoud betaald en ik wel😂 en hoe zou je dat dan doen met erfenissen/ schenkingen bijvoorbeeld?

Wij hebben samen een betaalrekening en een spaarrekening. En allebei apart een betaalrekening en spaarrekening. Dit omdat wij totaal anders zijn qua omgaan met geld. We storten beide xx % van salaris op de gezamenlijke rekening en daar gaan ook álle gezamenlijke dingen vanaf. Vaste lasten, boodschappen, dierenspullen, luiers, vakanties, etc. De rest is 'eigen' geld en mogen we zelf mee doen wat we willen. Mijn man verdient meer, heeft meer 'eigen' geld, maar geeft ook veel meer uit (hobby's)😂

Ik vind dit echt niet eerlijk naar jou toe. Ik zou eens uitrekenen wat jij mis loopt doordat je voor jullie (gezamenlijke!!!) kinderen zorgt en dus niet fulltime kan werken. Als hij zo moeilijk wilt doen en alles per se gescheiden wil houden, dan mag hij jou daar ook wel voor compenseren! En dan is de mindere kans op carrieremogelijkheden en mindere pensioenopbouw nog niet eens meegerekend. Zou hem ook eens laten zien wat voor fors bedrag jullie aan kinderopvang (extra?) moeten betalen mocht jij ook fulltime gaan werken. Dat besparen jullie nu doordat jij thuis blijft. Ik vind hem echt heel erg egoistisch . Voor ons werkt de zakgeldmethode heel goed. Ik verdien zelf een stuk minder dan mijn man, maar hij zei (al voordat we een kind hadden); we gaan samenwonen dus het is nu ‘ons geld’ ipv mijn/jouw geld. Zo blij met die insteek. Want bijv 50/50 had ik het allemaal niet kunnen betalen. Spaargeld opgebouwd voor het samenwonen blijft trouwens wel apart, al heeft hij op eigen initiatief een mooi bedrag in ons nieuwe huis ingelegd en is er ook geen constructie dat hij dat ooit terug wil oid. Maar dat dat apart is vind ik ook wel logisch en sinds we samenwonen sparen we eigenlijk enkel nog samen. Wel is het zo dat hij toen we ons huis kochten een schenking heeft gehad van zijn ouders, dat zou wel naar hem teruggaan mochten we ooit uit elkaar gaan. Het zelfde geldt voor eventuele grote schenkingen/erfenissen in de toekomst, dat is ook juridisch zo opgenomen in ons huwelijk.

Ik vind het zelf wel fijn om ook eigen geld te hebben, zodat je je niet hoeft te bemoeien met elkaars privé uitgaven. Maar ik vind het dan het eerlijkst als jullie beiden even veel eigen geld overhouden. Dus bijv. allebei 500 euro per maand voor eigen uitgaven / privé sparen , beleggen o.i.d. Met erfenissen / schenkingen hebben wij nooit te maken gehad dus geen ervaring. Maar als zijn ouders expliciet hebben benoemd dat het een gift aan jullie als gezin is, is het natuurlijk heel raar dat hij dat geld voor zichzelf houdt. Als één van ons een keer een groter bedrag krijgt van werk, zoals die 10k winstuitkering, dan overleggen we gewoon samen wat we daarmee gaan doen. Bijv een keer een bakfiets van gekocht 😅 maar als mijn man zoiets krijgt en hij heeft zelf iets wat hij erg graag wil kopen zou ik daar ook geen moeite mee hebben. Maar wij hebben sowieso nooit gezeik over geld dus das misschien makkelijk praten. PS: een auto van de zaak is gewoon salaris in natura he? Dit kun je zo omrekenen naar bijv 600 euro extra salaris. Daar zouden jullie dus zeker rekening mee moeten houden. PS2: realiseert je partner zich dat jullie meer aan kinderopvang zouden betalen als jij ook fulltime zou werken? Dus dat bedrag "bespaar" jij hem al.

Jij zegt dat de schenking aan jullie als gezin is gedaan eigenlijk..Dan lijkt het mij eerlijk om als er kosten zijn dat hij het van deze schenking gaat betalen. Denk aan het inrichten van een babykamer, of herinrichten van een kamer. Leuke uitjes, vakanties..Of zie ik het verkeerd en is er een ander doel voor, hoe denkt jouw partner hier dan over om dit te besteden? Mijn ouders hebben ons ooit geholpen met ons eerste huis en een bedrag aan mij geschonken..Dat is toen wel op papier gezet (waren toen nog niet zo lang samen) dat als wij uit elkaar zouden gaan, dat geld wel van mij zou blijven. Maar als er nu een ergenis zou komen oid dan ligt het er uiteraard aan hoeveel het is, maar dan gaat het of op de spaar of zouden het ergens in investeren en is gewoon van ons samen. Maar als het altijd al een beetje apart is gegaan het geld en de rekeningen dan snap ik dat dit doorgevoerd zal worden in iets zoals een schenking of erfenis.

Geld blijft zo lastig he. Wij hadden altijd alles gescheiden. Dan deden we elke maand alle gezamenlijke kosten optellen en verdelen. Dat ging heel goed, maar wel regelmatig discussie over of die verf voor de woonkamer nou wel of niet gezamenlijk was, want die wilde ik vooral, hij liever niet. Wij zijn anderhalf jaar geleden getrouwd en hebben toen onze financiën samengevoegd. Met een kind ben je gewoon meer een team dan een individu. Als de een weg is, moet de ander thuis zijn voor het kind. Het is echt een wip-wap. En dus is het flauw om te zeggen: ik verdien meer, dus ik hoor meer geld te krijgen. Nee, ik faciliteer dat jij meer verdient. Als ik ook zou werken, zou je niet zo veel kunnen werken. Dat was voor ons de reden om onze financiën op een hoop te gooien. Daar betalen we in principe alles van, ook kleren, kapper en sportabonnementen. Maar we hebben ook zakgeld. Die is echt voor hobby dingen zoals een playstation. Of we trakteren elkaar op lekkere koffie. Ik gebruik dat ook soms om kleren te kopen die ik niet echt nodig heb. En je zou dat kunnen gebruiken om risicovolle beleggingen te doen, haha. Het heeft bij ons wel jaren geduurd voordat we de financiën samen hebben gedaan. Wij hebben veel samen geluisterd naar de podcast van Ramit Sethi. Is een Amerikaan, maar hij geeft geld-advies (eigenlijk relatieadvies) aan koppels. Hij vindt dat je een gezamenlijke geld-visie moet ontwikkelen. Dat je goed moet praten om te snappen waar de ander vandaan komt (hoe was je geldopvoeding), omdat je heel veel patronen van nu kunt herleiden uit hoe je bent opgegroeid met geld. Als je een gezin vormt, waarom heb je het dan over 'mijn' geld? En dus waar willen we naartoe, waar willen we ons geld wel aan uitgeven? Redelijk Amerikaans, maar super behulpzaam. Wij praten nu heel veel (te veel?) samen over geld en wat we ermee willen doen. En het is duidelijk echt van ons samen, terwijl we eerst heel erg individueel met ons geld deden.

Dit is inderdaad niet eerlijk en zoals ik het lees misschien zelfs ook niet naar rato. Als er kinderen bij komen is het toch anders, wat iemand anders zegt om jouw uren die je voor de kinderen zorgt in rekening te brengen bij hem vind ik een goede. Wij deden in het begin ook naar rato, maar toen we een huis kochten zijn we de zakgeldmethode gaan gebruiken. Onze inkomsten worden gestort op de gezamenlijke rekening en wij krijgen allebei zakgeld van 10% van ons salaris, je kan ook een vast bedrag afspreken. Met dit geld mogen wij doen wat wij willen zonder dat de ander inspraak heeft. Van de gezamenlijke rekening worden alle gezamenlijke dingen betaald en alles wat echt nodig is. Dus als één van ons nieuwe kleding nodig heeft wordt dat ook van de gezamenlijke rekening betaald. Wij zijn dan wel allebei niet van het shoppen en merkkleding

Nog even een aanvulling: we werken (als mijn ouderschapsverlof op is) allebei 4 dagen en verdienen bijna evenveel. Dat maakt het wel makkelijker. En je moet elkaar ook wat gunnen. Mijn man heeft drie sportabonnementen, want hij sport heel graag. Dus die "sponsor" ik mee.

Hier ook de ‘zakgeldmethode’. Ingevoerd vanaf ons eerste kind, omdat ik toen minder ben gaan werken. Alles gaat op de gezamenlijke rekening en we betalen onszelf 325 euro pp zakgeld uit. Mijn man krijgt wel eens bonussen of bhv vergoeding. Die krijgt hij wel allemaal zelf. Tevreden over deze situatie. Voordat we een kind hadden kregen we ons salaris op eigen rekening en legden we allebei geld in voor vaste lasten en gezamenlijke uitgaven.

Wij doen ongeveer hetzelfde als jullie. We betalen naar rato en zijn daar beiden oké mee. Ik verdien meer, dus leg ook wat meer in in alle kosten. Wel zijn de carrièrekansen gelijk verdeeld, we werken allebei 32 uur. Ik ben meer gericht op carrière maken dan mijn man, die minder ambitieus is. Groot verschil is wel dat we alle kosten die we maken ten behoeve van het gezin, bij de ‘vaste lasten’ horen. Dus denk aan benzine/verzekeringen/verzorgingsproducten. Dus wat we overhouden is echt enkel voor onze eigen uitgaven, zoals kleding, etentjes met vriendinnen, etc. Daarmee voelt het voor ons eerlijk. Eigen geld hou ik echter wel echt apart; ik heb veel meer spaargeld, door in het verleden ook gewoon verantwoordelijker te zijn geweest met mijn geld. Dat is ook echt van mij en is mijn buffer voor mocht de relatie stuk lopen (hoop en verwacht ik natuurlijk niet, zijn al 14 jaar heel happy samen, maar je weet tenslotte nooit). Ik zou het niet waarderen als mijn man daar een deel van zou willen. Schenkingen van familie besteden we over het algemeen aan het huis, onderhoud of verduurzaming. Dan hebben we er beiden profijt van.

Ja ik moet wel eerlijk zeggen dat we die schenking deels al hebben gebruikt voor de nieuwe babykamer en nieuwe hal/trap. Maar moet wel constant bij hem om “akkoord” vragen als ik iets koop voor de babykamer omdat het zogezegd zijn geld is. De rest van het geld wil hij bewaren, voor als we ooit gaan verhuizen bijv. Dus het is niet niet alleen puur voor hemzelf hoor, enkel de woorden telkens “mijn geld” zitten me gewoon niet zo lekker😅 terwijl het officieel natuurlijk wel zijn ouders zijn. Ik zou het liefst mijn en zijn spaargeld gewoon op één hoop leggen. Ik ben enig kind en zal ook ooit (hopelijk nog lang niet) een flinke erfenis krijgen. Ik vind het ergens gek om deze erfenis dan bij mij te houden, terwijl we samen een gezin zijn en samen 2 kinderen hebben. Maar misschien moet ik het toch een beetje loslaten en er niet te moeilijk over na denken🙃

Wij houden allebei evenveel geld over op onze eigen rekening. De rest maken we over op de gezamenlijke rekening. Bonussen en vakantiegeld gaat allemaal op de gezamenlijke rekening. Schenkingen op de eigen rekening, behalve als het echt duidelijk voor het gezin is. Wij vinden alle inkomsten (dus ook bonussen) gezinsinkomsten. Bij de ene baan heb je hier gewoon meer kans op en soms heb je gewoon geluk. Maar willen ook een bedrag op onze eigen rekening houden om uit te kunnen geven naar wens. Ons inziens moet dit bedrag echter wel gelijkwaardig zijn in een relatie.

Ik denk inderdaad dat een middenweg zou zijn om de zakgeld methode te doen, zoals jullie ook doen. De kosten voor oa de katten komen dan gewoon op de gezamenlijke rekening en mijn benzine wellicht ook. Ik hoop dat hij dat ook oke vindt! Ik denk dat wij dan ook zo rond dat bedrag uitkomen en daar kunnen we dan nog beide van shoppen en/of sparen/beleggen etcetera.

Ja ik heb het erg negatief beschreven maar mijn vriend betaald ook zeker vaak wat extra’s hoor. Zeker nu hij winstuitkeringen krijgt. Als we met het gezin gaan lunchen bijvoorbeeld betaald hij ook in 80% vd gevallen.

Helemaal mee eens! Ik hoop echt dat hij dat ooit gaat inzien. Lijkt mij heel fijn om het te hebben over “ons” geld. Voelt dan ook meer alsof je echt een team bent. Bedankt voor de tips 🙏🏻

Ik zou hier echt nooit akkoord mee gaan. Stel je gaat uit elkaar, dan heeft hij mooi pensioen opgebouwd, veel eigen geld.. Ik ben BAM dus kan het niet vergelijken met mijn eigen situatie maar ik zou echt om de tafel en beter afspraken maken. Echt egoïstisch van hem ook..

Ja precies, mijn vriend doet vooral bij mij moeilijk over de kosten van huisdieren bijv. Terwijl hij flink bier drinkt in het weekend, laat ik hem toch ook niet zelf betalen🤪🤣 Zo hebben we allemaal wat… Ik shop echt niet overdreven veel (ja misschien wel voor onze dochter haha) maar niet voor mezelf. Hij shopt misschien 2 keer per jaar maar wel gelijk dure merkkleding. Ik zou me daar echter helemaal niet druk over maken maar hij is bang dat we daar wel gedoe over krijgen. Net als dat hij graag belegd en ik dat nog niet doe, terwijl ik er zeker wel voor opensta om dat samen te gaan doen. Maar gewoon de tijd en zin niet om me daarin te verdiepen😂 Nouja… ben blij met alle reacties en ideeën en ga eerdaags maar weer het gesprek aan😊