Verdeling huishouden/zorg voor kind(eren)

Ligt er denk ik heel erg aan hoeveel beide ouders werken. Wij werken nu allebei 40 uur in de week. In de praktijk maak ik langere dagen en doet mijn vriend ook net iets meer in het huishouden. Als de kleine er is willen we allebei 32 uur gaan werken, ik misschien 36 uur. Dan nemen we allebei de helft van de zorg op ons. Hij is wel bang voor poepluiers. Heb gisteren voor de grap de deal gesloten dat hij kookt, de was doet en stofzuigt en ik de luiers. Vond dit wel een goede deal 😂 Maar ben heel benieuwd hoe het straks gaat. Ook omdat ik in eerste instantie natuurlijk meer thuis bent. We hebben al wel afgesproken dat hij zijn 5 weken verlof na mijn verlof neemt (met een stukje overlap) zodat hij ook leert zorgen voor de kleine en ik rustig kan starten op werk. Misschien kan jij ook zoiets voorstellen? Dan weet hij wat het in houdt om alle zorg op zich te hebben. Dit wordt ook zo geadviseerd door Rutgers Instituut voor meer gelijke verhouding in de zorg van de kinderen (één van de redenen dat ze gestart zijn met die 5 weken vaderschapsverlof).

Mooi verhaal! Merk ik hieruit dat jullie nóg geen ouders zijn? 😊 Nou ik werkte zelf, mét de zorg van de kleine 24uur in de schoonmaak bij mensen de dit zelf niet kunnen en hij werkt 40uur in de pizzaria. Ergens vind ik dat geen verschil, maar hij zelf wel! Ik vind zelf, ongeacht je werk, dat je zorg kan nemen voor je kind(eren), je kiest er beide voor? Idd vind ik die 5weken verlof een hele goeie. Vorig jaar was mijn man ook een maand thuis, dus hij weet toch echt wat het is om alle zorg op zich te hebben, al is mama vrijwel altijd in de buurt. Misschien moet ik eens een weekje weggaan 🙄 Bedankt voor je reactie!

Ik merk dat ik (iets) meer doe in de huishouding. Zeker sinds ik recentelijk minder ben gaan werken. Qua huishoudelijke taken vind ik dan ook persoonlijk dat het meer bij ligt, omdat hij meer werkt. Mede daardoor komt de zorg ook meer op mij terecht. Daarnaast werkt hij wisselend en moet ik de kleine toch ook nog vaak wegbrengen en ophalen van de opvang. Maar hij heeft een papadag, en als hij thuis is pakt hij ook aan wat er dan ook moet gebeuren. Op zondag slaap ik (bijna) standaard uit. Dan staat hij vroeg op. Wij vrouwen hopen/denken altijd dat mannen zoiets uit zichzelf oppakken, maar dat doen ze niet. Terwijl als we er om vragen vinden ze het niet erg. Mannen komen van Mars en vrouwen van Pluto ;). En er zijn natuurlijk altijd de uitzonderingen die het wel uit zichzelf doen :). Dus gewoon vragen /zeggen morgenochtend sta je op en blijf ik liggen.

Ik begrijp dat het heel zwaar kan zijn voor je. Af en toe opladen is wel belangrijk. Dit moet je samen afstemmen dus spreek van te voren af dat je op een bepaalde dag in de week uitslaapt. Dus bijvoorbeeld de zondagen zijn van jou en dan staat hij op. Ik begrijp wel dat hij 6 dagen werkt en vroeg opmoet. Kan me ook wel weer voorstellen dat hij die 7e dag ook even moet rusten. Je kunt ook een middag of avond claimen op die manier. Doen wij hier ook. Woendag heeft mijn man 'papadag' en neem ik de avond op me zodat hij kan ontspannen. Op vrijdag werk ik en neemt de man de avond volledig op zich zodat ik kan doen wat ik wil, lekker in bad, afspreken met vriendinnen, sporten... Werkt het beste als je een vaste dag afspreekt anders komt het er niet van en verschuift alles. :) Hopelijk werkt dit voor jullie ook en heb je je eigen wekelijkse rustmomentje.

Vooral het laatste wat je zegt is echt een ding! Ik ben nog met verlof en doe dus eigenlijk alles, zowel het huishouden als de kleine en we zijn al een aantal keer gebotst daarover omdat ik vind dat ik teveel moet doen en dan zegt hij simpelweg: 'dan moet je dat zeggen'. Ik doe dat dus eigenlijk nooit omdat ik er stilzwijgend vanuit ga dat hij het wel ziet maar hij is natuurlijk niet helderziend enzo. Dus ik probeer nu meer te vragen en we hebben afgesproken dat hij een deel van het weekend de kleine voor zijn rekening neemt zodat ik echt even tijd voor mezelf heb. Als ik weer ga werken zal het wel weer veranderen want dan kan ik niet meer alles alleen maar daar houdt hij ook rekening mee gelukkig

Klopt helemaal! Maar mijn man begint elke dag om 4uur smiddags he en hij heeft geen papa-dag... 🙂 Hij kan buiten zijn werkt élk minuut van de dag ontspannen. Bedankt voor je tips!

Klopt, ben nu zwanger van de eerste! Ik vind het zelf wel logisch als jij minder werkt dat jij dan iets meer doet in het huishouden, maar daar moet wel een bepaalde balans in zitten. Misschien kan je alle taken eens opschrijven en dan erbij wie wat doet? Dan krijgt hij misschien inzicht in wat er allemaal moet gebeuren en wat jij allemaal al doet. Ik ben het niet helemaal eens met de opmerking die hieronder gemaakt wordt over het ‘vragen om hulp’. Stel je vraagt of hij boodschappen wil doen, dan is het antwoord waarschijnlijk ‘is goed, vertel maar wat ik moet halen’. Waardoor er toch een mentale belasting is bij jou, jij bent dan alsnog diegene die het regelt en overal aan moet denken. Naar mijn idee maakt hij zich er dan alsnog makkelijk vanaf. Dus zou er wel voor zorgen dat complete taken overgenomen worden en het niet is ‘ik help wel wanneer je het vraagt’. Al zijn het simpele dingen als vuilnis weg brengen, planten water geven, afspraken consultatiebureau, etc.. Wij zijn al wel 10 jaar samen en mijn vriend zei eerder altijd ‘ik wil altijd helpen’. Heel lief bedoelt maar dit werkte in de praktijk zoals hier boven. Als ik hierover begon was het vaak ‘maar jij kan zo goed dingen regelen en weet altijd precies wat er moet gebeuren’. Toen hij tussen 2 banen even thuis zat was het ineens logisch dat hij taken op zich nam. Sindsdien is de balans zo veel beter en ziet hij zelf wat er moet gebeuren, scheelt zoveel rust in je hoofd als de taken ook ‘mentaal’ verdeeld zijn.

Vind het zelf ook niet erg om meer te doen, al is het wel heel fijn als je man ook dingen uit zichzelf oppakt. Hier dus 0. Fijn dat er een vaste dag is om lekker uit te slapen zeg! Idd probeer ik te accepteren dat mannen vaak niet dingen uit zichzelf zien/doen, dus zal ik het moeten blijven vragen 😜

Wij hebben (nog) geen kind maar ben nu zwanger. We hebben nu al een duidelijke taakverdeling en dat zal ook blijven verwacht ik. Hij is ook meer van het opruimen en ik van het poetsen dus er is wel een aardige balans. Vind ook dat hij uit zichzelf dingen mag doen, dat continu voorkauwen zou ik ook moe van worden. Maar opzich werkt het dus wel om de taken gewoon te verdelen want dan is het ‘zijn probleem’. Hoe die het dan verder oplost vanaf hij zelf weten en bemoei ik me ook niet mee. En als de kleine er is gaan we allebei 32u werken ipv 40u waardoor we ieder een volle dag in ieder geval de zorg op ons gaan nemen.

Vind dit heel mooi omschreven! 👍🏻 Je hebt helemaal gelijk, ik zocht dus de herkenning en dat is precies dat “mentale belasting” omdat je altijd alles moet vragen, waardoor er alsnog niks uit handen wordt genomen. Idd zal het duidelijk worden zodra er een lijstje is gemaakt met ÁLLES dat ik doe op een dag. Ik denk alleen niet dat mijn man, zelfs al zou hij tussen 2banen inzitten en thuiszijn, dingen zou zien en deze ook daadwerkelijk doen...

Ik vind het vooral storend als de insteek is: "laat maar weten of ik moet helpen". Dan blijft eigenlijk het idee dat het jouw taak is en dat hij jou af en toe bijstaat (en wsl wil hij daar dan applaus voor, terwijl jij dat allemaal onopgemerkt doet). Hierover hebben wij soms ruzies, maar ik heb aanvaard dat mijn vriend sommige taken gewoon niet ziet. Het beste is als we gewoon concreet gaan verdelen, want ik haat het ook om hem voortdurend te moeten commanderen. Ik doe het meeste, omdat ik vaker thuis ben, maar hij gaat voortaan boodschappen doen en doet alles van papierwerk. Hij springt ook wel bij met de afwasmachine en de was (dat ziet hij gelukkig wel :p). Koken, poetsen,.. is voor mij. Als het te zwaar wordt met de baby, dan neem ik een poetshulp en daar maakt hij geen probleem van. Zorg voor het kind valt in mijn ogen niet onder huishoudelijk werk en moet je beiden opnemen wanneer je thuis bent. Als vrouw doe je sowieso al snel meer, door borstvoeding en moederschaps"rust", dus hij heeft geen excuus ;)

Wij zijn 5,5 jaar samen. Wij hadden ook een duidelijke taakverdeling hoor, zodra er een kindje in het spel komt (+ 2e op komst) veranderd er echt heel veel... dus ik hoop dat voor jullie veel hetzelfde blijft, maar in de praktijk werken die dingen echt anders! Het was wel fijn geweest als dit zo was, dan waren er een stuk minder onenigheden 😏 Fijne zwangerschap!

Mooi omschreven! Zeker valt zorg voor het kind niet onder huishouden of werk. Dit is een natuurlijk iets. Maar dat is hier in het gezin echt een “ding” blijkbaar. Ik doe het, omdat het automatisme is, het is mijn kind. Maar zodra ik even wat moet doen, ziet hij het echt als een taak. Waardoor ik ook echt soms een beetje stress krijg voor de tijd dat we er 2 hebben! Poetshulp nemen, niet je man dit laten doen? Of hoe moet ik dit zien?

Wij zijn 28 en 29 jaar. 3 kinderen, de ousste is 6 en de vierde komt over 4 maanden ♡ Ik werk zelf niet. Alleen mijn man. Alles in huis behoort tot mijn 'takenpakket'. Mijn man zet alleen de containers aan de straat en hij houd de tuin bij. Ziet hij dat ik moe ben of dat het teveel is,helpt hij me uiteraard. Hij ziet zijn werk en voor inkomen zorgen als zijn taak. De rest is voor mij. Ik vind het prima. Soms is het teveel, maar dan doet hij wat hij kan. Bij ons is dit nooit een discussiepunt geweest. Ik doe het ook liever allemaal alleen. Anders krijg je dat je steess moet helpen of voordoen etc. In die tijd heb k het allang gedaan allemaal. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen!

Wat mooi en fijn dat jij thuis kan blijven. Ik zal straks met 2 kleintjes echt 20uur moeten blijven werken. Ik snap dat als je er zelf voor kiest, je zelf ook die taken op je neemt. En fijn dat hij bijspringt als het teveel is! Ik herken het punt dat je liever zelf alles doet, maar zelfs dat wil ik al even niet meer, omdat het me te zwaar is nu... Helaas gaat t niet op. We komen er vast uit later. Bedankt 😊

Ik snap dat het te zwaar is af en toe. Ga anders met elkaar zitten en schrijf dingen op. Of maak een soort 'takenlijst'. Het is ook even wennen lijkt mij. Ik hoop dat jullie snel tot een oplossing komen waar iedereen blij mee is.

Het maakt niks uit wat de “normale” rolverdeling is tussen man en vrouw. Je moet een verdeling hebben waar jij en hij zich goed bij voelen. Dat is voor iedereen anders maar het is geven en nemen.

Wij gaan aardig gelijk op qua 'belasting' ik werk zelf 3 dagen en mijn man 4 (heeft dus 1 dag pw de zorg van de kinderen voor hemzelf) ik merkte bij de eerste dat hij pas snapte wat dat inhoud toen ik begon met werken en hij ineens hele dagen alleen was met de baby. Toen is bij hem ook de knop omgegaan mbt huishouden en zorg taken. We hebben ondertussen 2 kinderen.... hij brengt de oudste naar bed, ik de jongste. Ik kook meestal, hij ruimt na het eten de keuken/woonkamer op. Ik doe de was, hij de tuin. Ik doe stofzuigen/dwijlen, hij de klusjes. Ik doe de nachten, hij in de weekenden de ochtenden. Voor ons werkt dit. Het is zo voor ons beide aanpoten, maar eind vd dag hebben we ook allebei de handen lekker vrij. ( in de tijd dat baby 2 clusterde in de avonden deed hij iets meer in huis)

Hij heeft zijn taken en doet dingen uit zichzelf, maar sommige vergeet hij. Bv de was opvouwen. Snap het ook niet hoe hij dat wekelijks kan vergeten, maar goed dat doet ie. Dus als ik ga werken dan zeg ik dat hij dat moet doen. Eerst deed ik dit niet, kwam ik thuis en was het niet gedaan. Ik geïrriteerd en hij was zich nergens van bewust. En als hij de boodschappen doet, dan doet hij alles. Ik ga het dan niet voorkauwen ;). Door juist te communiceren gaat het hier juist goed. En voor mij niet heel moeilijk even een reminder te geven. Kost mij meer energie dan geïrriteerd te zijn.

Ja zo werkt voor iedere relatie waarschijnlijk weer wat anders. Fijn dat dit voor jullie werkt!