Verliefdheid minder.. wat nu?

Oei, lastig.. Is er überhaupt een trucje voor? Kun je bedenken op welke momenten je die spark vroeger wel had? Wat je precies mist? Bij onze bruiloft kregen we de opdracht om op te schrijven (of een brief aan elkaar) waarom die ander zo bij jou past/hoort/je de rest van je leven samen wil doorbrengen.. En voor mij zit dat dus vooral in 10.000 kleine dingetjes.. De manier waarop hij soms zo enthousiast kan zijn als een onbezonnen puppy. De pretoogjes die hij ons heeft, als een kind in een speelgoedwinkel. Het feit dat hij iedere ochtend de moeite neemt om me heel zachtjes wakker te maken en kust om doei te zeggen. Dat hij iedere keer vraagt "wanneer kom je weer thuis?" en ik ook oprecht het gevoel heb dat HIJ mijn thuis is, ongeacht welk huis.. En zo dus nog ontelbaar kleine dingetjes meer.. Misschien kun je daar voor jezelf over nadenken? Wat is hetgeen je zo leuk vind (of vond) aan hem? En het niet per sé in activiteiten zoeken..

Tja, niet stom bedoeld maar je kunt ook niet je hele leven verliefd blijven toch? Zeker niet als je kinderen hebt/probeert te krijgen…het is allemaal niet zo sexy tussen de luiers en babyslaapjes 😂. Dus misschien voor een deel ook accepteren dat het niet altijd hoeft te sparken. Als het goed blijf je je hele leven samen. Het kan dan best een paar jaar meer ‘vriendschap’ zijn en dan weer een paar jaar weer verliefdheid. Dat is volgens mij heel normaal. En voor een ander deel kun je ook werken aan de ‘spark’. Wat doen jullie samen als je dochtertje er niet bij is? Zoek je dan romantische dingen op? Plan je dates, trek je zelf Mooie kleding aan om hem te verleiden/jezelf weer sexy te voelen, enz? Dat soort dingen kunnen helpen! Een aanrader is het boek ‘erotische intelligentie’ van Esther Perel! Dat gaat precies over hoe je in lange relaties kunt zorgen dat je gelukkig blijft. Ik vond dat zelf echt een inzicht. Tegenwoordig verwachten we heel veel van onze partner. Hij moet woest aantrekkelijk zijn, een carrièreman, een lieve vader, zorgzaam, sportief, je beste vriend enz. Door al die verwachtingen kan je relatie ook verstikken en dan dooft die spark uit. Om vuur te krijgen heb je zuurstof nodig, zeg maar.

Ik zie dat je een babytje van 7 mnd hebt. Is het ook niet allemaal heel hectisch en veel veranderingen geweest? Probeer idd te doen wat MMVS zegt en maak tijd voor elkaar door samen wat leuks te doen.

Verliefdheid wordt sowieso vervangen door “houden van”. Ik denk dat je max 3 jaar verliefd kunt zijn op iemand, daarna transformeert dat gevoel. En dat is volledig normaal. (Daar is ook eens een liedje over gemaakt 😉 “verliefd zijn is veel leuker, en makkelijker dan..”) Maar het is natuurlijk wel belangrijk dat je aantrekking blijft voelen. En dat je het fijn vindt om in zijn buurt te zijn. Als dat er niet meer is zijn er vaak veel onderliggende dingetjes. Zijn jullie teveel broer & zus geworden door het familie leven? Of mis je spanning & passie? Of zijn er onuitgesproken irritaties?

Verliefdheid is sowieso altijd maar tijdelijk, verliefdheid veranderd in liefde en dat is oke! 🥰

Ik denk dat het niet zo gek is. Je bent niet meer alleen iemands partner, je bent nu vooral mama. Je kindje gaat in alles voor. Dit is voor iedereen wennen. Lekker leuke dingen blijven doen en op dit moment niet te veel van jezelf (en je partner) verwachten.

Je zit niet meer in dezelfde verhouding met elkaar nu er baby is. Ik kan enkel maar mijn ervaring delen hierin. Ik heb mijn vriend dit ook moeten zeggen, erbij gezegd dat het wss komt door al die veranderingen. Maar bij mij is het gepasseerd. Vooral op de momenten waarbij hij met onze dochter speelt, vertedert mijn hart telkens. En wanneer er weer spontaan een knuffel komt. De ongeplande leuke momenten zetten dit recht. Terwijl de geplande quality times ervoor zorgen dat er goed gebabbeld kan worden en je even geen ouders meer bent, maar gewoon een koppeltje.

Denk niet zo zeer dat het gaat om wel of niet verliefd voelen, maar meer om wat je prioriteiten nu zijn. Ik houd ontzettend veel van mijn man, maar sommige dagen voel ik dat niet. Puur omdat ik de hele dag bezig ben met de kleine, het huishouden erbij, ben te afgeleid om "aan hem te denken" en als hij thuiskomt is het eventjes "oh fijn hij is er weer". Maar zodra de kleine mij weer nodig heeft ben ik weer mama en geen partner meer. Daarnaast als zij slaapt, wil ik even niks doen, geen verplichtingen, niks. Dus dat wil zeggen dat mijn partner geen bewuste aandacht krijgt. Iets wat hij mist, maar begrijpt dat het nu anders is. Wat ik vooral mist is iets spontaan doen, zoals uiteten, naar bios, enz. Dat kan nu niet en moet allemaal gepland worden. Fijn is het wel dat je het met je partner bespreekt, maar vraag ook wat hij ziet en anders zou kunnen. Niet alleen wat jij anders kan doen, maar wat jij zou willen dat hij anders doet. Dat de kleine vaak naar oma gaat betekent niet dat je perse vrije tijd hebt als je alsnog moet werken of bezig bent met andere dingen. Misschien een idee om een vaste dag in te plannen waar de kleine naar oma gaat (logeren misschien) en julie toch wel iets spontaan kunnen doen in de avond?

Doen jullie ook nog genoeg dingen los van elkaar? Ik merk dat als ik en mijn man te veel samen doen de liefde als het ware minder wordt (of laat ik me zeggen: irritatie groter 😂) wat weer te verhelpen is door juist onze eigen dingen te doen. Elkaar weer gewoon even te missen! Misschien met een vriendin of alleen een weekendje weg gaan, dat soort dingen. En hij ook? En uit onderzoek blijkt dat spanning en verliefdheid in relaties ook juist te maken heeft met welk type activiteiten je onderneemt. Samen voor een baby zorgen is niet heel sexy.... Spreekt andere gevoelens in je aan. Wat wel helpt is samen spannende dingen doen bijvoorbeeld naar pretpark/achtbaan, nieuwe hobby starten, bungeejumping. Alles wat je samen eng of spannend vindt en waarbij je op elkaar aangewezen bent. En nog even als laatste opmerking. Dat je zoiets als dit meteen met hem kunt bespreken zegt juist heel veel over hoe goed het tussen jullie zit!!!

En nu.... niks! In elke relatie wordt verliefdheid minder. Geniet van elkaar en je kindje

Verliefdheid is (voor mij) iets wat alleen in het begin is. Ik ben ook niet meer verliefd op mijn partner, maar hou wel van hem. Lijkt me heel normaal dat de meeste stellen niet echt verliefd meer zijn. Verliefd is ook een vrij ruim begrip

Verliefdheid en houden van zijn 2 andere dingen. Verliefdheid vervliegt op een gegeven moment, maar houden van is een constante op de achtergrond. Verliefdheid gast vaak over in houden van. En je kan je van houden van minder bewust zijn, op dezelfde manier dat een vis zich niet bewust is van water. Nu weet ik natuurlijk niet hoe oud je kindje is, maar bij ons is met 7 maanden mijn ovulatie nog steeds foetsie, waardoor mijn verlangen dus ook weg is, en met de drukte rondom baby en manlief's drukke baan hebben we ook weinig tijd voor ons tweetjes. Dan is de romantiek ook ver te zoeken, maar dat betekend niet dat we minder van elkaar zijn gaan houden. Wat meer quality time kan helpen om elkaar weer wat meer te vinden, maar het kan ook gewoon zo zijn dat je lijf, hormonen, en emoties even nodig hebben.

Ik snap snap niet dat iedereen zegt de verliefdheid word minder🙈😱 10 jaar verder 3 kinderen verder en ik heb nog steeds kriebels en vlinders en ben echt verliefd op mijn man nog steeds. Denk elke relatie wel een dipje heeft blijven praten zowiezo

Ik heb hetzelfde. Ik krijg nog steeds na al die jaren kriebels in mijn buik als ik mijn man zie. Ik vind het fijn om mijn eigen ding te kunnen doen maar ik mis hem (en de kleine) altijd en ik ben dan blij als ik weer thuis ben.

Dit dus🙈 heb echt gejankt vorige week toen hij moest werken weer🙈

Ik denk dat je verliefdheid verwart met echt van iemand houden, hem nog steeds heel aantrekkelijk vinden etc etc. Maar het is echt bewezen dat verliefdheid tijdelijk is. Je kan geen 10 jaar verliefd zijn.

En wat jij nu voelt is heel normaal na de komst van een kindje. Het is niet niks allemaal. Misschien even je verwachtingen wat bijstellen. Grote kans dat het weer terugkomt over een tijd.

Wat is het verschil dan?

Ik snap overigens de scheikundige verschillen hoor maar het kan toch voelen als verliefdheid? Wat maakt het dan uit?