Op 3 januari is ons zoontje geboren en 10 dagen later heeft mijn partner zichzelf van t leven genomen en is voor de trein gesprongen. Dit zonder afscheid. De dagen ervoor heb ik gemerkt dat hij erg AAN stond en obsessief met veel dingen bezig was. Hiervan melding gemaakt en dat ik mij zorgen maakte om dit gedrag. De verloskundige heeft vervolgens een doorverwijzing naar huisarts gedaan met beschrijving, rand psychose . Echter werd dit ontkracht door de huisarts en heeft mijn partner daar in alle waarschijnlijkheid mooi weer gespeeld. De huisarts noemde het een iets te overbezorgde vader, slaapgebrek en spanning/nieuwigheid. Met wat slaap en medicatie zou dit op te lossen zijn. Niet wetende dat hij nog geen 12 uur later, zichzelf smorgens van het leven zou nemen. Ik ben kapot van verdriet en blijf achter met zoveel vragen!! Buiten het feit om, dat ik specialistische hulp ga krijgen, ben ik opzoek naar steun van “lotgenoten”. Hoe dubbel dat ook klinkt, want je partner verliezen vlak na de geboorte van je kindje, is iets wat niemand hoort en mag meemaken.
Sterkte. Er was 2 maanden geleden een soortgelijk topic. Misschien kunnen jullie steun bij elkaar vinden? Daar was de vrouw in kwestie nog zwanger terwijl partner was overleden door een ongeluk.