Vertellen dat sinterklaas bestaat of niet?

Ik snap het wel dat ouders er mee worstelen. Los van de hele Pieten discussie (vind dat een non discussie, kinderen zien geen verschil en anderen voelen zich niet naar bij het zien van de beelden/personen. Ik vond zelf de zwarte piet doodeng vroeger) maar daar gaat dit topic niet over. Maar, en dat is voor mij een grote maar, ik vind het zoiets magisch en mooi dat je als kindje kan geloven dat er een man is die ieder jaar komt en je cadeautjes brengt. Gewoon zomaar. Dat je kan geloven in de magie dat snachts iemand een cadeautje in je schoen stopt. Ik zou mijn kind dat niet willen ontnemen. Ik vind ook ergens dat het hele liegen tegen je kind overtrokken. De meeste ouders vertellen wel eens een leugentje (nee de speeltuin is dicht, nee je snoepjes zijn op) en ik vind Sinterklaas een prachtige reden om te liegen. Persoonlijk geloof ik ook niet dat een kind dat als een grove leugen ziet en kan me niet voorstellen dat die dan denkt dan ga ik ook tegen papa en mama liegen. Als mijn zoontje de leeftijd heeft dat ik hem vertel dat Sinterklaas bestaan heeft maar inmiddels niet meer, dan ga ik denk ik aangeven dat hij nu hoort bij de grote kinderen en hij inderdaad omdat hij een grote jongen is dit geheim mag houden voor de kleine kindjes. Dus wij doen gewoon mee. En ik vind het inderdaad jammer dat er kinderen zijn die de magie van Sinterklaas niet meekrijgen (gewoon omdat ik het zo mooi vind dat ze in zoiets bijzonders geloven), maar dat is een keuze van de ouders, maar hoop dan wel dat ze hun mondje kunnen houden. Zou er niet per se boos om zijn, maar als jij nog niet van plan was je kind de magie te ontnemen en de waarheid te vertellen dan is het heel jammer dat een ander dat wel al doet.

Ik vind het sinterklaasfeest een mooie traditie. Wel is het er 1 die met z’n tijd mee moet gaan. Dus inderdaad geen zwarte Piet meer. We weten nu dat het mensen kwetst, dus dan is het mijns inziens heel simpel om het aan te passen. En ik ben blij te zien dat het hier in de omgeving al aangepast is. Ik vind de magie van het feest zo mooi. Die koppies die vol verwachting hun schoen zetten, tekening maken, liedjes zingen. Mijn zoontje is nu ook nog te klein, dus dit jaar hebben we het alleen bij opa en oma gevierd. Maar volgend jaar gaan we het zeker vieren. Ikzelf heb van het “grote geheim” geen trauma overgehouden. Mijn ouders vertelden mij ook dat ik nu het grote geheim wist en het voor de kleintjes nog geheim moest houden. En ook voor klasgenootjes die er nog wel in geloofden. Ze gaven mij dus een rol in het geheel. Wat ik heel leuk vond. Zo wil ik het ook aanpakken met mijn kind. Je kan niet voorkomen dat hij/zij het toch vertelt. Maar je kan het wel proberen.

Heel eerlijk, ons zoontje is 2 en vindt Sinterklaas en Piet op dit moment helemaal geweldig. Prachtig om te zien, het heeft voor die kleintjes toch iets “magisch” En ja er komt een tijd dat we hem gaan vertellen dat het niet echt is maar ja de kerstman is ook niet echt. Zelf kan ik me geen eens meer herinneren dat m’n ouders het hebben vertelt dus bij hem zal het ook wel mee vallen. Ik vind het prima dat er gekeken wordt naar de rol van zwarte Piet maar vind niet dat ik m’n kind daar al lastig mee hoef te vallen. Laat hem alsjeblieft nog jaren lekker kind zijn en zich niet druk hoeven maken om alles wat er in de wereld speelt. Normen en waarden geef je als het goed is iedere dag al aan ze mee dus dat lijkt mij niet af te hangen van een Sinterklaas feest. Nu mag hij lekker nog wat jaren genieten in deze periode van de cadeautjes en het maken van tekeningen voor “Klaas en Piet” haha

Ik zeg niets… Ik vind het een heerlijke traditie (ook gewoon de nieuwe manier) en als ik naar mijn meisie kijk hoe erg zij geniet van dit feest, wie ben ik dan om dan om voor mijn eigen gevoel “eerlijk” te gaan zijn. Nu noem je dat er kinderen zijn die roepen dat Sinterklaas niet bestaat, wat sneu is voor een kindje. Wat ik sneu zou vinden is dat mijn kind straks jarenlang in een klas of op de kdv zit met haar mond dicht, wetende dat het een grote facade is en maar mee moet spelen.. Dan doet ze precies hetzelfde als wat wij als ouders doen toch? Zit je thuis met je “zo, ik heb het goed gedaan”, maar je hebt het grootste probleem gewoon op je kind geprojecteerd…

Ik snap sowieso niet echt waar het ineens vandaan komt dat alles ‘liegen tegen je kind is’, vind die hype een beetje vreemd eerlijk gezegd. Ik vind het zieliger als je als kind in de klas zit en 90% van je klasgenootjes geloven in Sinterklaas en jij zit daar tussen, ik denk dat die situatie vreemder voor je kind is dan dat ze 5 jaartjes in Sinterklaas laat geloven. Sinterklaas tijd is iets magisch en ik heb daar de beste herinneringen aan. Iedereen moet natuurlijk doen wat hij zelf wilt en achter staat, maar hier geloven mijn kinderen straks in Sinterklaas, de tandenfee en de paashaas. En ik vind het fantastisch om mee te kunnen doen en hun snuutjes te zien dan.

We willen eerlijk zijn en onze kinderen meegeven dat thuis altijd de waarheid wordt verteld. We gaan het feest gewoon vieren (schoentje zetten, naar de intocht, pakjesavond, etc), maar op het moment dat er vragen gaan worden gesteld, gaan we eerlijk antwoord geven. Ik voel daarbij totaal niet de verantwoordelijkheid om te zorgen dat mijn kind de waarheid niet doorverteld aan andere kindjes op het schoolplein 🙈 Als iemand anders wil dat zijn kind in het sprookje van Sinterklaas geloofd vind ik dat prima, maar hun zorg hoe ze dat ten alle tijden inpakken... daar hoef ik niet mee bezig te zijn vind ik.

Wij hebben vroeger een keer sint gevierd bij mijn oom en tante, met hun 2 kinderen en mijn broer en zus. We waren toen allemaal in de leeftijd dat we nog geloofden in Sinterklaas. De kinderen hebben toen geholpen om mijn oom te verkleden als sint en mijn tante te verkleden en schminken als Piet. Toen dat klaar was waren ze sint en piet voor ons allemaal, dus ook voor hun eigen kinderen. Dat is zo mooi bij kinderen, ook als je er geen geheim van maakt dat sint en piet verklede gewone mensen zijn, is het nog steeds echt voor ze. Mijn punt, het is niet nodig om alles heel geheimzinnig te houden!

Ik vind het geen liegen o.i.d. ik vind het je kind laten geloven in iets moois en magisch. Je vertelt je kind toch ook niet over alle narigheid in de wereld. Ik sta voor de klas en er is niks mooiers om die magie bij die kinderen te zien. Tenzij een kind zo lijdt onder de zenuwen zal ik het uitleggen

Onderste deel spreekt echt van een sterk staaltje ouderschap… 🙄

Wij doen niet actief aan sinterklaas. Maar ook niet aan kerst (behalve een kerstboom en die staat al 2 weken), moederdag en vaderdag. Zoon is bijna 2,5 jaar. Hij doet bij de opvang gewoon mee met de knutsels en tekeningen met het thema sinterklaas en krijgt daar een cadeautje. Thuis doen we er niets mee. Dus hij zet geen schoen en hij krijgt geen cadeaus. Hij herkent sinterklaas en zwarte piet, maar vindt het niet zo interessant. Hij wil ook (nog) niet het sinterklaasjournaal kijken. We laten het gewoon op z'n beloop en we zien wel hoe het volgend jaar gaat. Ons uitgangspunt is dat we gewoon het echte verhaal vertellen. Zo ging dat bij mij en mijn broertjes en zusjes en bij mijn nu puber en niemand heeft er iets aan overgehouden. Op school deden we gewoon mee en dat was het. Soms mochten we thuis wel een schoen zetten (kom uit een groot gezin dus dat zijn heel wat jaren sinterklaas). Dan kregen we snoepgoed/ondergoed/tekenspullen en wisten we dat we het van onze ouders kregen. Als onze zoon straks het echte verhaal weet, zullen we hem ook vertellen dat niet alle kindjes dat verhaal kennen. Maar ik kan natuurlijk niet garanderen dat hij er niets over zegt tegen andere kindjes. En ik vind dat dat ook niet verwacht mag worden. De ervaring leert trouwens dat kindjes die echt geloven het toch niet geloven als een ander kind zegt dat sinterklaas niet bestaat😅

Dankjewel voor je oordeel! Doet me goed 👍

Ik vind het zelf de leukste tijd van t jaar en ik heb hier van vroeger uit ook mooie herinneringen aan. Onze zoon van bijna 2 zit er helemaal in. Net wat hier al gezegd wordt: het is iets magisch. Vanmiddag komt defamilie en dan is het wachten op de Sint en zijn pieten die op huisbezoek komen. Daarna kunnen de kids lekker spelen met hun nieuwe speelgoed en gaan we samen eten. Heerlijk toch!

Ik vind dat kinderen best wel even in magie mogen geloven. Al is het een leugentje, uiteindelijk draait het om de sensatie die ze beleven. De gezelligheid en veiligheid van het kind kunnen zijn. Een onbezorgde wereld waar iemand nog wil geven, in plaats van nemen. We hebben dit jaar aan mn dochter van bijna 9 verteld dat Sinterklaas niet bestaat, mede doordat ze lootjes hebben getrokken in de klas. Dit had ze ook al gehoord van klasgenoten, dus het kwam niet bepaald als een grote shock. Ze wou graag mee helpen om het magisch te houden voor mn dochter van bijna 5 jaar. En ik merk dat ze zich er nog graag in verschuild, ze vind het Sinterklaasjournaal alsnog geweldig en maakt nog grote verhalen over Sinterklaas. En dat mag, als zij die magie ook nog wil voelen dan is ze daar vrij in. De wereld is al hard genoeg en ze moeten direct met beide benen op de grond staan 🤷 kinderen lijken bijna geen kind meer te mogen zijn. In zoverre maak ik mij er niet druk om of ze werkelijk geloven, als ze het bovengenoemde maar kunnen ervaren.. want zó mag het ook! We houden het dit jaar wel lekker klein, ze krijgen op pakjesavond ieders 2 cadeaus .. het hoeft van mij niet zo onbenullig meer dat ze omkomen in het speelgoed. Ik zou zeker niet boos worden als een ander kindje verteld dat Sinterklaas niet bestaat... We hadden een maand terug in de buurt een verwarde man die alle kindjes vertelde dat hij niet bestond.. maar mn kleine van 5 heeft zich er niks van aangetrokken. Ik denk dat het er ook wel aan ligt hoeveel aandacht je er aan geeft als volwassen zijnde.. als je dan ineens rare sprongen gaat maken en op hoge poten boos word.. dan is het voor een kind snel duidelijk hoe de vork in de steel zit.

Er zijn vast miljoenen en miljoenen volwassenen die nu PTSS en wekelijks therapie hebben omdat hun ouders hen lieten geloven in sinterklaas. Toch?

Ik heb werkelijk geen idee, jij? 😁 Volgens mij heb ik het daar ook helemaal niet over. Ik geef aan waar wij voor kiezen, en dat we dat doen omdat we een basis mee willen geven dat thuis de waarheid verteld word. Ik zeg nergens dat ik dat met de overtuiging doe dat ik daarmee een jeugdtrauma voorkom. Ik vind het wel heel bijzonder dat ik, zo'n beetje de enige met een afwijkende mening hier, allerlei bijzondere opmerkingen naar mn hoofd krijg. Ik veroordeel toch ook niemand die wél er voor kiest om zijn kindje in Sinterklaas te laten geloven? Wij kiezen ervoor om het anders te doen, dat mag toch?!

Wat een reactie.. ze geeft alleen maar aan eerlijk te willen zijn als haar kinderen vragen gaan stellen, niks mis mee zo gaat het bij heel veel huis. Niks over wat jij schrijft maar misschien voel je je aangesproken.

Ik vind zeggen dat thuis altijd de waarheid wordt vertelt juist een gigantische leugen. Niemand vertelt altijd de waarheid, kleine leugentjes om bestwil zullen er zijn in deze wereld.

Onze baby is nog te jong dus we hebben dit dilemma nog niet. Maar ik hoop straks tegelijkertijd magie mee te geven en ook de waarheid. Bijvoorbeeld "elk jaar vieren we Sinterklaas met elkaar" en ook "kijk dat is Sinterklaas" als ie verkleed voor ons staat. Maar ook "we geven elkaar cadeautjes" ipv doen alsof die door de schoorsteen komt die we niet eens hebben. Hij zal het dan misschien wat eerder door hebben dat het een sprookje is dan wanneer je alles wat krom is recht probeert te praten in je antwoorden. Maar het kan alsnog een mooi feest zijn om te vieren en hij kan alles meedoen op de opvang en school enzo

Het gaat denk ik vooral om het onderste deel waarin ze zegt dat het niet haar taak is. Lijkt bijna of je het opzettelijk voor andere kindjes wil verpesten. Hoe moeilijk is het om tegen jouw kind te zeggen dat andere kindjes er wel in geloven en dat hij/zij daarom het niet moet verklappen..

Heel erg lastige discussie vind ik. Mijn zoon is nu bijna 1.5 dus dit jaar nog geen keuze hoeven maken. Zelf hebben mijn ouders me nooit in sinterklaas laten geloven, omdat ze niet wilde liegen. Ik heb alsnog fantastische herinneringen aan sinterklaas en alles er omheen. Ik vond het ook heel cool om mee te doen 'aan het grote toneelstuk van de volwassenen'. Heb het ook nooit een ander kind verteld. Mijn vriend vind het wat normaler dus we zijn er nog niet uit. Denk dat we vooral naar onze zoon gaan kijken, wil het niet te spannend maken en sowieso niet eindeloos smoesjes verzinnen. Het lijkt mij eerlijk gezegd ook vrij eng als er snachts iemand je huis in komt om iets in ie schoen te doen dus weet ook niet of we dat gaan doen.